Μια από τις ημερίδες του ευρωκοινοβουλίου το 2012 για την ανθρωπιστική κρίση στην Συρία, είχε προσκεκλημένη μια συγγραφέα που μόλις είχε αποφυλακιστεί από το καθεστώς του Άσαντ.
Η
Κίφα Αμπού Ντιπ, τόνισε με τόλμη ότι δεν θέλει να καταρρεύσει η χώρα
της, ότι δεν θέλει να την εγκαταλείψει και είπε ανοιχτά τον φόβο της, να
επικρατήσουν κάποιοι άλλοι (που τους τοποθέτησαν εξωτερικοί παράγοντες)
αναλαμβάνοντας τα ηνία της χώρας της μετά την απομάκρυνση του
καθεστώτος της Δαμασκού.Στην ημερίδα ήταν παρόντες όλοι οι εκπρόσωποι των ανθρωπιστικών οργανώσεων της Ε.Ε. και των Ηνωμένων Εθνών.
Ήδη από τότε διαπίστωναν το τεράστιο πρόβλημα με τους πρόσφυγες και τις άθλιες συνθήκες διαβίωσης των εγκλωβισμένων σε περιοχές συγκρούσεων. Έλεγαν μάλιστα ότι αδυνατούν να στείλουν βοήθεια (τρόφιμα και φάρμακα) διότι δεν είχαν εγγυήσεις για ασφαλή διέλευση.
Έκτοτε, άνοιξε το κουτί της Πανδώρας. Ξεχύθηκε τόση φρίκη που ανάγκασε πολλούς Σύρους να εγκαταλείψουν την πατρίδα τους, δραπετεύοντας και από το καθεστώς και από τις φατρίες, αλλά κυρίως τους εγκληματίες του Χαλιφάτου.
Τα ελληνικά νησιά δέχτηκαν και δέχονται μια απόβαση προσφύγων που επιβεβαιώνει στον τελευταίο δύσπιστο και ακούσια ανάλγητο λόγω απόστασης και προσωπικής ευημερίας, πολίτη της Δύσης, αφενός το μέγεθος της ανθρωπιστικής κρίσης και αφετέρου την απόλυτη γύμνια της λεγόμενης Ευρώπης του ουμανισμού και των αξιών.
Προ ολίγων ωρών, μια γυναίκα από την Συρία, πατώντας το ελληνικό έδαφος, σε έξαλλη κατάσταση και φόρτιση, φώναζε στην τηλεοπτική κάμερα ότι δεν θέλει να μείνει στην Ελλάδα παρά μόνο να μετακινηθεί στην Ευρώπη για να ζήσει.
Στην εικόνα δεν παρουσιαζόταν μια καταφρονεμένη μορφή. Μάλλον έμοιαζε να ανήκει σε μια ανώτερη τάξη, ίσως περισσότερο μορφωμένη. Ήταν όμως μια κατάλληλη εικόνα είτε για να ευαισθητοποιήσει, είτε για να προκαλέσει όσους βλέπουν χωρίς οίκτο αυτή την τραγωδία. Μια κατάλληλη εικόνα και για την Ελλάδα για να ταξιδέψει μέσω των διεθνών δικτύων με συνοδευτικά κείμενα που εστιάζουν στο πρόβλημα της χώρας μας να ανταποκριθεί στη μαζική μετανάστευση. Μια εικόνα σε ακατάλληλη στιγμή για όσα μάτια βλέπουν τη χώρα μας από μακριά.
Η γυναίκα αυτή ήθελε να προσφύγει στην Ευρώπη. Ακόμα και έτσι όπως έχουν τα πράγματα, η Ευρώπη είναι καταφύγιο. Στα μάτια της η Ευρώπη μπορεί να της εγγυηθεί ότι δεν θα την εγκαταλείψει στη δυστυχία. Θα μεριμνήσει η Ευρώπη όπως πιστεύει. Αγνοεί ότι ούτε 40 χιλιάδες πρόσφυγες από την Ελλάδα και την Ιταλία δεν θέλει να απορροφήσει αυτή η Ευρώπη. Διότι είναι μια Ένωση που έχει μερίδιο ευθύνης για τη μοίρα αυτής της γυναίκας και κυρίως για τη μοίρα των παιδιών αυτής της χώρας.
Υποτίθεται ότι μία από τις πανανθρώπινες αξίες και υπέρτατο δικαίωμα του ανθρώπου είναι η ελευθερία στη μετακίνηση και η επιλογή του τόπου κατοικίας του. Αλλά πόση σημασία έχει αυτό όταν όλες οι δράσεις των ανθρωπιστικών οργανώσεων ECHO (Humanitarian Aid and Civil Protection department of the European Commission) και της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ, αφορούν στην αποστολή τροφίμων και φαρμάκων που ποτέ δεν φτάνουν και μάλιστα λεηλατούνται;
Ποια από τα κέντρα της παγκόσμιας διακυβέρνησης ασχολήθηκαν εσχάτως με την πολιτική παρέμβαση και επίλυση διαφόρων και συγκρούσεων ώστε να μην μετακινούνται μαζικά οι πληθυσμοί στις χώρες της διακεκαυμένης ζώνης;
Όπως μιλάνε τα γεγονότα, 3 χρόνια τώρα, οι ΗΠΑ, και η αυτιστική στην κρίση της Ευρώπη, αδιαφορούν. Δεν άκουσαν ποτέ την Ελλάδα και την Ιταλία που δέχονται τα μαζικά κύματα μετανάστευσης. Δεν διέθεσαν ποτέ πόρους. Δεν έκαναν πράξη ποτέ τις διακηρύξεις τους. Ακόμη και το πρόγραμμα αποτροπής και διάσωσης που σχεδίασαν για το καλοκαίρι, ήταν εσωτερικής κατανάλωσης για τις χώρες της ευημερούσας Ευρώπης.
Προς επίρρωση, ένα πλοίο του Βρετανικού ναυτικού, το HMS Enterprise, δεν κατάφερε να σώσει ούτε έναν πρόσφυγα στα νερά της Μεσογείου. Πρόκειται για ωκεανογραφικό που μπορεί να διασώσει περίπου 120 ναυαγούς εφόσον κληθεί να το πράξει. Πλην όμως δεν συνέβη ποτέ κάτι τέτοιο. Ρόλος του ήταν, με ανάθεση λόγω της Ευρωπαϊκής πολιτικής EUNAVFOR Med, να επιτηρεί από τις 22 Ιουνίου την θαλάσσια περιοχή μεταξύ Λιβύης και Σικελίας. Σημειώνεται ότι σε αυτό το χρονικό διάστημα είθισται (και επιβεβαιώθηκε και φέτος) να επιχειρούν κατά χιλιάδες μαζική μετανάστευση προς την Ευρώπη. Ήδη σε εκείνα τα νερά έχουν ταξιδέψει δεκάδες χιλιάδες προς τη Σικελία και έχουν πνιγεί περισσότεροι από 2 χιλιάδες. Η ενημέρωση του Κάμερον σε ερώτηση της αντιπολίτευσης ήταν : Έχουμε συμμετοχή στη διάσωση ζωών με το HMS Enterprise, αλλά στις 23 Ιουλίου το υπουργείο Άμυνας ανακοίνωνε ότι το πλοίο δεν διέσωσε κανέναν και δεν πήρε μέρος σε επιχειρήσεις τέτοιου τύπου διότι είχε άλλο ρόλο!
πηγη
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου