Έχει διατελέσει Υπουργός Οικονομικών από τις 2 Ιουλίου 1989 έως τις 12 Οκτωβρίου 1989, Υπουργός Εξωτερικών δύο φορές από τις 23 Νοεμβρίου 1989 έως 16 Φεβρουαρίου 1990 και από τις 11 Απριλίου 1990 έως τις 14 Απριλίου 1992 και Υπουργός Πολιτισμού από τις 8 Ιανουαρίου 2009 έως τις 7 Οκτωβρίου 2009. Ήταν επίσης ευρωβουλευτής το διάστημα 2004-2007.
Βιογραφικά στοιχεία
Είναι γιος του καρδιολόγου Κωνσταντίνου Σαμαρά και της Ελένης Ζάννα, εγγονός του παλιού βουλευτή Θεσσαλονίκης Αλέξανδρου Ζάννα και ανιψιός του πρώην βουλευτή Μεσσηνίας της ΕΡΕ Γεωργίου Σαμαρά. Από το γένος της μητέρας του είναι δισέγγονος της συγγραφέως Πηνελόπης Δέλτα, κόρης του Εμμανουήλ Μπενάκη.
Το 1969 αποφοίτησε από το Κολλέγιο Αθηνών. Έκανε τις προπτυχιακές του σπουδές στα Οικονομικά στο Κολλέγιο Άμχερστ των Ηνωμένων Πολιτειών, όπου σπούδαζε την ίδια περίοδο και ο Γιώργος Παπανδρέου, με τον οποίο ήταν και συγκάτοικοι. Έκανε μεταπτυχιακό Διοίκησης Επιχειρήσεων (ΜΒΑ) στο Πανεπιστήμιο Χάρβαρντ.
Στις 20 Μαΐου 1990 νυμφεύτηκε τη Γεωργία Κρητικού, με την οποία έχει αποκτήσει δύο παιδιά. Είναι μόνιμος κάτοικος Αθηνών.
Πολιτική πορεία
1977 - 1993
Υπήρξε ενεργό μέλος της ΟΝΝΕΔ και εξελέγη για πρώτη φορά βουλευτής Μεσσηνίας με τη Νέα Δημοκρατία (ΝΔ) στις 1977 σε ηλικία 26 ετών, ο νεότερος βουλευτής στην ιστορία του Ελληνικού Κοινοβουλίου. Τον Ιούλιο 1989 διορίστηκε Υπουργός Οικονομικών στην κυβέρνηση συνεργασίας της Νέας Δημοκρατίας με τον Συνασπισμό υπό τον Πρωθυπουργό Τζαννή Τζαννετάκη. Τον Νοέμβριο του ίδιου έτους ανέλαβε Υπουργός Εξωτερικών στην οικουμενική κυβέρνηση ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και Συνασπισμού υπό τον Πρωθυπουργό Ξενοφώντα Ζολώτα. Μετά τις επόμενες εκλογές του Απριλίου 1990, όταν η Νέα Δημοκρατία κατάφερε να κερδίσει αυτοδυναμία, θήτευσε πάλι ως Υπουργός Εξωτερικών. Την περίοδο αυτή χειρίστηκε δύο μείζονα θέματα: το ζήτημα της ονομασίας της πΓΔΜ και τις σχέσεις με τη γειτονική Αλβανία.
1993 - 2000
Στις 30 Ιουνίου 1993 ίδρυσε την Πολιτική Άνοιξη (ΠολΑν) συγκεντρώνοντας στελέχη όπως ο Νικήτας Κακλαμάνης, ο Ανδρέας Λεντάκης, ο Άκης Γεροντόπουλος, ο Στέφανος Γιώτας, ο Στάθης Παναγούλης, ο Δημήτρης Σταμάτης (Θεσσαλονίκης), ο Δημήτρης Σταμάτης (Αιτωλοακαρνανίας), ο Στέφανος Στεφανόπουλος, ο Μανώλης Καλαμίδας και άλλοι.
Την άνοιξη του 1995, ενόψει της λήξης της δεύτερης προεδρικής θητείας του Κωνσταντίνου Καραμανλή, επέκειτο νέα εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας. Για να εκλέξει Πρόεδρο και να αποφύγει τις εκλογές διατηρώντας την κυβέρνησή του, ο Ανδρέας Παπανδρέου χρειαζόταν τουλάχιστον 180 ψήφους από τις 300 της Βουλής. Ο τότε πρωθυπουργός ήρθε τελικά σε συμφωνία με την Πολιτική Άνοιξη με στόχο να εκλεγεί Πρόεδρος της Δημοκρατίας ο πρώην Υπουργός Κωστής Στεφανόπουλος. Στα αξιοσημείωτα πρέπει να αναφερθεί ότι εμπνευστής του ονόματος "Πολιτική Άνοιξη" ηταν ο Οδυσσέας Ελύτης
2000 - 2009
Στις εκλογές του 2000 η Πολιτική Άνοιξη δε συμμετείχε και ο Αντώνης Σαμαράς υποστήριξε δημόσια τη Νέα Δημοκρατία, παρότι πολλά στελέχη του κόμματός του είχαν ταχθεί υπέρ του ΠΑΣΟΚ. Πριν από τις εκλογές του 2004, ο Α. Σαμαράς εντάχτηκε και πάλι στη Νέα Δημοκρατία και συμμετείχε στο ψηφοδέλτιό της στις ευρωεκλογές Ιουνίου 2004, στις οποίες εξελέγη ευρωβουλευτής. Τη θέση αυτή κατείχε μέχρι το 2007, οπότε και έθεσε υποψηφιότητα και εξελέγη βουλευτής Μεσσηνίας με τη Νέα Δημοκρατία. Με τον ανασχηματισμό της 7ης Ιανουαρίου 2009, τοποθετήθηκε στη θέση του Υπουργού Πολιτισμού, θέση που κράτησε μέχρι τις 7 Οκτωβρίου 2009.
Μετά την ήττα της Νέας Δημοκρατίας στις εκλογές του 2009, ο Κώστας Καραμανλής ξεκίνησε διαδικασίες εκλογής νέου αρχηγού του κόμματος. Μετά από διαβουλεύσεις, για πρώτη φορά στην ιστορία του κόμματος η εκλογή θα γινόταν με ανοικτή διαδικασία από τα μέλη του, πράγμα που είχε εισηγηθεί από το 2000 η Ντόρα Μπακογιάννη. Στις 15 Οκτωβρίου 2009, ο Α. Σαμαράς ανακοίνωσε την υποψηφιότητά του για την προεδρία του κόμματος της Νέας Δημοκρατίας και εξελέγη πρόεδρος στις εκλογές που διεξήχθησαν στις 29 Νοεμβρίου 2009, με ποσοστό 50,06% έναντι 39,72% της Ντόρας Μπακογιάννη και 10,22% του Παναγιώτη Ψωμιάδη.
Συμμετοχή της Νέας Δημοκρατίας στην κυβέρνηση Λουκά Παπαδήμου
Τον Νοέμβριο του 2011 υπό το βάρος δυσμενών εξελίξεων και τον κίνδυνο χρεωκοπίας της χώρας, ο Αντώνης Σαμαράς για πρώτη φορά από την έναρξη της κρίσης αποδέχθηκε ως αναπόφευκτη τη δανειακή σύμβαση και συμφώνησε στο σχηματισμό κυβέρνησης συνεργασίας, εγκαταλείποντας τη μέχρι τότε αντιπολιτευτική τακτική του, προκειμένου να ξεπεραστεί η κρίση.
Κατόπιν ολιγοήμερων διαβουλεύσεων μεταξύ του τότε Πρωθυπουργού Γιώργου Παπανδρέου, του Αντώνη Σαμαρά και του προέδρου του ΛΑ.Ο.Σ. Γιώργου Καρατζαφέρη, υπό τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας Κάρολο Παπούλια, ο πρώην Διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος επί πρωθυπουργίας Σημίτη και πρώην Αντιπρόεδρος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (ΕΚΤ), Λουκάς Παπαδήμος, έλαβε εντολή σχηματισμού κυβέρνησης και ορκίστηκε πρωθυπουργός. Παρά την πίεση της κοινής γνώμης και τις διεθνείς πιέσεις για συνεργασία, οι διαπραγματεύσεις πολλές φορές κινδύνευσαν με αποτυχία λόγω της απροθυμίας και των παλινωδιών των αρχηγών των δύο μεγάλων κομμάτων. Τελικά, συμφωνήθηκε η νέα Κυβέρνηση (την οποία ο Σαμαράς χαρακτήριζε ως μεταβατική), αφού εξασφάλιζε τη συνέχιση του δανεισμού της χώρας, με την αποδέσμευση της έκτης δόσης, την επιτυχία της ανταλλαγής των κρατικών ομολόγων (PSI+) και τη χορήγηση του δανείου της συμφωνημένης νέας σύμβασης, να οδηγήσει τη χώρα σε εθνικές εκλογές, στις 19 Φεβρουαρίου 2012. Η διεξαγωγή, τελικά, των εκλογών αναβλήθηκε επ' αόριστον, λόγω των διαπραγματεύσεων του PSI.
Το βιογραφικό του Αντώνη Σαμαρά είναι με βάση στοιχεία από το wikipedia
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου