 |
Πολλές πρωτιές. Πολλές ιστορικές στιγμές. Πολλοί λαοί, κουλτούρες, πολιτισμοί. Πολλά μνημεία, πολλή ομορφιά, πολλή ατμόσφαιρα. Ολα πολλά στο Ναύπλιο. Η ρετσινιά που του κόλλησαν μόνο μία! Αυτή της πόλης των ερωτευμένων. Δοσμένη μάλλον επίτηδες για να αλαφρύνει την ασήκωτη Ιστορία.
 |
Καλά, το Ναύπλιο είναι ικανό να τον εμπνεύσει. Να τον εντείνει, βασικά. Το φωτισμένο Μπούρτζι τη νύχτα να επιπλέει σαν υπόσχεση πίστης, το Παλαμήδι να κρέμεται απ' τον βράχο μαζί με τους όρκους αιώνιας αγάπης, ο περίπατος στα ατμοσφαιρικά στενά σαν συμβολισμός μιας κοινής ονειρικής πορείας...
 |
Γιατί αν κάνεις πως πας μόνος νιώθεις δαχτυλοδειχτούμενος. Γιατί κάθε Σαββατοκύριακο εδώ είναι σαν του Αγ. Βαλεντίνου. Γιατί βαδίζεις κάνοντας συνεχώς ελιγμούς μη χωρίσεις άθελά σου τα σφιχταγκαλιασμένα ζευγάρια.
Μην τσιμπάς. Το ρομάντζο χάνεται εκεί που αρχίζει η ιστορία. Και η ιστορία (του ελληνικού κράτους) αρχίζει στο Ναύπλιο. Οταν οι ίντριγκες και τα συμφέροντα ξεχύνονται από τα ιστορικά κτίρια, που από φόντο στις αγκαλιές γίνονται φόντο σε μερικά απ' τα μεγαλύτερα γεγονότα του κράτους τούτου που κάπου εδώ έγινε κράτος.
Γιατί αυτό το «πρώτη πρωτεύουσα του ελληνικού κράτους» δεν είναι κλισέ, είναι πραγματικότητα. Η μια πρωτιά φέρνει την άλλη... Το Βουλευτικό στην πλ. Συντάγματος ήταν η πρώτη Βουλή των Ελλήνων, ας πούμε. Το Δημαρχείο στην πλατεία Τριών Ναυάρχων στέγασε το πρώτο γυμνάσιο της Ελλάδας κι εκεί δίπλα λειτούργησε και το πρώτο φαρμακείο, του Βονιφάτιου Βοναφίν, που ταρίχευσε και το σώμα του Καποδίστρια (σήμερα κατάστημα ηλεκτρικών).
Στο νεοκλασικό του Πολεμικού Μουσείου λειτούργησε η πρώτη Σχολή Ευελπίδων και το Τριανόν στην πλ. Συντάγματος στέγασε το πρώτο Αλληλοδιδακτικό σχολείο. Στον διάσημο πλάτανο της ίδιας πλατείας όπου μαζεύονταν οι αγωνιστές οργανώνοντας την Επανάσταση, έγινε ο πρώτος εθνικός έρανος για τους Μεσολογγίτες πρόσφυγες.
 |
Αντέχεις κι άλλο; Πλάι στις πρωτιές είναι τα γεγονότα: σ' αυτό το λιμάνι αποβιβάστηκε ο πρώτος κυβερνήτης της Ελλάδας, ο Ιωάννης Καποδίστριας, σ' αυτό και ο Οθωνας άμα τη αφίξει του στην Ελλάδα. Στον Αγ. Γεώργιο έγινε η κηδεία του Παλαιών Πατρών Γερμανού, του Υψηλάντη, του Καποδίστρια. Αμέτρητα γεγονότα ακόμη στοιχειώνουν κάθε γωνιά του Ναυπλίου.
 |
Η πληροφορία που δίνει η παλιά πόλη είναι πολλή. Κι αν τα γεγονότα μπλέκονται τόσο που χάνεις τη χρονολογική σειρά, συνήθισέ το γιατί δεν είναι παρά μόνο η αρχή... Ετσι είναιτο Ναύπλιο. Εχεις να τα βάλεις και με άλλες, πολλές εποχές. Αυτές που φτιάχνουν όλη την εξωπραγματική ατμόσφαιρα και ευθύνονται και για την ερωτική του αύρα.
Αρχαία τείχη, ενετικά κάστρα, βενετσιάνικες πλατείες, τζαμιά, νεοκλασικά, μαρμάρινα λιοντάρια (ενετικά ή βαυαρικά), οθωμανικές κρήνες με ενετικά στοιχεία... Από κάθε οικοδόμημα έχουν περάσει πολλοί λαοί, οι χρήσεις έχουν αλλάξει πάμπολλες φορές.
Κι ύστερα είναι ο Μεγάλος δρόμος κι η Σταϊκοπούλου με τα καλαίσθητα μαγαζιά, η περαντζάδα της λεωφόρου Μπουμπουλίνας, οι δρομόσκαλες που σε φέρνουν στα ψηλά. Τα 999 σκαλιά ως το Παλαμήδι, που είναι 853 μάλλον, μα το ίδιο κάνει. Ενα κουβάρι εποχών που σε καθηλώνει. Που όσο «λογικός» αν είσαι, σε κάνει ονειροπόλο στο πιτς φιτίλι.
Είναι και τα κάστρα· τρία για μια πόλη μια σταλιά. Η Ακροναυπλία είναι το παλαιότερο· τα ελληνιστικά, βυζαντινά, φράγκικα, ενετικά και τούρκικα ίχνη είναι ορατά στα τείχη της. Το ενετικό Παλαμήδι είναι το εντυπωσιακότερο. Με τους 8 προμαχώνες και τα ισχυρά τείχη δεν πρόλαβε να επιβεβαιώσει τον τίτλο του ως το πιο ισχυρό της Μεσογείου, έπεσε στους Τούρκους έναν χρόνο μετά την κατασκευή του, από προδοσία...
 |
Ολοι εδώ
Ερωτευμένος ξε-ερωτευμένος πάντως, στο Ναύπλιο θα 'ρθεις και μια και δυο και τρεις φορές, μη σου πω. Κι ας μη θες. Θα τύχει. Είναι απ' αυτά που τυχαίνουν. Βγαίνει φυσικά, αυθόρμητα, σαν τον έρωτα. (Φτου! Πάλι ο έρωτας μπλέκεται στις υποθέσεις μας.)
Θα 'ρθεις για ένα Σαββατοκύριακο, που λες, για μονοήμερη εκδρομή ή για διακοπές. Θα 'ρθεις ως ερωτευμένος για να βάλεις κι εσύ το λιθαράκι που σου αναλογεί στη συντήρηση του μύθου, θα 'ρθεις με παρέα (μηχανόβιων ή όχι), ξεσαλώνοντας στα καλόγουστα μπαράκια (στοχεύοντας στον έρωτα ή όχι), ως οικογενειάρχης για να παίξουν τα παιδιά σου στις πλατείες και να μάθουν ιστορία από πρώτο χέρι ή για να ξαναζωντανέψεις τον έρωτά σου.
 |
Θα επισκεφτείς οπωσδήποτε τα εξαιρετικά μουσεία του. Θα εκδράμεις ως τους σπουδαίους αρχαιολογικούς χώρους τριγύρω. Στην ακρόπολη της αρχαίας Μιδέας, στο μυκηναϊκό νεκροταφείο Δενδρών με τους θαλαμωτούς τάφους, τον ένα θολωτό, τις ταφές αλόγων...
 |
Αν είναι καλοκαίρι θα πιάσεις και την παραλιακή. Στον διάσημο Καραθώνα, στον δημοφιλή κόλπο του Τολού, στην αρχαία Ασίνη, το Δρέπανο, το λιμανάκι - λιμνοθάλασσα του Βιβαριού και τις ατέλειωτες παραλίες Κονδύλι, Κάντια και Ιρια. Αλλα ηλιοβασιλέματα από κει κι άλλοι όρκοι αιώνιου έρωτα!
Καλό το ρομάντζο, δεν λέω, αλλά επειδή πολύ πολύ σύντομα αυτά τα ερωτευμένα ζευγάρια θα γίνουν μάλλον βαρετά αντρόγυνα, και τα «θα σ' αγαπώ για πάντα» «να μη σε ξαναδώ μπροστά μου», ας κρατήσουμε το Ναύπλιο σκέτο, χωρίς τον έρωτα, γι' αυτό που πραγματικά είναι. Που δεν είναι κι εφήμερο στα σίγουρα.
Απέναντι, στη στεριά, στέκει το άλλο κάστρο του Ναυπλίου, το αρχαιότερο, η Ακροναυπλία, και λίγο μακρύτερα σκαρφαλώνει στον λόφο το τρίτο, το Παλαμήδι. Οι Ενετοί έδωσαν εδώ τα... ρέστα τους, και σε ταχύτητα και σε οχυρωματική τεχνική. Κατασκευάστηκε από το 1711 έως το 1714 ενώ οι 8 προμαχώνες του, που λειτουργούν ανεξάρτητα, άλλαζαν ονομασίες ανάλογα με τους κατακτητές.
Από εδώ ξεκίνησε η απελευθέρωση της πόλης από τους Tούρκους το 1822. Εδώ φυλακίστηκαν βαρυποινίτες, αλλά και ο Κολοκοτρώνης. Παρά τη δύσκολη ιστορία τους, είναι σήμερα τα πιο ισχυρά σημεία αναφοράς. Γιατί τι θα ήταν το Ναύπλιο χωρίς το Μπούρτζι και το Παλαμήδι του;
πηγη
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου