Μπορεί για τους Αμερικανούς η 4η Ιουλίου να είναι η ημέρα της ανεξαρτησίας, αλλά για την Ελλάδα μετά το 2004
είναι η ημερομηνία σταθμός, για την μεγαλύτερη επιτυχία του ελληνικού
αθλητισμού. Γιατί αυτό που κατάφερε η εθνική ποδοσφαίρου με οδηγό τον Όττο Ρεχάγκελ θα μνημονεύεται πάντα, ως μια από τις μεγαλύτερες επιτυχίες στην αθλητική ιστορία.
Είναι η ημέρα που έκλαψε ο νεαρός Κριστιάνο Ρονάλντο, που θα άνοιγε τα φτερά του μετά από εκείνο το EURO. Εκείνο όμως το βράδυ στην Λισσαβόνα η Πορτογαλία του, υποτάχθηκε για 2η φορά σε μια ομάδα, που ήρθε χωρίς κανείς να την υπολογίζει. Με το πείσμα όμως και το ομαδικό πνεύμα έστειλε το μήνυμα ότι τα όνειρα μπορούν να πραγματοποιηθούν.
(Το κλάμμα των Πορτογάλων στον τελικό - Πηγή: EUROKINISSI / ACTION IMAGES)
Και οι διεθνείς, όπως λέει και ο Αντώνης Νικοπολίδης δεν θα το ξεχάσουν ποτέ.
(Πηγή: EUROKINISSI / ACTION IMAGES)
Η Ισλανδία και η Ουαλία δηλώνουν ότι πήραν έμπνευση στο εφετινό EURO από την εθνική Ελλάδας. Οι «δράκοι» έχουν ακόμη περιθώριο να τα καταφέρουν. Οι φιλότιμοι Ισλανδοί διαπίστωσαν με εκκωφαντικό θόρυβο και 5 γκολ, ότι εύκολα το λες, δύσκολα μπορείς να το καταφέρεις.
(Το γκολ του Χαριστέα με τη Γαλλία - Πηγή: ΑΠΕ ΜΜΕ / EPA / FILIPPO MONTEFORTE)
Μπαρτέζ, Τυράμ, Γκαλάς, Σιλβέστρ, Λιζαραζού, Πιρές, Ντακούρ, Μακελελέ, Ζιντάν, Τρεζεγκέ, Ανρί. Με όλο τον σεβασμό στην σημερινή Γαλλία του Ντεσάν, μόνον ο Πογκμπά και ο Γκριεζμάν θα χωρούσαν πιθανότατα σε εκείνη την ομάδα.
(Πηγή: EUROKINISSI / ACTION IMAGES)
Και μπορεί η εθνική ομάδα να απουσιάζει από την εφετινή γιορτή του Ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου, όμως η 4η Ιουλίου του 2004 θα υπάρχει πάντα να μας θυμίζει τι μπορούμε να καταφέρουμε με σχέδιο, οργάνωση και οικογενειακό κλίμα.
(Η 11άδα του τελικού - Πηγή: EUROKINISSI / Βασίλης Φίλης)
Χαλκιάς, Κατεργιαννάκης, Νταμπίζας, Τσιάρτας, Καφές, Γεωργιάδης, Γκούμας, Λάκης στον πάγκο και στην κερκίδα ο εμβληματικός αρχηγός έκτοτε της εθνικής. Ο Γιώργος Καραγκούνης που είχε συμπληρώσει κάρτες...Και ο λαβωμένος Ντέμης Νικολαϊδης.
(Πηγή: EUROKINISSI / Βασίλης Φίλης)
πηγηΕίναι η ημέρα που έκλαψε ο νεαρός Κριστιάνο Ρονάλντο, που θα άνοιγε τα φτερά του μετά από εκείνο το EURO. Εκείνο όμως το βράδυ στην Λισσαβόνα η Πορτογαλία του, υποτάχθηκε για 2η φορά σε μια ομάδα, που ήρθε χωρίς κανείς να την υπολογίζει. Με το πείσμα όμως και το ομαδικό πνεύμα έστειλε το μήνυμα ότι τα όνειρα μπορούν να πραγματοποιηθούν.
(Το κλάμμα των Πορτογάλων στον τελικό - Πηγή: EUROKINISSI / ACTION IMAGES)
Και οι διεθνείς, όπως λέει και ο Αντώνης Νικοπολίδης δεν θα το ξεχάσουν ποτέ.
Το παράδειγμα της Ελλάδας
Από τότε πολλές ήταν οι ομάδες, που θέλησαν να την μιμηθούν σε μεγάλες διοργανώσεις. Καμμία όμως δεν το κατάφερε. Μόνον η επική πορεία της Λέστερ στην Αγγλία εφέτος θα μπορούσε να συγκριθεί με εκείνον τον ποδοσφαιρικό άθλο της Ελλάδας.(Πηγή: EUROKINISSI / ACTION IMAGES)
Η Ισλανδία και η Ουαλία δηλώνουν ότι πήραν έμπνευση στο εφετινό EURO από την εθνική Ελλάδας. Οι «δράκοι» έχουν ακόμη περιθώριο να τα καταφέρουν. Οι φιλότιμοι Ισλανδοί διαπίστωσαν με εκκωφαντικό θόρυβο και 5 γκολ, ότι εύκολα το λες, δύσκολα μπορείς να το καταφέρεις.
Η Γαλλία τότε και σήμερα
Αν θυμηθεί κανείς την 11άδα της Γαλλίας, που η Ελλάδα (όπως και η Ισλανδία) αντιμετώπισε στους 8, θα διαπιστώσει πόσο δύσκολο ήταν εκείνο που πέτυχε με το γκολ του Χαριστέα στο 64.(Το γκολ του Χαριστέα με τη Γαλλία - Πηγή: ΑΠΕ ΜΜΕ / EPA / FILIPPO MONTEFORTE)
Μπαρτέζ, Τυράμ, Γκαλάς, Σιλβέστρ, Λιζαραζού, Πιρές, Ντακούρ, Μακελελέ, Ζιντάν, Τρεζεγκέ, Ανρί. Με όλο τον σεβασμό στην σημερινή Γαλλία του Ντεσάν, μόνον ο Πογκμπά και ο Γκριεζμάν θα χωρούσαν πιθανότατα σε εκείνη την ομάδα.
Ο Άγγελος της Ελλάδας
Και ήταν πάλι ο Χαριστέας εκείνος, που χάριζε το τρόπαιο στην μικρή Ελλάδα, με το γκολ του στο 57ο λεπτό του τελικού στο Ντα Λουζ, από το κόρνερ του Μπασινά (θυμηθείτε εδώ το γκολ). Η μεγαλύτερη έκπληξη στην ιστορία του EURO. Μεγαλύτερη και από εκείνη του 1992 με την Δανία να έρχεται από τις παραλίες και να παίρνει το Κύπελλο, έχοντας όμως στις τάξεις της μεγάλους παίκτες: Σμάιχελ, Όλσεν, Λάουντρουπ, Πόουλσεν.(Πηγή: EUROKINISSI / ACTION IMAGES)
Και μπορεί η εθνική ομάδα να απουσιάζει από την εφετινή γιορτή του Ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου, όμως η 4η Ιουλίου του 2004 θα υπάρχει πάντα να μας θυμίζει τι μπορούμε να καταφέρουμε με σχέδιο, οργάνωση και οικογενειακό κλίμα.
Η εθνική του 2004
Νικοπολίδης, Σεϊταρίδης, Δέλλας, Καψής, Φύσσας, Μπασινάς, Ζαγοράκης, Κατσουράνης, Γιαννακόπουλος (76 Βενετίδης), Βρύζας (81 Παπαδόπουλος), Χαριστέας η ομαδα που χρησιμοποίησε στον τελικό ο Όττο Ρεχάγκελ.(Η 11άδα του τελικού - Πηγή: EUROKINISSI / Βασίλης Φίλης)
Χαλκιάς, Κατεργιαννάκης, Νταμπίζας, Τσιάρτας, Καφές, Γεωργιάδης, Γκούμας, Λάκης στον πάγκο και στην κερκίδα ο εμβληματικός αρχηγός έκτοτε της εθνικής. Ο Γιώργος Καραγκούνης που είχε συμπληρώσει κάρτες...Και ο λαβωμένος Ντέμης Νικολαϊδης.
(Πηγή: EUROKINISSI / Βασίλης Φίλης)
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου