Σήμερα είναι προγραμματισμένη η δίκη τους σε βαθμό κακουργήματος στο Τριμελές Εφετείο Κακουργημάτων της Αθήνας.
Ανάμεσά τους παραπέμπεται και η Παυλίνα Μάλοβιτς, σύμβουλος του πρώην υπουργού Οικονομικών Γιώργου Αλογοσκούφη. Η εν λόγω σύμβουλος είχε καταγγελθεί ως κατέχουσα ταυτόχρονα επί Αλογοσκούφη...13 θέσεις σε διάφορους δημόσιους φορείς.
Ανάμεσα στις θέσεις που κατείχε ήταν και στην Κτηματική Εταιρεία του Δημοσίου, ενώ εντυπωσιακό ήταν ότι εν' όσω ήταν σύμβουλος στο υπουργείο Οικονομικών, κατέθεσε αγωγή εναντίον του υπουργού της, ως εκπροσώπου του Δημοσίου, διεκδικώντας σημαντικό τμήμα του Υμηττού.
Σε σχετική δίκη, μάρτυρας από την πλευρά της, όταν ρωτήθηκε για τις πολλές θέσεις, μεταξύ άλλων απάντησε ότι «η οικογένειά της διατηρούσε φιλική σχέση με τον τότε υπουργό».
Η ομάδα «επιφανών πολιτών» είχε φτάσει στο παρά ένα να αρπάξει μεγάλη έκταση, όταν μέσα από συνεργασία με κρατικούς φορείς η Εφορία Αργυρούπολης επέβαλε κατάσχεση στην πλαγιά του Υμηττού για χρέη ενός επιχειρηματία, ο οποίος είχε ισχυριστεί ότι ήταν ιδιοκτήτης της πλαγιάς. Με την κατάσχεση αναγνωριζόταν από πλαϊνή πόρτα η ιδιοκτησία του. Σταμάτησε την τελευταία στιγμή λόγω δημοσιότητας και η συμμορία εξαφανίστηκε μαζί με τη δήθεν ιδιοκτησία.
Αντίθετα, μέλη του κυκλώματος που προσπάθησε να αρπάξει την περιοχή της Αιξωνής, πάνω από τη Γλυφάδα, καταδικάστηκαν και σε ΙΣΟΒΙΑ.
Η υπόθεση είναι η πιο σοβαρή από όλες. Στο εδώλιο θα καθίσει η μεγάλη και παλαιά οικογένεια Νάστου. Ατομο με το ίδιο επώνυμο εμφανίζεται ως «πηγή» ιδιοκτησίας και στην περίφημη Ιπποκράτειο Πολιτεία, στην άλλη πλευρά της Αθήνας, στην Πάρνηθα. Εκεί έχουν αποκτήσει ιδιοκτησίες κάποιοι από τους πλέον πλούσιους και ισχυρούς της χώρας. Μεταξύ τους πολιτικοί, εκδότες, μεγαλογιατροί, μεγαλοδικηγόροι, μεγαλοεπιχειρηματίες, δικαστικοί, εφοριακοί, ενώ ο «συντονιστής» της επιχείρησης εμφανίζεται στη λίστα Λαγκάρντ χωρίς να τον ερευνά κανείς...
Το βούλευμα
Στο βούλευμα (623/2013), με το οποίο παραπέμπονται σήμερα να δικαστούν οι κατηγορούμενοι για την υπόθεση της απόπειρας καταπάτησης της συγκεκριμένης έκτασης στον Υμηττό, αναφέρεται:
«Παραπέμπονται ενώπιον του Τριμελούς Εφετείου Κακουργημάτων οι 1)...10)... για να δικαστούν ως υπαίτιοι του ότι στην Αθήνα (...) ενεργώντας από κοινού και με συναπόφασή τους (...) με σκοπό να αποκομίσουν οι ίδιοι παράνομο περιουσιακό όφελος έβλαψαν και επιχείρησαν να βλάψουν ξένη περιουσία, πείθοντας άλλους σε πράξεις με την εν γνώσει τους παράσταση ψευδών γεγονότων ως αληθινών, με αποτέλεσμα από τις πράξεις τους αυτές, οι οποίες εξακολούθησαν ΕΠΙ ΜΑΚΡΟ ΧΡΟΝΙΚΟ ΔΙΑΣΤΗΜΑ, να προξενηθεί και οπωσδήποτε να απειληθεί σε βάρος της περιουσίας του Δημοσίου ζημία, η οποία ασφαλώς υπερβαίνει το ποσό των (...) (σ.σ. όριο για το κακούργημα), σε κάθε δε περίπτωση το αντικείμενο του εγκλήματος είναι ιδιαίτερα μεγάλης αξίας (...) συγκεκριμένα παρέστησαν εν γνώσει τους ψευδώς στα μέλη διαφόρων δικαστηρίων και τον Εισαγγελέα, που δίκαζε κατά τη διαδικασία του α.ν. 1539/38 ότι το "κτήμα Καρράς" που είχε αγοραστεί από τον Αλέξιο Νάστο το έτος 1922 ήταν εμβαδού από δώδεκα χιλιάδες (12.000) μέχρι δώδεκα χιλιάδες επτακόσια (12.700) στρέμματα περίπου, ότι το κτήμα αυτό νέμονταν ακώλυτα οι (...) και ότι ήδη ήταν κύριοι έκτασης εμβαδού 400 στρεμμάτων περίπου προερχόμενης από το πιο πάνω κτήμα.
Πλην όμως τα παραπάνω ήταν ψευδή, αφού το εν λόγω κτήμα ΟΥΔΕΠΟΤΕ ΕΙΧΕ ΕΚΤΑΣΗ ΑΝΩ ΤΩΝ 400 στρεμμάτων που αντιστοιχούν κατ' ανώτατο όριο στα τέσσερα ζευγάρια των (...) ενώ ήδη από το 1937 το Ελληνικό Δημόσιο είχε αποκρούσει προσπάθεια ΣΦΕΤΕΡΙΣΜΟΥ του δάσους ανατολικά του κτήματος αυτού προς τον Υμηττό, οπότε με το υπ' αριθμ. 11818/716/6-3-1937 έγγραφο του υπουργείου Οικονομικών δεν αναγνωρίστηκε ότι η έκταση ανήκε στο "κτήμα Καρράς" και έκτοτε δηλαδή το ελληνικό Δημόσιο διαχειρίζονταν τις διεκδικούμενες εκτάσεις, δασικές και μη, ως δημόσιες και δημοτικές εκτάσεις και μάλιστα ένα τμήμα αυτής εντάχθηκε σε σχέδια πόλης των Δήμων Ηλιούπολης, Αργυρούπολης και Αλίμου Αττικής και έχασε το δασικό χαρακτήρα του, ενώ η λοιπή έκταση παραμένει ΔΗΜΟΣΙΑ ΔΑΣΙΚΗ, ΓΕΓΟΝΟΣ ΤΟ ΟΠΟΙΟ (ενν. οι κατηγορούμενοι) ΓΝΩΡΙΖΑΝ. Επίσης γνώριζαν ότι οι αιτήσεις (...) (σ.σ. αναφέρει αριθμούς εγγράφων) να αναγνωριστεί ότι το όποιο κτήμα είχε ανατολικό ΟΡΙΟ ΤΗΝ ΚΟΡΥΦΟΓΡΑΜΜΗ (σ.σ. !!!) του Υμηττού και ότι ως εκ τούτου είχε δικαιώματα κυριότητας στις δασικές εκτάσεις της ΔΥΤΙΚΗΣ ΠΛΕΥΡΑΣ ΤΟΥ ΥΜΗΤΤΟΥ, ΕΙΧΑΝ ΑΠΟΡΡΙΦΘΕΙ με την υπ' αριθμ. 111184/1078/20-6-1953 απόφαση του Υπουργού Γεωργίας μετά από γνωμοδότηση του Συμβουλίου Δημοσίων Δασών και διατάχθηκε η οροσήμανση των δημοσίων εκτάσεων...».
Αυτά λέει το βούλευμα και διαπιστώνεται, σύμφωνα με τους δικαστές, η επί δεκαετίες προσπάθεια να τεμαχιστεί ο Υμηττός...
Το δικαστικό βούλευμα αναφέρει ακόμα ότι το 1954 η Ολομέλεια του Συμβουλίου Επικρατείας απέρριψε αίτηση των «διεκδικητών» να ακυρωθεί η απόφαση της... Ολομέλειας του Ανώτατου για τα θέματα αυτά Δικαστηρίου.
Το βούλευμα αναφέρει ακόμα γεγονότα και έγγραφα με τα οποία αποκρούστηκε κάθε προσπάθεια επί σχεδόν έναν αιώνα και σημειώνει με έμφαση:
«...παρά ταύτα κατέθεσαν από κοινού και κατά μόνας αλλά πάντα με συναπόφασή τους και με ενιαίο δόλο (...) σωρεία αγωγών και αιτήσεων ενώπιον διαφόρων δικαστηρίων και του αρμοδίου Εισαγγελέα, αποκρύπτοντας τα ανωτέρω εκτιθέμενα γεγονότα (...) προκειμένου να παραπλανήσουν τις αρχές και να επιτύχουν την έκδοση ευνοϊκών αποφάσεων για την κυριότητά τους».
Το δικαστήριο, φυσικά, θα αποφασίσει αφού λάβει υπόψη του και την υπεράσπιση των κατηγορουμένων. Οι οποίοι, μέχρι και εφ' όσον κηρυχθούν ένοχοι, παραμένουν αθώοι. Υποθέσεις όμως όπως αυτή αποδεικνύουν την τεράστια ζημιά που έχει υποστεί τόσο το Δημόσιο όσο και οι ιδιώτες από την έλλειψη Κτηματολογίου. Και ίσως αποδεικνύουν και τα κίνητρα όποιων, τυχόν, απέτρεπαν για δεκαετίες την εφαρμογή του.
Αποδεικνύουν, πάντως, γιατί η εφαρμογή του Κτηματολογίου, που ξεκίνησε επειδή μας πίεσαν οι Ευρωπαίοι, άρχισε από την... Ομόνοια!πηγη
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου