Λαϊκισμός και σημειολογία η περίπτωση του κ. Βενιζέλου

Μας είπε λαϊκιστές ο κύριος αντιπρόεδρος της κυβέρνησης γιατί τον ψέξαμε επειδή πήρε ένα κυβερνητικό αεροπλάνο για να πάει σε μια έκτακτη Σύνοδο Κορυφής.

Για την ακρίβεια, το έστειλε στη Σκιάθο όπου έκανε διακοπές να τον παραλάβει, να τον πάει στη δουλειά του που ήταν στις Βρυξέλλες και να τον ξαναπάει πίσω στις διακοπές του. Αλήθεια, πόσοι υπουργοί Εξωτερικών εκείνη την ημέρα (που ήταν μέσα στις διακοπές του Δεκαπενταύγουστου) υποχρέωσαν τις κυβερνήσεις τους να τους πάρουν από τον τόπο που παραθέριζαν; Πόσοι υπουργοί πήγαν στη δουλειά τους με ιδιωτική πτήση στην έκτακτη Σύνοδο Κορυφής;

Απλά τα πράγματα παγκοσμίως. Οι πολιτικοί πηγαίνουν στη δουλειά τους, συνήθως όταν πρόκειται για τέτοια ταξίδια, με προγραμματισμένες πτήσεις και μόνο οι πλούσιοι πηγαίνουν με ιδιωτικά τζετ όπου θέλουν. Γιατί αυτοί πληρώνουν, ενώ τώρα πληρώνουμε εμείς. Και η χώρα είναι σε κρίση. Δεν είναι το ποσό που μετράει, αν μια ιδιωτική πτήση κοστίζει 5.000 ή 50.000 ευρώ. Είναι απλώς θέμα αρχής. Δεν είναι ένα ειδικό κυβερνητικό ταξίδι που πάει με τρεις στάσεις ο πρωθυπουργός και πρέπει να προλάβει τις επαφές του. Είναι μια εξαιρετικά συνήθης διαδικασία η έκτακτη Σύνοδος Κορυφής - έχει αρκετές τέτοιες κάθε χρόνο.

Τον είδαμε όμως τον κ. Βενιζέλο τι έκανε κι όταν δεν ήταν... έκτακτο γεγονός προχθές, που πήγε να εκπροσωπήσει τη χώρα στην ορκωμοσία του Ερντογάν. Γιατί, αφού ήταν ένα τελείως συνηθισμένο, τυπικό ταξίδι, δεν το έκανε με το αεροπλάνο της γραμμής; Τι τον πείραξε να πάει με τη διακεκριμένη θέση της Aegean; Μήπως το ότι θα κατέβαινε στην Κωνσταντινούπολη και θα άλλαζε πτήση για Αγκυρα; Πόσοι εκπρόσωποι κρατών που παρέστησαν στην εκδήλωση πήγαν με ιδιωτικό αεροσκάφος; Είναι ζήτημα αν θα ήταν πέντε-έξι, και πάντως όχι μιας χώρας που δεν χαρίζει ούτε ένα ευρώ για να ζεσταθεί ο κόσμος τον χειμώνα.

Θα πει κανείς, έχουν ουσία αυτές οι οικονομίες των λίγων χιλιάδων ευρώ σε ένα κράτος που σπαταλά δισεκατομμύρια; Οχι, δεν έχουν οικονομική σημασία, όπως δεν έχει σημασία το ότι θα ξοδέψουμε μερικές (λίγες) χιλιάδες ευρώ ως χώρα για να γίνει η διαπραγμάτευση με την τρόικα στο Παρίσι και όχι στην Αθήνα.

Είναι όμως και το ένα και το άλλο σημειολογικά για μια κοινωνία που βρίσκεται σε κρίση. Και στην περίπτωση του κ. Βενιζέλου, δεν θα έπρεπε ο ίδιος καν να το συζητάει. Οχι να επαναλαμβάνει το ίδιο λάθος και να κατηγορεί όσους το επισημαίνουν για λαϊκισμό.
 Τάσος Καραμήτσος