Η συμμετοχή ελληνικών δυνάμεων θα γίνει μόνο έπειτα από υπογραφή συμφωνίας κατάπαυσης του πυρός στην Ουκρανία.
Η όποια ελληνική δύναμη δεν πρόκειται να συμμετάσχει σε οποιαδήποτε στρατιωτική επιχείρηση εντός ρωσικής επικράτειας.
Σε περίπτωση παραβίασης της συμφωνίας κατάπαυσης του πυρός από τη Μόσχα, οι ελληνικές δυνάμεις θα επιστρέψουν άμεσα στην Ελλάδα.
Με λίγα λόγια αυτό που θα ξεκαθαρίσει ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης στην σημερινή Σύνοδο Κορυφής του Παρισιού είναι ότι η ελληνική δύναμη θα είναι ξεκάθαρα ειρηνευτική.
Όλα αυτά για να συμβούν θα πρέπει να τηρηθεί και ένας τέταρτος όρος, ο οποίος είναι και ο βασικότερος, να αποδεχθεί η Μόσχα την ανάπτυξη ειρηνευτικής δύναμης στην Ουκρανία.
Κατά την ελληνική αντίληψη η ανάπτυξη μιας δύναμης υπό την αιγίδα του ΟΗΕ ίσως ήταν η καλύτερη λύση, δεδομένου ότι στον οργανισμό συμμετέχουν όλα τα κράτη του κόσμου και, ως εκ τούτου, θα μπορούσαν να συμβάλουν με δυνάμεις που βρίσκονται και εκτός της αποκαλούμενης «συμμαχίας των προθύμων», χώρες από την Αφρική, τη Λατινική Αμερική ή την Ασία.
Υπήρξε άλλωστε συζήτηση και για συμμετοχή κινεζικών δυνάμεων καθώς οι Ρώσοι αυτή τη στιγμή εμπιστεύονται από τις μεγάλες δυνάμεις μόνο την Κίνα.
Οι Κινέζοι έχουν αρνηθεί ένα τέτοιο ενδεχόμενο αλλά η γνώμη τους μπορεί να αλλάξει εάν η Μόσχα αποδεχτεί την ανάπτυξη ειρηνευτικής δύναμης στην Ουκρανία.
Σε περίπτωση που όλα αυτά πραγματοποιηθούν δεν έχει ξεκαθαρίσει με ποιο τρόπο θα συμμετάσχει η Ελλάδα στην ειρηνευτική δύναμη, εάν δηλαδή θα στείλει χερσαίες δυνάμεις ή αν απλώς θα συμμετάσχει σε κάποια ναυτική δύναμη στην Μαύρη Θάλασσα.
Για ευνόητους λόγους η Αθήνα θα προτιμούσε να συμμετάσχει στο ναυτικό σκέλος αλλά εδώ υπάρχει το πρόβλημα ότι η Τουρκία έχει ζητήσει την διοίκηση τις δυνάμεις που θα επιβλέπει την τήρηση της τάξης στην περιοχή.
Η Τουρκία ήδη έχει επικαλεστεί την Συνθήκη του Μοντρέ για να διεκδικήσει τον πρώτο ρόλο στο ναυτικό σκέλος της ειρηνευτικής αποστολής.
Σύμφωνα με τις προβλέψεις της Συνθήκης για το καθεστώς των Στενών, επιτρέπεται πλήρης πρόσβαση στη Μαύρη Θάλασσα μόνο για τα παράκτια κράτη (τα υπόλοιπα με χρονικούς περιορισμούς), γι’ αυτό η Άγκυρα ζήτησε να αναλάβει τη διοίκηση της θαλάσσιας δύναμης σε συνεργασία με τη Βουλγαρία και τη Ρουμανία.
Σε ότι αφορά τις χερσαίες δυνάμεις που θα μπορούσε να αποστείλει η Αθήνα, η κυβέρνηση θέλει να εξασφαλίσει ότι δεν θα κινδυνέψει η ζωή κανενός Έλληνα στρατιώτη.
Γι’ αυτό το λόγο την ενδιαφέρει η ανάπτυξη της ελληνικής δυνάμεις να γίνει σε μία απομακρυσμένη περιοχή όπως το Λβιβ στην δυτική Ουκρανία και όχι κοντά στην σημερινή γραμμή επαφής και σίγουρα όχι κάπου στο Ντόνμπας ή στην περιφέρεια της Ζαπορίζια.
Πάντως στην περίπτωση που τελικώς η Μόσχα αποδεχτεί την ανάπτυξη ειρηνευτικής δύναμης η Αθήνα θεωρεί ότι πρέπει να συμμετάσχει για να βρίσκεται εντός των γεωπολιτικών εξελίξεων και αυτή η οπτική γωνία είναι ορθή.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου