«Είναι να γελάς και να κλαίς, αλλά ποιος άλλος σου πουλάει καύσιμα;» λέει ένας από τους διοικητές των αντικαθεστωτικών ανταρτών στη Συρία που αγοράζει ντίζελ από το ΙΧ.
Στις
παρυφές των πετρελαιοπηγών του al-Omar, στην ανατολική Συρία, με τα
μαχητικά αεροσκάφη να πετούν πάνω από τα κεφάλια τους, η μακριά ουρά από
βυτιοφόρα φτάνει μερικές φορές τα έξι χιλιόμετρα. Υπάρχουν κάποιοι
οδηγοί που χρειάστηκε να περιμένουν κι έναν μήνα προκειμένου να
φορτώσουν το βυτιοφόρο τους, ή τα τα κάνιστρα που είναι φορτωμένο το
φορτηγό τους.Αυτοσχέδια «φαστφουντάδικα» που πωλούν φαλάφελ (πίτες με ρεβυθοκεφτέ) και τσάι, έχουν στηθεί για την εξυπηρέτηση των υπομονετικών οδηγών. Υπάρχουν κάποιοι οδηγοί που αφήνουν αφύλακτα τα φορτηγά τους για ημέρες, γνωρίζοντας ότι η σειρά τους αργεί.
Βρισκόμαστε όμως στην περιοχή του Χαλιφάτου όπου τηρείται αυστηρά ο ισλαμικός νόμος (Σαρία). Αλλά η περιοχή αυτή που κάποια στιγμή ανήκε στη Συρία ή το Ιράκ, δίνει την ευκαιρία να γίνει ένας πρωταρχικά εμπορικός στόχος των τζιχαντιστών. Και παρά τους βομβαρδισμούς εξακολουθεί να λειτουργεί αδιαλείπτως.
Ο μαύρος χρυσός αποτελεί μια κύρια χρηματοδότηση της μαύρης σημαίας των τζιχαντιστών. Δίνει καύσιμη ύλη για την πολεμική τους μηχανή, τους παρέχει ηλεκτρισμό και κυρίως τους δίνει ένα πλεονέκτημα εναντίον κι εκείνων που τους πολεμούν: Τους υποχρεώνει να αγοράζουν απ΄αυτούς καύσιμα.
Εδώ κι έναν χρόνο παρά τους βομβαρδισμούς από την πολεμική αεροπορία των «προθύμων» η άτυπη πετρελαϊκή εταιρία του ΙΧ ανθεί σε μια περιοχή όπου κατοικούν 10 εκατομμύρια άνθρωποι. Από εκεί αντλούνται και οι έμπειροι τεχνικοί που στελεχώνουν τις κατεχόμενες πετρελαιοπηγές.
Η παραγωγή 34.000-40.000 βαρελιών την ημέρα και η πώληση σε τιμή που κυμαίνεται από $20 ως $45 το βαρέλι, αποδίδει στο ΙΧ κατά μέσο όρο, $1,5 εκατομμύρια δολάρια ημερησίως.
Το πετρέλαιο ως όπλο στρατηγικής
Η στρατηγική του Χαλιφάτου για την κατάληψη των πετρελαιοπηγών, πηγαίνει πίσω στα 2013, όταν οι τζιχαντιστές έκαναν την εμφάνισή τους στη Συρία (Λεβάντε). Το συμβούλιο της «Σούρα», που το κυβερνά, γνώριζε πολύ καλά πως προκειμένου να επιτευχθεί ο στόχος της δημιουργίας του Χαλιφάτου, χρειαζόταν αδρή χρηματοδότηση που μόνο το πετρέλαιο προσφέρει.
Εκεί έστρεψαν την προσοχή τους από το 2013 όταν μετακόμισαν από τον στεγνό βορρά στην πλούσια με κοιτάσματα πετρελαίου ανατολική Συρία. Και έτσι χρηματοδοτήθηκε και ο πόλεμος για την κατάληψη της Μοσούλης, το 2014. Κι από εκεί επεκτάθηκαν στις πλούσιες σε κοιτάσματα πετρελαίου ιρακινές περιοχές Ajil και Allas στην επαρχία Κιρκούκ του βορειο-ανατολικού Ιράκ.
Οι 10.600 αεροπορικές επιδρομές της συμμαχίας των προθύμων υπό τις ΗΠΑ από τον Αύγουστο του 2014 προκάλεσαν 196 πλήγματα στις πετρελαϊκές εγκαταστάσεις του ΙΧ.
Ως
πρόσφατα, εμίρης για τα πετρέλαια του Χαλιφάτου ήταν ο Abu Sayyaf, ένας
Τυνήσιος του οποίου το πράγματικό όνομα –σύμφωνα με το αμερικανικό
Πεντάγωνο ήταν Fathi Ben Awn Ben Jildi Murad al-Tunisi, ο οποίος όμως
σκοτώθηκε σε επιχείρηση των αμερικανικών ειδικών δυνάμεων τον περασμένο
Μάιο.Οι Πετρελαιοπηγές του ISIS
Οι Financial Times υπολογίζουν τα κέρδη του Χαλιφάτου να ξεπερνούν και το 1,5 εκ δολάρια την ημέρα από τις πετρελαιοπηγές που έχουν πέσει στα χέρια του στην Συρία και το Ιράκ (βλέπε μαύρες κηλίδες στις μωβ περιοχές). Οι μωβ περιοχές είναι οι περιοχές που ελέγχονται από τον ISIS, οι μπλε περιοχές στα παράλια είναι οι περιοχές που ελέγχονται από τους Αλαουίτες του Άσαντ, και οι πράσινες στα βόρεια οι περιοχές που ελέγχονται από τους Κούρδους. (Με κίτρινο άλλες περιοχές που ελέγχονται πάλι από τους Κούρδους.
Στον χάρτη διακρίνουμε τη μωβ λωρίδα που ενώνει τις πετρελαιοπηγές που ελέγχονται από το Χαλιφάτο με την Τουρκία. Από το λιμάνι Ceyhan της Τουρκίας στην Μεσόγειο, (σε κόκκινο κύκλο), η Τουρκία ήδη εξάγει πετρέλαιο. Στο Ceyhan καταλήγουν μεγάλες ποσότητες πετρελαίου από τους Κούρδους του Ιράκ, από το Αζερμπαϊτζάν, αλλά και από το IΧ.
Η ζώνη ανάμεσα στις πράσινες περιοχές, που είναι οι περιοχές που ελέγχουν οι Κούρδοι, είναι η εκείνη που ο Ερντογάν ζητούσε από τον Ομπάμα να σχηματιστεί το η περιβόητη «νεκρή ζώνη» ( buffer zone) με την κατοχή της από τον τουρκικό στρατό.
Ανταγωνιστικά Δίκτυα για τους Ρώσους, τους Άραβες και τους Ιρανούς
Μια ματιά στον χάρτη μας δίνει να καταλάβουμε γιατί καταργήθηκε ο «South Stream» χωρίς να πολυνοιάζονται γι’ αυτό οι Ρώσοι. Αλλά δε’ιχνει και το ενδιαφέρον της Σαουδικής Αραβίας να ελέγχει το παιχνίδι στο τρίγωνο με το Ιράν και την Τουρκία.
Πλουσιότερες Χώρες σε Αποθέματα Φυσικού Αερίου (1η η Ρωσία)
Πληροφορίες από Financial Times
Σύνταξη: Κ. Μπετινάκης
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου