Το ακροδεξιό κόμμα της Λεπέν κερδίζει τον πρώτο γύρο καθώς οι πρόωρες εκλογές του Μακρόν έχουν γυρίσει σε μπούμερανγκ

 Τρεις εβδομάδες αφότου νίκησε τους αντιπάλους του στις ευρωπαϊκές δημοσκοπήσεις χαμηλής συμμετοχής, το Εθνικό Συλλαλητήριο (RN) της Λεπέν επιβεβαίωσε τη θέση του ως ηγετική πολιτική δύναμη της Γαλλίας στον πρώτο γύρο βουλευτικών εκλογών που χαρακτηρίστηκε από τη μεγαλύτερη προσέλευση των τελευταίων τριών δεκαετιών. Το στρατόπεδο της Λεπέν εξασφάλισε μια σαφή νίκη, αν και όχι καθοριστική, πράγμα που σημαίνει ότι το τελικό αποτέλεσμα της ψηφοφορίας παραμένει αβέβαιο ενόψει του δεύτερου γύρου της ψηφοφορίας στις 7 Ιουλίου. Ο Μακρόν, η απόφαση του οποίου να προκηρύξει πρόωρες εκλογές είχε καταπλήξει φίλους και εχθρούς, προέτρεψε ψηφοφόροι να συσπειρωθούν κατά της ακροδεξιάς την ερχόμενη Κυριακή. 

Η RN και οι σύμμαχοί της στα δεξιά πήραν το 33,2% των ψήφων στον πρώτο γύρο, μπροστά από το αριστερό Νέο Λαϊκό Μέτωπο (NFP) με 28,1%, σύμφωνα με τις προβλέψεις των δημοσκοπήσεων Ipsos-Talan. 

Η συμμαχία του Macron's Ensemble υστερεί στην τρίτη θέση με 21%, ακολουθούμενη από τους συντηρητικούς Les Républicains και τους εταίρους τους με 10%. Με βάση αυτά τα στοιχεία, το ακροδεξιό στρατόπεδο θα συνεχίσει να κερδίζει μεταξύ 230 και 280 έδρες στην Εθνοσυνέλευση, πρόσθεσαν οι δημοσκόποι, αφήνοντάς το λιγότερο από τις 289 έδρες που απαιτούνται για να κερδίσει την απόλυτη πλειοψηφία. 

Τέτοιες προβλέψεις είναι εξαιρετικά δύσκολες, λόγω των δύο γύρων ψηφοφορίας και του αριθμού ρεκόρ των τριών αγώνων. Το τελικό αποτέλεσμα θα εξαρτηθεί από μέρες ξέφρενων συναλλαγών αλόγων, καθώς τα κόμματα εργάζονται για να συνάψουν συμμαχίες σε ορισμένες εκλογικές περιφέρειες ή να αποχωρήσουν από άλλες.

Η αντιμεταναστευτική Εθνική Συσπείρωση της Μαρίν Λεπέν ηγήθηκε του πρώτου γύρου ψηφοφορίας την Κυριακή σε εξαιρετικά υψηλού κινδύνου εκλογές που θα μπορούσαν να βάλουν τη γαλλική κυβέρνηση στα χέρια ενός ακροδεξιού κόμματος για πρώτη φορά μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο. Ο κυβερνητικός συνασπισμός του προέδρου Εμανουέλ Μακρόν νικήθηκε στην τρίτη θέση από μια νεοσύστατη συμμαχία της αριστεράς, καθώς το στοίχημα του κατεστημένου προέδρου με τις πρόωρες εκλογές απέτυχε θεαματικά.

.  

Former president of the French far-right Rassemblement National (RN) parliamentary group Marine Le Pen gives a speech during the results evening of the first round of the parliamentary elections in He
Far-right leader Marine Le Pen addresses supporters in her northern constituency of Henin-Beaumont, where she was re-elected in the first round with more than 50% of the vote. © François Lo Presti, AFP

Addressing jubilant supporters in her northern constituency, where she won an outright victory in the first round, Le Pen called on voters to push her party over the line and give it an “absolute majority” of seats in the National Assembly, France’s lower house of parliament, which wields greater powers than the Senate.

In such a scenario, Macron would be expected to name the party’s 28-year-old poster boy Jordan Bardella as prime minister in an awkward power-sharing system, known as “cohabitation”, that would weaken him both at home and on the world stage. 

Victory for RN would lead to France’s first far-right government since the Nazi-allied Vichy Regime – capping an extraordinary turnaround for an extremist party that was co-founded by Le Pen’s father Jean-Marie, a Vichy supporter and convicted anti-Semite. 

A more likely outcome would be a hung parliament in which no coalition is able to muster a majority, bringing gridlock to the European Union’s second-largest economy and its leading military power. 

Boomerang 

Sunday’s vote follows a chaotic and volatile three-week campaign – the shortest in modern French history – that saw Macron warn voters of a threat of “civil war” should they choose either of his main rivals. 

Estimated at over 65%, turnout was the highest for a parliamentary vote since former president Jacques Chirac called France’s last snap election in 1997 – and suffered an equally catastrophic backlash.   

Macron’s startling move to dissolve the lower house of parliament came on the heels of European parliamentary polls that saw Le Pen’s National Rally trounce the ruling party.   

The president took the momentous decision against the advice of senior allies, the heads of France’s two chambers of parliament and his prime minister, who were informed of his decision at the 11th hour and were powerless to change his mind. 

The abrupt call presented local officials with a logistical nightmare, coming as school summer holidays begin and with the Paris Olympics just around the corner. Gérard Larcher, the conservative head of the Senate, accused Macron of “beating up" democracy. 

Even Le Pen marvelled at the gift from the Élysée Palace, stating, in the wake of the dissolution: “When your opponent is riding a wave of support, the last thing you do is encourage that wave.”  

She likened the momentum from her party’s victory in European elections to that enjoyed by a newly elected president, when voters typically hand the incoming head of state a parliamentary majority to govern. 

Hubris   

Macron had hoped to frame the elections as a final showdown between his “progressive” camp and rival “populist” forces. The strategy had worked before, with voters twice rallying behind him – many reluctantly – to defeat Le Pen in presidential runoffs, in 2017 and 2022.   

But instead of playing in his favour, the “clarification” he invoked as he dissolved the National Assembly has resulted in a revival of the left-right divide he thought he had banished years ago.  

The sudden prospect of a far-right government succeeded in reuniting France’s bitterly fractured left – with a speed that caught the Élysée Palace off guard.  

At the other end of the spectrum, the lightning campaign enabled Le Pen’s party to dramatically accelerate its takeover of France’s right-wing electorate – facilitated by the sudden implosion of rival outfits. 

Pulling strings from behind the scenes was arch-conservative billionaire Vincent Bolloré, dubbed the “French Murdoch”, who put his sprawling media empire at the service of France’s nationalist right. 


Η πρώην πρόεδρος της γαλλικής ακροδεξιάς κοινοβουλευτικής ομάδας Rassemblement National (RN) Μαρίν Λεπέν δίνει μια ομιλία κατά τη διάρκεια των αποτελεσμάτων το απόγευμα του πρώτου γύρου των κοινοβουλευτικών εκλογών στο He Η ηγέτης της ακροδεξιάς Μαρίν Λεπέν απευθύνεται στους υποστηρικτές της στη βόρεια εκλογική της περιφέρεια, Henin-Beaumont, όπου επανεξελέγη στον πρώτο γύρο με περισσότερο από το 50% των ψήφων. © François Lo Presti, AFP Απευθυνόμενη στους ενθουσιώδεις υποστηρικτές της στη βόρεια εκλογική της περιφέρεια, όπου κέρδισε μια καθαρή νίκη στον πρώτο γύρο, η Λεπέν κάλεσε τους ψηφοφόρους να πιέσουν το κόμμα της και να του δώσουν την «απόλυτη πλειοψηφία» των εδρών στην Εθνοσυνέλευση, την κάτω βουλή της Γαλλίας. κοινοβούλιο, το οποίο διαθέτει μεγαλύτερες εξουσίες από τη Γερουσία. Σε ένα τέτοιο σενάριο, ο Μακρόν θα ήταν αναμενόμενο να ονομάσει τον 28χρονο αγόρι του κόμματος Τζόρνταν Μπαρντέλα ως πρωθυπουργό σε ένα άβολο σύστημα κατανομής της εξουσίας, γνωστό ως «συγκατοίκηση», που θα τον αποδυνάμωνε τόσο στο εσωτερικό όσο και στον κόσμο. στάδιο. Η νίκη για το RN θα οδηγούσε στην πρώτη ακροδεξιά κυβέρνηση της Γαλλίας μετά το καθεστώς του Βισύ που συμμάχησε με τους Ναζί - κλείνοντας μια εξαιρετική ανάκαμψη για ένα εξτρεμιστικό κόμμα που συνιδρυτής ήταν ο πατέρας της Λεπέν, Ζαν-Μαρί, υποστηρικτής του Βισύ και καταδικασμένος αντισημίτης. Ένα πιο πιθανό αποτέλεσμα θα ήταν ένα κρεμασμένο κοινοβούλιο στο οποίο κανένας συνασπισμός δεν θα μπορέσει να συγκεντρώσει την πλειοψηφία, φέρνοντας αδιέξοδο στη δεύτερη μεγαλύτερη οικονομία της Ευρωπαϊκής Ένωσης και την ηγετική στρατιωτική της δύναμη. Μπούμερανγκ Η ψηφοφορία της Κυριακής ακολουθεί μια χαοτική και ασταθή εκστρατεία τριών εβδομάδων –η συντομότερη στη σύγχρονη γαλλική ιστορία– που είδε τον Μακρόν να προειδοποιεί τους ψηφοφόρους για μια απειλή «εμφύλιου πολέμου» εάν επιλέξουν κάποιον από τους κύριους αντιπάλους του. Υπολογίζεται σε πάνω από 65%, η προσέλευση ήταν η υψηλότερη σε κοινοβουλευτική ψηφοφορία από τότε που ο πρώην πρόεδρος Ζακ Σιράκ προκήρυξε τις τελευταίες πρόωρες εκλογές στη Γαλλία το 1997 – και υπέστη εξίσου καταστροφικές αντιδράσεις. Η εκπληκτική κίνηση του Μακρόν να διαλύσει την Κάτω Βουλή του κοινοβουλίου ήρθε μετά τις ευρωπαϊκές κοινοβουλευτικές δημοσκοπήσεις που είδαν την Εθνική Συσπείρωση της Λεπέν να κατατροπώνει το κυβερνών κόμμα. Ο πρόεδρος πήρε τη βαρυσήμαντη απόφαση ενάντια στις συμβουλές των ανώτερων συμμάχων, των αρχηγών των δύο βουλών του γαλλικού κοινοβουλίου και του πρωθυπουργού του, οι οποίοι ενημερώθηκαν για την απόφασή του την 11η ώρα και ήταν ανίκανοι να αλλάξουν γνώμη. Το απότομο τηλεφώνημα έφερε τους τοπικούς αξιωματούχους σε έναν εφιάλτη υλικοτεχνικής υποστήριξης, που έρχεται καθώς ξεκινούν οι καλοκαιρινές διακοπές στα σχολεία και οι Ολυμπιακοί Αγώνες του Παρισιού προ των πυλών. Ο Ζεράρ Λάρσε, ο συντηρητικός επικεφαλής της Γερουσίας, κατηγόρησε τον Μακρόν ότι «χτύπησε» τη δημοκρατία. 03:53 Ακόμη και η Λεπέν θαύμασε το δώρο από το παλάτι των Ηλυσίων, δηλώνοντας, στον απόηχο της διάλυσης: «Όταν ο αντίπαλός σου οδηγεί ένα κύμα υποστήριξης, το τελευταίο πράγμα που κάνεις είναι να ενθαρρύνεις αυτό το κύμα». Παρομοίασε τη δυναμική από τη νίκη του κόμματός της στις ευρωπαϊκές εκλογές με εκείνη που απολάμβανε ένας νεοεκλεγείς πρόεδρος, όταν οι ψηφοφόροι συνήθως δίνουν στον νέο αρχηγό του κράτους μια κοινοβουλευτική πλειοψηφία για να κυβερνήσει. Hubris Ο Μακρόν ήλπιζε να πλαισιώσει τις εκλογές ως μια τελική αναμέτρηση μεταξύ του «προοδευτικού» στρατοπέδου του και των αντίπαλων «λαϊκιστικών» δυνάμεων. Η στρατηγική είχε λειτουργήσει στο παρελθόν, με τους ψηφοφόρους να συγκεντρώνονται δύο φορές πίσω του –πολλοί απρόθυμοι– για να νικήσουν τη Λεπέν στους δεύτερους γύρους των προεδρικών γύρους, το 2017 και το 2022. Αλλά αντί να παίζει υπέρ του, η «διευκρίνιση» που επικαλέστηκε καθώς διέλυσε την Εθνοσυνέλευση είχε ως αποτέλεσμα την αναβίωση του διαχωρισμού αριστερά-δεξιά που νόμιζε ότι είχε διώξει πριν από χρόνια. Η ξαφνική προοπτική μιας ακροδεξιάς κυβέρνησης πέτυχε να επανενώσει την οικτρά διαλυμένη αριστερά της Γαλλίας - με μια ταχύτητα που έπιασε το παλάτι των Ηλυσίων απροστάτευτο. Στο άλλο άκρο του φάσματος, η αστραπιαία εκστρατεία επέτρεψε στο κόμμα της Λεπέν να επιταχύνει δραματικά την κατάκτηση του δεξιού εκλογικού σώματος της Γαλλίας – που διευκολύνθηκε από την ξαφνική κατάρρευση των αντίπαλων ρούχων. Ο συντηρητικός δισεκατομμυριούχος Vincent Bolloré, που ονομάστηκε «Γάλλος Murdoch», έβαλε τα νήματα από τα παρασκήνια, ο οποίος έθεσε την τεράστια αυτοκρατορία των μέσων ενημέρωσης στην υπηρεσία της εθνικιστικής δεξιάς της Γαλλίας.

The French president also underestimated the extent to which his own political capital has evaporated after seven years in power and a multitude of crises. 

Last year’s bitter battle over pension reform, which saw Macron use special powers to bypass parliament amid fierce opposition across the country, undermined his democratic credentials in the eyes of many voters, while a controversial immigration law passed with support from le Pen's lawmakers further alienated many on the left. 

Seen as a gift to the far right, his latest gamble proved to be the final straw for many voters who had reluctantly backed him to keep Le Pen out of power.   

Macron’s own allies begged the president to take a backseat during the campaign. Many of his candidates asked not to have the president’s photo on their campaign posters, preferring to be pictured alongside his more popular prime minister. 

But Macron ignored their warnings, making repeated campaign appearances and promising – for the umpteenth time – to “change the way we govern” in a letter to French voters. 

His depiction of the election as a tussle between his moderate camp and “extremists” on the left and right ultimately failed to sway voters, leaving his bloc as the weakest of three forces now vying to govern France. 

‘Not a single vote for RN’ 

How Macron’s weakened bloc positions itself in the days ahead is likely to determine the outcome of the July 7 vote. 

Left-wing leaders including Jean-Luc Mélenchon, who heads the hard-left La France inoumise (LFI), were quick to declare they would withdraw all candidates who came third in their respective constituencies, in order not to split the anti-Le Pen vote. 

The move puts pressure on the ruling camp to return the favour – and do for left-wing candidates what left-wing voters have repeatedly done for Macron when facing the far right. 

Prime Minister Attal, who looks certain to lose his job, said the ruling Renaissance party would do likewise with its third-placed candidates – but only in constituencies where RN’s remaining opponent “shares our Republican values”. The wording suggested the party will likely refuse to withdraw candidates in favour of Mélenchon’s LFI, which Macron’s camp has labelled “extremist”. 

“The priority is to ensure the far right does not win an absolute majority,” Attal added. “Not one single vote must go to the National Rally.” 

Prime Minister Gabriel Attal prepares to address reporters after Sunday's first round of legislative elections.
Prime Minister Gabriel Attal prepares to address reporters after Sunday's first round of legislative elections. © Thomas Padilla, AP

While Le Pen has made huge strides in her efforts to “normalise” the far right, her anti-immigrant, Kremlin-friendly party is still rejected by swathes of the French electorate. 

Bardella, her choice of PM, says he would use the powers of prime minister to stop Macron from continuing to supply long-range weapons to Ukraine for the war with Russia.  

The National Rally has also questioned the right to citizenship for people born in France and promised to curtail the rights of French citizens with dual nationality, a move critics blasted as contrary to fundamental human rights and a threat to France’s democratic ideals. 

Echoes of Chirac 

The left-wing NFP – a broad church stretching from former president François Hollande to a fringe anti-capitalist outfit – has also spooked many voters alarmed by its big-spending economic programme and the radicalism of some candidates. 

Daily newsletterReceive essential international news every morning

Édouard Philippe, a former prime minister, explicitly called on candidates from his Macron-allied party not to drop out of three-way races where an LFI candidate represents the left. Aurore Bergé, the minister for family affairs, went a step further, urging voters to “band together” against Mélenchon’s party. 

Experts note that many voters no longer heed the advice of party leaders. It is also possible that candidates will refuse to drop out despite guidance from political headquarters in Paris, making the outcome of the second round extraordinarily hard to predict 

One thing is certain: Macron’s “clarification” has clarified that French voters no longer want him to govern alone. 

Since the president's audacious gamble, a quote by former conservative minister Patrick Devedjian has been doing the rounds on social media. It referred to Chirac’s ill-fated snap election in 1997 but could just as well apply to Macron’s. 

“We were holed up in an apartment with a gas leak,” the late Devedjian quipped. "That’s when Chirac lit a match to see what was going on.” 

Δεν υπάρχουν σχόλια :

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...