Ο Andrea Orcel
κατέπληξε τη Γερμανία την περασμένη εβδομάδα αυξάνοντας το μερίδιο της
UniCredit στην Commerzbank από 9% σε 21% με έναν ελιγμό που
αντικατόπτριζε τις τακτικές που έγιναν διαβόητες σε εχθρικές μάχες
εξαγοράς πριν από περισσότερο από μια δεκαετία, σύμφωνα με ανάλυση των
Financial Times.
Όταν η αυτοκινητοβιομηχανία Porsche και ο προμηθευτής αυτοκινήτων Schaeffler Group ήρθαν για τα γερμανικά blue-chips Volkswagen και Continental το 2008, έχτισαν τα μερίδιά τους με μυστικότητα.
Τότε, δεν υπήρχε νομική υποχρέωση αποκάλυψης θέσεων που δημιουργήθηκαν μέσω παράγωγων που εγγυώνταν την πρόσβαση σε μετοχές μόνο σε μεταγενέστερο χρονικό σημείο.
Το κενό στους κανόνες αποκάλυψης της ΕΕ έκτοτε έχει κλείσει, καθιστώντας αδύνατη τη δημιουργία μυστικών θέσεων μεγάλης κλίμακας.
Για τον Orcel, πρώην τραπεζίτη συγχωνεύσεων και εξαγορών και τώρα διευθύνοντα σύμβουλο της UniCredit, οι αυστηρότεροι κανόνες γνωστοποίησης για χρηματοοικονομικά παράγωγα παρείχαν μια διαφορετική ευκαιρία: η UniCredit μπόρεσε να αποκαλύψει μερίδιο 21% στην Commerzbank ενώ συμμορφώθηκε με κανόνες που, προς το παρόν, το μπλοκάρουν από την κατοχή άνω του 10%.
Στον πυρήνα του trading είναι ένα αρμπιτράζ ανάμεσα σε δύο βιβλία κανόνων, κατά τους FT.
Το αρμπιτράζ
Οι νόμοι της Ευρωζώνης που διέπουν την ιδιοκτησία και τον έλεγχο των τραπεζών σημαίνουν ότι κανείς δεν μπορεί να αγοράσει περισσότερο από το 10% μιας τράπεζας χωρίς πρώτα να λάβει το πράσινο φως από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα.
Η έγκριση μπορεί να είναι τυπική για μια τράπεζα με έδρα την ΕΕ όπως η UniCredit, η οποία είχε ήδη δηλώσει ότι θα ζητούσε τη συναίνεση της ΕΚΤ μετά την απόκτηση του πρώτου της μεριδίου 9%.
Ωστόσο, η διαδικασία μπορεί να διαρκέσει μήνες, γεγονός που επιτρέπει στους ανταγωνιστές να χτίσουν τις δικές τους θέσεις, σε hedge funds να αποκτήσουν μετοχές και έναν στόχο για να στηρίξουν την άμυνά τους.
Παρόλα αυτά, η αποδοχή της ΕΚΤ απαιτείται μόνο για να αναλάβει η UniCredit τον έλεγχο των δικαιωμάτων ψήφου που συνδέονται με τις μετοχές της Commerzbank.
Οι κανόνες ούτε εμποδίζουν την ιταλική τράπεζα από το να αποκτήσει οικονομική θέση στο στόχο εκ των προτέρων ούτε απαγορεύουν την υπογραφή συμβάσεων τώρα για την παραλαβή των μετοχών μετά την έγκριση της κεντρικής τράπεζας.
Οι κανόνες γνωστοποίησης για την ιδιοκτησία μετοχών στους νόμους περί χρεογράφων που θεσπίστηκαν μετά τις διαμάχες της Porsche και της Schaeffler έχουν διαφορετική εστίαση: απαιτούν από έναν επενδυτή να αποκαλύψει τη θέση όταν κατέχει — άμεσα ή έμμεσα μέσω παραγώγων — ένα ποσοστό στο 5% των μετοχών ή όταν φτάσουν σε υψηλότερα κατώφλια, ένα από τα οποία είναι 20%.
Αυτή η ασυμφωνία επέτρεψε στην Orcel να αποκαλύψει ένα τεράστιο άλμα στο μερίδιο της UniCredit στην Commerzbank, μετατρέποντάς το από έναν επενδυτή μειοψηφίας στον μοναδικό μεγαλύτερο μέτοχο.
Η θέση της είναι επίσης αρκετά μεγάλη ώστε να δυσκολεύει τους δυνητικούς ανταγωνιστές να κάνουν μια αντιπροσφορά για τη γερμανική τράπεζα, σε περίπτωση που αποφασίσει να επιδιώξει την εξαγορά.
Οι «βοήθειες»
Στον πυρήνα της συναλλαγής βρίσκονται οι συμβάσεις που έχει συνάψει η UniCredit με την Barclays και την Bank of America, σύμφωνα με αποκαλύψεις δικαιωμάτων ψήφου και τραπεζίτες που γνωρίζουν τις συμφωνίες.
Και οι δύο επενδυτικές τράπεζες συνήψαν τις λεγόμενες συμφωνίες ανταλλαγής συνολικής απόδοσης με την UniCredit, δεσμεύοντας στην πραγματικότητα να αναπαράγουν την οικονομική απόδοση της μετοχής της Commerzbank.
Εάν οι μετοχές της γερμανικής τράπεζας ανέβουν ή η τράπεζα καταβάλει το μέρισμά της, οι αντισυμβαλλόμενοι θα πληρώσουν τη μεταβολή στην αξία στην UniCredit.
Εάν η μετοχή πέσει, η UniCredit πρέπει να καλύψει τη διαφορά.
Η Barclays και η BofA δεσμεύτηκαν επίσης να παραδώσουν φυσικά τις μετοχές της Commerzbank στην UniCredit αργότερα, εάν η ιταλική τράπεζα εξακολουθεί να τις θέλει.
Σύμφωνα με πηγές των FT οι δύο επενδυτικές τράπεζες θα αποκομίσουν 12 εκατ. ευρώ σε προμήθειες και άλλα έσοδα από το trading, το οποίο έχει πλασματική αξία 2,3 δισ. ευρώ.
Τα έσοδα που πρόκειται να λάβει κάθε τράπεζα θα μπορούσαν να ανέλθουν στα 40-50 εκατ. ευρώ εάν τα συμβόλαια επεκταθούν πέραν του 2026 ή τροποποιηθούν με άλλο τρόπο, ανέφεραν.
«Από μόνη της, μια ανταλλαγή συνολικής απόδοσης δεν είναι μια πολύ περίπλοκη συναλλαγή και σχετικά απλή από τεχνική άποψη», δήλωσε ο πρώην ανώτερος έμπορος παραγώγων της Deutsche Bank, Pius Sprenger.
Αλλά «η εφαρμογή του σε τόσο μεγάλη κλίμακα όπως στην περίπτωση της Commerzbank απαιτούσε μεγάλη αποφασιστικότητα», δήλωσε ο Thomas Schweppe, πρώην τραπεζίτης M&A της Goldman Sachs και ιδρυτής της συμβουλευτικής επενδυτών 7Square με έδρα τη Φρανκφούρτη.
Και η ανταλλαγή συνολικής απόδοσης 11,5% της περασμένης εβδομάδας απείχε πολύ από το πρώτο βήμα στην επιδίωξη της Commerzbank από την Orcel.
Όλα άρχισαν το 2023
Οι προετοιμασίες για την απόκτηση της γερμανικής τράπεζας ξεκίνησαν το 2023, όταν η ιταλική τράπεζα δημιούργησε σιωπηλά ένα άμεσο μερίδιο λίγο κάτω από το 3%, που κυμαίνονταν κάτω από το πρώτο όριο αποκάλυψης για τις άμεσες συμμετοχές.
Τον Αύγουστο του 2024, όταν άρχισαν να κυκλοφορούν φήμες ότι η γερμανική κυβέρνηση μπορεί σύντομα να αρχίσει να πουλάει το μερίδιο του 16,5%, η UniCredit απέκτησε άλλο 1,7% μέσω μιας πολύ μικρότερης συνολικής ανταλλαγής απόδοσης, εξακολουθώντας να βρίσκεται κάτω από το όριο του 5%.
Στη συνέχεια, τη νύχτα της 10ης Σεπτεμβρίου, η ιταλική τράπεζα αγόρασε άλλο 4,5% από τη γερμανική κυβέρνηση όταν προσέφερε τους χρηματοοικονομικούς επενδυτές σε μια συναλλαγή μπλοκ, φτάνοντας στο όριο γνωστοποίησης του 5% για πρώτη φορά και στη συνέχεια αποκαλύπτοντας τη θέση της στο 9%.
Μέχρι τις 23 Σεπτεμβρίου, είχε μετατρέψει την αρχική, μικρότερη ανταλλαγή συνολικής απόδοσης σε μετοχές.
Την ίδια ημέρα, η UniCredit εισήγαγε δύο πολύ μεγαλύτερες συνολικές ανταλλαγές αποδόσεων, που σχετίζονται με μερίδια 5% και 6,53%, που θα λήξουν το 2026.
Μια περίοδος άσκησης δύο ετών — πολύ μεγαλύτερη από το αναμενόμενο χρονικό πλαίσιο έξι έως 12 μηνών για απόκτηση ρυθμιστικής έγκρισης — δείχνει ότι η ιταλική τράπεζα είναι «υπομονετική».
Η UniCredit διαπραγματεύτηκε τα παράγωγα χωρίς εξωτερικούς συμβούλους, βασιζόμενη στην εσωτερική τεχνογνωσία.
Επικεφαλής της ομάδας πωλήσεων και συναλλαγών μετοχών και πιστώσεων της UniCredit είναι ο ειδικός σε παράγωγα Salvatore "Chicco" Di Stasi, ο οποίος εντάχθηκε από την UBS πέρυσι και προηγουμένως εργάστηκε στην Goldman Sachs.
«Έχει κάτι που δεν βρίσκεις [συχνά] σε μια μεγάλη εμπορική τράπεζα, ούτε στην UniCredit»...
Είναι πολύ, πολύ δημιουργικός όσον αφορά τη δόμηση», είπε ένας πρώην συνάδελφος.
Οι ανταλλαγές συνολικής απόδοσης μπορεί να συνοδεύονται από κινδύνους.
Κατά τη διάρκεια της χρηματοπιστωτικής κρίσης του 2008, οι μεγάλες μειώσεις στις μετοχές της VW και της Continental άφησαν την Porsche και τον Όμιλο Schaeffler εκτεθειμένες σε τεράστιες απώλειες όταν τα μερίδια παραγώγων τους έχασαν δισεκατομμύρια ευρώ σε αξία.
Η Orcel έχει εξαλείψει αυτόν τον κίνδυνο με ένα άλλο επίπεδο χρηματοοικονομικής μηχανικής, είπαν άνθρωποι που είναι εξοικειωμένοι με τη συναλλαγή.
Χρησιμοποιεί ένα λεγόμενο «κολάρο» για να αντισταθμίσει τη θέση της Commerzbank έναντι της πτώσης των τιμών της μετοχής, ενώ παράλληλα παραιτείται από μεγάλα τμήματα της ανοδικής πορείας.
Η δομή - που αποτελείται από αντίθετα δικαιώματα αγοράς και πώλησης - ουσιαστικά κλειδώνει την τιμή της μετοχής της Commerzbank της περασμένης εβδομάδας.
Η προσεκτική δημιουργία μεριδίων χρησίμευσε για να υπογραμμίσει τη σοβαρότητα του Orcel να αποκτήσει τον έλεγχο της Commerzbank παρά την πολιτική αντίθεση.
Αποκαλύφθηκε μέρες αφότου η γερμανική κυβέρνηση ανακοίνωσε ότι σταματά τις πωλήσεις του εναπομείναντος μεριδίου της στην Commerzbank στον απόηχο της αρχικής δημιουργίας μεριδίων της UniCredit, ένας από τους γνώστες είπε ότι ο Orcel είχε χρησιμοποιήσει το εμπόριο για να ρωτήσει: «Με ακούς τώρα;»
Η αντιστάθμιση της αρνητικής πλευράς στο εμπόριο της Commerzbank υποστηρίζει τον ισχυρισμό του Orcel ότι θα μπορούσε να αποχωρήσει από την επιδίωξη του γερμανικού ομίλου.
Ενώ μια τέτοια ανακοίνωση θα μπορούσε να οδηγήσει σε απότομη πτώση της τιμής της μετοχής της Commerzbank, οι απώλειες της UniCredit θα ήταν περιορισμένες.
Ομοίως, εάν μια μελλοντική συμφωνία με τη γερμανική τράπεζα πραγματοποιηθεί, η Orcel θα μπορούσε να αποκτήσει πλήρως το μερίδιο του 11,5% στην τιμή στα μέσα Σεπτεμβρίου, χωρίς να χρειάζεται να πληρώσει ένα σημαντικό ασφάλιστρο εξαγοράς.
Οι συναλλαγές της UniCredit έχουν καταστήσει επίσης πολύ πιο δύσκολο για πιθανούς ανταγωνιστές όπως η Deutsche Bank, η BNP Paribas ή η ING να δημιουργήσουν παρόμοια θέση παραγώγων στην Commerzbank.
Ενώ η Commerzbank είναι μια μετοχή υψηλής ρευστότητας, σχεδόν το ένα τρίτο της συνολικής κεφαλαιοποίησης της αγοράς είναι συνδεδεμένη: το 12% ανήκει στην κυβέρνηση και το 21% ελέγχεται από την UniCredit.
Όπως είπε ένας Γερμανός τραπεζίτης: «Για όλους τους άλλους, η συγκέντρωση μιας αντιπροσφοράς έχει γίνει πολύ πιο δύσκολη».
www.bankingnews.gr
Όταν η αυτοκινητοβιομηχανία Porsche και ο προμηθευτής αυτοκινήτων Schaeffler Group ήρθαν για τα γερμανικά blue-chips Volkswagen και Continental το 2008, έχτισαν τα μερίδιά τους με μυστικότητα.
Τότε, δεν υπήρχε νομική υποχρέωση αποκάλυψης θέσεων που δημιουργήθηκαν μέσω παράγωγων που εγγυώνταν την πρόσβαση σε μετοχές μόνο σε μεταγενέστερο χρονικό σημείο.
Το κενό στους κανόνες αποκάλυψης της ΕΕ έκτοτε έχει κλείσει, καθιστώντας αδύνατη τη δημιουργία μυστικών θέσεων μεγάλης κλίμακας.
Για τον Orcel, πρώην τραπεζίτη συγχωνεύσεων και εξαγορών και τώρα διευθύνοντα σύμβουλο της UniCredit, οι αυστηρότεροι κανόνες γνωστοποίησης για χρηματοοικονομικά παράγωγα παρείχαν μια διαφορετική ευκαιρία: η UniCredit μπόρεσε να αποκαλύψει μερίδιο 21% στην Commerzbank ενώ συμμορφώθηκε με κανόνες που, προς το παρόν, το μπλοκάρουν από την κατοχή άνω του 10%.
Στον πυρήνα του trading είναι ένα αρμπιτράζ ανάμεσα σε δύο βιβλία κανόνων, κατά τους FT.
Το αρμπιτράζ
Οι νόμοι της Ευρωζώνης που διέπουν την ιδιοκτησία και τον έλεγχο των τραπεζών σημαίνουν ότι κανείς δεν μπορεί να αγοράσει περισσότερο από το 10% μιας τράπεζας χωρίς πρώτα να λάβει το πράσινο φως από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα.
Η έγκριση μπορεί να είναι τυπική για μια τράπεζα με έδρα την ΕΕ όπως η UniCredit, η οποία είχε ήδη δηλώσει ότι θα ζητούσε τη συναίνεση της ΕΚΤ μετά την απόκτηση του πρώτου της μεριδίου 9%.
Ωστόσο, η διαδικασία μπορεί να διαρκέσει μήνες, γεγονός που επιτρέπει στους ανταγωνιστές να χτίσουν τις δικές τους θέσεις, σε hedge funds να αποκτήσουν μετοχές και έναν στόχο για να στηρίξουν την άμυνά τους.
Παρόλα αυτά, η αποδοχή της ΕΚΤ απαιτείται μόνο για να αναλάβει η UniCredit τον έλεγχο των δικαιωμάτων ψήφου που συνδέονται με τις μετοχές της Commerzbank.
Οι κανόνες ούτε εμποδίζουν την ιταλική τράπεζα από το να αποκτήσει οικονομική θέση στο στόχο εκ των προτέρων ούτε απαγορεύουν την υπογραφή συμβάσεων τώρα για την παραλαβή των μετοχών μετά την έγκριση της κεντρικής τράπεζας.
Οι κανόνες γνωστοποίησης για την ιδιοκτησία μετοχών στους νόμους περί χρεογράφων που θεσπίστηκαν μετά τις διαμάχες της Porsche και της Schaeffler έχουν διαφορετική εστίαση: απαιτούν από έναν επενδυτή να αποκαλύψει τη θέση όταν κατέχει — άμεσα ή έμμεσα μέσω παραγώγων — ένα ποσοστό στο 5% των μετοχών ή όταν φτάσουν σε υψηλότερα κατώφλια, ένα από τα οποία είναι 20%.
Αυτή η ασυμφωνία επέτρεψε στην Orcel να αποκαλύψει ένα τεράστιο άλμα στο μερίδιο της UniCredit στην Commerzbank, μετατρέποντάς το από έναν επενδυτή μειοψηφίας στον μοναδικό μεγαλύτερο μέτοχο.
Η θέση της είναι επίσης αρκετά μεγάλη ώστε να δυσκολεύει τους δυνητικούς ανταγωνιστές να κάνουν μια αντιπροσφορά για τη γερμανική τράπεζα, σε περίπτωση που αποφασίσει να επιδιώξει την εξαγορά.
Οι «βοήθειες»
Στον πυρήνα της συναλλαγής βρίσκονται οι συμβάσεις που έχει συνάψει η UniCredit με την Barclays και την Bank of America, σύμφωνα με αποκαλύψεις δικαιωμάτων ψήφου και τραπεζίτες που γνωρίζουν τις συμφωνίες.
Και οι δύο επενδυτικές τράπεζες συνήψαν τις λεγόμενες συμφωνίες ανταλλαγής συνολικής απόδοσης με την UniCredit, δεσμεύοντας στην πραγματικότητα να αναπαράγουν την οικονομική απόδοση της μετοχής της Commerzbank.
Εάν οι μετοχές της γερμανικής τράπεζας ανέβουν ή η τράπεζα καταβάλει το μέρισμά της, οι αντισυμβαλλόμενοι θα πληρώσουν τη μεταβολή στην αξία στην UniCredit.
Εάν η μετοχή πέσει, η UniCredit πρέπει να καλύψει τη διαφορά.
Η Barclays και η BofA δεσμεύτηκαν επίσης να παραδώσουν φυσικά τις μετοχές της Commerzbank στην UniCredit αργότερα, εάν η ιταλική τράπεζα εξακολουθεί να τις θέλει.
Σύμφωνα με πηγές των FT οι δύο επενδυτικές τράπεζες θα αποκομίσουν 12 εκατ. ευρώ σε προμήθειες και άλλα έσοδα από το trading, το οποίο έχει πλασματική αξία 2,3 δισ. ευρώ.
Τα έσοδα που πρόκειται να λάβει κάθε τράπεζα θα μπορούσαν να ανέλθουν στα 40-50 εκατ. ευρώ εάν τα συμβόλαια επεκταθούν πέραν του 2026 ή τροποποιηθούν με άλλο τρόπο, ανέφεραν.
«Από μόνη της, μια ανταλλαγή συνολικής απόδοσης δεν είναι μια πολύ περίπλοκη συναλλαγή και σχετικά απλή από τεχνική άποψη», δήλωσε ο πρώην ανώτερος έμπορος παραγώγων της Deutsche Bank, Pius Sprenger.
Αλλά «η εφαρμογή του σε τόσο μεγάλη κλίμακα όπως στην περίπτωση της Commerzbank απαιτούσε μεγάλη αποφασιστικότητα», δήλωσε ο Thomas Schweppe, πρώην τραπεζίτης M&A της Goldman Sachs και ιδρυτής της συμβουλευτικής επενδυτών 7Square με έδρα τη Φρανκφούρτη.
Και η ανταλλαγή συνολικής απόδοσης 11,5% της περασμένης εβδομάδας απείχε πολύ από το πρώτο βήμα στην επιδίωξη της Commerzbank από την Orcel.
Όλα άρχισαν το 2023
Οι προετοιμασίες για την απόκτηση της γερμανικής τράπεζας ξεκίνησαν το 2023, όταν η ιταλική τράπεζα δημιούργησε σιωπηλά ένα άμεσο μερίδιο λίγο κάτω από το 3%, που κυμαίνονταν κάτω από το πρώτο όριο αποκάλυψης για τις άμεσες συμμετοχές.
Τον Αύγουστο του 2024, όταν άρχισαν να κυκλοφορούν φήμες ότι η γερμανική κυβέρνηση μπορεί σύντομα να αρχίσει να πουλάει το μερίδιο του 16,5%, η UniCredit απέκτησε άλλο 1,7% μέσω μιας πολύ μικρότερης συνολικής ανταλλαγής απόδοσης, εξακολουθώντας να βρίσκεται κάτω από το όριο του 5%.
Στη συνέχεια, τη νύχτα της 10ης Σεπτεμβρίου, η ιταλική τράπεζα αγόρασε άλλο 4,5% από τη γερμανική κυβέρνηση όταν προσέφερε τους χρηματοοικονομικούς επενδυτές σε μια συναλλαγή μπλοκ, φτάνοντας στο όριο γνωστοποίησης του 5% για πρώτη φορά και στη συνέχεια αποκαλύπτοντας τη θέση της στο 9%.
Μέχρι τις 23 Σεπτεμβρίου, είχε μετατρέψει την αρχική, μικρότερη ανταλλαγή συνολικής απόδοσης σε μετοχές.
Την ίδια ημέρα, η UniCredit εισήγαγε δύο πολύ μεγαλύτερες συνολικές ανταλλαγές αποδόσεων, που σχετίζονται με μερίδια 5% και 6,53%, που θα λήξουν το 2026.
Μια περίοδος άσκησης δύο ετών — πολύ μεγαλύτερη από το αναμενόμενο χρονικό πλαίσιο έξι έως 12 μηνών για απόκτηση ρυθμιστικής έγκρισης — δείχνει ότι η ιταλική τράπεζα είναι «υπομονετική».
Η UniCredit διαπραγματεύτηκε τα παράγωγα χωρίς εξωτερικούς συμβούλους, βασιζόμενη στην εσωτερική τεχνογνωσία.
Επικεφαλής της ομάδας πωλήσεων και συναλλαγών μετοχών και πιστώσεων της UniCredit είναι ο ειδικός σε παράγωγα Salvatore "Chicco" Di Stasi, ο οποίος εντάχθηκε από την UBS πέρυσι και προηγουμένως εργάστηκε στην Goldman Sachs.
«Έχει κάτι που δεν βρίσκεις [συχνά] σε μια μεγάλη εμπορική τράπεζα, ούτε στην UniCredit»...
Είναι πολύ, πολύ δημιουργικός όσον αφορά τη δόμηση», είπε ένας πρώην συνάδελφος.
Οι ανταλλαγές συνολικής απόδοσης μπορεί να συνοδεύονται από κινδύνους.
Κατά τη διάρκεια της χρηματοπιστωτικής κρίσης του 2008, οι μεγάλες μειώσεις στις μετοχές της VW και της Continental άφησαν την Porsche και τον Όμιλο Schaeffler εκτεθειμένες σε τεράστιες απώλειες όταν τα μερίδια παραγώγων τους έχασαν δισεκατομμύρια ευρώ σε αξία.
Η Orcel έχει εξαλείψει αυτόν τον κίνδυνο με ένα άλλο επίπεδο χρηματοοικονομικής μηχανικής, είπαν άνθρωποι που είναι εξοικειωμένοι με τη συναλλαγή.
Χρησιμοποιεί ένα λεγόμενο «κολάρο» για να αντισταθμίσει τη θέση της Commerzbank έναντι της πτώσης των τιμών της μετοχής, ενώ παράλληλα παραιτείται από μεγάλα τμήματα της ανοδικής πορείας.
Η δομή - που αποτελείται από αντίθετα δικαιώματα αγοράς και πώλησης - ουσιαστικά κλειδώνει την τιμή της μετοχής της Commerzbank της περασμένης εβδομάδας.
Η προσεκτική δημιουργία μεριδίων χρησίμευσε για να υπογραμμίσει τη σοβαρότητα του Orcel να αποκτήσει τον έλεγχο της Commerzbank παρά την πολιτική αντίθεση.
Αποκαλύφθηκε μέρες αφότου η γερμανική κυβέρνηση ανακοίνωσε ότι σταματά τις πωλήσεις του εναπομείναντος μεριδίου της στην Commerzbank στον απόηχο της αρχικής δημιουργίας μεριδίων της UniCredit, ένας από τους γνώστες είπε ότι ο Orcel είχε χρησιμοποιήσει το εμπόριο για να ρωτήσει: «Με ακούς τώρα;»
Η αντιστάθμιση της αρνητικής πλευράς στο εμπόριο της Commerzbank υποστηρίζει τον ισχυρισμό του Orcel ότι θα μπορούσε να αποχωρήσει από την επιδίωξη του γερμανικού ομίλου.
Ενώ μια τέτοια ανακοίνωση θα μπορούσε να οδηγήσει σε απότομη πτώση της τιμής της μετοχής της Commerzbank, οι απώλειες της UniCredit θα ήταν περιορισμένες.
Ομοίως, εάν μια μελλοντική συμφωνία με τη γερμανική τράπεζα πραγματοποιηθεί, η Orcel θα μπορούσε να αποκτήσει πλήρως το μερίδιο του 11,5% στην τιμή στα μέσα Σεπτεμβρίου, χωρίς να χρειάζεται να πληρώσει ένα σημαντικό ασφάλιστρο εξαγοράς.
Οι συναλλαγές της UniCredit έχουν καταστήσει επίσης πολύ πιο δύσκολο για πιθανούς ανταγωνιστές όπως η Deutsche Bank, η BNP Paribas ή η ING να δημιουργήσουν παρόμοια θέση παραγώγων στην Commerzbank.
Ενώ η Commerzbank είναι μια μετοχή υψηλής ρευστότητας, σχεδόν το ένα τρίτο της συνολικής κεφαλαιοποίησης της αγοράς είναι συνδεδεμένη: το 12% ανήκει στην κυβέρνηση και το 21% ελέγχεται από την UniCredit.
Όπως είπε ένας Γερμανός τραπεζίτης: «Για όλους τους άλλους, η συγκέντρωση μιας αντιπροσφοράς έχει γίνει πολύ πιο δύσκολη».
www.bankingnews.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου