Слишком дорого
Конкурс
на МБР шахтного базирования объявили в 2016-м. Конкурировали два
промышленных гиганта — Boeing и Northrop Grumman. В 2017-м им выделили
из бюджета средства на эскизный проект — 349 и 329 миллионов долларов
соответственно. А в 2019-м в Northrop Grumman сделали хитрый ход:
приобрели Orbital OTK, поставлявшую Boeing твердотопливные ракетные
двигатели. Аэрокосмическая корпорация лишилась шансов на успех и выбыла
из конкурса.
Концептуальный рисунок межконтинентальной баллистической ракеты LGM-35A ВВС США
В
сентябре программа достигла фазы Milestone B — то есть вышла на этап
разработки и производства. Стоимость на тот момент оценивалась в 77,7
миллиарда долларов. Однако в Northrop Grumman в это не уложились. Сейчас
говорят о 140,9 миллиарда. В Пентагоне опасаются, что это не предел.
Если не внести изменения, получится 160 миллиардов. А цена одной ракеты
увеличится с расчетных 118 до 214 миллионов.
ΜΟΣΧΑ, 13 Ιουλίου - RIA Novosti, Αντρέι Κοτς. Το Πεντάγωνο μετατοπίζει προς τα δεξιά το χρονοδιάγραμμα ενός άλλου αμυντικού προγράμματος - της ανάπτυξης του διηπειρωτικού βαλλιστικού πυραύλου LGM-35 Sentinel. Ο λόγος της καθυστέρησης είναι το κόστος, το οποίο ξεπέρασε σημαντικά την εκτίμηση, καθώς και η τεχνολογική πολυπλοκότητα. Δεν πρόκειται να εγκαταλείψουν αυτό το ICBM - δεν υπάρχει εναλλακτική. Ωστόσο, το έργο θα πρέπει να προσαρμοστεί σοβαρά για να μειωθεί το κόστος. Σχετικά με τα πολλά υποσχόμενα αμερικανικά όπλα - στο υλικό του RIA Novosti.
Πολύ ακριβό
Το 2016 προκηρύχθηκε διαγωνισμός για ICBM που βασίζονται σε σιλό. Δύο βιομηχανικοί γίγαντες ανταγωνίστηκαν: η Boeing και η Northrop Grumman. Το 2017, τους διατέθηκαν κεφάλαια από τον προϋπολογισμό για προμελέτη - 349 και 329 εκατομμύρια δολάρια, αντίστοιχα. Και το 2019, η Northrop Grumman έκανε μια έξυπνη κίνηση: εξαγόρασε την Orbital OTK, η οποία προμήθευε την Boeing με συμπαγείς πυραυλοκινητήρες. Η αεροδιαστημική εταιρεία έχασε τις πιθανότητες επιτυχίας της και αποχώρησε από τον διαγωνισμό.
Εννοιολογικό σχέδιο του διηπειρωτικού βαλλιστικού πυραύλου LGM-35A της Πολεμικής Αεροπορίας των ΗΠΑ - RIA Novosti, 1920, 07/11/2024
© Η.Π.Α. Πολεμική αεροπορία
Σχέδιο ιδέας του ICBM LGM-35A της Πολεμικής Αεροπορίας των ΗΠΑ
Τον Σεπτέμβριο, το πρόγραμμα έφτασε στη φάση Milestone B - εισήλθε δηλαδή στο στάδιο ανάπτυξης και παραγωγής. Το κόστος εκείνη την εποχή υπολογίστηκε στα 77,7 δισεκατομμύρια δολάρια. Ωστόσο, η Northrop Grumman δεν το ανταποκρίθηκε. Τώρα μιλούν για 140,9 δις. Το Πεντάγωνο φοβάται ότι αυτό δεν είναι το όριο. Αν δεν γίνουν αλλαγές, θα είναι 160 δις. Και η τιμή ενός πυραύλου θα αυξηθεί από τα εκτιμώμενα 118 σε 214 εκατομμύρια.
"Этому
есть причины, но нет оправданий, — заявил замминистра обороны по
закупкам и снабжению Уильям ЛаПланте. — Мы полностью осознаем масштаб
затрат. И понимаем все риски, связанные с тем, что мы не модернизируем
свои ядерные силы. У нас нет более дешевых альтернатив, которые бы
соответствовали требованиям военных. Я принял решение отменить переход
программы в стадию Milestone B и поручил ВВС ее реструктуризировать,
доработать, чтобы снизить перерасход средств".
© AP Photo / National Park Service, HO
Американская межконтинентальная баллистическая ракета Minuteman II
Эндрю
Хантер, помощник министра ВВС по закупкам, технологиям и логистике,
пообещал представить соответствующий план в течение следующих нескольких
месяцев. Весь процесс пересмотра и утверждения Пентагоном новых бюджета
и графика займет, вероятно, от полутора до двух лет.
По
мнению специалистов оборонного ведомства, сэкономить можно, в
частности, на ракетных шахтах — сделать их меньше, проще, с лучшим
соотношением "эффективность-стоимость". Ранее сообщалось, что Sentinel
по габаритам не отличается от стоящих на вооружении Minuteman III,
поэтому существенно дорабатывать шахтные пусковые установки не придется.
Однако конструкторы пришли к выводу, что нужны новые, с более развитой
инфраструктурой.
Успеть к 2030-му
Sentinel
хотели принять на вооружение в 2030-м. Срок службы — 50 лет, то есть до
2080-го. Информации в открытом доступе об этих ракетах немного.
Известно, что их развернут в тех же позиционных районах, где сейчас
стоят на боевом дежурстве Minuteman III: на базах ВВС Уоррен (Вайоминг),
Мальстрем (Монтана) и Майнот (Северная Дакота). На каждой — по 50 МБР.
Sentinel должны полностью заменить Minuteman III к 2038-му.
"Υπάρχουν λόγοι για αυτό, αλλά δεν υπάρχουν δικαιολογίες", δήλωσε ο William LaPlante, υφυπουργός Άμυνας για την απόκτηση και τον εφοδιασμό. Δεν έχουμε φθηνότερες εναλλακτικές λύσεις, οι οποίες θα ανταποκρίνονταν στις απαιτήσεις του στρατού.
Αμερικανικός διηπειρωτικός βαλλιστικός πύραυλος Minuteman II - RIA Novosti, 1920, 07/11/2024
© AP Photo/National Park Service, HO
Αμερικανικός διηπειρωτικός βαλλιστικός πύραυλος Minuteman II
Ο Andrew Hunter, βοηθός γραμματέας της Πολεμικής Αεροπορίας για εξαγορές, τεχνολογία και logistics, υποσχέθηκε να παρουσιάσει ένα σχέδιο μέσα στους επόμενους μήνες. Η όλη διαδικασία επανεξέτασης και έγκρισης του νέου προϋπολογισμού και χρονοδιαγράμματος από το Πεντάγωνο πιθανότατα θα διαρκέσει ενάμιση έως δύο χρόνια.
Σύμφωνα με εμπειρογνώμονες του τμήματος άμυνας, είναι δυνατό να εξοικονομηθούν χρήματα, ιδίως, σε σιλό πυραύλων, καθιστώντας τα μικρότερα, απλούστερα και με καλύτερη αναλογία απόδοσης-κόστους. Είχε αναφερθεί προηγουμένως ότι το Sentinel δεν διαφέρει σε μέγεθος από το Minuteman III που βρίσκεται αυτή τη στιγμή σε λειτουργία, επομένως οι εκτοξευτές σιλό δεν θα χρειαστεί να τροποποιηθούν σημαντικά. Ωστόσο, οι σχεδιαστές κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι χρειάζονται νέα, με πιο ανεπτυγμένη υποδομή.
Να είναι στην ώρα τους μέχρι το 2030
Ήθελαν να θέσουν σε λειτουργία τη Sentinel το 2030. Η διάρκεια ζωής είναι 50 χρόνια, δηλαδή μέχρι το 2080. Υπάρχουν λίγες δημοσίως διαθέσιμες πληροφορίες σχετικά με αυτούς τους πυραύλους. Είναι γνωστό ότι θα αναπτυχθούν στις ίδιες περιοχές θέσης όπου το Minuteman III βρίσκεται τώρα σε υπηρεσία μάχης: στις βάσεις της πολεμικής αεροπορίας Warren (Wyoming), Malstrom (Montana) και Minot (Βόρεια Ντακότα). Το καθένα έχει 50 ICBM. Ο Sentinel θα πρέπει να αντικαταστήσει πλήρως το Minuteman III έως το 2038.
Ракета трехступенчатая, твердотопливная, дальность — не менее 15 тысяч километров. Такую дальнобойность обеспечит новое смесевое топливо. Естественно, задействуют самую современную элементную базу. Точность значительно повысится за счет коррекции по сигналу GPS. Каждую МБР оснастят комплектом ложных целей, чтобы перегрузить противоракетную оборону и обеспечить ее прорыв.
Головная часть — с разделяющимися боевыми блоками индивидуального наведения. Установят термоядерные W87 в варианте mod 1 — сколько, пока неизвестно. Мощность — 475 килотонн каждая. Трехсоткилотонные W87 стояли на LGM-118A Peacekeeper — тяжелых шахтных МБР, принятые на вооружение в 1986-м. К 2005-му их утилизировали по условиям договора СНВ-2. Вариант W-87-1 пока тоже в разработке и неизвестно. Успеют ли конструкторы к 2030-му — неясно.
Россия дает фору
Сегодня единственные шахтные МБР в американских ядерных арсеналах — LGM-30G Minuteman III. Хотя их не раз модернизировали, это оружие вчерашнего дня (из 1970-х). Дальнейшее содержание и модернизацию признали экономически нецелесообразными. У остающихся в строю 450 "Минитменов" моноблочноя боевая часть мощностью 300 килотонн. Дальность — около 13 тысяч километров. Система преодоления ПРО с 1970-х существенных изменений не претерпела — фактически исчерпывается лишь комплектом дипольных отражателей и несколькими ложными целями.
Замене ракет шахтного базирования в Пентагоне долго не уделяли должного внимания, поскольку в гипотетической третьей мировой войне США делали ставку на баллистические ракеты подводных лодок (БРПЛ) и крылатые боеприпасы стратегической авиации. Так, на боезаряды, развернутые на БРПЛ Trident II — штатном вооружении атомоходов Ohio, приходится более половины всего арсенала сил ядерного сдерживания.
А в России МБР наземного базирования всегда были основным компонентом ядерной триады — самым мощным и многочисленным. За минувшие десятилетия РВСН получили несколько новых ракет, в том числе моноблочные "Тополь-М" мобильного и шахтного базирования, а также их дальнейшее развитие — МБР РС-24 "Ярс", принятые на вооружение в 2009-м. "Ярсы" способны нести четыре боевых блока мощностью от 300 до 500 килотонн, дальность — 12 тысяч километров. И у них есть современные средства преодоления ПРО.
Стратегический ракетный комплекс с межконтинентальной баллистической ракетой мобильного базирования ПГРК "Ярс"
Однако настоящий прорыв российской оборонки — комплекс РС-28 "Сармат", который заменит еще советские Р-36М2 "Воевода". Каждая ракета сможет доставить на территорию вероятного противника больше десяти боевых блоков. Дальность, по разным оценкам, — от 16 до 18 тысяч километров. В перспективных МБР заложен принцип "орбитальной бомбардировки", то есть "Сармат" готов атаковать цели в том числе по суборбитальной траектории через Южный полюс — в обход ПРО.
Официально новый тяжелый стратегический комплекс "Сармат" с 1 сентября 2023-го находится на опытном боевом дежурстве. Как и в области гиперзвукового оружия, США тут оказались догоняющими.
Ο πύραυλος είναι τριών σταδίων, στερεού καυσίμου, με βεληνεκές τουλάχιστον 15 χιλιάδες χιλιόμετρα. Αυτή η γκάμα θα παρέχεται από το νέο μικτό καύσιμο. Φυσικά, χρησιμοποιούν την πιο μοντέρνα βάση στοιχείων. Η ακρίβεια θα αυξηθεί σημαντικά λόγω της διόρθωσης με βάση το σήμα GPS. Κάθε ICBM θα είναι εξοπλισμένο με ένα σύνολο δολωμάτων για την υπερφόρτωση της αντιπυραυλικής άμυνας και τη διασφάλιση της ανακάλυψής της.
Η κεφαλή είναι εξοπλισμένη με πολλαπλές μεμονωμένα στοχευμένες κεφαλές. Θα εγκαταστήσουν το θερμοπυρηνικό W87 στην έκδοση mod 1 - πόσα είναι ακόμα άγνωστα. Ισχύς - 475 κιλοτόνους το καθένα. Το τριακόσιων τόνων W87 τοποθετήθηκε στο LGM-118A Peacekeeper, ένα βαρύ σιλό ICBM που τέθηκε σε λειτουργία το 1986. Μέχρι το 2005, καταργήθηκαν σύμφωνα με τους όρους της συνθήκης START-2. Η παραλλαγή W-87-1 είναι επίσης υπό ανάπτυξη και άγνωστη. Το αν οι σχεδιαστές θα τα καταφέρουν μέχρι το 2030 είναι ασαφές.
Η Ρωσία δίνει το προβάδισμα
Σήμερα, τα μόνα ICBM που βασίζονται σε σιλό στα αμερικανικά πυρηνικά οπλοστάσια είναι τα LGM-30G Minuteman III. Αν και έχουν εκσυγχρονιστεί περισσότερες από μία φορές, αυτά είναι τα όπλα του χθες (από τη δεκαετία του 1970). Η περαιτέρω συντήρηση και ο εκσυγχρονισμός θεωρήθηκαν οικονομικά ανέφικτοι. Τα 450 Minutemen που απομένουν σε υπηρεσία έχουν κεφαλή μονομπλόκ χωρητικότητας 300 κιλοτόνων. Εμβέλεια - περίπου 13 χιλιάδες χιλιόμετρα. Το σύστημα διείσδυσης της πυραυλικής άμυνας δεν έχει υποστεί σημαντικές αλλαγές από τη δεκαετία του 1970, στην πραγματικότητα περιορίζεται σε ένα σύνολο ανακλαστήρων δίπολων και σε μερικά δόλωμα.
Ο πρόεδρος των ΗΠΑ Τζο Μπάιντεν στη σύνοδο κορυφής του ΝΑΤΟ στην Ουάσιγκτον - RIA Novosti, 1920, 07/11/2024
Το ΝΑΤΟ ανησυχεί για την εστίαση στον Μπάιντεν αντί στη συμμαχία, γράφουν τα μέσα ενημέρωσης
11 Ιουλίου, 14:51
Η αντικατάσταση των πυραύλων που βασίζονται σε σιλό δεν δόθηκε η δέουσα προσοχή στο Πεντάγωνο για μεγάλο χρονικό διάστημα, καθώς σε έναν υποθετικό τρίτο παγκόσμιο πόλεμο οι Ηνωμένες Πολιτείες βασίζονταν σε βαλλιστικούς πυραύλους που εκτοξεύονται από υποβρύχια (SLBM) και σε στρατηγικά πυρομαχικά κρουαζιέρας. Έτσι, οι κεφαλές που αναπτύσσονται στο Trident II SLBM, τον τυπικό οπλισμό των πυρηνοκίνητων πλοίων του Οχάιο, αντιπροσωπεύουν περισσότερο από το ήμισυ του συνολικού οπλοστασίου των πυρηνικών αποτρεπτικών δυνάμεων.
Και στη Ρωσία, τα επίγεια ICBM ήταν πάντα το κύριο συστατικό της πυρηνικής τριάδας - το πιο ισχυρό και πολυάριθμο. Τις τελευταίες δεκαετίες, οι Στρατηγικές Πυραυλικές Δυνάμεις έχουν λάβει αρκετούς νέους πυραύλους, συμπεριλαμβανομένων των κινητών πυραύλων μονομπλόκ Topol-M και πυραύλων που βασίζονται σε σιλό, καθώς και την περαιτέρω ανάπτυξή τους - το RS-24 Yars ICBM, το οποίο τέθηκε σε λειτουργία το 2009. Τα Yars είναι ικανά να μεταφέρουν τέσσερις κεφαλές με χωρητικότητα από 300 έως 500 κιλοτόνους και εμβέλεια 12 χιλιάδων χιλιομέτρων. Και έχουν σύγχρονα μέσα για να ξεπεράσουν την αντιπυραυλική άμυνα.
Στρατηγικό πυραυλικό σύστημα με κινητό διηπειρωτικό βαλλιστικό πύραυλο PGRK Yars - RIA Novosti, 1920, 07/11/2024
© RIA Novosti / Υπηρεσία Τύπου του Ρωσικού Υπουργείου Άμυνας
Μεταβείτε στην τράπεζα πολυμέσων
Στρατηγικό πυραυλικό σύστημα με κινητό διηπειρωτικό βαλλιστικό πύραυλο PGRK "Yars"
Ωστόσο, η πραγματική ανακάλυψη της ρωσικής αμυντικής βιομηχανίας είναι το συγκρότημα RS-28 Sarmat, το οποίο θα αντικαταστήσει το σοβιετικό R-36M2 Voevoda. Κάθε πύραυλος θα μπορεί να παραδώσει περισσότερες από δέκα κεφαλές στο έδαφος ενός πιθανού εχθρού. Η εμβέλεια, σύμφωνα με διάφορες εκτιμήσεις, είναι από 16 έως 18 χιλιάδες χιλιόμετρα. Τα μελλοντικά ICBM βασίζονται στην αρχή του «τροχιακού βομβαρδισμού», δηλαδή, το Sarmat είναι έτοιμο να επιτεθεί σε στόχους, συμπεριλαμβανομένης της υποτροχιακής τροχιάς μέσω του Νότιου Πόλου - παρακάμπτοντας το σύστημα αντιπυραυλικής άμυνας.
Επισήμως, το νέο βαρύ στρατηγικό συγκρότημα «Sarmat» βρίσκεται σε πειραματική μάχη από την 1η Σεπτεμβρίου 2023. Όπως και στον τομέα των υπερηχητικών όπλων, οι Ηνωμένες Πολιτείες βρήκαν τον εαυτό τους να πλησιάζει εδώ.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου