Τι απαντά η Ελλάδα στις κατηγορίες: Η ομιλία Τσακαλώτου στη βρετανική Βουλή
Ο κ.Τσακαλώτος στην αρχή της ομιλίας του τόνισε ότι τους επόμενους μήνες, «η αλληλεγγύη από την Ευρώπη θα μας είναι απολύτως απαραίτητη, καθώς αναζητούμε λύσεις, οι οποίες πιστεύουμε ότι θα έχουν θετικό αντίκτυπο όχι μόνο για τον ελληνικό λαό αλλά για τους λαούς της Ευρώπης συνολικά» και συνέχισε αναφέροντας ότι ένας από τους επικοινωνιακούς στόχους της κυβέρνησης είναι «να γεφυρώσουμε το χάσμα μεταξύ του τί πραγματικά υποστηρίζουμε εμείς και τί οι αντίπαλοί μας υποστηρίζουν ότι υποστηρίζουμε», χάσμα που κατά τον ίδιο δεν είναι καθόλου μικρό.
Ο κ.Τσακαλώτος αναφέρθηκε αναλυτικά στις τρεις κατηγορίες που στοχεύουν την νέα ελληνική κυβέρνηση:
Για Λαϊκισμό: «Είμαστε, με βεβαιότητα, μέρος μίας διαδικασίας ανακατατάξεων του πολιτικού σκηνικού στην Ευρώπη. Αυτή η διαδικασία, που διαγράφεται κατά τα τελευταία χρόνια απαντά σε μια πραγματική ανάγκη: στο γεγονός ότι πάρα πολλά πολιτικά κόμματα εντός και εκτός ευρωζώνης χάνουν την επαφή με τη λαϊκή τους βάση. Έχοντας περιθωριοποιήσει -και μερικές φορές εγκαταλείψει- μια ατζέντα για τους μισθούς, τις θέσεις εργασίας και τα θέματα πρόνοιας, οι απλοί, καθημερινοί άνθρωποι περιμένουν ελάχιστα πλέον από την πολιτική. Αυτό το γεγονός έχει, με τη σειρά του, δημιουργήσει κλίμα απογοήτευσης, ενώ ταυτόχρονα έχει γεννήσει εντός της Ευρώπης, φυγόκεντρες πολιτικές δυνάμεις. Η ελληνική Κυβέρνηση δεν είναι λαϊκιστική, διαθέτει μια ισχυρή αίσθηση προτεραιοτήτων και δεν υπόσχεται παντού τα πάντα. Όμως επιδιώκει να επανασυνδέσει την πολιτική με τις προσδοκίες του λαού. Όχι μόνο τις προσδοκίες που αφορούν στα οικονομικά ζητήματα, αλλά στο αίσθημα του ανήκειν και του ελέγχου πάνω σε ζητήματα που επηρεάζουν τις ζωές των καθημερινών ανθρώπων».
Για Αντι-ευρωπαϊσμό: «Υπάρχει ένα επιχείρημα που αφορά στο αν η Ελλάδα και άλλες χώρες θα έπρεπε να είχαν προσχωρήσει στο ευρώ. Όμως είναι γεγονός ότι από τη στιγμή που βρισκόμαστε εντός ευρωζώνης, αλλάζει η εξίσωση. Μια έξοδος μπορεί να είναι εξαιρετικά δαπανηρή. Μπορεί επίσης να αποσταθεροποιήσει ολόκληρη την ευρωζώνη. Υπό αυτή την έννοια, η νέα ελληνική Κυβέρνηση έχει ως στρατηγική της επιλογή και όχι ως τακτική τον φιλοευρωπαϊσμό. Φοβόμαστε ότι η κατάρρευση του ευρώ θα μπορούσε να οδηγήσει σε ανταγωνιστικές υποτιμήσεις νομισμάτων, εθνικιστικές αντιπαλότητες και άλλα πολύ χειρότερα. Δηλαδή σε μία επανάληψη της δεκαετίας του '30. Περιττό δε να ειπωθεί ότι ένα τέτοιο ενδεχόμενο θα έχει επίσης σοβαρές επιπτώσεις για τις οικονομίες που σήμερα δεν είναι εντός της ευρωζώνης».
Για αίτημα ειδικής μεταχείρισης: «Αυτή η κατηγορία πάει χέρι-χέρι με δύο, συχνά ανομολόγητες, υποθέσεις, ότι υποφέραμε λιγότερο και ότι «ο πόνος» φέρνει αποτέλεσμα. Τίποτα όμως από τα δύο δεν ευσταθεί.
Όσον αφορά την πρώτη υπόθεση, η Ελλάδα έχει υποστεί τη μεγαλύτερη κατά κεφαλήν δημοσιονομική προσαρμογή. Τα αποτελέσματα υπήρξαν καταστροφικά τόσο σε κοινωνικό όσο και σε οικονομικό επίπεδο: παρατηρήθηκε τεράστια απώλεια του ΑΕΠ, τρομερή αύξηση της ανεργίας και εξάπλωση της φτώχειας. Επιπλέον, εν μέρει, αυτή η τεράστια προσαρμογή έγινε για την διάσωση όχι των ελληνικών αλλά των τραπεζών του βορρά, όπως κατέστη σαφές από τις διαρροές στην εφημερίδα WSJ των πρακτικών της συνεδρίασης του ΔΝΤ το 2010 με θέμα το πρώτο πρόγραμμα διάσωσης της Ελλάδας.
Σχετικά τώρα με την δεύτερη παραδοχή: Η έκβαση του συγκεκριμένου προγράμματος, θα μπορούσε να είχε προβλεφθεί από οποιονδήποτε οικονομολόγο έστω και με φευγαλέα εικόνα των οικονομικών της Βρετανίας στην περίοδο του Μεσοπολέμου. Η Ελλάδα έχει βρεθεί αντιμέτωπη με τον φαύλο κύκλο μιας παγίδας χρέους, με ένα αυξανόμενο λόγο χρέους / ΑΕΠ. Περιττό να πούμε ότι αυτό δεν αποτελεί ελληνικό φαινόμενο. Και δεν προκαλεί ουδεμία έκπληξη το γεγονός οι τέσσερις οικονομίες, οι οποίες έχουν λάμψει δια των επιδόσεών τους στην αύξηση του λόγου χρέους προς ΑΕΠ, είναι ακριβώς αυτές που βρέθηκαν σε πρόγραμμα διαρθρωτικής προσαρμογής».
Η εκδήλωση στο Βρετανικό Κοινοβούλιο οργανώθηκε από την «Καμπάνια Αλληλεγγύης για την Ελλάδα» (Greek Solidarity Campaign).
πηγη
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου