Η πολιτική μεταπώλησης των κορυφαίων παικτών της, ταυτόχρονα με την ανάδειξη νέων, έχει φέρει στο ταμείο της τα τελευταία χρόνια το εντυπωσιακό, ακόμη και για τα γαλλικά δεδομένα, ποσό των 137,8 εκατ. ευρώ.
Τελευταία οικονομική επιτυχία των Λιλουά η πώληση του βέλγου μεσοεπιθετικού Εντέν Αζάρ αντί 37,5 εκατ. ευρώ στην Τσέλσι. Ηταν το τελευταίο «κόλπο γκρόσο» της γαλλικής ομάδας σε μια σειρά έξυπνων κινήσεων, από το 2004 και μετά. Παίκτες παγκοσμίου βεληνεκούς όπως ο Ερίκ Αμπιντάλ της Μπαρτσελόνα, ο Ζερβίνιο της Αρσεναλ, ο Ζαν Μακούν, ο Γιοάν Καμπάιγ της Νιούκαστλ, ο Καντέρ Κεϊτά της Γαλατασαράι, ο Αντίλ Ραμί της Βαλένθια, ο Μισέλ Μπαστός της Λυών, πουλήθηκαν από τη Λιλ όπου εκτοξεύθηκε η χρηματιστηριακή αξία τους. Κάποιοι από αυτούς προέρχονταν από τις ακαδημίες της, αλλά αρκετοί ανακαλύφθηκαν από τα λαγωνικά της ομάδας σε μεγαλύτερη ηλικία. Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση του βραζιλιάνου επιθετικού Μπαστός, ο οποίος είχε αποκτηθεί το 2006 αντί 3 εκατ. ευρώ από την Ατλέτικο Παραναένσε και ύστερα από τρία χρόνια, το 2009, μεταπωλήθηκε στη Λυών αντί 18 εκατ. ευρώ! Μέσα σε τρία χρόνια, δηλαδή, η αξία του αυξήθηκε κατά 600%, αποδεικνύοντας πως ό,τι πιάνει στα χέρια της η Λιλ γίνεται χρυσάφι.
Η γαλλική ομάδα για να εξασφαλίσει το ΟΚ της ΑΕΚ για τον Κλωναρίδη
κατέβαλε 800.000 ευρώ επενδύοντας στο ταλέντο του αλλά και
προσβλέπτοντας στην εκτόξευση της μεταπωλητικής αξίας του.
Η επιτυχημένη πολιτική της Λιλ συνιστά ελκυστικό παράδειγμα για το ελληνικό ποδόσφαιρο το οποίο σε συνθήκες ακραίας οικονομικής κρίσης αναζητά (θεωρητικά) μέσω της αναπτυξιακής πολιτικής την αγωνιστική αλλά και οικονομική ανόρθωσή του. Η περίπτωση όμως της ΑΕΚ και του Κλωναρίδη αποδεικνύει ότι αντί να αυξάνει την αξία των ταλέντων του, αναγκάζεται να προχωράει στο ξεπούλημά τους καθώς πνίγεται από χρέη, και δεν διαθέτει ούτε τον χρόνο αλλά και στις περισσότερες περιπτώσεις τις υποδομές για να εξελίξει τα ταλέντα του.
Η ΑΕΚ μάλιστα θα μπορούσε να θεωρηθεί ως παράδειγμα προς αποφυγή αν συνυπολογισθεί η «γκάφα» με τον Κώστα Μανωλά, ο οποίος πήγε ως ελεύθερος στον Ολυμπιακό, αλλά και παλιότερα του Παναγιώτη Ταχτσίδη στην Τζένοα. Χθες ανακοινώθηκε ότι ο νεαρός μεσοεπιθετικός μετακομίζει στη Ρόμα αντί του ποσού των 2,5 εκατ. ευρώ, ενώ η Τζένοα είχε πληρώσει στην ΑΕΚ μόλις 200.000 ευρώ, δηλαδή ίσα - ίσα τα λεγόμενα «τροφεία» που έχει επιβάλει η FIFA να πληρώνονται στις ομάδες που αναδεικνύουν έναν παίκτη από τις ακαδημίες τους.
Η επιτυχημένη πολιτική της Λιλ συνιστά ελκυστικό παράδειγμα για το ελληνικό ποδόσφαιρο το οποίο σε συνθήκες ακραίας οικονομικής κρίσης αναζητά (θεωρητικά) μέσω της αναπτυξιακής πολιτικής την αγωνιστική αλλά και οικονομική ανόρθωσή του. Η περίπτωση όμως της ΑΕΚ και του Κλωναρίδη αποδεικνύει ότι αντί να αυξάνει την αξία των ταλέντων του, αναγκάζεται να προχωράει στο ξεπούλημά τους καθώς πνίγεται από χρέη, και δεν διαθέτει ούτε τον χρόνο αλλά και στις περισσότερες περιπτώσεις τις υποδομές για να εξελίξει τα ταλέντα του.
Η ΑΕΚ μάλιστα θα μπορούσε να θεωρηθεί ως παράδειγμα προς αποφυγή αν συνυπολογισθεί η «γκάφα» με τον Κώστα Μανωλά, ο οποίος πήγε ως ελεύθερος στον Ολυμπιακό, αλλά και παλιότερα του Παναγιώτη Ταχτσίδη στην Τζένοα. Χθες ανακοινώθηκε ότι ο νεαρός μεσοεπιθετικός μετακομίζει στη Ρόμα αντί του ποσού των 2,5 εκατ. ευρώ, ενώ η Τζένοα είχε πληρώσει στην ΑΕΚ μόλις 200.000 ευρώ, δηλαδή ίσα - ίσα τα λεγόμενα «τροφεία» που έχει επιβάλει η FIFA να πληρώνονται στις ομάδες που αναδεικνύουν έναν παίκτη από τις ακαδημίες τους.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου