ενώ καταγράφουν άνοδο των Podemos, οι οποίοι εμφανίζονται να διεκδικούν ακόμη και τη 2η θέση από τους Σοσιαλιστές.
H αβεβαιότητα μεγαλώνει ακόμη περισσότερο καθώς η αδιευκρίνιστη ψήφος παραμένει υψηλότατη (41-42%). Επίσης, η ψήφος των νέων ψηφοφόρων (περίπου 8 εκατομμυρίων) κρίνεται αποφασιστική, καθώς μεγάλο μέρος από τη δημοφιλία του Podemos εντοπίζεται ακριβώς στο νεανικό ακροατήριο. Όμως, βάσει των περασμένων στατιστικών στοιχείων, μόλις το 40% των νέων πηγαίνει τελικά να ψηφίσει, έναντι του 80% των συνταξιούχων που πηγαίνει να ψηφίσει. Πάντως το γεγονός, ότι για πρώτη φορά τέσσερα κόμματα στην Ισπανία συγκεντρώνουν ποσοστά γύρω στο 20% αποτελεί παράγοντα εκπλήξεων μέχρι την τελευταία στιγμή. Ιδιαίτερος σημαντικός παράγοντας στη διαμόρφωση του τελικού αποτελέσματος είναι και ο εκλογικός νόμος, που με την «διόρθωση» της αναλογικότητας των αποτελεσμάτων των κομμάτων, κατανέμοντας τις έδρες σε συνδυασμό με την επίδοσή του στις επιμέρους αυτονομίες, καθιστά θεωρητικά δυνατόν, αν και απίθανο στην πράξη, να υπάρξει περίπτωση που ένα κόμμα καίτοι έχει κερδίσει τις εκλογές να μην επιτυγχάνει εκπροσώπηση στο Κοινοβούλιο. ΠΗΓΕΣ: ΕΡΤ1-ΑΠΕ/ΜΠΕ
Ισπανία: Ανοίγουν οι κάλπες – Η πιο κρίσιμη εκλογική αναμέτρηση εδώ και δεκαετίες (vid)
Η αυλαία των προεκλογικών εκστρατειών έπεσε και οι Ισπανοί ετοιμάζονται να προσέλθουν στις κάλπες για την πλέον αβέβαιη εκλογική αναμέτρηση εδώ και τέσσερις δεκαετίες. Το πολιτικό σκηνικό στη χώρα έχει αλλάξει σχεδόν θεαματικά από τις τελευταίες εκλογές του 2011, οπότε και οι ψηφοφόροι απομάκρυναν τους Σοσιαλιστές και έδωσαν την εξουσία στο Λαϊκό Κόμμα του Μαριάνο Ραχόι. Δύο νεοϊδρυθέντα κόμματα, οι αριστεροί Ποδέμος και οι φιλελεύθεροι Θιουθαδάνος, διεκδικούν τις ψήφους, κυρίως των νέων που δηλώνουν απογοητευμένοι από την ανεργία και τη διαφθορά. Με τις δημοσκοπήσεις την τελευταία εβδομάδα να απαγορεύονται στη χώρα, ο Μαριάνο Ραχόϊ ενημέρωσε την Άνγκελα Μέρκελ σε ένα από τα «πηγαδάκια» της πρόσφατης Συνόδου Κορυφής ότι το Κόμμα του φαίνεται να προηγείται, με τη δεύτερη θέση να «παίζεται» ανάμεσα στους Σοσιαλιστές και τους Ποδέμος. Με βασικό επιχείρημα ότι τα «χειρότερα πέρασαν και ότι οι Ισπανοί δεν πρέπει να ρισκάρουν ό ,τι -μέχρι στιγμής- έχουν καταφέρει «, ο 60χρονος Ραχόι διεκδικεί την επανεκλογή του. Απέναντι του όμως έχει τον 43χρονο, πρώην καθηγητή Οικονομικών και νεοεκλεγέντα ηγέτη των Σοσιαλιστών, Πέδρο Σαντσεθ. Για τον 37χρονο, καθηγητή Πολιτικών Επιστημών, Πάμπλο Ιγκλέσιας των Ποδέμος, του οποίου οι πολιτικές συγκεντρώσεις θυμίζουν -σύμφωνα με τον Guardian- πιο πολύ συναυλία, μένει να αποδειχθεί αν θα βρεθεί στη δεύτερη θέση, βάζοντας τέλος στο δικομματισμό ενώ για τον φωτογενή Αλμπερτ Ριβέρα των Θιουθαδάνος, η Ισπανία πρέπει να γυρίσει σελίδα. Με τους αναποφάσιστους να ξεπερνούν ακόμη και το 40%, και τις τελευταίες δημοσκοπήσεις να δίνουν πρωτιά αλλά όχι αυτοδυναμία στο Λαϊκό Κόμμα του Ραχόϊ, η εκλογική βραδιά αναμένεται-αν μη τι άλλο- να είναι ιδιαίτερα συναρπαστική. Πηγή: ΕΡΤ1
“Στο μυαλό του Μαριάνο Ραχόι…”
Η ” καραμέλα” του Ραχόι είναι μόνιμη και βαρετή: ” Ζούσαμε πάνω από τις δυνατότητές μας και τώρα αυτό πληρώνουμε”…Το λέει συνεχώς και με κάθε ευκαιρία μπας και οι Iσπανοί εμπεδώσουν το ενοχικό που τους αρμόζει…
Με πείθει και νιώθω ένοχη που αγόρασα ένα σπίτι με στεγαστικό δάνειο ( που θα το πληρώνω εφ όρου ζωής) για να αποφύγω τα τετραπλάσια ( σε σχέση με την Ελλάδα) ενοίκια…
Νιώθω ένοχη που πήρα και ένα νορμάλ αυτοκίνητο (το ξεχρέωνα πέντε χρόνια)…
Νιώθω ένοχη γι αυτό δέχομαι αδιαμαρτύρητα όλες τις περικοπές στην Υγεία και την Παιδεία…
Νιώθω ένοχη με αυτούς που γκρινιάζουν που τους μειώνουν τους μισθούς ή τους απολύουν…
Καλά μας κάνουν, ξέρουν αυτοί πoiο είναι το καλό μας…
Για μας νοιάζονται δεν ντρέπεστε λίγο;
Τότε όμως γιατί μέσα μου τσιγκλάει μονίμως η ανάλυση κάθε πολιτικού μηνύματος, οι τεχνικές πολιτικής επικοινωνίας που έμαθα στο Πανεπιστήμιο και στη δημοσιογραφία…;
“Πες, πες θα το χωνέψουν” σκέφτεται ο Μαριάνο…
Αφού λοιπόν εμένα με έπεισε και νιώθω ένοχη, πως οι συγγενείς μου στο χωριό που δεν είναι σπουδαγμένοι, να μην το εμπεδώσουν;;
Να μη νιώθουν φόβο και ενοχή οπότε να αποδέχονται παραλυμένοι κάθε παράλογη απόφαση για ” το καλό τους”;
Φταίμε λοιπόν.. Και πληρώνουμε.. Ενοχοι όλου του κόσμου ενωθείτε! Είμαστε πολυπληθέστεροι.. και η ενοχή η δυναμική μας…
Η Δώρα Μακρή είναι δημοσιογράφος της ” πρώην ΕΡΤ ” ανταποκριτής στη Μαδρίτη επί 20 χρόνια
Το σχόλιο ανέβασε στο λογαριασμό της στο facebook
Otras informaciones en EL PAÍS
Fotogalería: Elecciones generales 2015: La jornada electoral
Un total de 517.374 ciudadanos en calidad de miembros o suplentes forman parte de las 57.486 mesas de los comicios generales
Seguimiento de las elecciones generales 2015
El País
Los colegios electorales abren y empiezan a constituirse las mesas
Live | Voting begins at the most uncertain elections Spain has ever seen
El País
Today’s
polls will define the composition of a new political scenario, in which
the country’s emerging political forces are set to put an end to the
two-party systemPodemos mide la eficacia del plan diseñado para competir con el PSOE
Las elecciones de este domingo representan la prueba de fuego para medir la vitalidad del proyecto político de Iglesias
- Είμαστε πλέον αντιμέτωποι με το αποφασιστικό κριτήριο της στρατηγικής που υιοθετήθηκε για να προσπαθήσει να γίνει μια εναλλακτική λύση για το PSOE. Η εκπαίδευση οδηγεί Pablo Iglesias φτάσει το στόχο που οδήγησαν την ίδρυσή της τον Ιανουάριο του 2014 με τη φιλοδοξία να καθορίσει την κοινοβουλευτική δραστηριότητα στην επόμενη νομοθετική περίοδο και να διαπραγματευτεί μια μεταρρύθμιση του Συντάγματος. Έχοντας μόλις εγκαταλείψει ορισμένες από τις αρχικές τους παραδοχές, θα πρέπει να έχετε αρκετά για να επιβάλει τη θέση της σε συγκεκριμένες συμφωνίες που επιδιώκουν την σοσιαλιστική και τους πολίτες τους αριθμούς.Οι γενικές εκλογές της Κυριακής αποτέλεσε το πρώτο σημαντικό επίτευγμα στην ιστορία και να ελέγξετε για τη μέτρηση της ζωτικότητας του πολιτικού έργου των Εκκλησιών. Η εκπαίδευση, η οποία ιδρύθηκε με σαφή διάταξη-κλίση, σχεδιάστηκε μετά από το σύνταγμα ως πολιτική δύναμη του οργανωμένου προγράμματος εκλογών, που εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από την εικόνα του γενικού γραμματέα και των υποψηφίων για το La Moncloa.Επιστροφή στο Reina SofiaΗ κατεύθυνση που, με επικεφαλής τον Pablo Iglesias, σχεδιάζει να συγκεντρώσει απόψε στους υποστηρικτές στην Plaza del Reina Sofia. Μετά την παρακολούθηση των εκλογών το βράδυ στο Θέατρο Γκόγια στη Μαδρίτη, και ανεξάρτητα από το αποτέλεσμα, το κόμμα θέλει να κλείσει τον κύκλο σε μια συμβολική θέση, διότι αυτός ήταν ο τόπος όπου, στις 25 Μαΐου 2014 πραγματοποιήθηκε η εκλογή πέντε ευρωβουλευτές στις ευρωεκλογές.Στη συνέχεια, έγινε η έκπληξη αυτών των εκλογών, και για το λόγο αυτό επιλέγουν αυτό το μέρος και πάλι για μια άλλη γιορτή. Μετά τις περιφερειακές και δημοτικές Μαΐου, Iglesias πήγε στο δικό τους από το στάδιο αυτό να χειροκροτήσουν το νέο δήμαρχο της Μαδρίτης, Manuela Carmena, και της Βαρκελώνης, η Άντα Colau.Αυτό έχει περάσει από διάφορες φάσεις. Πρώτον, ο ίδιος απηύθυνε έκκληση προς το έπος της αλλαγής για να καλέσετε μια ριζική αλλαγή στο χάρτη των κομμάτων? αργότερα, σταδιακά προσαρμόζεται στις συνθήκες, μειώνοντας τις πιο τολμηρές πτυχές της ομιλίας του? Τέλος, μετά τη διέλευση από πολλά χτυπήματα, έχει ανακτήσει την επική την παραμονή της προεκλογικής εκστρατείας, αν και έκανε το παρουσιάσει ως νέο κράτος του έργου, ως «μια νέα μετάβασης». Αυτό το σχέδιο απηχεί μια από τις θεμελιώδεις στόχους της Podemos, η οποία πρόκειται να αναλάβει, ακόμη και σε ένα πολύ διαφορετικό πλαίσιο, ο ρόλος που ανήκε στο Σοσιαλιστικό Κόμμα κατά τη διάρκεια της μεταβατικής περιόδου.Τελικά να ανταγωνιστούν με τον Pedro Sanchez για τη δεύτερη θέση. Ως εκ τούτου, έχει προσπαθήσει να αποδυναμώσει, να κατέχει μέρος του πολιτικού τους χώρου, ζήτησε την υποστήριξή τους στις μεγάλες πόλεις μετά τις περιφερειακές και δημοτικές εκλογές του περασμένου Μαΐου και έχει συμφωνήσει να παρέχει την υποστήριξή της για τους Σοσιαλιστές σε ορισμένες κοινότητες να εκκενώσουν, για παράδειγμα, , Maria Dolores de Cospedal στην Castilla-La Mancha.Εμείς στρατηγική, που έχουν διαδραματίσει βασικό ρόλο, επίσης, Inigo Errejón και συνιδρυτές Καρολίνα Bescansa -τόσο του κόμματος, οδήγησε τη διοίκηση να κάνει εκλογική αποφάσεων επικρίθηκε από ορισμένους τομείς. Εκκλησίες, οι οποίες στο παρελθόν ήταν σύμβουλος της Ενωμένης Αριστεράς (IU), ήθελε να αποφύγει οποιαδήποτε ταύτιση με αριστερές ομοσπονδία και παρά τις διαπραγματεύσεις με τον Alberto Garzón, τελικά αποτυχημένη προσπάθεια ενιαίο ύφος υπόθεση Τώρα Μαδρίτη ή τη Βαρκελώνη σε Comú . Παρόλα αυτά, μπορούμε να σφυρηλατήσει συνεργασίες κατάφερε στην Καταλονία (με Ada Colau πλατφόρμα, ICV και το Ηνωμένο Esquera)? στη Βαλένθια (με συμβιβασμός)? και της Γαλικίας (με ANOVA, παλίρροιες και το Ηνωμένο Μπλοκ). Οι κατάλογοι αυτοί αντιπροσωπεύουν, σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις, το κύριο εκλογικό πλεονέκτημα της εκπαίδευσης και να ενισχύσει την παρουσία της στη Βουλή των Αντιπροσώπων κατά την επόμενη κοινοβουλευτική περίοδο.Iglesias έχει αποφύγει να μιλάμε για συμβόλαια και έχει περιορισμένα για να εξαχθούν τα σενάρια που θέλουν: να επιτύχουμε καλύτερα αποτελέσματα από ό, τι το PSOE. Ωστόσο, ακόμη και πτώση κάτω από τους Σοσιαλιστές χωρίς να παραμελεί την έντονη προβολή των Πολιτών, ο ηγέτης μπορεί να προσπαθήσει να επηρεάσει και να είναι καθοριστική για την κοινοβουλευτική δραστηριότητα και, ουσιαστικά, να καθορίσει τις διαθήκες. Θα προσπαθήσει να πάρει μαζί με τον Albert Rivera στις πτυχές της μεταρρύθμισης που αφορούν την πολιτική αναγέννηση Συντάγματος και του εκλογικού συστήματος, και να επιδιώξει διάλογο με το PSOE για τα κοινωνικά δικαιώματα. Η υπεράσπιση του δημοψηφίσματος καταλανικά, κατά πάσα πιθανότητα, το μήλον της έριδος κατά την αναζήτηση συναίνεσης.
- Podemos se enfrenta hoy al examen decisivo de la estrategia adoptada para intentar convertirse en una alternativa al PSOE. La formación que lidera Pablo Iglesias llega a la meta que motivó su fundación, en enero de 2014, con la ambición de determinar la actividad parlamentaria en la próxima legislatura y negociar una reforma de la Constitución. Tras haber abandonado varios de sus postulados iniciales, necesita los números suficientes para imponer su postura en los acuerdos puntuales que buscará con los socialistas y con Ciudadanos.
Las elecciones generales de este domingo representan el primer gran desenlace en la historia de Podemos y la prueba de fuego para medir la vitalidad del proyecto político de Iglesias. La formación, que se fundó con clara vocación asamblearia, diseñó tras constituirse como fuerza política organizada un plan electoral que depende en buena medida de la figura de su secretario general y candidato a La Moncloa.
Regreso al Reina Sofía
La dirección de Podemos, encabezada por Pablo Iglesias, tiene previsto congregar esta noche a sus simpatizantes en la Plaza del Reina Sofía. Tras el seguimiento de la noche electoral en el Teatro Goya de Madrid, y al margen del resultado, la formación quiere cerrar el círculo en un lugar simbólico, ya que esa fue la plaza en la que, el 25 de mayo de 2014, celebró la elección de cinco eurodiputados en los comicios europeos.
Entonces se convirtió en la sorpresa de esos comicios, y también por esa razón volvieron a elegir ese lugar para otra celebración. Tras las autonómicas y municipales de mayo, Iglesias se dirigió a los suyos desde ese escenario para aplaudir a la nueva alcaldesa de Madrid, Manuela Carmena, y a la de Barcelona, Ada Colau.
Este ha pasado por diferentes fases. Primero, apeló a la épica del cambio para llamar a un giro radical en el mapa de partidos; después, se adaptó progresivamente a las circunstancias, rebajando los aspectos más atrevidos de su discurso; finalmente, tras pasar por varios baches, ha recuperado la épica en vísperas de la campaña electoral, aunque lo hizo presentándola como nuevo proyecto de Estado, como “una nueva Transición”. Ese plan refleja uno de los objetivos fundacionales de Podemos, que consiste en asumir, aun en un contexto muy distinto, el papel que perteneció al PSOE durante la Transición.
En definitiva, competir con Pedro Sánchez por el segundo puesto. Para ello ha tratado de debilitarlo, de ocupar parte de su espacio político, ha pedido su apoyo en las grandes ciudades tras las elecciones autonómicas y municipales del pasado mayo y ha accedido a ofrecer su respaldo a los socialistas en algunas comunidades para desalojar, por ejemplo, a María Dolores de Cospedal en Castilla-La Mancha.
La estrategia de Podemos, en la que han desempeñado un papel clave también Íñigo Errejón y Carolina Bescansa —ambos cofundadores del partido—, ha llevado a la dirección a tomar decisiones electorales criticadas por algunos sectores. Iglesias, que en el pasado fue asesor de Izquierda Unida (IU), quiso evitar toda identificación con la federación de izquierdas y, pese a las negociaciones con Alberto Garzón, fracasó finalmente la hipótesis de candidatura unitaria al estilo de Ahora Madrid o Barcelona en Comú. Aun así, Podemos logró fraguar alianzas en Cataluña (con la plataforma de Ada Colau, ICV y Esquera Unida); en la Comunidad Valenciana (con Compromís); y en Galicia (con Anova, las mareas y Esquerda Unida). Estas listas suponen, según los estudios de opinión, la principal baza electoral de la formación y pueden impulsar su presencia en el Congreso de los Diputados en la próxima legislatura.
Iglesias ha evitado hablar de pactos y se ha limitado a dibujar los escenarios que desea: lograr mejor resultado que el PSOE. No obstante, aun quedando por debajo de los socialistas y sin despreciar la fuerte proyección de Ciudadanos, el líder de Podemos intentará influir y ser determinante para la actividad parlamentaria y, en el fondo, para determinar pactos. Tratará de entenderse con Albert Rivera en los aspectos de la reforma de la Constitución relacionados con regeneración política y sistema electoral, y buscará con el PSOE el diálogo sobre derechos sociales. La defensa del referéndum catalán será, con toda probabilidad, la manzana de la discordia a la hora de buscar consenso.
Οι εκλογές της 'αλλαγής' στην Ισπανία
Ο άνεμος της 'αλλαγής' που πνέει από την Ελλάδα και η
'ντεκαφεϊνέ' ελπίδα των Ισπανών. Θα καταλήξει το 'νέο' να συμμαχήσει με
το παλιό; Διαβάστε το ρεπορτάζ του News247
Των Ιάσονα Πιπίνη, Αναστασίας Καραπατσιά
Υπάρχει μια λέξη που μπορεί να χαρακτηρίσει τις εθνικές εκλογές στην Ισπανία: Αλλαγή. Το τέλος του δικομματισμού και η ανάδειξη νέων πολιτικών δυνάμεων στο προσκήνιο ανατρέπουν τα δεδομένα στην ιβηρική χερσόνησο και δημιουργούν νέους πολιτικούς συσχετισμούς.Η οικονομική κρίση ευνόησε πολιτικούς σχηματισμούς, που πριν είχαν ελάχιστη δύναμη και τα μετέτρεψε σε πρωταγωνιστές της πολιτικής ζωής. Το αριστερό κόμμα Podemos του Πάμπλο Ιγκλέσιας (το λεγόμενο «ισπανικό ΣΥΡΙΖΑ») και το κεντροδεξιό Ciudadanos του Άλμπερτ Ριβέρα (το οποίο είχε τη στήριξη μερίδας των ΜΜΕ), «ροκάνισαν» την δύναμη των δυο παραδοσιακών πολιτικών κομμάτων, του συντηρητικού PP και του σοσιαλιστικού PSOE, σηματοδοτώντας μια νέα περίοδο για την Ισπανία.
Άλλαξαν την πολιτική ατζέντα
«Το σημαντικό που έχει προκύψει, μετά από την ανάδυση αυτών των δυο κομμάτων, είναι ότι ανάγκασαν τα παραδοσιακά πολιτικά κόμματα να αλλάξουν την ατζέντα τους. Έβαλαν θέματα κοινωνικής πολιτικής που είναι προς όφελος των πολιτών, τα οποία πριν δεν υπήρχαν. Αυτό είναι καλό γιατί ο κόσμος κουράστηκε από υποσχέσεις που δεν πραγματοποιούνται. Μας έχουν κάνει να χάσουμε την εμπιστοσύνη μας στους δημοκρατικούς θεσμούς, ακόμη και στη Δικαιοσύνη», τονίζει στο WE του News247, η 33χρονη νοσοκόμα Ασαάρα Καρμπονέλ Ταμπουένκα, που ζει και εργάζεται στην πόλη Σαραγόσα, στην βόρεια Ισπανία.Για πολλούς, αυτά τα δυο νέα κόμματα ζυμώθηκαν σε μεγάλο βαθμό στους δρόμους, κατά τη διάρκεια των διαδηλώσεων των indignados, των Ισπανών «αγανακτισμένων» δηλαδή. Όπως περίπου έγινε και στην Ελλάδα, έτσι και στην Ισπανία αναμένεται να δούμε κυβερνήσεις συνεργασίας, αφού ο δικομματισμός, τουλάχιστον όπως τον γνωρίζαμε, με το συντηρητικό και το σοσιαλιστικό κόμμα να εναλλάσσονται στην εξουσία, ουσιαστικά παύει να υπάρχει. Θα είναι η πρώτη φορά στην ιστορία της Ισπανίας, από τη μεταπολίτευση και μετά, αν τα δυο (άλλοτε) μεγάλα κόμματα αναγκαστούν να συνεργαστούν για τον σχηματισμό κυβέρνησης. Πρωτόγνωρο θα είναι επίσης το φαινόμενο να συμμετάσχουν σε κυβέρνηση συνεργασίας το Podemos ή το Ciudadanos.
Οι δημοσκοπήσεις
Κατά την προεκλογική περίοδο στην Ισπανία συναντήσαμε και ένα ακόμη ελληνικό φαινόμενο, αυτό της σύγχυσης που προκάλεσαν οι δημοσκοπήσεις, που δεν κατάφεραν να αποτυπώσουν το πραγματικό αποτέλεσμα. Αυτό, όπως υποστηρίζει στο News247 ο κ. Δημήτρης Φιλιππής, επίκουρος καθηγητής στο Ελληνικό Ανοικτό Πανεπιστήμιο, στο προπτυχιακό πρόγραμμα Ισπανικής Γλώσσας και Πολιτισμού, εν μέρει οφείλεται στο γεγονός ότι μέχρι την τελευταία στιγμή υπήρχε ένας μεγάλος αριθμός αναποφάσιστων. Ο νόμος απαγορεύει τη δημοσιοποίηση δημοσκοπήσεων την τελευταία εβδομάδα πριν από τις εκλογές, με αποτέλεσμα να μην υπάρχει μια «φρέσκια» αποτύπωση της πρόθεσης ψήφου του εκλογικού σώματος πριν από τις εκλογές.«Το πρόβλημα που προέκυψε στην Ελλάδα με τις δημοσκοπήσεις το συναντήσαμε και στην Ισπανία, που έδειχναν ένα 40% αναποφάσιστων. Σίγουρα όμως ένα μέρος από αυτούς ξέρει τουλάχιστον τι θέλει, γενικά, να ψηφίσει, δηλαδή δεν αμφιβάλλει ως προς την αριστερά ή τη δεξιά, δεν έχει ίσως αποφασίσει ποιο κόμμα συγκεκριμένα.
Το βέβαιο είναι ότι το εκλογικό αποτέλεσμα της Καταλονίας και όλο το περιβάλλον περί ανεξαρτησίας, έχει ευνοήσει εκλογικά, όσο ήταν δυνατό, και τον Ραχόι (Λαϊκό Κόμμα) και τον Καταλανό Μας (Ciudadanos), που αμφότεροι, ο καθένας με τον τρόπο και το στυλ του, αυτοανακηρύσσονται υπερασπιστές της ενότητας. Τέλος, τα γεγονότα στο Παρίσι, φαίνεται πως ενισχύουν την κυβέρνηση Ραχόι και το Λαϊκό Κόμμα γενικότερα».
Το μόνο στοιχείο που αποτυπώθηκε σωστά στις δημοσκοπήσεις είναι πως το αριστερό κόμμα Podemos του Πάμπλο Ιγκλέσιας, ενώ αρχικά είχε καταγράψει σημαντική δύναμη, σταδιακά τους τελευταίους μήνες μείωσε τα ποσοστά του και αυτό από πολλούς αναλυτές αποδίδεται στις εξελίξεις στην Ελλάδα. Στο αδιέξοδο των διαπραγματεύσεων της κυβέρνησης του «αδερφού» κόμματος ΣΥΡΙΖΑ, στο κλείσιμο των τραπεζών το καλοκαίρι και στην αλλαγή της πολιτικής του Αλέξη Τσίπρα, που προεκλογικά είχε υποσχεθεί το τέλος της λιτότητας, κάτι που στην πράξη δεν εφαρμόστηκε. Είδαν, δηλαδή, οι Ισπανοί ότι η ρήξη και το τέλος της λιτότητας δεν είναι καθόλου εύκολη υπόθεση. Αυτή βέβαια, ίσως είναι η εύκολη εξήγηση για τη μείωση των ποσοστών του Podemos. Τα αίτια, πιθανότατα, είναι ακόμη βαθύτερα.
Το ζήτημα της Καταλονίας
Μια σημαντική διαφορά με την ελληνική πραγματικότητα είναι ότι ενώ στην Ελλάδα από την κρίση ευνοήθηκε πολιτικά μόνο ένα κόμμα της Αριστεράς, το οποίο μάλιστα κατάφερε να κατακτήσει την εξουσία, στην Ισπανία ευνοήθηκε ένα κόμμα της Αριστεράς, το Podemos αλλά και ένα κόμμα της κεντροδεξιάς, το Ciudadanos. Συνεπώς είναι δυο οι καινούργιοι παίκτες στην πολιτική σκακιέρα. Οι Ισπανοί πολίτες έχουν ήδη τιμωρήσει στις κάλπες τρεις φορές (δημοτικές εκλογές, ευρωεκλογές και εκλογές στην Καταλονία) τα παραδοσιακά κόμματα και για τον λόγο αυτό κανένας δεν αμφισβητούσε ότι θα συνέβαινε το ίδιο και στις εθνικές εκλογές του Δεκεμβρίου.Θα πρέπει επίσης να έχουμε υπ’ όψη ότι η Ισπανία έχει μια ιδιαιτερότητα, ένα κρίσιμο εθνικό θέμα: το λεγόμενο «ζήτημα της Καταλονίας». Μεγάλο ποσοστό των πολιτών της ζητούν απόσχιση από την Ισπανία, απειλώντας την εθνική συνοχή και μάλιστα το θέμα επανήλθε αρκετές φορές το τελευταίο διάστημα, με αφορμή και την οικονομική κρίση.
Για τον δημοσιογράφο Λουίς Καέγιες Γκαρέτα, γνωστό παρουσιαστή ειδήσεων στον τηλεοπτικό σταθμό TV3 της Καταλονίας, οι εκλογές στην Ισπανία σηματοδοτούν τρεις αλλαγές.
«Το τέλος του δικομματισμού και των μονοκομματικών κυβερνήσεων.
Την πιθανότητα για συνταγματική αναθεώρηση του Συντάγματος του 1978.
Τον επανακαθορισμό της σχέσης της Καταλονίας με την Ισπανία».
Όπως τόνισε στο News247 ο Ισπανός δημοσιογράφος «το συντηρητικό και το σοσιαλιστικό κόμμα αλλά και οι Ciudadanos έχουν ταχθεί ενάντια στο ενδεχόμενο να σπάσουν την «εθνική κυριαρχία». Απορρίπτουν επίσης ένα δημοψήφισμα όπως έγινε στη Σκωτία. Μόνο οι Podemos το επιθυμούν, αλλά οι πιθανότητες να κυβερνήσουν μόνοι τους και να το επιβάλλουν είναι ελάχιστες. Ωστόσο, το ενδεχόμενο μιας πολιτικής αστάθειας ή ακυβερνησίας, μετά από το αποτέλεσμα των εκλογών, θα μπορούσε να το εκμεταλλευτεί η πλευρά των Καταλανών που επιθυμούν την απόσχιση. Για αυτό τον λόγο υπάρχει μεγάλη νευρικότητα στη Μαδρίτη».
Η επόμενη μέρα
Η αγωνία όλων είναι για την επόμενη μέρα στην Ισπανία.Τους τελευταίους μήνες, η Ισπανία, που συναγωνίζεται την Ελλάδα στα υψηλά ποσοστά ανεργίας, είχε εμφανίσει σημάδια οικονομικής ανάκαμψης. Αναμφισβήτητα, μια πολιτική αστάθεια θα επηρέαζε άμεσα αρνητικά την οικονομία της χώρας.
Υπάρχουν πολλοί στην Ισπανία που υποστηρίζουν ότι θα ήταν πολύ επικίνδυνο η χώρα να μπει σε περιπέτειες και εκτιμούν ότι η σταθερότητα της χώρας περνάει, αναπόφευκτα, μέσα από το παραδοσιακό πολιτικό σύστημα.
Άλλοι όμως, παίρνοντας ως σημείο αναφοράς τον «άνεμο αλλαγής» που πνέει στην Ελλάδα, στην Ισπανία αλλά και στην Πορτογαλία, ελπίζουν σε μια γενικότερη αλλαγή οικονομικής πολιτικής στην Ευρωπαϊκή Ένωση, που θα δώσει τέλος στην πολιτική λιτότητας. Αυτό τον στόχο θα μπορούσε να υπηρετήσουν –λένε- μόνο τα νέα και άφθαρτα πολιτικά κόμματα. Κάτι όμως που δεν φαίνεται να είναι καθόλου εύκολη υπόθεση.
Ο Πέδρο Αλεχάνδρο Φιλγκουέιρα, εμπορικός διευθυντής σε εταιρεία στην Ισπανία, επισημαίνει στο News247 ότι η προοπτική για να γυρίσει οριστικά σελίδα η Ισπανία είναι αρκετά δύσκολη. «Υπάρχει όρεξη από τον κόσμο για μια αλλαγή. Υπάρχει ελπίδα αλλά είναι μια ελπίδα «ντεκαφεϊνέ», γιατί όλοι οι πολίτες γνωρίζουμε ότι το «νέο» θα καταλήξει να συμμαχήσει με το «παλιό». Πολύ απλά γιατί θα πρέπει να υπάρξει μια συνεργασία ανάμεσα στα κόμματα Podemos, Ciudadanos, PSOE και PP».
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου