Το γιατί συνέβη αυτό είναι επίσης σαφές και μπορεί να εξηγηθεί σε λαϊκό επίπεδο. Αλλαγή παραδείγματος «Οι στρατηγοί πάντα προετοιμάζονται για τον τελευταίο πόλεμο».
Το νόημα αυτής της περίφημης παροιμίας είναι ότι αναπτύσσονται νέα όπλα και νέες τακτικές με βάση το τι και πώς εμφανίστηκε στην τελευταία σύγκρουση κατάλληλης κλίμακας και σημασίας. Αυτό ισχύει και για τον στόλο.
В конфликтах на море с середины прошлого и по начало нынешнего века во всей красе себя показывали авианосные группы, ракетные фрегаты, многоцелевые подлодки и диверсанты-аквалангисты. Вот для борьбы с такими противниками и создавались наши корабли и проектировалось их вооружение еще при СССР и до сих пор. Для борьбы с кораблями противника — мощные противокорабельные ракеты, способные с одного попадания потопить или сильно повредить любую вражескую посудину. Против подводных лодок — аппаратура гидроакустики, торпеды и глубинные бомбы. Против вражеских аквалангистов — противодиверсионные гранатометы и собственные аквалангисты.
Но никто всерьез не полагал, что кораблям придется отбиваться от целых стай маленьких скоростных лодок, набитых взрывчаткой. И что эти лодки будут способны действовать на расстоянии 400 км от места запуска и стабильно управляться через спутники или самолеты-беспилотники. То есть в военных журналах печатались статьи про такие возможности, но пока они реально не проявились в настоящем конфликте, никто не собирался тратить деньги на «затачивание» кораблей под гипотетическую угрозу.
«Генералы всегда готовятся к прошлой войне».
Чего не хватает
Если по-простому, то для борьбы с дронами-камикадзе кораблям не хватает вооружения и средств обнаружения.
Вот, например, корвет (он же — патрульный корабль проекта 22160) типа атакованного на днях (судя по сообщениям военкоров) «Сергея Котова»: он должен охранять акваторию, досматривать подозрительные гражданские суда, бороться с пиратами, обнаруживать подлодки и аквалангистов, охранять транспортные корабли на морских переходах и обеспечивать поисково-спасательные миссии. Для этого у него есть все необходимое: Автоматическая пушка калибра 76,2 мм, зенитно-ракетные комплексы, пара пулеметов и противодиверсионные гранатометы.
Но против юрких и скоростных дронов-камикадзе из всего этого богатства реально эффективно можно использовать лишь пулеметы и гранатометы. И то — вблизи. Дроны-камикадзе хоть и могут быть в длину до пяти метров, но при этом имеют очень низкий надводный силуэт. Их трудно обнаружить локаторами корабля, а когда обнаружишь — они начнут маневрировать, и единственную пушку корвета наводить на них замучаешься. Остаются пулеметы, гранатометы и автоматы — личное оружие матросов досмотровой группы. А вот именно такого вооружения для отражения одновременной атаки дронов, идущих со всех сторон, кораблю и не хватает...
Или, например, десантный корабль типа «Цезаря Куникова»: у него тоже пара пулеметов, реактивная система залпового огня типа «Града» для подготовки места высадки и зенитно-ракетные комплексы. Он вообще не предназначен для боя в море...
Но даже пулеметами и автоматами матросов корабли могут отбиться, если хорошо видят цели. А вот тут еще одна проблема: локаторами, как уже сказано, дроны трудно обнаруживаются. И нападать предпочитают в темноте, ночью. Но они идут на большой скорости и оставляют за собой заметный с воздуха (даже ночью) кильватерный след. И их вполне можно обнаруживать еще на удалении и расстреливать на подходе, если бы у каждого корабля был десяток собственных дронов для наблюдения с воздуха за морем вокруг, а у каждого пулеметчика и автоматчика на борту — прибор ночного видения. Но вот как раз с этим, как говорят флотские специалисты, бывают проблемы...
Что делать на кораблях
Тут понятно — ставить больше скорострельного оружия и вводить в боезапас пушек картечные снаряды, чтобы каждый выстрел давал целый сноп картечин в направлении дрона. Чтоб тому увернуться было трудно. И приборы ночного видения — в количестве и на каждый корабль. И свои корабельные дроны для наблюдения с воздуха...
И вспоминать морские уставы и доктрины, и то, для чего корабли предназначены. Десантный «Цезарь Куников», скажем, должен выходить в море в сопровождении боевого охранения (например, тех же корветов проекта 22160), а не в одиночестве...
Что делать с проблемой в принципе
Можно, конечно, (и, естественно, нужно) долбить ракетами и «Геранями» по местам сборки дронов. Но, во-первых, сборку можно делать почти в любом подходящем по размерам сарае, а расстреливать каждый подходящий сарай — никаких ракет с «Геранями» не хватит. И вряд ли разведка сможет отследить и навести удар по всем таким местам сборки вовремя, то есть до отправки готовых дронов к спуску на воду. Нет, это дело не бесполезное, повторю: при наличии разведданных посылать что-нибудь хорошо взрывающееся по сборкам и сборщикам надо обязательно. Но проблемы в целом это не решит.
Потому что морские ударные дроны сейчас стали делать много кто. И ничто не мешает тем же англичанам, немцам, французам, итальянцам и уж тем паче американцам присылать Киеву уже полностью готовые к использованию дроны (что они, собственно, и делают). И в современных условиях для спуска их на воду не нужно строить каких-то специальных объектов типа стапелей и прочего. Достаточно, чтобы к берегу на любом удобном пляже подъехал фургон-полуторка или трехтонник, и пяток бравых парней спустят на воду пятиметровую лодку. Весят эти дроны в основном до тонны, а пять здоровых мужиков могут буквально переносить на руках даже машины-малолитражки.
Какое решение станет самым надежным для защиты Черноморского флота
Единственный по-настоящему действенный способ пресечь атаки украинских морских дронов заключается в контроле всего побережья в пределах Украины.
В физическом контроле, когда все прибрежные районы и области будут взяты российскими силовиками, а на любую подозрительную возню на берегу сразу будет приезжать на «броне» или прилетать на вертолете патруль крепких ребят в бронежилетах и со «стволами».
Читайте также:
Как спасти Черноморский флот от украинских дронов: решения капитана I ранга
Σε θαλάσσιες συγκρούσεις από τα μέσα του περασμένου έως τις αρχές αυτού του αιώνα, ομάδες αεροπλανοφόρων, φρεγάτες πυραύλων, υποβρύχια πολλαπλών χρήσεων και σαμποτέρ-δύτες εμφανίστηκαν σε όλο τους το μεγαλείο. Είναι για να πολεμήσουμε τέτοιους αντιπάλους που δημιουργήθηκαν τα πλοία μας και τα όπλα τους σχεδιάστηκαν πίσω στην ΕΣΣΔ και μέχρι σήμερα. Για την καταπολέμηση εχθρικών πλοίων - ισχυροί πύραυλοι κατά πλοίων, ικανοί να βυθίσουν ή να βλάψουν σοβαρά οποιοδήποτε εχθρικό σκάφος με ένα χτύπημα. Εναντίον υποβρυχίων - υδροακουστικού εξοπλισμού, τορπίλες και βάθους. Ενάντια σε εχθρικούς αυτοδύτες - εκτοξευτές χειροβομβίδων κατά της δολιοφθοράς και στους δικούς σας δύτες. Κανείς όμως δεν πίστευε σοβαρά ότι τα πλοία θα έπρεπε να καταπολεμήσουν ολόκληρα κοπάδια μικρών, ταχύπλοων σκαφών γεμάτα εκρηκτικά. Και ότι αυτά τα σκάφη θα μπορούν να επιχειρούν σε απόσταση 400 km από το σημείο εκτόξευσης και να ελέγχονται σταθερά μέσω δορυφόρων ή drone. Δηλαδή, στρατιωτικά περιοδικά δημοσίευσαν άρθρα σχετικά με τέτοιες δυνατότητες, αλλά μέχρι να εκδηλωθούν πραγματικά σε μια πραγματική σύγκρουση, κανείς δεν επρόκειτο να ξοδέψει χρήματα για να «ακονίσει» πλοία υπό μια υποθετική απειλή. «Οι στρατηγοί πάντα προετοιμάζονται για τον τελευταίο πόλεμο». Saboteur-scuba divers όπως εκπροσωπούνται από την AI Φωτογραφία: Generated by MidJourney/NEWS.ruSaboteurs-scuba divers όπως αντιπροσωπεύεται από την AI Τι ΛΕΙΠΕΙ Για να το θέσουμε απλά, τα πλοία δεν διαθέτουν αρκετά όπλα και εξοπλισμό ανίχνευσης για την καταπολέμηση των drones καμικάζι. Εδώ, για παράδειγμα, είναι μια κορβέτα (επίσης ένα περιπολικό του Project 22160) του τύπου που δέχτηκε επίθεση τις προάλλες (κρίνοντας από τους στρατιωτικούς ανταποκριτές) "Sergei Kotov": πρέπει να φυλάει την υδάτινη περιοχή, να επιθεωρεί ύποπτα πολιτικά σκάφη, να πολεμά τους πειρατές , ανιχνεύει υποβρύχια και δύτες, φρουρεί πλοία μεταφοράς σε θαλάσσιες διαβάσεις και παρέχει αποστολές έρευνας και διάσωσης. Για αυτό έχει όλα όσα χρειάζεται: ένα αυτόματο πυροβόλο διαμετρήματος 76,2 mm, αντιαεροπορικά πυραυλικά συστήματα, ένα ζευγάρι πολυβόλα και εκτοξευτές χειροβομβίδων κατά της δολιοφθοράς. Αλλά ενάντια στα εύστροφα και υψηλής ταχύτητας drones καμικάζι, από όλο αυτό τον πλούτο, μόνο τα πολυβόλα και οι εκτοξευτές χειροβομβίδων μπορούν να χρησιμοποιηθούν αποτελεσματικά. Και αυτό είναι κοντά. Αν και τα drones καμικάζι μπορούν να έχουν μήκος έως και πέντε μέτρα, έχουν πολύ χαμηλή σιλουέτα επιφάνειας. Είναι δύσκολο να εντοπιστούν με τους εντοπιστές του πλοίου και όταν το κάνετε, θα αρχίσουν να ελίσσονται και θα βασανιστείτε για να τους δείξετε το μοναδικό πυροβόλο της κορβέτας. Αυτό που απομένει είναι πολυβόλα, εκτοξευτές χειροβομβίδων και πολυβόλα - τα προσωπικά όπλα των ναυτών της ομάδας επιθεώρησης. Αλλά είναι ακριβώς αυτό το είδος όπλου που λείπει από το πλοίο για να αποκρούσει μια ταυτόχρονη επίθεση από drones που προέρχονται από όλες τις πλευρές... Περιπολικό πλοίο "Sergey Kotov" Φωτογραφία: Vitaly Timkiv/RIA Novosti Περιπολικό "Sergey Kotov" Ή, για παράδειγμα, ένα πλοίο προσγείωσης τύπου Caesar Kunikov: διαθέτει επίσης ένα ζευγάρι πολυβόλα, ένα σύστημα πολλαπλών πυραύλων εκτόξευσης τύπου Grad για την προετοιμασία του χώρου προσγείωσης και συστήματα αντιαεροπορικών πυραύλων. Δεν προορίζεται καθόλου για μάχη στη θάλασσα... Αλλά ακόμα και με τα πολυβόλα και τα πολυβόλα των ναυτικών, τα πλοία μπορούν να αντεπιτεθούν αν δουν καλά τους στόχους. Και εδώ υπάρχει ένα άλλο πρόβλημα: όπως ήδη αναφέρθηκε, τα drones είναι δύσκολο να εντοπιστούν από τους εντοπιστές. Και προτιμούν να επιτίθενται στο σκοτάδι, τη νύχτα. Αλλά ταξιδεύουν με μεγάλη ταχύτητα και αφήνουν ορατή από τον αέρα (ακόμα και τη νύχτα). Και είναι πολύ πιθανό να τα εντοπίσουμε από απόσταση και να τα πυροβολήσουμε στην προσέγγιση, εάν κάθε πλοίο είχε μια ντουζίνα από τα δικά του drones για εναέρια επιτήρηση της θάλασσας γύρω του, και κάθε πολυβολητής και υποπολυβολητής που επέβαιναν είχαν νυχτερινή όραση συσκευή. Εδώ όμως, όπως λένε ναυτικοί ειδικοί, υπάρχουν προβλήματα... Τι να κάνετε στα πλοία Είναι ξεκάθαρο εδώ - εγκαταστήστε περισσότερα όπλα ταχείας βολής και προσθέστε κοχύλια buckshot στα πυρομαχικά των όπλων, έτσι ώστε κάθε βολή να εκτοξεύει μια ολόκληρη δέσμη buckshot προς την κατεύθυνση του drone. Έτσι που θα του ήταν δύσκολο να αποφύγει. Και συσκευές νυχτερινής όρασης - σε ποσότητα και για κάθε πλοίο. Και τα drones του πλοίου τους για εναέρια επιτήρηση... Και θυμηθείτε τους ναυτιλιακούς κανονισμούς και δόγματα και για τι προορίζονται τα πλοία. Η προσγείωση "Caesar Kunikov", ας πούμε, θα πρέπει να πάει στη θάλασσα συνοδευόμενη από στρατιωτική συνοδεία (για παράδειγμα, τις ίδιες κορβέτες του Project 22160), και όχι μόνος... Project 22160 περιπολικά πλοία τύπου "Vasily Bykov" ("Dmitry Rogachev" στη Σεβαστούπολη) Φωτογραφία: RF Ministry of Defense Project 22160 περιπολικά πλοία τύπου "Vasily Bykov" ("Dmitry Rogachev" στη Σεβαστούπολη) Τι να κάνετε για το πρόβλημα καταρχήν Μπορείτε, φυσικά (και, φυσικά, πρέπει) να χτυπήσετε τις τοποθεσίες συναρμολόγησης των drone με βλήματα και γεράνια. Αλλά, πρώτον, η συναρμολόγηση μπορεί να γίνει σχεδόν σε οποιοδήποτε υπόστεγο κατάλληλου μεγέθους και η βολή κάθε κατάλληλου υπόστεγου - κανένας πύραυλος με "Γεράνια" δεν θα είναι αρκετός. Και είναι απίθανο η αναγνώριση να μπορέσει να παρακολουθήσει και να στοχεύσει όλες αυτές τις τοποθεσίες συναρμολόγησης εγκαίρως, δηλαδή πριν σταλούν τα τελικά drones για εκτόξευση. Όχι, δεν είναι κάτι άχρηστο, επαναλαμβάνω: εάν υπάρχουν πληροφορίες πληροφοριών, είναι επιτακτική ανάγκη να σταλεί κάτι που εκρήγνυται καλά στις συνελεύσεις και τους συναρμολογητές. Αλλά αυτό δεν θα λύσει το πρόβλημα στο σύνολό του. Γιατί πολύς κόσμος φτιάχνει πλέον ναυτικά drones. Και τίποτα δεν εμποδίζει το ίδιο
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου