– που πήρε σάρκα και οστά με την επιστράτευση των απεργών στο μετρό – δείχνει πλέον με τον πιο σαφή τρόπο ότι το κόμμα του πρωθυπουργού έχει επιλέξει να ταυτιστεί με το χειρότερο πρόσωπο της Δεξιάς.
Κάποιοι βουλευτές της Ν.Δ. μιλούν πλέον για αβερωφικές πρακτικές και βλέπουν με επιφυλακτικότητα τις κινήσεις που κάνει το Μαξίμου, αφού, όπως λένε, η αυταρχική αντιμετώπιση των απεργών μπορεί να φέρει τα αντίθετα αποτελέσματα. Φοβούνται μάλιστα ότι οι κινητοποιήσεις θα έχουν τη λογική του ντόμινο από τη στιγμή που θα αρχίσουν οι αποκρατικοποιήσεις στις ΔΕΚΟ και τους μεγάλους οργανισμούς. Μάλιστα αναφέρονται με δέος στην πώληση της ΔΕΗ, αφού εκεί θεωρούν ότι θα δοθεί η μεγάλη μάχη.
Στο Μέγαρο Μαξίμου δεν έχουν ωστόσο την ίδια άποψη, αφού, μετά την επιστράτευση των απεργών του μετρό, εξέφραζαν την ικανοποίησή τους για την εξέλιξη του θέματος, παραβλέποντας το γεγονός ότι στους εργαζόμενους απεργούς κυριαρχεί ο φόβος ότι θα χάσουν την εργασία τους. Την ίδια αντίδραση είχαν όταν και οι υπόλοιποι εργαζόμενοι στις συγκοινωνίες σταμάτησαν την απεργία τους με τον φόβο της απόλυσης, αφού η κυβέρνηση είχε διαμηνύσει με όλους τους τρόπους ότι ήταν έτοιμα τα φύλλα πορείας για τα λεωφορεία και τα τρόλεϊ.
Ο φόβος της Χρυσής Αυγής
Έχοντας πλέον λοιπόν την αυτοπεποίθηση που τους δίνει ο αυταρχισμός με τον οποίο αντιμετωπίζουν όλες τις κινητοποιήσεις και ερμηνεύοντας τα ποσοστά των δημοσκοπήσεων, τα οποία τους παρουσιάζουν να βρίσκονται στην πρώτη θέση, οι παροικούντες το Μέγαρο Μαξίμου αποφάσισαν ότι η τακτική της πυγμής έχει θετικό αποτέλεσμα.
Με αυτόν τον τρόπο θεωρούν ότι θα αντιμετωπίσουν και τον μεγάλο τους εκλογικό αντίπαλο, τη Χρυσή Αυγή, αφού το νεοναζιστικό κόμμα εμφανίζεται να εισπράττει τα μεγαλύτερα οφέλη από τη Ν.Δ. Είναι χαρακτηριστικό ότι, σύμφωνα με τη δημοσκόπηση της Pulse, που δημοσίευσε την περασμένη εβδομάδα το «Π», το 11% των ψηφοφόρων που ψήφισαν τη Ν.Δ. τον περασμένο Ιούνιο τώρα έχουν πάρει τον δρόμο για το κόμμα του Μιχαλολιάκου.
Η λύση, λοιπόν, σύμφωνα με τους συνεργάτες του πρωθυπουργού, είναι μία: η προσέγγιση των δεξιών ψηφοφόρων μέσα από πιο ακραίες θέσεις και πρακτικές. Έτσι, την εβδομάδα που μας πέρασε ο συνήθης ύποπτος κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος της Ν.Δ. Μάκης Βορίδης μίλησε για την επαναφορά της θανατικής ποινής κατά περίπτωση, φέρνοντας μάλιστα και παραδείγματα.
Εκεί, λοιπόν, όπου απέτυχε ο... «μπουμπούκος» Άδωνις Γεωργιάδης, ο οποίος εμφανίζεται πιο «λάιτ» ακροδεξιός, παρενέβη η αυθεντική ακραία φωνή, με γνωστό παρελθόν και άγνωστο μέλλον, ο Μάκης Βορίδης.
Πέρα στους πέρα κάμπους
Και εκεί που η κυβέρνηση έμοιαζε να επαναπαύεται στις... δάφνες της, εμφανίστηκαν στον ορίζοντα τα τρακτέρ των αγροτών. Παράγοντες της Ν.Δ. παραδέχονται ότι εδώ και καιρό παρακολουθούσαν τις κινήσεις των αγροτών και των αγροτοσυνδικαλιστών, όπως του Β. Μπούτα, αλλά ήλπιζαν ότι οι κινητοποιήσεις τους θα γίνονταν αργότερα. Πάντως, όπως ισχυρίζονται, υπήρχε έτοιμο σχέδιο στο υπουργείο Προστασίας του Πολίτη προκειμένου να μην κοπεί η χώρα στα δυο. Με αυτό τον τρόπο λένε ότι τα ΜΑΤ μπόρεσαν να εγκλωβίσουν τους αγρότες σε σημεία τα οποία δεν δημιουργούν πρόβλημα.
Ωστόσο οι συνεργάτες του πρωθυπουργού τρέμουν το ενδεχόμενο του αιφνιδιασμού. Δηλαδή να καταφέρουν οι αγρότες να σπάσουν τον αστυνομικό κλοιό και να κατευθυνθούν στην Αθήνα. Μάλιστα ο ίδιος ο πρωθυπουργός έχει δώσει εντολές στους συναρμόδιους υπουργούς να βρίσκονται σε διαρκή επαφή προκειμένου να αποφευχθεί το χειρότερο και, εάν χρειαστεί, να ενεργοποιηθεί το... Σχέδιο «Βουλκανιζατέρ».
Πάντως τόσο ο ίδιος ο πρωθυπουργός όσο και οι κυβερνητικοί του εταίροι γνωρίζουν πολύ καλά ότι οι αγρότες πολύ δύσκολα θα επιστρέψουν στα σπίτια τους εάν δεν καταφέρουν να ικανοποιηθούν κάποια από τα αιτήματά τους. Το παρελθόν έχει αποδείξει ότι οι αγροτικές κινητοποιήσεις είναι οι πλέον δύσκολες και με απρόβλεπτες συνέπειες. Η κυβέρνηση περιμένει ότι τις επόμενες ημέρες, εάν δεν υπάρξει κάποια εξέλιξη, οι αγρότες θα κινηθούν πιο δυναμικά, κάτι που σημαίνει ότι και η αντίδραση της αστυνομίας θα είναι ανάλογη.
Οι παροικούντες το Μέγαρο Μαξίμου πιστεύουν ότι πίσω από τις κινητοποιήσεις βρίσκονται συγκεκριμένα κόμματα. Η επικοινωνιακή αντιμετώπιση όμως δεν είναι εύκολη, αφού στον αγροτικό κλάδο είναι μεγάλη η δύναμη που έχει το ΚΚΕ και η κυβέρνηση δεν θέλει να ανοίξει μέτωπο και με το κόμμα του Περισσού. Εάν επρόκειτο μόνο για τον ΣΥΡΙΖΑ, τα πράγματα θα ήταν διαφορετικά και θα έκαναν πιο εύκολα λόγο για οργανωμένο σχέδιο.
Το... λάθος
Γίνονται τέτοια λάθη; Λάθη που
τινάζουν στον αέρα χώρες και λαούς; Γίνονται λάθη τέτοιου είδους με τόσο
δραματικές επιπτώσεις από διεθνείς «θεσμούς», οι οποίοι είναι
στυλοβάτες του παγκόσμιου οικονομικού συστήματος; Απ’ ό,τι φαίνεται, γίνονται! Ή μήπως τελικά αυτό που γίνεται δεν είναι ακριβώς αυτό που φαίνεται;
Στην προκειμένη περίπτωση προκαλεί εντύπωση η ομαδική αυτοκριτική διάθεση, η οποία προέκυψε στα κορυφαία κλιμάκια του ΔΝΤ σχετικά με τους υπολογισμούς για τη διαμόρφωση του ελληνικού προγράμματος «διάσωσης».
Τελικά ομολογήθηκε ο λάθος υπολογισμός σε κάποιον πολλαπλασιαστή μιας εξίσωσης, η οποία τελικά τύφλωσε τους φωστήρες σε τέτοιον βαθμό ώστε να μην είναι σε θέση να δουν αυτό που και μια απλή νοικοκυρά είδε από την πρώτη στιγμή που ανέτειλε η κυβέρνηση των μνημονίων: το «πρόγραμμα» δεν βγαίνει, δεν διασώζει, καταστρέφει.
Ας πιστέψουμε, λοιπόν, τους ανιδιοτελείς διασώστες μας από το ΔΝΤ και ας πούμε «άνθρωποι είναι, ένα λάθος έκαναν». Ταυτόχρονα, όμως, είμαστε υποχρεωμένοι να σκεφτούμε και ποιες ακριβώς συνθήκες, ποια νέα δεδομένα προσθέτει αυτή η ομολογία ανικανότητας. Και πάνω απ’ όλα επιβάλλεται να σκεφτούμε ποια ακριβώς στιγμή διατυπώνεται αυτή η ομολογία.
Προφανώς, δεν περνά απαρατήρητο το ότι η ομολογία των στελεχών του ΔΝΤ για τη λάθος συνταγή που εφαρμόζεται στην Ελλάδα συμπίπτει με τη διάσταση απόψεων μεταξύ ΗΠΑ και Γερμανίας για τη συνολικότερη αντιμετώπιση της κρίσης.
Επίσης το λάθος του ΔΝΤ ομολογείται κατά τη στιγμή που έχει προκύψει η νέα αμερικανική κυβέρνηση με την επανεκλογή του Ομπάμα και ενώ η Γερμανία εισέρχεται σε προεκλογική περίοδο.
Με πιο απλά λόγια η ομολογία του λάθους από το ΔΝΤ διατυπώνεται σε μια περίοδο που οι Αμερικανοί ζητούν «λύση τώρα» στην Ευρωζώνη και οι Γερμανοί ζητούν χρόνο για να κάνουν τις εκλογές τους.
Συμπέρασμα: Στην πλάτη του ελληνικού πειραματόζωου εξελίσσεται αυτήν την περίοδο ένα ακόμη παιχνίδι πίεσης των ισχυρών. Η ομολογία του λάθους από το ΔΝΤ
● πολλαπλασιάζει τις δυσκολίες για την εφαρμογή του «προγράμματος» στην Ελλάδα,
● πολλαπλασιάζει τις δυσκολίες διαχείρισης της ελληνικής κοινωνίας από την κυβέρνηση,
● πολλαπλασιάζει τις δυσκολίες της Γερμανίας να κρατήσει ζωντανή την κυβέρνηση των τριών ανδρεικέλων της και να περιορίσει τις πιθανότητες επέκτασης της φωτιάς στον ευρωπαϊκό Νότο.
Κατά τα λοιπά, αν δει κανείς το πρόγραμμα της ελληνικής δημοσιονομικής προσαρμογής σαν έναν μοχλό πίεσης που οι μεγάλες δυνάμεις χρησιμοποιούν στο μεταξύ τους μεγάλο παιχνίδι, αντιλαμβάνεται ότι κανένα λάθος δεν έγινε. Διότι στόχος του προγράμματος ουδέποτε υπήρξε η διάσωση. Στόχος ήταν η καταστροφή η οποία συντελείται...
Στην προκειμένη περίπτωση προκαλεί εντύπωση η ομαδική αυτοκριτική διάθεση, η οποία προέκυψε στα κορυφαία κλιμάκια του ΔΝΤ σχετικά με τους υπολογισμούς για τη διαμόρφωση του ελληνικού προγράμματος «διάσωσης».
Τελικά ομολογήθηκε ο λάθος υπολογισμός σε κάποιον πολλαπλασιαστή μιας εξίσωσης, η οποία τελικά τύφλωσε τους φωστήρες σε τέτοιον βαθμό ώστε να μην είναι σε θέση να δουν αυτό που και μια απλή νοικοκυρά είδε από την πρώτη στιγμή που ανέτειλε η κυβέρνηση των μνημονίων: το «πρόγραμμα» δεν βγαίνει, δεν διασώζει, καταστρέφει.
Ας πιστέψουμε, λοιπόν, τους ανιδιοτελείς διασώστες μας από το ΔΝΤ και ας πούμε «άνθρωποι είναι, ένα λάθος έκαναν». Ταυτόχρονα, όμως, είμαστε υποχρεωμένοι να σκεφτούμε και ποιες ακριβώς συνθήκες, ποια νέα δεδομένα προσθέτει αυτή η ομολογία ανικανότητας. Και πάνω απ’ όλα επιβάλλεται να σκεφτούμε ποια ακριβώς στιγμή διατυπώνεται αυτή η ομολογία.
Προφανώς, δεν περνά απαρατήρητο το ότι η ομολογία των στελεχών του ΔΝΤ για τη λάθος συνταγή που εφαρμόζεται στην Ελλάδα συμπίπτει με τη διάσταση απόψεων μεταξύ ΗΠΑ και Γερμανίας για τη συνολικότερη αντιμετώπιση της κρίσης.
Επίσης το λάθος του ΔΝΤ ομολογείται κατά τη στιγμή που έχει προκύψει η νέα αμερικανική κυβέρνηση με την επανεκλογή του Ομπάμα και ενώ η Γερμανία εισέρχεται σε προεκλογική περίοδο.
Με πιο απλά λόγια η ομολογία του λάθους από το ΔΝΤ διατυπώνεται σε μια περίοδο που οι Αμερικανοί ζητούν «λύση τώρα» στην Ευρωζώνη και οι Γερμανοί ζητούν χρόνο για να κάνουν τις εκλογές τους.
Συμπέρασμα: Στην πλάτη του ελληνικού πειραματόζωου εξελίσσεται αυτήν την περίοδο ένα ακόμη παιχνίδι πίεσης των ισχυρών. Η ομολογία του λάθους από το ΔΝΤ
● πολλαπλασιάζει τις δυσκολίες για την εφαρμογή του «προγράμματος» στην Ελλάδα,
● πολλαπλασιάζει τις δυσκολίες διαχείρισης της ελληνικής κοινωνίας από την κυβέρνηση,
● πολλαπλασιάζει τις δυσκολίες της Γερμανίας να κρατήσει ζωντανή την κυβέρνηση των τριών ανδρεικέλων της και να περιορίσει τις πιθανότητες επέκτασης της φωτιάς στον ευρωπαϊκό Νότο.
Κατά τα λοιπά, αν δει κανείς το πρόγραμμα της ελληνικής δημοσιονομικής προσαρμογής σαν έναν μοχλό πίεσης που οι μεγάλες δυνάμεις χρησιμοποιούν στο μεταξύ τους μεγάλο παιχνίδι, αντιλαμβάνεται ότι κανένα λάθος δεν έγινε. Διότι στόχος του προγράμματος ουδέποτε υπήρξε η διάσωση. Στόχος ήταν η καταστροφή η οποία συντελείται...
Παυλίνα Νάσιουτζικ: Είμαι περήφανη για τον γιο μου
Υπερήφανη για τον γιο της «που αγωνίζεται ενάντια στη σάπια κοινωνία»
δηλώνει η Παυλίνα Νάσιουτζικ, μητέρα του 20χρονου Νίκου Ρωμανού, ο
οποίος κατηγορείται για τη ληστεία με τα καλάσνικοφ στην Κοζάνη.Μιλώντας στον Alpha δήλωσε πως «είμαι πάρα πολύ περήφανη για τον γιο μου, που αγωνίζεται ενάντια σε μία παράνομη και σάπια κοινωνία και άνομη και θα τον υπερασπιστώ μέχρι την τελευταία ρανίδα του αίματός μου».
Κατήγγειλε επίσης την ΕΛ.ΑΣ. για «τη βάναυση κακοποίηση του γιου της και των τριών άλλων συλληφθέντων». Όπως ανέφερε, «τα παιδιά είναι πολύ χτυπημένα. Χτυπήθηκαν όλα μέσα στην Ασφάλεια, δεν χτυπήθηκαν κατά τη συμπλοκή, όπως γράφουν οι εφημερίδες, χτυπήθηκαν όλα μέσα στην ασφάλεια».
Σχολιάζοντας ε τον ισχυρισμό της Αστυνομίας, ότι οι συλληφθέντες χτυπήθηκαν στη διάρκεια της συμπλοκής, επειδή είχαν όπλα, είπε: «Ναι, η Αστυνομία ανακοίνωσε ψέματα. Τα παιδιά χτυπήθηκαν μέσα στην Ασφάλεια».
Η μητέρα του 20χρονου σημειώνει ότι η παρουσία του γιου της στη δολοφονία του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου έπαιξε καταλυτικό ρόλο για όσα ακολούθησαν καθώς είπε ότι «όλα από εκεί ξεκίνησαν».
Ρωμανός-Μπουρζούκος-Μιχαηλίδης: «Δεν συνεργαζόμαστε, δεν απολογούμαστε»
«Δεν συνεργαζόμαστε, δεν απολογούμαστε, ζήτω η αναρχία», διαμηνύουν σε
ανακοίνωσή τους οι τρεις από τους συλληφθέντες της Κοζάνης, Ρωμανός,
Μπουρζούκος και Μιχαηλίδης.Αναλυτικά το κείμενο της ανακοίνωσης των τριών, όπως αναρτήθηκε στο Indymedia:
«Ξεκλέβουμε δυο λόγια από τα κελιά των κρατητηρίων που βρισκόμαστε αιχμάλωτοι για να δηλώσουμε τους σκοπούς και τις προθέσεις μας ώστε να ξεκαθαρίσουμε το τοπίο σχετικά με τα τελευταία γεγονότα.
Ως Αναρχικοί θεωρούμε την επιλογή της ληστείας τράπεζας μια συνειδητή επιλογή αντίστασης. Η κίνησή μας δεν είχε στόχο τον προσωπικό πλουτισμό. Η επίθεση στους ναούς του κεφαλαίου εντάσσεται στην συνολική επαναστατική μας δράση.
Sχετικά με τον βασανισμό μας από τις δυνάμεις καταστολής, δεν θέλουμε να αποτελεί σημείο θυματοποίησης μας. Δεν περιμέναμε τίποτε διαφορετικό από τους εχθρούς της ελευθερίας. Ας μην ξεχνάμε πόσοι άνθρωποι έχουν συνθλιβεί στα αστυνομικά τμήματα και τις φυλακές τους. Τα σημάδια των βασανιστηρίων ας αποτελέσουν μια ακόμα αφορμή να μετουσιωθεί η οργή σε πράξη.
Απέναντι στους θεσμικούς εκπροσώπους της δικαιοσύνης, η στάση μας θα είναι αδιάλλακτη και ανυποχώρητη.
ΔΕΝ ΣΥΝΕΡΓΑΖΟΜΑΣΤΕ-ΔΕΝ ΑΠΟΛΟΓΟΥΜΑΣΤΕ
ΖΗΤΩ Η ΑΝΑΡΧΙΑ
Οι Αναρχικοί
Νικος Ρωμανος
Ανδρεας-Δημητρης Μπουρζουκος
Γιάννης Μιχαηλίδης
ΥΓ. Θα ακολουθήσει αναλυτικό κείμενο και των τεσσάρων σχετικά με την υπόθεσή μας.»
Σημειώνεται πως οι τρεις συλληφθέντες απολογούνται σήμερα στον ανακριτή Κοζάνης για τη διπλή ληστεία στην Αγροτική τράπεζα και το ταχυδρομείο Βελβεντού.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου