O ομότιμος καθηγητής Ορθοπεδικής του Πανεπιστημίου Αθηνών, πρόεδρος του Ελληνικού Ιδρύματος Οστεοπόρωσης, Γιώργος Π. Λυρίτης ενημερώνει για τα νέα ευρήματα, για τη νόσο που πλήττει 200 εκατ. γυναίκες στον κόσμο.
Πώς εξελίσσεται η oστεοπόρωση στην Ελλάδα;
Σε πρόσφατη έκδοση του έγκυρου ιατρικού περιοδικού «Osteoporosis International» δημοσιεύονται τα αποτελέσματα της 30ετούς επιδημιολογικής μελέτης μας για τη συχνότητα των καταγμάτων του ισχίου στην Ελλάδα κατά τα έτη 1977 - 2007.
Η μέτρηση των καταγμάτων του ισχίου αποτελεί τον ασφαλέστερο τρόπο για την εκτίμηση των επιδημιολογικών τάσεων για την οστεοπόρωση. Η συχνότητα των καταγμάτων αυτών διπλασιάστηκε την περίοδο αυτή σε άτομα 50 ετών και άνω.
Μικρή μείωση παρατηρήθηκε μετά το 2002, παρότι η μελλοντική τάση δεν μπορεί αυτή τη στιγμή να προβλεφθεί με ασφάλεια. Η μείωση μπορεί να αποδοθεί στην ευρεία ενημέρωση του κοινού για την έγκαιρη λήψη προληπτικών μέτρων από την πρώιμη μετεμμηνοπαυσιακή ηλικία (ειδικότερα σωστή διατροφή, άσκηση και λήψη βιταμίνης D), στην καλύτερη εκπαίδευση του ιατρικού κόσμου και στην κυκλοφορία νέων θεραπευτικών μέσων.
Μείωση έχει αναφερθεί κατά την ίδια περίοδο και σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες.
Είναι αλήθεια ότι το πάχος μετά την εμμηνόπαυση προστατεύει από οστεοπόρωση;
Από πρόσφατη μελέτη του Ελληνικού Ιδρύματος Οστεοπόρωσης (ΕΛΙΟΣ) τον τελευταίο χρόνο σε 1.300 γυναίκες από όλη την Ελλάδα ηλικίας 45-90 ετών, που βρίσκονταν σε εμμηνόπαυση και έπασχαν από οστεοπενία ή οστεοπόρωση, βρέθηκε ότι αντίθετα προς την κοινή άποψη, το 66% των γυναικών είχαν αυξημένο σωματικό βάρος, ενώ το 14,6% ήταν παχύσαρκες.
Επίσης, στη μελέτη βρέθηκε ότι οι γυναίκες με μεικτή μορφή οστεοπόρωσης και αρθρίτιδας έχουν μεγαλύτερο σωματικό βάρος, ιδιαίτερα σε ηλικία μεγαλύτερη των 65 ετών.
Μια γυναίκα στη μέση ηλικία πιστεύεται ότι θα έχει είτε οστεοπόρωση είτε οστεοαρθρίτιδα. Είναι σωστό;
Κατά μια παγιωμένη αντίληψη, η ύπαρξη της οστεοαρθρίτιδας (δηλαδή η προοδευτική εκφύλιση του αρθρικού χόνδρου και η αντιδραστική παραγωγή οστεοφύτων) αποτελεί παράγοντα αντίθετο για την πρόκληση της μετεμμηνοπαυσιακής οστεοπόρωσης, σε σημείο να θεωρείται ότι οι οστεοαρθριτικές μετεμμηνοπαυσιακές γυναίκες προστατεύονται από την οστεοπόρωση.
Από τη μελέτη του ΕΛΙΟΣ, όμως, βρέθηκε ότι στο 82,96% του συνόλου συνυπήρχε οστεοαρθρίτιδα τουλάχιστον σε μία άρθρωση. Ειδικότερα σε γυναίκες ηλικίας μεγαλύτερης των 65 ετών το ποσοστό αυτό έφθανε το 90%.
Οι συχνότερες περιοχές του σκελετού των οστεοπορωτικών γυναικών που έπασχαν από αρθρίτιδα ήταν το γόνατο, ο αυχένας, τα χέρια και το ισχίο. Απαιτείται λοιπόν η προώθηση προγραμμάτων υγείας, που να συνδυάζουν όλα τα νοσήματα του μυοσκελετικού συστήματος.
Πώς εκτιμάτε τον κίνδυνο να πάθει κάποιος κάταγμα λόγω οστεοπόρωσης;
Η εκτίμηση της σοβαρότητας της οστεοπόρωσης βασιζόταν έως πρόσφατα αποκλειστικά στη μέτρηση της οστικής πυκνότητας. Παρά ταύτα, ο κίνδυνος εμφάνισης οστεοπορωτικού κατάγματος δεν αντιστοιχεί στη βαρύτητα της οστεοπόρωσης, όπως έχει δειχθεί από μεγάλες επιδημιολογικές μελέτες (το 50% των οστεοπορωτικών καταγμάτων συμβαίνουν σε άτομα με απλή οστεοπενία).
Υπάρχει μεγάλος αριθμός γυναικών αλλά και ανδρών με οστεοπενία που θα έπρεπε να λαμβάνουν φαρμακευτική αγωγή, ενώ υπάρχουν πολλά άλλα άτομα που δεν έχουν κίνδυνο να πάθουν οστεοπορωτικό κάταγμα, αλλά λαμβάνουν φαρμακευτική αγωγή.
Για να καλυφθεί το σοβαρό αυτό διαγνωστικό κενό, έχει δημιουργηθεί από το Πανεπιστήμιο του Σέφιλντ και τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας ένα απλό ερωτηματολόγιο που ονομάζεται FRAX (Fracture Risk assessment tool, Εργαλείο εκτίμησης του οστεοπορωτικού καταγματικού κινδύνου).
Από τον Απρίλιο του 2012 με τη βοήθεια του ΕΛΙΟΣ έχει αναπτυχθεί η ελληνική έκδοση του FRAX και ανευρίσκεται δωρεάν στο Διαδίκτυο.
πηγη
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου