Ο Χρήστος Πατουχέας είναι ο ένας από τους δύο συλληφθέντες στην επιχείρηση της Αντιτρομοκρατικής στην Καλαμάτα.
Ο απότακτος αστυνομικός που είχε υπηρετήσει στα ΕΚΑΜ είχε μιλήσει στο ΕΘΝΟΣ τον Σεπτέμβριο του 2011, υποστηρίζοντας ότι επέστρεψε στον τόπο καταγωγής του μετά την συνταξιοδότησή του από τα ΕΚΑΜ.
Μάλιστα ως κύρια ενασχόλησή του δήλωνε... αλατάς.
Ο 54χρονος σήμερα Πατουχέας συνελήφθη την Τρίτη μαζί με έναν Αλβανό 37 ετών, από την Αστυνομία σε επιχείρηση στην Καλαμάτα, ως συνεργοί του Χριστόδουλου Ξηρού. «Ξηλώθηκε» από την ΕΛ.ΑΣ. για υπόθεση αρχαιοκαπηλείας, ενώ είχε εμπλακεί και σε μεγάλη υπόθεση λαθρεμπορίας τσιγάρων στο Γύθειο.
Ο αλλοδαπός και δεύτερος συλληφθείς για την υπόθεση φέρεται να είναι ο «Θεοχάρης», ο οποίος είχε νοικιάσει το σπίτι-γιάφκα της Αναβύσσου.
Οι δύο άνδρες εντοπίστηκαν στην Καλαμάτα, όπου είχαν καταφύγει μετά τη σύλληψη του Ξηρού, ενώ όπως έγινε γνωστό ανήκαν στον επιχειρησιακό πυρήνα του αρχιτρομοκράτη και θα συμμετείχαν στην σχεδιαζόμενη επίθεση στις Φυλακές Κορυδαλλού.
Σε εξέλιξη είναι έρευνες των διωκτικών Αρχών σε τρεις κατοικίες, μία στο Οίτυλο και άλλες δύο στην Αθήνα. Σημειώνεται ότι οι δύο συλληφθέντες φέρονται να δήλωσαν άλλες διευθύνσεις κατά την προανάκριση.
Σύμφωνα με την επίσημη ανακοίνωση της ΕΛΑΣ, χθες το απόγευμα προσήχθησαν από την περιοχή της Καλαμάτας και συνελήφθησαν στην έδρα της Αντιτρομοκρατικής ένας Έλληνας 54 ετών και ένας αλλοδαπός 37 ετών σε εκτέλεση ενταλμάτων σύλληψης του επίκουρου ειδικού εφέτη ανακριτή Αθηνών με τις κατηγορίες της ένταξης ως μέλους σε τρομοκρατική οργάνωση, τρομοκρατικές πράξεις, κατασκευής και προμήθειας και κατοχής από κοινού εκρηκτικών υλών και βομβών, τρομοκρατικές πράξεις, παράνομης κατοχής από κοινού πολεμικών τυφεκίων, πιστολιών, χειροβομβίδων, πυρομαχικών, εκρηκτικών μηχανισμών και ειδών πολεμικού υλικού, τρομοκρατικές πράξεις παράνομης κατοχής από κοινού διατρητικών και εκρηκτικών βλημάτων, πλαστογραφία δημοσίου εγγράφου με σκοπό την τέλεση εγκλήματος από κοινού.
Οι δύο συλληφθέντες οδηγήθηκαν στον ειδικό εφέτη ανακριτή κ αι πήραν προθεσμία για να απολογηθούν την Παρασκευή.
Βίος και... πολιτεία
Ο 54χρονος πρώην αστυνομικός είναι παλιός γνώριμος των συναδέλφων του στην... προηγούμενή του δουλειά, αφού έχει εμπλακεί σε υποθέσεις του κοινού ποινικού δικαίου, αλλά, δεν είχε βρεθεί κάτι που να τον συνδέει με τρομοκρατικές ομάδες, έως τον εντοπισμό αποτυπωμάτων του στη γιάφκα της Αναβύσσου, όπου κρυβόταν ο Ξηρός.
Οι επιτελείς της ΕΛ.ΑΣ εκτιμούν ότι ο κατηγορούμενος ήταν αυτός που οργάνωνε τα πάντα γύρω από τις αγορές και τη μεταφορά του βαρύ οπλισμού, τον οποίο ίσως προμηθεύτο από την Αλβανία, αφού στα μέσα της 10ετίας του '90 είχε υπηρετήσει στο ελληνικό προξενείο στο Αργυρόκαστρο...
Εκτιμάται, επίσης, ότι ο 54χρονος είχε σχέσεις με γνωστό κακοποιό που βρίσκεται φυλακισμένος και από τον οποίο καθοδηγείτο...
Μάλιστα, εκτός από το λαθρεμπόριο τσιγάρων και τα όπλα, ο πρώην αστυνομικός, αναφέρουν πληροφορίες από την αστυνομία, είχε εμπλακεί και σε υποθέσεις εκβιασμού.
Οι δύο συλλήψεις πάντως, επιβεβαιώνουν τις εκτιμήσεις που διατυπώνοντο έως τώρα από τους επικεφαλής της Αντιτρομοκρατικής Υπηρεσίας, για συνεργασία ποινικών με τρομοκρατικές ομάδες...
Όσον αφορά τώρα στον 34χρονο Αλβανό με το όνομα Χάρης, κατά το παρελθόν είχε συλληφθεί για ποινική υπόθεση και στη φυλακή που οδηγήθηκε, έγινε φίλος με στέλεχος της τρομοκρατικής ομάδας «Πυρήνες της Φωτιάς».
Σε ένα μικρό χωριό, στα σύνορα της Μεσσηνιακής και Λακωνικής Μάνης, οι
λιγοστοί κάτοικοι εξακολουθούν να βγάζουν πρώτης ποιότητας αλάτι από τη
θάλασσα
Πολλά μπορεί να άλλαξαν στη Μάνη τα τελευταία χρόνια, εκείνο όμως που
παραμένει ίδιο κι απαράλλαχτο είναι η παραγωγή του αλατιού στα άγρια
βράχια της. Ενα κατεξοχήν αλατοχώρι της Μάνης είναι και η Χοτάσια. Ενα
μικρό χωριό στα σύνορα της Λακωνίας με τη Μεσσηνία στον Μεσσηνιακό
Κόλπο.
Εκεί που κάποτε το αλάτι ζούσε ολόκληρο το χωριό, σήμερα εφτά - οχτώ κάτοικοι συνεχίζουν την παράδοση, παράγοντας το αφράλατο, το γνήσιο αλάτι της θάλασσας.
Βρεθήκαμε στα Χοτάσια την εποχή του «Τρύγου». Οι αλατάδες μάς ξενάγησαν στα? χωράφια τους. Περνώντας από τα επικίνδυνα κοφτερά βράχια, που οι ίδιοι τα περπατούν με μεγάλη άνεση, φτάσαμε στις πλάντζες, τις φυσικές κοιλότητες όπου το θαλασσινό νερό μετατρέπεται σε αστραφτερό λευκό αλάτι.
«Βασική εργασία μας στο χωριό ήταν να σπέρνουμε σιτάρι και κριθάρι μες στα βράχια, σκάβοντας με το αξινάρι. Φύσαγε ο βοριάς το 'τριβε και θερίζαμε τις καλαμιές μόνο για να φάνε τα ζώα. Το αλάτι ήταν το προϊόν που χρειαζόμαστε στο νοικοκυριό αλλά και για ανταλλαγή. Το ανταλλάσσαμε με φρούτα και τυριά από τους τσοπάνους που το χρειάζονταν να αλατίζουν τα προϊόντα τους» μας λέει ο 88χρονος Ηλίας Γατέας, παλιός αλατοπαραγωγός που έφυγε στην Αθήνα και επέστρεψε στο χωριό μετά τη συνταξιοδότησή του.
Ο ίδιος μάς θυμίζει ακόμη ότι η παραγωγή αλατιού ήταν παράνομη, αφού η διακίνησή του γινόταν αποκλειστικά από το Ελληνικό Μονοπώλιο. «Ερχόταν στο χωριό ένας υπάλληλος του Δημόσιου Ταμείου Αρεόπολης με δύο χωροφύλακες και με πετρέλαιο μας χάλαγαν τις αλυκές» θυμάται ο ηλικιωμένος άνδρας.
Και μπορεί οι αλυκές να αποτελούν δημόσια περιουσία, οι Μανιάτες όμως είχαν χωρίσει τα βράχια και άτυπα ο καθένας είχε το «χωράφι» του.
«Σύμφωνα με τους άγραφους νόμους της Μάνης, ο ένας σεβόταν τον άλλο και σπάνια συνέβαιναν περιστατικά όπως παλιότερα, που κάποιοι έρχονταν και έκλεβαν το αλάτι από τα γειτονικά χωριά» μας λέει ο κυρ Ηλίας.
Πάντως ήταν τόσο ισχυρός ο θεσμός της ιδιοκτησίας των αλυκών, που όπως λέγεται κάποτε, όταν δύο αδέλφια χώρισαν την πατρική τους περιουσία, ο ένας πήρε το κτήμα με τις ελιές και ο άλλος την οικογενειακή αλυκή.
Αλυκές είχε και η Εκκλησία. Οπως η εκκλησία του γειτονικού χωριού των Θαλαμών, όπου οι αλυκές της έφταναν να παράγουν 4.000 οκάδες αλάτι.
Συνεχιστής
Σήμερα την αλυκή της εκκλησίας έχει ενοικιάσει η οικογένεια του 50χρονου Χρήστου Πατουχέα, ο οποίος επέστρεψε στο χωριό μετά τη συνταξιοδότησή του από την ΕΚΑΜ.
«Φέτος δεν πήγαμε πολύ καλά, αφού οι πολλές βροχές μείωσαν την πυκνότητα του νερού», μας λέει ο Χρήστος.
Παλιά οι αλατοπαραγωγοί πότιζαν τα βράχια, δουλεύοντας σε καθημερινή βάση, γέμιζαν και παραγέμιζαν τις γούρνες, σήμερα η τεχνολογία έχει αλλάξει τα πράγματα, αφού το γέμισμα γίνεται εύκολα και γρήγορα με μικρές αντλίες.
Πριν από το '50, από τον Ιούλιο μέχρι τον Σεπτέμβριο, η βραχώδης παραλία της Χοτάσιας γέμιζε καλύβες από κατοίκους του Οιτύλου που πήγαιναν εκεί για να μαζέψουν αλάτι.
Σύμφωνα με τους αλατοπαραγωγούς, τα 100 κιλά θαλασσινό νερό παράγουν δύο κιλά αλάτι, ενώ όλα εξαρτώνται από τον καιρό, τις βροχές και τις φουρτούνες.
Σήμερα, στη Χοτάσια παράγονται εφτά έως οχτώ τόνοι αλάτι, το οποίο οι κάτοικοι πωλούν προς 3 ευρώ το κιλό για να φτάσει στα ειδικά καταστήματα, στα σούπερ μάρκετ και στα ντελικατέσεν.
ΠΕΤΡΟΣ ΤΣΩΝΗΣ
Ο απότακτος αστυνομικός που είχε υπηρετήσει στα ΕΚΑΜ είχε μιλήσει στο ΕΘΝΟΣ τον Σεπτέμβριο του 2011, υποστηρίζοντας ότι επέστρεψε στον τόπο καταγωγής του μετά την συνταξιοδότησή του από τα ΕΚΑΜ.
Μάλιστα ως κύρια ενασχόλησή του δήλωνε... αλατάς.
Ο 54χρονος σήμερα Πατουχέας συνελήφθη την Τρίτη μαζί με έναν Αλβανό 37 ετών, από την Αστυνομία σε επιχείρηση στην Καλαμάτα, ως συνεργοί του Χριστόδουλου Ξηρού. «Ξηλώθηκε» από την ΕΛ.ΑΣ. για υπόθεση αρχαιοκαπηλείας, ενώ είχε εμπλακεί και σε μεγάλη υπόθεση λαθρεμπορίας τσιγάρων στο Γύθειο.
Ο αλλοδαπός και δεύτερος συλληφθείς για την υπόθεση φέρεται να είναι ο «Θεοχάρης», ο οποίος είχε νοικιάσει το σπίτι-γιάφκα της Αναβύσσου.
Οι δύο άνδρες εντοπίστηκαν στην Καλαμάτα, όπου είχαν καταφύγει μετά τη σύλληψη του Ξηρού, ενώ όπως έγινε γνωστό ανήκαν στον επιχειρησιακό πυρήνα του αρχιτρομοκράτη και θα συμμετείχαν στην σχεδιαζόμενη επίθεση στις Φυλακές Κορυδαλλού.
Σε εξέλιξη είναι έρευνες των διωκτικών Αρχών σε τρεις κατοικίες, μία στο Οίτυλο και άλλες δύο στην Αθήνα. Σημειώνεται ότι οι δύο συλληφθέντες φέρονται να δήλωσαν άλλες διευθύνσεις κατά την προανάκριση.
Σύμφωνα με την επίσημη ανακοίνωση της ΕΛΑΣ, χθες το απόγευμα προσήχθησαν από την περιοχή της Καλαμάτας και συνελήφθησαν στην έδρα της Αντιτρομοκρατικής ένας Έλληνας 54 ετών και ένας αλλοδαπός 37 ετών σε εκτέλεση ενταλμάτων σύλληψης του επίκουρου ειδικού εφέτη ανακριτή Αθηνών με τις κατηγορίες της ένταξης ως μέλους σε τρομοκρατική οργάνωση, τρομοκρατικές πράξεις, κατασκευής και προμήθειας και κατοχής από κοινού εκρηκτικών υλών και βομβών, τρομοκρατικές πράξεις, παράνομης κατοχής από κοινού πολεμικών τυφεκίων, πιστολιών, χειροβομβίδων, πυρομαχικών, εκρηκτικών μηχανισμών και ειδών πολεμικού υλικού, τρομοκρατικές πράξεις παράνομης κατοχής από κοινού διατρητικών και εκρηκτικών βλημάτων, πλαστογραφία δημοσίου εγγράφου με σκοπό την τέλεση εγκλήματος από κοινού.
Οι δύο συλληφθέντες οδηγήθηκαν στον ειδικό εφέτη ανακριτή κ αι πήραν προθεσμία για να απολογηθούν την Παρασκευή.
Βίος και... πολιτεία
Ο 54χρονος πρώην αστυνομικός είναι παλιός γνώριμος των συναδέλφων του στην... προηγούμενή του δουλειά, αφού έχει εμπλακεί σε υποθέσεις του κοινού ποινικού δικαίου, αλλά, δεν είχε βρεθεί κάτι που να τον συνδέει με τρομοκρατικές ομάδες, έως τον εντοπισμό αποτυπωμάτων του στη γιάφκα της Αναβύσσου, όπου κρυβόταν ο Ξηρός.
Οι επιτελείς της ΕΛ.ΑΣ εκτιμούν ότι ο κατηγορούμενος ήταν αυτός που οργάνωνε τα πάντα γύρω από τις αγορές και τη μεταφορά του βαρύ οπλισμού, τον οποίο ίσως προμηθεύτο από την Αλβανία, αφού στα μέσα της 10ετίας του '90 είχε υπηρετήσει στο ελληνικό προξενείο στο Αργυρόκαστρο...
Εκτιμάται, επίσης, ότι ο 54χρονος είχε σχέσεις με γνωστό κακοποιό που βρίσκεται φυλακισμένος και από τον οποίο καθοδηγείτο...
Μάλιστα, εκτός από το λαθρεμπόριο τσιγάρων και τα όπλα, ο πρώην αστυνομικός, αναφέρουν πληροφορίες από την αστυνομία, είχε εμπλακεί και σε υποθέσεις εκβιασμού.
Οι δύο συλλήψεις πάντως, επιβεβαιώνουν τις εκτιμήσεις που διατυπώνοντο έως τώρα από τους επικεφαλής της Αντιτρομοκρατικής Υπηρεσίας, για συνεργασία ποινικών με τρομοκρατικές ομάδες...
Όσον αφορά τώρα στον 34χρονο Αλβανό με το όνομα Χάρης, κατά το παρελθόν είχε συλληφθεί για ποινική υπόθεση και στη φυλακή που οδηγήθηκε, έγινε φίλος με στέλεχος της τρομοκρατικής ομάδας «Πυρήνες της Φωτιάς».
Η ΠΑΡΑΔΟΣΗ ΤΩΝ «ΑΛΑΤΑΔΩΝ»
Το αλάτι φωλιάζει στα βράχια της Μάνης
Σε ένα μικρό χωριό, στα σύνορα της Μεσσηνιακής και Λακωνικής Μάνης, οι
λιγοστοί κάτοικοι εξακολουθούν να βγάζουν πρώτης ποιότητας αλάτι από τη
θάλασσα
Πολλά μπορεί να άλλαξαν στη Μάνη τα τελευταία χρόνια, εκείνο όμως που
παραμένει ίδιο κι απαράλλαχτο είναι η παραγωγή του αλατιού στα άγρια
βράχια της. Ενα κατεξοχήν αλατοχώρι της Μάνης είναι και η Χοτάσια. Ενα
μικρό χωριό στα σύνορα της Λακωνίας με τη Μεσσηνία στον Μεσσηνιακό
Κόλπο.Εκεί που κάποτε το αλάτι ζούσε ολόκληρο το χωριό, σήμερα εφτά - οχτώ κάτοικοι συνεχίζουν την παράδοση, παράγοντας το αφράλατο, το γνήσιο αλάτι της θάλασσας.
Βρεθήκαμε στα Χοτάσια την εποχή του «Τρύγου». Οι αλατάδες μάς ξενάγησαν στα? χωράφια τους. Περνώντας από τα επικίνδυνα κοφτερά βράχια, που οι ίδιοι τα περπατούν με μεγάλη άνεση, φτάσαμε στις πλάντζες, τις φυσικές κοιλότητες όπου το θαλασσινό νερό μετατρέπεται σε αστραφτερό λευκό αλάτι.
«Βασική εργασία μας στο χωριό ήταν να σπέρνουμε σιτάρι και κριθάρι μες στα βράχια, σκάβοντας με το αξινάρι. Φύσαγε ο βοριάς το 'τριβε και θερίζαμε τις καλαμιές μόνο για να φάνε τα ζώα. Το αλάτι ήταν το προϊόν που χρειαζόμαστε στο νοικοκυριό αλλά και για ανταλλαγή. Το ανταλλάσσαμε με φρούτα και τυριά από τους τσοπάνους που το χρειάζονταν να αλατίζουν τα προϊόντα τους» μας λέει ο 88χρονος Ηλίας Γατέας, παλιός αλατοπαραγωγός που έφυγε στην Αθήνα και επέστρεψε στο χωριό μετά τη συνταξιοδότησή του.
Ο ίδιος μάς θυμίζει ακόμη ότι η παραγωγή αλατιού ήταν παράνομη, αφού η διακίνησή του γινόταν αποκλειστικά από το Ελληνικό Μονοπώλιο. «Ερχόταν στο χωριό ένας υπάλληλος του Δημόσιου Ταμείου Αρεόπολης με δύο χωροφύλακες και με πετρέλαιο μας χάλαγαν τις αλυκές» θυμάται ο ηλικιωμένος άνδρας.
Και μπορεί οι αλυκές να αποτελούν δημόσια περιουσία, οι Μανιάτες όμως είχαν χωρίσει τα βράχια και άτυπα ο καθένας είχε το «χωράφι» του.
«Σύμφωνα με τους άγραφους νόμους της Μάνης, ο ένας σεβόταν τον άλλο και σπάνια συνέβαιναν περιστατικά όπως παλιότερα, που κάποιοι έρχονταν και έκλεβαν το αλάτι από τα γειτονικά χωριά» μας λέει ο κυρ Ηλίας.
Πάντως ήταν τόσο ισχυρός ο θεσμός της ιδιοκτησίας των αλυκών, που όπως λέγεται κάποτε, όταν δύο αδέλφια χώρισαν την πατρική τους περιουσία, ο ένας πήρε το κτήμα με τις ελιές και ο άλλος την οικογενειακή αλυκή.
Αλυκές είχε και η Εκκλησία. Οπως η εκκλησία του γειτονικού χωριού των Θαλαμών, όπου οι αλυκές της έφταναν να παράγουν 4.000 οκάδες αλάτι.
Συνεχιστής
Σήμερα την αλυκή της εκκλησίας έχει ενοικιάσει η οικογένεια του 50χρονου Χρήστου Πατουχέα, ο οποίος επέστρεψε στο χωριό μετά τη συνταξιοδότησή του από την ΕΚΑΜ.
«Φέτος δεν πήγαμε πολύ καλά, αφού οι πολλές βροχές μείωσαν την πυκνότητα του νερού», μας λέει ο Χρήστος.
Παλιά οι αλατοπαραγωγοί πότιζαν τα βράχια, δουλεύοντας σε καθημερινή βάση, γέμιζαν και παραγέμιζαν τις γούρνες, σήμερα η τεχνολογία έχει αλλάξει τα πράγματα, αφού το γέμισμα γίνεται εύκολα και γρήγορα με μικρές αντλίες.
Πριν από το '50, από τον Ιούλιο μέχρι τον Σεπτέμβριο, η βραχώδης παραλία της Χοτάσιας γέμιζε καλύβες από κατοίκους του Οιτύλου που πήγαιναν εκεί για να μαζέψουν αλάτι.
Σύμφωνα με τους αλατοπαραγωγούς, τα 100 κιλά θαλασσινό νερό παράγουν δύο κιλά αλάτι, ενώ όλα εξαρτώνται από τον καιρό, τις βροχές και τις φουρτούνες.
Σήμερα, στη Χοτάσια παράγονται εφτά έως οχτώ τόνοι αλάτι, το οποίο οι κάτοικοι πωλούν προς 3 ευρώ το κιλό για να φτάσει στα ειδικά καταστήματα, στα σούπερ μάρκετ και στα ντελικατέσεν.
ΠΕΤΡΟΣ ΤΣΩΝΗΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου