Η απίστευτη ιστορία του Otto Skorzeny. Από τα Waffen-SS, στο
"Ινστιτούτο Πληροφοριών και Ειδικών Αποστολών" του Ισραήλ. Η ιστορία
περιέχει ακόμα έναν εκ των ιδρυτών της NASA και έναν ζωγράφο, πρώην
ηγέτη της Μοσάντ
Δεν είναι άλλωστε εύκολο να διανοηθεί κανείς πως ένα από τα
αγαπημένα "παιδιά" του Χίτλερ, ένας καταδρομέας ειδικών αποστολών των
Waffen-SS των Ναζί, πέρασε στην απέναντι όχθη λαμβάνοντας ρόλο εκτελεστή
στη Μοσάντ του Ισραήλ.
Για όποιον απορήσει και εκφράσει τις αμφιβολίες του για την αυθεντικότητα της ιστορίας, αξίζει να αναφερθεί πως δημοσιεύεται από την ισραηλινή εφημερίδα, Ηaaretz.
Όπως είναι γνωστό, με τα χρόνια τα αρχεία της Μοσάντ άνοιξαν και κάποια από αυτά δίνονται σταδιακά στη δημοσιότητα. Η Ηaaretz μίλησε με Ισραηλινούς αξιωματούχους των υπηρεσιών ασφαλείας που διατηρούν την ανωνυμία τους αλλά και με πρώην αξιωματικούς της Μοσάντ. Οι δημοσιογράφοι κατάφεραν να αποκτήσουν πρόσβαση σε ορισμένα διαβαθμισμένα έγγραφα, ανάμεσα στα οποία και εκείνο που αναφέρεται στην περίπτωση του Otto Skorzeny.
Ο Skorzeny συνδέεται με τη δολοφονία του επίσης Γερμανού επιστήμονα, Heinz Krug. Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή.
Ο Krug εκτελέστηκε μέσα στο αυτοκίνητο του. Είχε μόλις επιστρέψει από την Αίγυπτο. Ο ίδιος ταξίδευε συχνά πυκνά από το Κάιρο στο Μόναχο και τούμπαλιν. Στις 11 Σεπτεμβρίου του 1962, βρέθηκε νεκρός, παίρνοντας στον τάφο τα μυστικά του.
Επί σειρά ετών ο Krug ανέπτυσσε μαζί με την ομάδα του, την "Peenemünde", όπλα για τους Ναζί. Μετά το τέλος του πολέμου, η Αίγυπτος τον "προσέλαβε" για να τη βοηθήσει στην ανάπτυξη των οπλικών συστημάτων της, κυρίως ρουκετών. Το Ισραήλ τον διεκδικούσε και αυτό, μιας και ήταν "μετρ" στο είδος του, αλλά εκείνος δεν ήθελε μια τέτοια "συνεργασία" λόγω της αντισημιτικής ιδεολογίας του. Αυτά προκύπτουν από τα απόρρητα αρχεία που άνοιξαν.
Ο επιστήμονας τελικά δεν συνεργάστηκε με το Ισραήλ και τήρησε το "συμβόλαιο" του με την Αίγυπτο. Οι σφαίρες που δέχθηκε ήταν από τον κατάσκοπο της Μοσάντ Otto Skorzeny. Στόχος, να αποθαρρυνθούν κι άλλοι επιστήμονες από το να συνεργαστούν με την Αίγυπτο λίγο πριν ξεσπάσει ο πόλεμος του 1967 ανάμεσα στα δύο κράτη.
Αυτό όμως που προκαλεί ακόμη μεγαλύτερη έκπληξη, όπως είπαμε και στην αρχή του κειμένου, είναι πως ο Skorzeny αποτελούσε "πρωτοπαλίκαρο" των SS και προσωπική αδυναμία του Χίτλερ που τον θεωρούσε ήρωα του στρατού του. Ο ίδιος ο Χίτλερ του είχε απονείμει τον Σταυρό των Ιπποτών του Σιδηρού Σταυρού για τις υπηρεσίες του, το παράσημο της τάξης του Σιδηρού Σταυρού.
Πριν λάβει το μετάλλιο των Ναζί:
Σε αυτό το σημείο να θυμίσουμε πως ο Σταυρός των Ιπποτών ήταν το υψηλότερο παράσημο της Ναζιστικής Γερμανίας, που απενέμετο για "να αναγνωρίσει εξαιρετική γενναιότητα στο πεδίο της μάχης ή επιτυχημένη στρατιωτική ηγεσία" κατά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο. Απετέλεσε το δεύτερο υψηλότερο παράσημο της Ναζιστικής Γερμανίας, μετά τον Μεγάλο Σταυρό του Σιδηρού Σταυρού, ο οποίος (θεωρητικά) απενέμετο σε νικηφόρους στρατηγούς και απενεμήθη μόνο μία φορά κατά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, στον Χέρμαν Γκέρινγκ.
Ο Skorzeny ηγείτο της ομάδας που είχε απελευθερώσει τον Μουσολίνι. Τον Απρίλιο του 1945, ο Ιταλικός στρατός είχε καταρρεύσει μετά τη Συμμαχική απόβαση στη Σικελία και ο Μουσολίνι ανατράπηκε από το ίδιο το Φασιστικό Κόμμα. Ήταν τότε που ο βασιλιάς της χώρας διέταξε τη σύλληψή του. Τον ελευθέρωσαν Γερμανοί αλεξιπτωτιστές και ο Χίτλερ τον τοποθέτησε επικεφαλής κυβέρνησης στην πόλη Σαλό του ιταλικού Βορρά.
Αργότερα συνελήφθη από κομμουνιστές αντάρτες μεταμφιεσμένος σε Γερμανός στρατιώτης, μετά από έφοδο σε κομβόι των Ναζί στα σύνορα με την Ελβετία. Εκτελέστηκε μαζί με συνεργάτες του.
Ο Skorzeny με τον Μουσολίνι μετά την αρχική απελευθέρωση του:
Ο Skorzeny είχε καταφέρει να ηγηθεί της πρώτης διάσωσης του Μουσολίνι, και επιστρέφοντας στη Γερμανία τιμήθηκε από τον Χίτλερ λίγο πριν την πτώση του φασισμού.
Κανείς δεν ξέρει πού βρισκόταν στις 30 Απριλίου του 1945, όταν αυτοκτόνησε ο Χίτλερ. Τα χρόνια πέρασαν και το 1962, ο Skorzeny είχε άλλον εργοδότη, όπως αποκαλύπτει η haaretz.
Το βασικότερο όλων είναι πως ο νούμερο ένα στόχος της Μοσάντ, ήταν να σταματήσει το πρόγραμμα ανάπτυξης νέων όπλων που "έτρεχε" η Αίγυπτος τη δεκαετία του '60, μιας και αποσκοπούσε στο να επικρατήσει στην περιοχή. Ο Krug, για να επανέλθουμε στον επιστήμονα, εργαζόταν για το Κάιρο μαζί με πολλούς άλλους Γερμανούς, πρώην συνεργάτες των SS και είχε δεχθεί επανειλημμένες απειλές. Μάλιστα, όταν ήταν στην Αίγυπτο είχε γίνει εναντίον του μια αποτυχημένη απόπειρα δολοφονίας με βόμβα που τοποθετήθηκε κοντά στο αυτοκίνητο του.
Ηγετικό στέλεχος της επιστημονικής ομάδας "Peenemünde" του Τρίτου Ράιχ που έφτιαχνε νέα οπλικά συστήματα, ήταν και ο περιβόητος Wernher von Braun, ο κατασκευαστής των πυραύλων που προκάλεσαν τεράστια ζημιά όταν οι Ναζί χτύπησαν τη Βρετανία.
Ο Skorzeny λίγο πριν την ήττα των Γερμανών:
Δέκα χρόνια μετά την ήττα των Γερμανών, ο Krug και ο von Braun κρύβονταν στις ΗΠΑ όπου είχαν καταφύγει. Ο μεν Krug γύρισε στο Μόναχο όπου και ανέλαβε "δουλειές" για τη Μέση Ανατολή. Ο δε von Braun έμεινε στην Αμερική, εντάχθηκε στον Αμερικανικό Στρατό και ήταν ένας εκ των ιδρυτών της NASA! Ναι, σωστά διαβάσατε.
Ο Krug από την άλλη, ήταν αφοσιωμένος Ναζί μέχρι το τέλος. Ακόμα και μετά τη λήξη του πολέμου ήθελε την καταστροφή των Εβραίων. Έτσι, συνεργάστηκε με την Αίγυπτο για να επιτύχει τους στόχους της κατά του Ισραήλ όπου είχαν βρει καταφύγιο εκείνοι που επέζησαν από το Ολοκαύτωμα.
Την ίδια εποχή το Ισραήλ εντόπισε και απήγαγε τον Adolf Eichmann, ηγετικό στέλεχος των SS και έναν εκ των υπευθύνων για το Ολοκαύτωμα. Δικάστηκε στην Ιερουσαλήμ και εκτελέστηκε στις 31 Μαΐου του 1962.
Έτσι, ο Krug γνωρίζοντας ότι παρακολουθείται από τη Μοσάντ, ήρθε σε επαφή με έναν πάλαι ποτέ σύντροφο του για να ζητήσει προστασία. Τον Skorzeny. Ξεκίνησε επικοινωνίες μαζί του και τον κάλεσε στο γραφείο του στο Μόναχο. Αυτό ήταν το λάθος του μιας και δεν γνώριζε πως ο Skorzeny είχε στρατολογηθεί από τη Μοσάντ. Πώς θα μπορούσε να το φανταστεί άλλωστε;
Δύο πρώην φίλοι συναντιούνταν λοιπόν εν μέσω παρακολουθήσεων. Ο 49χρονος επιστήμονας και ο 54χρονος τότε απόστρατος των Ναζί. Ο αδίστακτος και αφοσιωμένος ακόλουθος του Χίτλερ με το σημάδι στο αριστερό του μάγουλο, είχε "αλλαξοπιστήσει". Ο Krug ήξερε πως επισήμως ο Skorzeny τον οποίο και θαύμαζε, ζούσε στην Ισπανία. Του ζήτησε να σχεδιάσει ένα πλάνο απομάκρυνσης του από τη Γερμανία και να τον κρύψει στην Ισπανία όπου και θα συνέχιζε να δρα υπέρ της Αιγύπτου. Όλα αυτά για να αποφύγει το βλέμμα της Μοσάντ που εκείνη την ώρα, έστεκε δίπλα του.
Οι δυο τους μπήκαν στη Mercedes του Krug. Από πίσω ένα όχημα με τρεις άνδρες. Ο Skorzeny του είπε πως ήταν δικοί του άνθρωποι που θα τους οδηγούσαν σε ασφαλές σημείο. Θα τον έστελνε υποτίθεται σε έμπιστους ανθρώπους στο εξωτερικό. Όλα ήταν κανονισμένα. Έτσι νόμιζε ο επιστήμονας. Η Mercedes έφτασε σε ένα δάσος. Ο ίδιος ο Skorzeny εκτέλεσε τον Krug με το περίστροφο του και ενημέρωσε αμέσως τη Μοσάντ. Αμέσως μετά πήρε προαγωγή και έγινε μυστικός πράκτορας του Ισραήλ, υπεύθυνος για ειδικές αποστολές.
Οι δράστες της εκτέλεσης έκαψαν με υδροχλωρικό οξύ το σώμα του επιστήμονα και το έθαψαν στο δάσος, σε ερημική τοποθεσία. Κάλυψαν το σημείο με χυμό λεμονιού, για να μην μπορούν να εντοπίσουν το πτώμα τα σκυλιά της αστυνομίας. Οι τρεις ακόλουθοι του Skorzeny ήταν Ισραηλινοί πράκτορες.
Σύμφωνα με τα αρχεία της Μοσάντ, εκείνος που σχεδίασε την εκτέλεση ήταν ο Yitzhak Shamir, μεταγενέστερος πρωθυπουργός του Ισραήλ που τότε ήταν ένας εκ των επικεφαλής της Μοσάντ. Ακόμα ένας επικεφαλής ήταν ο Zvi "Peter" Malkin που είχε συλλάβει τον Eichmann στην Αργεντινή. Αργότερα ο Malkin έκανε καριέρα σαν ζωγράφος με έδρα του τη Νέα Υόρκη.
Η Μοσάντ είχε προσλάβει τον Skorzeny γιατί ήταν γνώστης και τον σέβονταν όλοι οι θαυμαστές του Χίτλερ. Ήταν άτομο άξιο θαυμασμού για εκείνους που σχεδίαζαν νέο πόλεμο εναντίον του Ισραήλ, παρότι ο φασισμός είχε ηττηθεί μαζί με τον στρατό των Ναζί.
Η Μοσάντ προχώρησε και σε άλλες δολοφονίες μέσα στα επόμενα χρόνια, πολλές εκ των οποίων είχαν σαν θύματα τυχαίους αθώους. Το 1972 εκτέλεσαν έναν Μαροκινό σερβιτόρο στη Νορβηγία καθώς πίστευαν πως ήταν εμπνευστής του μακελειού των Ολυμπιακών Αγώνων του 1972, στο Μόναχο.
Έπαιξε αποφασιστικό ρόλο στη διάσωση του Αυστριακού προέδρου Βίλχελμ Μίκλας (στις 12 Μαρτίου) από τη σύλληψη και την ενδεχόμενη εκτέλεσή του.
Κλήθηκε να καταταγεί στην Λουφτβάφφε και αργότερα μετατέθηκε στη Waffen-SS. Tοποθετήθηκε στο 2ο Λόχο του εφεδρικού Τάγματος του Συντάγματος SS Leibstandarte Adolf Hitler και αργότερα στο Σύνταγμα SS Germania όπου και εκπαιδεύτηκε αποφοιτώντας ως Δόκιμος Αξιωματικός. Βρέθηκε στο μέτωπο στην Ολλανδία,την Βελγική Φλάνδρα, την Γαλλία με το Σύνταγμα Πυροβολικού SS Verfugungstrupe, αργότερα επονομασθείσα Das Reich. Προτάθηκε για προαγωγή επ' ανδραγαθία ύστερα από επιχείρηση αναγνώρισης στην Γιουγκοσλαβία, κατά την οποία αιχμαλώτισε 60 Σέρβους στρατιώτες.
Πήρε μέρος στην εκστρατεία κατά της ΕΣΣΔ, με την 2η Μοίρα ελαφρού πυροβολικού, όπου παρασημοφορήθηκε με το Σιδηρό Σταυρό Β' Τάξης, διακρινόμενος σε πολλές μάχες κατά του Κόκκινου Στρατού. Προσβλήθηκε από δυσεντερία και στάλθηκε για υγειονομικούς λόγους στο Ροσλάβ. Επέστρεψε στο μέτωπο παίρνοντας μέρος στην μάχη αντιμέτωπος με την 32 Ελαφρά Μεραρχία του Βλαδιβοστόκ κατά την οποία ακόμη και ο στρατηγός Γκουντέριαν τραυματίστηκε.
Αργότερα ανέλαβε Λοχαγός και διοικητής του Τάγματος Ειδικών Αποστολών Friedentahl, καθώς και του σχολείου Seehof και εργάστηκε για την κατασκευή των πυραύλων V1.
Μετά την απελευθέρωση του Μουσολίνι, ανέλαβε και επεχείρησε κατά του Γιουγκοσλάβου Τίτο μαζί με Γερμανούς αλεξιπτωτιστές, ανεπιτυχώς βέβαια, αφού εκείνος είχε διαφύγει από το στρατηγείο του.
Πήρε εντολή από τον Αδόλφο Χίτλερ να απαγάγει το γιο του του Αντιβασιλέα της Ουγγαρίας, Ναυάρχου Χόρτυ ως όμηρο για να τον εκβιάσει και να μην συνθηκολογήσει με τις Σοβιετικές δυνάμεις, αργότερα τιμήθηκε με τον Σταυρό των Ιπποτών.
Στην μάχη των Αρδεννών, μεταμφιεσμένος με αμερικάνικες στολές αυτός και οι άντρες του εισχώρησαν στα μετόπισθεν των Συμμάχων προκειμένου να προκαλέσουν σύγχυση υποστηρίζοντας με αυτό τον τρόπο τη Γερμανική επίθεση. Κατά την διάρκεια της επιχείρησης μερικοί άντρες του συνελήφθησαν, διέδωσαν φήμες ότι ο Skorzeny (Σκορτσένυ στα ελληνικά) οδηγούσε μια επιδρομή προς το Παρίσι για να σκοτώσει ή να αιχμαλωτίσει τον Στρατηγό Αϊζενχάουερ, ο οποίος απομονώθηκε για λόγους ασφαλείας.
Μετά το τέλος του πολέμου συνελήφθη και φυλακίστηκε για δύο χρόνια για να δικαστεί ως εγκληματίας πολέμου με την κατηγορία της εξαπάτησης κατά των νόμων του πολέμου λόγω των αμερικανικών στολών που χρησιμοποίησε στην μάχη των Αρδεννών. Στις 18 Αυγούστου 1947 το δικαστήριο αποφάνθηκε ότι και οι Βρετανοί είχαν χρησιμοποιήσει το ίδιο τέχνασμα, κρίνοντας τον Skorzeny με ελλιπή στοιχεία, το δικαστήριο αφού δεν μπόρεσε να αποδείξει ότι ο Skorzeny είχε δώσει εντολές στην πραγματικότητα να χρησιμοποιηθούν οι στολές. Στις 27 Ιουλίου 1948 δραπέτευσε από το στρατόπεδο, κρύφτηκε σε ένα αγρόκτημα στη Βαυαρία για περίπου 18 μήνες.
Για την απόδραση του υπήρξαν φήμες πως τον βοήθησε η CIA, με αντάλλαγμα να εργαστεί για λογαριασμό της, κάτι που έκανε για ένα μικρό χρονικό διάστημα.
Λίγο αργότερα, με τη βοήθεια της Ισπανικής κυβέρνησης, διέφυγε στη Μαδρίτη, όπου ίδρυσε μια μικρή επιχείρηση ως πολιτικός μηχανικός, γνωρίστηκε προσωπικά με τον Δικτάτορα Περόν και τον Φράνκο.
Κατηγορήθηκε ότι ήταν σύμβουλος και εκπαιδευτής των Αιγυπτιακών ενόπλων δυνάμεων και σχετίστηκε με το σχέδιο Odessa. Το σχέδιο περιλάμβανε βοήθεια από στρατιώτες της SS που είχαν καταφέρει να διαφύγουν, σε βετεράνους SS, να αποφύγουν την σύλληψη διαφεύγοντας σε χώρες του εξωτερικού.
Η Μοσάντ αρχικά ήθελε να τον εκτελέσει. Ωστόσο ο τότε αρχηγός της, ο Isser Harel, είχε μια άλλη ιδέα. Να τον δελεάσει με χρήματα, με αντάλλαγμα πέραν του οικονομικού ποσού, τη ζωή του. Στην πραγματικότητα, η Μοσάντ ήθελε έναν "διάσημο" Ναζί στην υπηρεσία της.
Μετά τη συμφωνία, η Μοσάντ έστειλε μυστικούς πράκτορες να παρακολουθούν τον νέο συνεργάτη τους στην Ισπανία. Ανάμεσα σε αυτούς και μια νεαρή κοπέλα 20 ετών που σύναψε και ερωτική σχέση μαζί του. Του συστήθηκε ως Anke σε ένα μπαρ στη Μαδρίτη.
Κανείς δεν έμαθε ποτέ το πραγματικό της όνομα. Η Anke είναι εκείνη που πρότεινε στον στυγερό δολοφόνο να περάσει στη Μοσάντ. Ο Skorzeny ζήτησε να αφαιρεθεί το όνομα του από τη λίστα στόχων της Μοσάντ. Όπερ και εγένετο.
Η κύρια δράση του Skorzeny ήταν να δίνει πληροφορίες στο Ισραήλ για ιδιώτες και εταιρείες που βοηθούσαν οικονομικά τους Αιγύπτιους. Όλα αυτά για οκτώ χρόνια, μέχρι το 1970.
Το 1970 εισήχθη σε νοσοκομείο του Αμβούργου για να χειρουργηθεί στην σπονδυλική στήλη αφού είχαν εντοπιστεί δύο καρκινικοί όγκοι. Η εγχείρηση πέτυχε, αλλά έμεινε παράλυτος. Πέθανε στις 7 Ιουλίου 1975. Και στον τάφο του πήρε πολλά από τα μυστικά του που ενδεχομένως, δεν θα μάθουμε ποτέ
Για όποιον απορήσει και εκφράσει τις αμφιβολίες του για την αυθεντικότητα της ιστορίας, αξίζει να αναφερθεί πως δημοσιεύεται από την ισραηλινή εφημερίδα, Ηaaretz.
Όπως είναι γνωστό, με τα χρόνια τα αρχεία της Μοσάντ άνοιξαν και κάποια από αυτά δίνονται σταδιακά στη δημοσιότητα. Η Ηaaretz μίλησε με Ισραηλινούς αξιωματούχους των υπηρεσιών ασφαλείας που διατηρούν την ανωνυμία τους αλλά και με πρώην αξιωματικούς της Μοσάντ. Οι δημοσιογράφοι κατάφεραν να αποκτήσουν πρόσβαση σε ορισμένα διαβαθμισμένα έγγραφα, ανάμεσα στα οποία και εκείνο που αναφέρεται στην περίπτωση του Otto Skorzeny.
Ο Skorzeny συνδέεται με τη δολοφονία του επίσης Γερμανού επιστήμονα, Heinz Krug. Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή.
Ο Krug εκτελέστηκε μέσα στο αυτοκίνητο του. Είχε μόλις επιστρέψει από την Αίγυπτο. Ο ίδιος ταξίδευε συχνά πυκνά από το Κάιρο στο Μόναχο και τούμπαλιν. Στις 11 Σεπτεμβρίου του 1962, βρέθηκε νεκρός, παίρνοντας στον τάφο τα μυστικά του.
Επί σειρά ετών ο Krug ανέπτυσσε μαζί με την ομάδα του, την "Peenemünde", όπλα για τους Ναζί. Μετά το τέλος του πολέμου, η Αίγυπτος τον "προσέλαβε" για να τη βοηθήσει στην ανάπτυξη των οπλικών συστημάτων της, κυρίως ρουκετών. Το Ισραήλ τον διεκδικούσε και αυτό, μιας και ήταν "μετρ" στο είδος του, αλλά εκείνος δεν ήθελε μια τέτοια "συνεργασία" λόγω της αντισημιτικής ιδεολογίας του. Αυτά προκύπτουν από τα απόρρητα αρχεία που άνοιξαν.
Ο επιστήμονας τελικά δεν συνεργάστηκε με το Ισραήλ και τήρησε το "συμβόλαιο" του με την Αίγυπτο. Οι σφαίρες που δέχθηκε ήταν από τον κατάσκοπο της Μοσάντ Otto Skorzeny. Στόχος, να αποθαρρυνθούν κι άλλοι επιστήμονες από το να συνεργαστούν με την Αίγυπτο λίγο πριν ξεσπάσει ο πόλεμος του 1967 ανάμεσα στα δύο κράτη.
Αυτό όμως που προκαλεί ακόμη μεγαλύτερη έκπληξη, όπως είπαμε και στην αρχή του κειμένου, είναι πως ο Skorzeny αποτελούσε "πρωτοπαλίκαρο" των SS και προσωπική αδυναμία του Χίτλερ που τον θεωρούσε ήρωα του στρατού του. Ο ίδιος ο Χίτλερ του είχε απονείμει τον Σταυρό των Ιπποτών του Σιδηρού Σταυρού για τις υπηρεσίες του, το παράσημο της τάξης του Σιδηρού Σταυρού.
Πριν λάβει το μετάλλιο των Ναζί:
Σε αυτό το σημείο να θυμίσουμε πως ο Σταυρός των Ιπποτών ήταν το υψηλότερο παράσημο της Ναζιστικής Γερμανίας, που απενέμετο για "να αναγνωρίσει εξαιρετική γενναιότητα στο πεδίο της μάχης ή επιτυχημένη στρατιωτική ηγεσία" κατά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο. Απετέλεσε το δεύτερο υψηλότερο παράσημο της Ναζιστικής Γερμανίας, μετά τον Μεγάλο Σταυρό του Σιδηρού Σταυρού, ο οποίος (θεωρητικά) απενέμετο σε νικηφόρους στρατηγούς και απενεμήθη μόνο μία φορά κατά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, στον Χέρμαν Γκέρινγκ.
Ο Skorzeny ηγείτο της ομάδας που είχε απελευθερώσει τον Μουσολίνι. Τον Απρίλιο του 1945, ο Ιταλικός στρατός είχε καταρρεύσει μετά τη Συμμαχική απόβαση στη Σικελία και ο Μουσολίνι ανατράπηκε από το ίδιο το Φασιστικό Κόμμα. Ήταν τότε που ο βασιλιάς της χώρας διέταξε τη σύλληψή του. Τον ελευθέρωσαν Γερμανοί αλεξιπτωτιστές και ο Χίτλερ τον τοποθέτησε επικεφαλής κυβέρνησης στην πόλη Σαλό του ιταλικού Βορρά.
Αργότερα συνελήφθη από κομμουνιστές αντάρτες μεταμφιεσμένος σε Γερμανός στρατιώτης, μετά από έφοδο σε κομβόι των Ναζί στα σύνορα με την Ελβετία. Εκτελέστηκε μαζί με συνεργάτες του.
Ο Skorzeny με τον Μουσολίνι μετά την αρχική απελευθέρωση του:
Ο Skorzeny είχε καταφέρει να ηγηθεί της πρώτης διάσωσης του Μουσολίνι, και επιστρέφοντας στη Γερμανία τιμήθηκε από τον Χίτλερ λίγο πριν την πτώση του φασισμού.
Κανείς δεν ξέρει πού βρισκόταν στις 30 Απριλίου του 1945, όταν αυτοκτόνησε ο Χίτλερ. Τα χρόνια πέρασαν και το 1962, ο Skorzeny είχε άλλον εργοδότη, όπως αποκαλύπτει η haaretz.
Το βασικότερο όλων είναι πως ο νούμερο ένα στόχος της Μοσάντ, ήταν να σταματήσει το πρόγραμμα ανάπτυξης νέων όπλων που "έτρεχε" η Αίγυπτος τη δεκαετία του '60, μιας και αποσκοπούσε στο να επικρατήσει στην περιοχή. Ο Krug, για να επανέλθουμε στον επιστήμονα, εργαζόταν για το Κάιρο μαζί με πολλούς άλλους Γερμανούς, πρώην συνεργάτες των SS και είχε δεχθεί επανειλημμένες απειλές. Μάλιστα, όταν ήταν στην Αίγυπτο είχε γίνει εναντίον του μια αποτυχημένη απόπειρα δολοφονίας με βόμβα που τοποθετήθηκε κοντά στο αυτοκίνητο του.
Ηγετικό στέλεχος της επιστημονικής ομάδας "Peenemünde" του Τρίτου Ράιχ που έφτιαχνε νέα οπλικά συστήματα, ήταν και ο περιβόητος Wernher von Braun, ο κατασκευαστής των πυραύλων που προκάλεσαν τεράστια ζημιά όταν οι Ναζί χτύπησαν τη Βρετανία.
Ο Skorzeny λίγο πριν την ήττα των Γερμανών:
Δέκα χρόνια μετά την ήττα των Γερμανών, ο Krug και ο von Braun κρύβονταν στις ΗΠΑ όπου είχαν καταφύγει. Ο μεν Krug γύρισε στο Μόναχο όπου και ανέλαβε "δουλειές" για τη Μέση Ανατολή. Ο δε von Braun έμεινε στην Αμερική, εντάχθηκε στον Αμερικανικό Στρατό και ήταν ένας εκ των ιδρυτών της NASA! Ναι, σωστά διαβάσατε.
Ο Krug από την άλλη, ήταν αφοσιωμένος Ναζί μέχρι το τέλος. Ακόμα και μετά τη λήξη του πολέμου ήθελε την καταστροφή των Εβραίων. Έτσι, συνεργάστηκε με την Αίγυπτο για να επιτύχει τους στόχους της κατά του Ισραήλ όπου είχαν βρει καταφύγιο εκείνοι που επέζησαν από το Ολοκαύτωμα.
Την ίδια εποχή το Ισραήλ εντόπισε και απήγαγε τον Adolf Eichmann, ηγετικό στέλεχος των SS και έναν εκ των υπευθύνων για το Ολοκαύτωμα. Δικάστηκε στην Ιερουσαλήμ και εκτελέστηκε στις 31 Μαΐου του 1962.
Έτσι, ο Krug γνωρίζοντας ότι παρακολουθείται από τη Μοσάντ, ήρθε σε επαφή με έναν πάλαι ποτέ σύντροφο του για να ζητήσει προστασία. Τον Skorzeny. Ξεκίνησε επικοινωνίες μαζί του και τον κάλεσε στο γραφείο του στο Μόναχο. Αυτό ήταν το λάθος του μιας και δεν γνώριζε πως ο Skorzeny είχε στρατολογηθεί από τη Μοσάντ. Πώς θα μπορούσε να το φανταστεί άλλωστε;
Δύο πρώην φίλοι συναντιούνταν λοιπόν εν μέσω παρακολουθήσεων. Ο 49χρονος επιστήμονας και ο 54χρονος τότε απόστρατος των Ναζί. Ο αδίστακτος και αφοσιωμένος ακόλουθος του Χίτλερ με το σημάδι στο αριστερό του μάγουλο, είχε "αλλαξοπιστήσει". Ο Krug ήξερε πως επισήμως ο Skorzeny τον οποίο και θαύμαζε, ζούσε στην Ισπανία. Του ζήτησε να σχεδιάσει ένα πλάνο απομάκρυνσης του από τη Γερμανία και να τον κρύψει στην Ισπανία όπου και θα συνέχιζε να δρα υπέρ της Αιγύπτου. Όλα αυτά για να αποφύγει το βλέμμα της Μοσάντ που εκείνη την ώρα, έστεκε δίπλα του.
Οι δυο τους μπήκαν στη Mercedes του Krug. Από πίσω ένα όχημα με τρεις άνδρες. Ο Skorzeny του είπε πως ήταν δικοί του άνθρωποι που θα τους οδηγούσαν σε ασφαλές σημείο. Θα τον έστελνε υποτίθεται σε έμπιστους ανθρώπους στο εξωτερικό. Όλα ήταν κανονισμένα. Έτσι νόμιζε ο επιστήμονας. Η Mercedes έφτασε σε ένα δάσος. Ο ίδιος ο Skorzeny εκτέλεσε τον Krug με το περίστροφο του και ενημέρωσε αμέσως τη Μοσάντ. Αμέσως μετά πήρε προαγωγή και έγινε μυστικός πράκτορας του Ισραήλ, υπεύθυνος για ειδικές αποστολές.
Οι δράστες της εκτέλεσης έκαψαν με υδροχλωρικό οξύ το σώμα του επιστήμονα και το έθαψαν στο δάσος, σε ερημική τοποθεσία. Κάλυψαν το σημείο με χυμό λεμονιού, για να μην μπορούν να εντοπίσουν το πτώμα τα σκυλιά της αστυνομίας. Οι τρεις ακόλουθοι του Skorzeny ήταν Ισραηλινοί πράκτορες.
Σύμφωνα με τα αρχεία της Μοσάντ, εκείνος που σχεδίασε την εκτέλεση ήταν ο Yitzhak Shamir, μεταγενέστερος πρωθυπουργός του Ισραήλ που τότε ήταν ένας εκ των επικεφαλής της Μοσάντ. Ακόμα ένας επικεφαλής ήταν ο Zvi "Peter" Malkin που είχε συλλάβει τον Eichmann στην Αργεντινή. Αργότερα ο Malkin έκανε καριέρα σαν ζωγράφος με έδρα του τη Νέα Υόρκη.
Η Μοσάντ είχε προσλάβει τον Skorzeny γιατί ήταν γνώστης και τον σέβονταν όλοι οι θαυμαστές του Χίτλερ. Ήταν άτομο άξιο θαυμασμού για εκείνους που σχεδίαζαν νέο πόλεμο εναντίον του Ισραήλ, παρότι ο φασισμός είχε ηττηθεί μαζί με τον στρατό των Ναζί.
Η Μοσάντ προχώρησε και σε άλλες δολοφονίες μέσα στα επόμενα χρόνια, πολλές εκ των οποίων είχαν σαν θύματα τυχαίους αθώους. Το 1972 εκτέλεσαν έναν Μαροκινό σερβιτόρο στη Νορβηγία καθώς πίστευαν πως ήταν εμπνευστής του μακελειού των Ολυμπιακών Αγώνων του 1972, στο Μόναχο.
Ποιος ήταν ο Otto Skorzeny
Γεννήθηκε στις 12 Ιουνίου του 1908 στη Βιέννη της Αυστρίας. Ήταν μέλος της Μαρκομανικής Οργάνωσης Μονομαχιών και από το 1927, μονομαχούσε με ειδικά ξίφη ξιφομαχίας όπου και απέκτησε το προσωνύμιο "Σημαδεμένος" από την ουλή στο αριστερό μάγουλο. Εντάχθηκε στο Εθνικοσοσιαλιστικό κόμμα της Αυστρίας το 1930 και ήταν θερμός υποστηρικτής της ιδέας περί ομοσπονδίας της Αυστρίας με τη Γερμανία.Έπαιξε αποφασιστικό ρόλο στη διάσωση του Αυστριακού προέδρου Βίλχελμ Μίκλας (στις 12 Μαρτίου) από τη σύλληψη και την ενδεχόμενη εκτέλεσή του.
Κλήθηκε να καταταγεί στην Λουφτβάφφε και αργότερα μετατέθηκε στη Waffen-SS. Tοποθετήθηκε στο 2ο Λόχο του εφεδρικού Τάγματος του Συντάγματος SS Leibstandarte Adolf Hitler και αργότερα στο Σύνταγμα SS Germania όπου και εκπαιδεύτηκε αποφοιτώντας ως Δόκιμος Αξιωματικός. Βρέθηκε στο μέτωπο στην Ολλανδία,την Βελγική Φλάνδρα, την Γαλλία με το Σύνταγμα Πυροβολικού SS Verfugungstrupe, αργότερα επονομασθείσα Das Reich. Προτάθηκε για προαγωγή επ' ανδραγαθία ύστερα από επιχείρηση αναγνώρισης στην Γιουγκοσλαβία, κατά την οποία αιχμαλώτισε 60 Σέρβους στρατιώτες.
Πήρε μέρος στην εκστρατεία κατά της ΕΣΣΔ, με την 2η Μοίρα ελαφρού πυροβολικού, όπου παρασημοφορήθηκε με το Σιδηρό Σταυρό Β' Τάξης, διακρινόμενος σε πολλές μάχες κατά του Κόκκινου Στρατού. Προσβλήθηκε από δυσεντερία και στάλθηκε για υγειονομικούς λόγους στο Ροσλάβ. Επέστρεψε στο μέτωπο παίρνοντας μέρος στην μάχη αντιμέτωπος με την 32 Ελαφρά Μεραρχία του Βλαδιβοστόκ κατά την οποία ακόμη και ο στρατηγός Γκουντέριαν τραυματίστηκε.
Αργότερα ανέλαβε Λοχαγός και διοικητής του Τάγματος Ειδικών Αποστολών Friedentahl, καθώς και του σχολείου Seehof και εργάστηκε για την κατασκευή των πυραύλων V1.
Μετά την απελευθέρωση του Μουσολίνι, ανέλαβε και επεχείρησε κατά του Γιουγκοσλάβου Τίτο μαζί με Γερμανούς αλεξιπτωτιστές, ανεπιτυχώς βέβαια, αφού εκείνος είχε διαφύγει από το στρατηγείο του.
Πήρε εντολή από τον Αδόλφο Χίτλερ να απαγάγει το γιο του του Αντιβασιλέα της Ουγγαρίας, Ναυάρχου Χόρτυ ως όμηρο για να τον εκβιάσει και να μην συνθηκολογήσει με τις Σοβιετικές δυνάμεις, αργότερα τιμήθηκε με τον Σταυρό των Ιπποτών.
Στην μάχη των Αρδεννών, μεταμφιεσμένος με αμερικάνικες στολές αυτός και οι άντρες του εισχώρησαν στα μετόπισθεν των Συμμάχων προκειμένου να προκαλέσουν σύγχυση υποστηρίζοντας με αυτό τον τρόπο τη Γερμανική επίθεση. Κατά την διάρκεια της επιχείρησης μερικοί άντρες του συνελήφθησαν, διέδωσαν φήμες ότι ο Skorzeny (Σκορτσένυ στα ελληνικά) οδηγούσε μια επιδρομή προς το Παρίσι για να σκοτώσει ή να αιχμαλωτίσει τον Στρατηγό Αϊζενχάουερ, ο οποίος απομονώθηκε για λόγους ασφαλείας.
Μετά το τέλος του πολέμου συνελήφθη και φυλακίστηκε για δύο χρόνια για να δικαστεί ως εγκληματίας πολέμου με την κατηγορία της εξαπάτησης κατά των νόμων του πολέμου λόγω των αμερικανικών στολών που χρησιμοποίησε στην μάχη των Αρδεννών. Στις 18 Αυγούστου 1947 το δικαστήριο αποφάνθηκε ότι και οι Βρετανοί είχαν χρησιμοποιήσει το ίδιο τέχνασμα, κρίνοντας τον Skorzeny με ελλιπή στοιχεία, το δικαστήριο αφού δεν μπόρεσε να αποδείξει ότι ο Skorzeny είχε δώσει εντολές στην πραγματικότητα να χρησιμοποιηθούν οι στολές. Στις 27 Ιουλίου 1948 δραπέτευσε από το στρατόπεδο, κρύφτηκε σε ένα αγρόκτημα στη Βαυαρία για περίπου 18 μήνες.
Για την απόδραση του υπήρξαν φήμες πως τον βοήθησε η CIA, με αντάλλαγμα να εργαστεί για λογαριασμό της, κάτι που έκανε για ένα μικρό χρονικό διάστημα.
Λίγο αργότερα, με τη βοήθεια της Ισπανικής κυβέρνησης, διέφυγε στη Μαδρίτη, όπου ίδρυσε μια μικρή επιχείρηση ως πολιτικός μηχανικός, γνωρίστηκε προσωπικά με τον Δικτάτορα Περόν και τον Φράνκο.
Κατηγορήθηκε ότι ήταν σύμβουλος και εκπαιδευτής των Αιγυπτιακών ενόπλων δυνάμεων και σχετίστηκε με το σχέδιο Odessa. Το σχέδιο περιλάμβανε βοήθεια από στρατιώτες της SS που είχαν καταφέρει να διαφύγουν, σε βετεράνους SS, να αποφύγουν την σύλληψη διαφεύγοντας σε χώρες του εξωτερικού.
Η Μοσάντ αρχικά ήθελε να τον εκτελέσει. Ωστόσο ο τότε αρχηγός της, ο Isser Harel, είχε μια άλλη ιδέα. Να τον δελεάσει με χρήματα, με αντάλλαγμα πέραν του οικονομικού ποσού, τη ζωή του. Στην πραγματικότητα, η Μοσάντ ήθελε έναν "διάσημο" Ναζί στην υπηρεσία της.
Μετά τη συμφωνία, η Μοσάντ έστειλε μυστικούς πράκτορες να παρακολουθούν τον νέο συνεργάτη τους στην Ισπανία. Ανάμεσα σε αυτούς και μια νεαρή κοπέλα 20 ετών που σύναψε και ερωτική σχέση μαζί του. Του συστήθηκε ως Anke σε ένα μπαρ στη Μαδρίτη.
Κανείς δεν έμαθε ποτέ το πραγματικό της όνομα. Η Anke είναι εκείνη που πρότεινε στον στυγερό δολοφόνο να περάσει στη Μοσάντ. Ο Skorzeny ζήτησε να αφαιρεθεί το όνομα του από τη λίστα στόχων της Μοσάντ. Όπερ και εγένετο.
Η κύρια δράση του Skorzeny ήταν να δίνει πληροφορίες στο Ισραήλ για ιδιώτες και εταιρείες που βοηθούσαν οικονομικά τους Αιγύπτιους. Όλα αυτά για οκτώ χρόνια, μέχρι το 1970.
Το 1970 εισήχθη σε νοσοκομείο του Αμβούργου για να χειρουργηθεί στην σπονδυλική στήλη αφού είχαν εντοπιστεί δύο καρκινικοί όγκοι. Η εγχείρηση πέτυχε, αλλά έμεινε παράλυτος. Πέθανε στις 7 Ιουλίου 1975. Και στον τάφο του πήρε πολλά από τα μυστικά του που ενδεχομένως, δεν θα μάθουμε ποτέ
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου