“Η πλουτοκρατία, ο διαρκής αντίχρηστος” και οι υπηρέτες

Όταν ο πρώτος υπουργός Οικονομικών της κυβέρνησης Παπανδρέου  λέει ότι σκέπτεται να φορολογήσει τις καταθέσεις – και φεύγουν στο εξωτερικό  τα κεφάλαια- ποιους εξυπηρετεί ;..
Όχι τους μισθωτούς φυσικά.
Όταν ο πρώην πρωθυπουργός κ. Παπανδρέου, αντί να προχωρήσει άμεσα σε αναδιάρθρωση του χρέους  και
διέταζε να αγοράζουν ελληνικά ομόλογα οι κρατικές τράπεζες με ποιόν ήταν άραγε;
Με το λαό ή τους διεθνείς τραπεζίτες ; Αργότερα,  του έφταιγαν οι Έλληνες τραπεζίτες που τον «έριξαν» (sic) 
Ας θυμηθούμε, επίσης,  ότι λίγο πριν η Τροϊκα ανακοινώσει τις αποκρατικοποιήσεις των 50 δισ. ευρώ, είχε συνάντηση με τον Υπουργό Οικονομικών από τον οποίο ζήτησε απολύσεις, όπως λ.χ   στην ΔΕΗ. Δεν το έπραξε, διότι το μαγαζί της ΔΕΗ ελέγχεται από τον πολιτικό του χώρο, - ξεχνώντας ότι το πολιτικό του τέλος το είχε υπογράψει με το
 με την επιστολή  για το μνημόνιο.
Αλλού, όμως, ήταν πιο «αποτελεσματικός». Έφθασε να πουλήσει  το 10% των μετοχών του ΟΤΕ στα 7 ευρώ!
(σ.σ. ο κ. Α. Τσοχατζόπουλος είχε κατηγορήσει ως ξεπουληματίες την ΝΔ επειδή πούλησε στα 28 ευρώ !! )
Επί μήνες περίμενε, περίμενε, για να αγοράσουν οι Γερμανοί φθηνά. Και αντί να εξαφανιστεί από προσώπου γης ο Παπακωνσταντίνου έγινε συνομιλητής των Γερμανών για το ήλιος και διεθνών πετρελαϊκών εταιρειών…. 
 Τις παλινωδίες με το Ελληνικό, το Κατάρ, τα ταξίδια στο Ντουμπαι από μέλη της Οικογένειας Παπανδρέου τα θυμόμαστε επίσης.
Είχε φθάσει να εξαρτάται η Ελλάδα απο την υπουργό περιβάλλοντος κα Μπιρμπίλη – η οποία αγωνίζεται πλέον
στο Παρίσι για τον οργανισμό ΟΟΣΑ…
Το αποτέλεσμα όλων των παραπάνω γνωστό: ο ιδιωτικός τομέας πλήρωσε ακριβά την ανυπαρξία μιας σοβαρής αποκρατικοποίησης. Μειώσεις μισθών, κλείσιμο επιχειρήσεων.   
Μέρες εκλογών που είναι, όμως, ας θυμηθούμε τι έλεγε για την πλουτοκρατία και τους πολιτικούς  ένας παραγκωνισμένος της ελληνικής λογοτεχνίας, ο Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης:
«Η πλουτοκρατία ήτο, είναι και θα είναι ο μόνιμος άρχων του κόσμου, ο διαρκής αντίχρηστος. 
Αυτή γεννά την αδικία, αυτή τρέφει την κακουργία,
αυτή φθείρει σώματα και ψυχάς. Αυτή παράγει την κοινωνική σηπεδόνα. Αυτή καταστρέφει κοινωνίες νεοπαγείς.     
Ανέκαθεν τα αξιώματα ήσαν αγοραστά ! Και αφού η επάρατος πλουτοκρατία είναι άφευκτο κακόν, κατά ποιο άλλο τρόπο θα αποκτώνται τα αξιώματα ;»

πηγη