Τι ανόητη σκέψη... Μόνο μετά την πρώτη αυτή αποκλειστική ακρόαση του ακυκλοφόρητου δίσκου της Χαρούλας Αλεξίου, καταλαβαίνει κανείς γιατί αυτός ο δισκος έπρεπε να παρουσιαστεί εκεί όπου ηχογραφήθηκε..
Εκεί που τα συναισθήματα και οι φορτισμένοι με συγκίνηση στίχοι πήραν ζωή και έγιναν η Τρίπλα, του Ρασούλη και της Αλεξίου...
Εκεί, στο σκοτεινό στούντιο, με τα πολλά αλλά σβηστά φώτα, πίσω και μπρος από το τζάμι, η Χάρις Αλεξίου με τον Ηλία Μπενέτο, τη Ναταλία Ρασούλη και
τους ανθρώπους του Ρασούλη, έκαναν πραγματικότητα ένα άλμπουμ γεμάτο
γλυκά συναισθήματα, προφητικά λόγια, ήθος και σπάνια ανθρωπιά.
Ο Ρασούλης έγραψε τα μελλούμενα πριν φύγει από τη ζωή, φρόντισε όμως να τα δώσει σε ανθρώπους που εμπιστευόταν 'μήπως και πάθει κάτι'... Η κόρη του η Ναταλία παραχώρησε την άδεια για την μελοποίηση και την ερμηνεία τους, και έτσι το παζλ έφερε όλους τους καλούς φίλους του Μανώλη να ξεκινούν πριν από ενάμιση χρόνο ένα ταξίδι γεμάτο θησαυρούς, γεμάτο αγάπη, γεμάτο συγκινηση.
Στην παρουσίαση του άλμπουμ μίλησαν όλοι οι συντελεστές με ιδιαίτερη γλυκύτητα και νοσταλγία για το έργο του Ρασούλη, με την κυρία Αλεξίου να ξεκινά με τα λόγια 'εδώ είμαστε πάλι, χρόνια τώρα.." και να κλεινει ..'και τέλος ευχαριστώ εσάς που εδώ και σαράντα χρόνια δε με αφήνετε μόνη μου'.. Αυτή η παρουσία που σε μαγεύει με την φωνή και τα λόγια της, με τις μουσικές και τις συνθέσεις της, με τις ερμηνείες και τα τραγούδια της, παραμένει πάντα προσιτή, πάντα χαμογελαστή και πρώτη στις καρδιες των ανθρώπων.. Το είπε άλλωστε και ο Πέτρος Βαγιόπουλος: "ο Ρασούλης πάντα έλεγε πως αν ρωτήσεις όλο τον κόσμο να σου πει τις πέντε μεγαλύτερες φωνές της Ελλάδας, η τετράδα θα αλλάζει αλλά μία θέση θα την έχει πάντα ανεξαιρέτως η Χαρούλα".
Αυτή δεν είναι η πρώτη φορά, που η Χάρις Αλεξίου τραγουδάει Ρασούλη. Η πρώτη συνεργασία, ήταν 33 χρόνια πριν, το 1979, όταν συνεργάστηκαν για το δίσκο " Τα τραγούδια της Χαρούλας". Η ιστορία επαναλαμβάνεται με τον Μανώλη Ρασούλη να κρατά το λόγο του: " Θα ξαναρθώ, στο ορκίζομαι, θα ξαναρθώ".
Και ήρθε, το 2012 - όπως υπόσχεται στις "Στιγμές"- με την Τρίπλα.
Με τους αυθεντικούς στίχους γεμάτους με τον τσαμπουκά και τη γοητευτική αυθάδεια του Ρασούλη που τον έκανε αγαπητό στο Πανελλήνιο.
Με το αυθεντικό μέταλλο της ζεστής φωνής της Αλεξίου που διψάς να ακούς. .. που μπορεί να τραγουδά με την ίδια άνεση ότι 'η αγάπη αγρυπνά' ή να τραγουδά για 'τον μπάτλερ και τον σκύλο' χωρίς να σε ξενίζει, αντιθέτως να σε κάνει να σκέφτεσαι πως είναι η μόνη γυναικεία φωνή ικανή να υποστηρίξει όλες τις λέξεις, με όλες τις ανάσες και όλα τα χαμόγελα που αρμόζουν ή όχι στην κάθε συλλαβή.
Με τις αυθεντικές μουσικές από τους φίλους του Ρασούλη που μελοποίησαν τα τραγούδια του όπως εκείνος θα ήθελε, με προσοχή στην παραμικρή λεπτομέρεια, δίνοντας υπόσταση και ουσία στον παλμό των λέξεων που εκείνος είχε επιλέξει, στο ρυθμό της σκέψης του και στη μελωδία της ψυχής του.
Α ρε Χαρούλα... Ας μου επιτραπεί ο ενικός, αλλά μόνο εσύ θα μπορούσες να δώσεις ζωή κι ανάσα στις λέξεις του Ρασούλη και στις νότες των εξαίρετων μουσικών που σε συνόδευσαν σ' αυτό το ταξίδι που για μας, μόλις ξεκίνησε.
Ο καπετάν Μανώλης θα είναι σίγουρα περήφανος.
Καλοτάξιδο..!
Εβελίνα Σαρρή
ΥΓ. Μερικές μικρές λεπτομέρεις -
Συγκινητικός ο λόγος του συνθέτη Leon Y. Poliker (Λεωνίδα Πολικάρη) ο οποίος συνάντησε το Ρασούλη το Νοέμβρη του 2005 και γράψανε παρέα τραγούδια στο καταφύγιο την ώρα που πέφταν οι βόμβες...
Συγκινημένη η Ναταλία Ρασούλη μίλησε για την ιστορική αυτή συνεύρεση, ενώ ακούσαμε και την υπέροχη δική της φωνή στο 'Γι αυτό σ αγαπώ'.
Ζωηρός ο λόγος του 'ρασουλιστή' Πέτρου Βαγιοπουλου που μίλησε για τον χαρακτήρα του Ρασούλη και θυμήθηκε μεταξύ άλλων την επιθυμία του αν γινόταν Υπουργός Πολιτισμού για μία βδομάδα να στείλει τους "σκυλάδες" εξορία στη Μύκονο για ένα χρονο.
Τρυφερός και μεστός ο λόγος του Ηλία Μπενέτου που είχε τη διεύθυνση και την επιμέλεια του άλμπουμ αυτού.
Και τέλος, μοναδικό πραγματικά το "Τώρα τι κάνω", που μιλάει (και χτυπάει) κατευθείαν στην καρδιά του ακροατή σε μουσική της Χαρούλας Αλεξίου: "Ναι τον μεθύσαμε τον ήλιο Μάνο, τώρα τι γίνεται..."
πηγη
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου