Στην πολιτική χρειάζονται δύο για να γίνει ατύχημα. Καμία κυβέρνηση δεν μπορεί να αυθαιρετεί συστηματικά, όταν η αντιπολίτευση επιτελεί τον ρόλο της. Ακόμα κι αν μια κυβέρνηση διαθέτει ικανή πλειοψηφία στη Βουλή για να περνά ό,τι θέλει, η αντιπολίτευση έχει το καθήκον να ελέγχει το κυβερνών κόμμα και να ενημερώνει τους πολίτες.
- Από τον Βασίλη Γαλούπη
Η ξαφνική αποκάλυψη εξ Αμερικής ότι οι ΗΠΑ συμπεριέλαβαν στον αμυντικό προϋπολογισμό τους τροπολογία για νέες βάσεις στα νησιά του Αιγαίου, κατόπιν κρυφής προσωπικής συμφωνίας του Μητσοτάκη εν αγνοία της Βουλής, άφησε ασυγκίνητη τη συντριπτική πλειοψηφία των κομμάτων της αντιπολίτευσης, ειδικά αυτών που έχουν κυβερνήσει.
ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ, που υποτίθεται θα κονταροχτυπιούνται αυτό το διάστημα για να εξασφαλίσουν τον κεντρικό ρόλο στην αντιπολίτευση, πήγαν χέρι χέρι στην αδιαφορία. Ο ΣΥΡΙΖΑ έκανε χθες εννέα τοποθετήσεις για διαφορετικά θέματα της επικαιρότητας, όμως ούτε μία για την είδηση-βόμβα της ημέρας που αφορά τα μείζονα εθνικά ζητήματα. Το ΠΑΣΟΚ, που αυτοδιαφημίζεται ως η «συγκροτημένη αντιπολίτευση» χωρίς την κακοφωνία των υποσυνόλων του ΣΥΡΙΖΑ και τον κυνισμό του Μαξίμου, σιώπησε κι αυτό εκκωφαντικά.
Απ’ όλα τα κόμματα της αντιπολίτευσης μόνο η Ελληνική Λύση του Βελόπουλου και το ΚΚΕ πήραν θέση. Ο πρώτος διερωτήθηκε στην ΕΡΤ «τι μπορεί να κερδίσει η Ελλάδα δίνοντας άλλες 20 βάσεις στους Αμερικανούς;» και δήλωσε πως ο πρωθυπουργός θα έπρεπε πρώτα να ενημερώσει το Κοινοβούλιο. Το ΚΚΕ εξέφρασε την πάγια θέση του κατά των αμερικανικών βάσεων.
Τα τελευταία γεγονότα αποδεικνύουν τον λήθαργο του πολιτικού σκηνικού της χώρας. Ο Μητσοτάκης κλείνει προσωπικές συμφωνίες στην εξωτερική πολιτική δίχως να ενημερώνει κανέναν. Ουδέποτε συζήτησε με τους πολιτικούς αρχηγούς ή ενημέρωσε τη Βουλή για τα όπλα που στέλνει η Ελλάδα στην Ουκρανία, για τις αγορές στα εξοπλιστικά, για την προσωπική του πρόθεση να κάνει υποχωρήσεις από τις πάγιες «κόκκινες» γραμμές της χώρας στα Ελληνοτουρκικά. Το ίδιο ασύδοτα έπραξε και τώρα ο πρωθυπουργός με τη συμφωνία για την παραχώρηση επιπλέον αμερικανικών βάσεων στα νησιά. Τα νέα τα πληροφορηθήκαμε από Αμερικανούς βουλευτές εκ των υστέρων, μετά την κατάθεση και την ψήφιση της τροπολογίας στο Κογκρέσο, όχι από την ελληνική κυβέρνηση.
Σιγή από Μαρινάκη
Ακόμα και ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Μαρινάκης, όταν ρωτήθηκε σχετικά χθες, δεν έδωσε καμία λεπτομέρεια για τη συμφωνία, τον χρόνο που έγινε και ποια τα ανταλλάγματα για τη χώρα μας. Η απάντησή του ήταν κενή περιεχομένου: «Εμείς προτιμάμε την Ελλάδα με τις ισχυρές αμυντικές συμφωνίες, την Ελλάδα η οποία, πλέον, σε όλες τις διεθνείς συσκέψεις, σε όλες τις μεγάλες συναντήσεις ηγετών, πρωταγωνιστεί και λύνει προβλήματα».
Για να βγει από τη δύσκολη θέση, στάθηκε στα τυπικά, ότι «δεν είναι μία οριστική απόφαση, πρέπει να περάσει από πολλές διεργασίες», ενώ ήδη το θέμα έχει δρομολογηθεί μεταξύ ελληνικής και αμερικανικής κυβέρνησης, και η έγκριση της τροπολογίας είναι ουσιαστικά η αρχή της διαδικασίας υλοποίησης.
Ηδη από χθες η «δημοκρατία» με εκτενές ρεπορτάζ ανέλυσε πολυδιάστατα όλες τις προεκτάσεις. Το αποτύπωμα της νέας συμφωνίας δεν κρίνεται αρνητικό, ενώ πολλά θα εξαρτηθούν από τα ανταλλάγματα και ποια ακριβώς συμφέροντά της διασφάλισε η Ελλάδα. Ομως, είναι επικίνδυνο κι ασύμβατο για μια δημοκρατική χώρα ο πρωθυπουργός να αντιμετωπίζει συστηματικά την εξωτερική πολιτική και τα εθνικά θέματα σαν Ι.Χ. όχημά του.
Να αδιαφορεί για την ενημέρωση των κομμάτων και της κοινής γνώμης, να αποφασίζει ό,τι θέλει και να φέρνει τη Βουλή και τη χώρα πάντα και προσχεδιασμένα προ τετελεσμένων. Ειδικά όταν μια κυβέρνηση είναι ασύδοτη, δεν έχει το δικαίωμα η αντιπολίτευση να βρίσκεται σε αφασία. Διότι καθίσταται συνυπεύθυνη για όσα επιτρέπει στην κυβέρνηση να κάνει ανενόχλητη.
Τον Φεβρουάριο κλείστηκε η συμφωνία
Η νέα συμφωνία που πέρασε προχθές με την τροπολογία της η βουλευτής των Δημοκρατικών Γκρέις Μενγκ περιλαμβάνει δύο σκέλη: Την επέκταση των βάσεων που ήδη κατέχουν οι Αμερικανοί και τη δημιουργία νέων στα νησιά. Η τροπολογία είχε κατατεθεί από τις 29 Ιουνίου, κάτι που σημαίνει ότι η ελληνοαμερικανική συμφωνία έγινε πριν από τις ελληνικές εκλογές. Τα γεγονότα δείχνουν ότι η συμφωνία πιθανότατα κλείστηκε στις 20 Φεβρουαρίου, όταν συναντήθηκαν στο Μαξίμου ο Ελληνας πρωθυπουργός με τον Αμερικανό υπουργό Εξωτερικών Αντονι Μπλίνκεν (στην ένθετη φωτό, το χθεσινό αποκαλυπτικό πρωτοσέλιδο της «δημοκρατίας»).
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου