Συμμετέχοντες στη συζήτηση ήταν γνωστοί Ρώσοι στρατιωτικοί και εμπειρογνώμονες της πολεμικής βιομηχανίας, οι οποίοι όπως είναι γνωστό μελετούν προσεκτικά την παγκόσμια εμπειρία. Στις κύριες τάσεις στην παγκόσμια βιομηχανία ήταν αφιερωμένη η έκθεση του Ιβάν Κουντίσιν, αρχισυντάκτη του εβδομαδιαίου περιοδικού «Αεροπορική και πυραυλική τεχνολογία» του Κεντρικού Αεροπορικού Υδροδυναμικού Ινστιτούτου.
Την τελευταία δεκαετία έχουν αναπτυχθεί σοβαρά τα μη επανδρωμένα αεροσκάφη ((Unmanned Aerial Vehicle UAV). Μάλιστα, εάν στις αρχές της δεκαετίας του 2000 ο λόγος γίνονταν μόνο για αεροσκάφη κατασκοπείας και παρακολούθησης, σήμερα παρατηρείται μετατόπιση της έμφασης προς την κατεύθυνση των κατασκοπευτικών-επιθετικών UAV. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί ο διαγωνισμός της Π/Α των ΗΠΑ UCLASS για την δημιουργία του μη επανδρωμένου καταδρομικού – βομβαρδιστικού με απονήωση από αεροπλανοφόρα. Στον διαγωνισμό συμμετέχουν οι εταιρείες Northtrop Grumman, Boeing, General Atomics και Lockheed Martin. Η δημιουργία τέτοιου μη επανδρωμένου αεροσκάφους αποτελεί εξαιρετικά δύσκολο πρόβλημα, γιατί θα πρέπει να πραγματοποιεί προσνήωση σε κινούμενο αεροπλανοφόρο. Η δημιουργία μη επανδρωμένων αεροσκαφών μιας και πολλαπλών χρήσεων για χρησιμοποίηση πάνω σε διάφορες κινούμενες πλατφόρμες, μέχρι και σε υποβρύχια και σε αεροσκάφη περιπολίας, αποτελεί σήμερα τον βασικό τομέα ανάπτυξης αυτής της τεχνολογίας.
Σήμερα έχουν ξαναρχίσει οι εργασίες για την δημιουργία της πλατφόρμας νέας γενιάς για βομβαρδιστικά και για κατασκοπευτικά. Το αεροσκάφος σχεδιάζεται να είναι ελάχιστα ορατό, υποηχητικό και επανδρωμένο. Αυτό σημαίνει, πως θα μπορεί να χρησιμοποιείται τόσο ως UAV, όσο και ως επανδρωμένο αεροσκάφος.
Σχετικά με τα αεροσκάφη της πέμπτης γενιάς μπορεί να ειπωθεί, πως η εμπειρία των ΗΠΑ στην δημιουργία τους είναι αποτυχημένη στο σύνολό της. Όντας καλό αεροσκάφος με μεγάλη προοπτική εκσυγχρονισμού και διεύρυνσης των μαχητικών του δυνατοτήτων, το Lockheed Martin F-22, έχει κατασκευαστεί σε μικρή σειρά (187 αεροπλάνα), από τα οποία τα 2 έχουν χαθεί σε ατυχήματα, και ένα – σε καταστροφή, η αιτία της οποίας ήταν η ατέλεια του πιλοτικού συστήματος υποστήριξης ζωτικών λειτουργιών. Το νέο αεροσκάφος F-35, το οποίο περνά από δοκιμές, πάσχει ταυτόχρονα από δύο ανίατες ασθένειες: την υπερβολική καθολίκευση των λειτουργιών του και την ανεξέλεγκτη αύξηση του κόστους. Έχοντας ένα άριστο αεροηλεκτρονικό σύστημα και την όντως μειωμένη αναγνώριση από ραντάρ, το αεροσκάφος δεν έχει υπερηχητική πτητική ταχύτητα, έχει περιορισμένη ικανότητα ελιγμών και περιορισμένα δυναμικά χαρακτηριστικά, όπως επίσης αρκετά περιορισμένες δυνατότητες μεταφοράς πολεμικού φορτίου.
Ως εναλλακτική λύση οι εταιρείες Boeing και Lockheed Martin προτείνουν τις παραλλαγές των υπαρχόντων αεροσκαφών F-15, F-16 και F/A-18E/F, τα οποία έχουν μειώσει σημαντικά την αναγνώρισή τους από ραντάρ και έχουν προηγμένες μαχητικές δυνατότητες.
Υπό την αιγίδα του οργανισμού DARPA αναπτύσσεται δραστηριότητα για την κατασκευή υπερηχητικών αεροσκαφών, τα οποία έχουν μεγάλη πτητική ικανότητα (4-18 χιλ. χλμ.) και είναι παράλληλα λιγότερο ευάλωτα.
πηγη
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου