Και τότε Νέα Δημοκρατία είχαμε βέβαια, αλλά δεν μας έπαιρνε να πούμε ότι τα τέσσερα του Τόκιο ήταν κατά 50% λιγότερα από τα έξι του… ΣΥΡΙΖΑ στο Ρίο.
Ο Γιάννης Βρούτσης φόρεσε το καλύτερο χαμόγελό του και έστησε στασίδι στο αεροδρόμιο για να υποδεχτεί τον Τεντόγλου, τον Καραλή και όσους άλλους έμειναν στο Παρίσι μέχρι το τέλος. H φοβερή Ελίζα Βόζεμπεργκ έφτιαξε διαδικτυακό «μπιλιετάκι» με την ονοματάρα της για να σφετεριστεί τον θρίαμβο του Μίλτου. Και φυσικά ο Κυριάκος Μητσοτάκης επανέλαβε το κλισέ της «εθνικής υπερηφάνειας» μέχρι ναυτίας. Αν είχε ανέβει στο βάθρο των Ολυμπιακών Αγώνων και η Μαρία Σάκκαρη, ώστε να εμπλουτιστεί η οικογενειακή συλλογή με τα τιμαλφή, θα ήταν ο αυγουστιάτικος ουρανός πιο γαλανός.
Το ντόπινγκ (Πόλακ, Φιλτισάκου) έγινε γαργάρα και η «γαλάζια» υποκρισία τρύπησε το ήδη διάτρητο ταβάνι. Πόσα από τα ελληνικά μετάλλια θα κατέληγαν σε ξένα χέρια εάν γίνονταν εθνική πολιτική οι άναρθρες κραυγές των νοικοκυραίων και της ακροδεξιάς πτέρυγας της κυβέρνησης;
Προπονούνται υπό αντίξοες συνθήκες
Ο Μίλτος Τεντόγλου προπονείται κάτω από ταβάνι που στάζει και γυμνάζει τα χέρια του με την παλινδρομική κίνηση της σφουγγαρίστρας. Κάθε φορά που βλέπει τον
πρωθυπουργό ή κάποιον υπουργό γυρίζει την πλάτη επιδεικτικά ή εμφανίζεται με ξεχειλωμένες φόρμες. «Κανένας δεν ασχολείται
με εμάς τους αθλητές» έχει δηλώσει κατ’ επανάληψη. Ο προπονητής του, υποψήφιος βουλευτής με το ΚΚΕ, Γιώργος Πομάσκι τονίζει σε κάθε ευκαιρία ότι το αθλητικό μοντέλο της κομμουνιστικής Βουλγαρίας ήταν δεκαετίες μπροστά από το τυχάρπαστο της σύγχρονης Ελλάδας. Παρόμοιες δηλώσεις έχει κάνει και η Κατερίνα Στεφανίδη, ασχέτως αν πρόσφατα μαλάκωσε με την ελληνοποίηση του συζύγου της.
Ο Εμμανουήλ Καραλής έχει μαύρο δέρμα, είναι παιδί Αφρικανής μετανάστριας που ήρθε με φόβο ψυχής στην Ελλάδα για να βγάλει γκρίζο μεροκάματο και αντιμετωπίζει από μικρός τον συστημικό ρατσισμό της ελληνικής κοινωνίας. Η μάνα του Σάρα Μουλούνγκα, από την Ουγκάντα, γνωρίστηκε με τον Χάρη Καραλή στα φραουλοχώραφα της Ηλείας, κοντά στη Μανωλάδα. Η Κατερίνα Σακελλαροπούλου, που αποθέωσε τον «Μανόλο» με ανάρτησή της, είναι η ίδια προεδρίνα που κάποτε πόζαρε δίπλα στον φράχτη του αίσχους στον Εβρο.
Ο Θοδωρής Τσελίδης γεννήθηκε στην Ελλάδα από γονείς Ρωσοπόντιους, οι οποίοι εξοστρακίστηκαν ξανά στην Υπερκαυκασία γύρω στο έτος 2000 και μεγάλωσαν εκεί το παιδί τους προκειμένου να αποφύγουν το περιθώριο της ελληνικής κοινωνίας. Πολλοί χειροδύναμοι ομογενείς πρωταθλητές από βαριά αθλήματα (πάλη, άρση βαρών κ.ά.), με πρώτο τον Πύρρο Δήμα, μεγάλωσαν σε συνθήκες ακραίας φτώχειας και δεν είχαν στον ήλιο μοίρα.
Οι κωπηλάτες που κατέκτησαν μετάλλιο στο Παρίσι, Φίτσιου – Κοντού και Παπακωνσταντίνου – Γκαϊδατζής, προπονούνται σε
πρωτόγονες συνθήκες λόγω ανέχειας και διηγούνται ιστορίες τρόμου από το κοινόβιο του Σχινιά, όπως και ο χρυσός ολυμπιονίκης του Τόκιο Στέφανος Ντούσκος πριν από αυτούς. Οι οικίσκοι διαμονής και οι χώροι άσκησης δεν είναι σαν τα κοντέινερ όπου έμαθε σημάδι η Αννα Κορακάκη ούτε όμως πολύ καλύτεροι σε ανέσεις.
Ελληνοποίηση από το παράθυρο
Ο Νταουρέν Κουρουγκλίεφ ελληνοποιήθηκε από το παράθυρο πριν από πεντέμισι μήνες, στο πλαίσιο του… εθνικού οράματος για όσο το δυνατόν περισσότερα μετάλλια στους Ολυμπιακούς Αγώνες. Πρόκειται φυσικά για σκάνδαλο, αφού η αριστίνδην απονομή της υπηκοότητας θεσπίστηκε για να ανταμειφθούν επιστήμονες, ακαδημαϊκοί και φιλάνθρωποι που προσφέρουν στην Ελλάδα. Οχι αθλητές όπως ο Ρώσος Κουρουγκλίεφ και ο Αμερικανός μπασκετμπολίστας Τόμας Γουόκαπ.
Οσο για την υπερηφάνεια που διατυμπάνισε σύσσωμο το πολιτικό στερέωμα τη μέρα της τελετής έναρξης, η ιστορία της οικογένειας Αντετοκούνμπο είναι πασίγνωστη. Τα αγόρια είχαν την τύχη να γεννηθούν δίμετρα και να μάθουν καλό μπάσκετ, ειδάλλως θα απελαύνονταν μαζί με τους γονείς τους ή θα κατέληγαν στον πάτο της θάλασσας μαζί με τους ναυαγούς της Πύλου. Στην καλύτερη περίπτωση θα επέστρεφαν πακέτο στη Νιγηρία απ’ όπου ήρθαν οι γονείς τους.
«Ο Ακενοτούνμπο, γεννημένος στην Αφρική», όπως είπε κάποτε ο απερίγραπτος Αδωνης Γεωργιάδης που τώρα καμαρώνει δημόσια, ανέμισε απαστράπτων την ελληνική σημαία στον ουρανό του Παρισιού και οι ξένοι θεατές νόμισαν ότι η Ελλάδα είναι μια κοινωνία πολυπολιτισμική, ανεξίθρησκη και ανεξίκακη…
Διαβάστε επίσης:
Αεροπορικό δυστύχημα στη Βραζιλία: Όλα τα πτώματα περισυνελέγησαν, τα μαύρα κουτιά εξετάζονται
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου