Τη
σκυτάλη στον σάλο που έχει δημιουργηθεί σχετικά με την τακτική των
αθρόων εισαγωγών γάλατος και γαλακτοκομικών από ελληνικές
γαλακτοβιομηχανίες έρχονται να πάρουν νέα δημοσιεύματα των τελευταίων ημερών που μιλούν
ανοιχτά για φαινόμενα "ευρείας ελληνοποίησης εισαγόμενων γαλακτοκομικών
προϊόντων αμφιβόλου ποιότητας" και "παραπλάνησης του καταναλωτή" όπως
δηλώνει σε επίσημη ανακοίνωσή της η ΘΕΣγάλα.
Για “απίστευτη αναρχία στην αγορά” κάνει λόγο πρόσφατη αρθρογραφία που καταγγέλλει ευθέως την γαλακτοβιομηχανία Όλυμπος για εισαγωγή γάλατος από τη Ρουμανία και λοιπές γαλακτοβιομηχανίες για στροφή στις εισαγωγές φθηνού γάλατος από Βαλκανικές χώρες, οδηγώντας σε καταστροφή την ελληνική παραγωγή (για μετάβαση πατήστε εδώ).
Εικόνα αρχείου http://www.esdaw.eu/ για την ευημερία των ζώων στη Ρουμανία (2014)
Τα ερωτήματα που προκαλούνται είναι εξόχως σημαντικά και παραμένουν αναπάντητα.. Από στιγμής που η εγχώρια παραγωγή γάλατος αναλογεί μετά βίας στο 40% της κατανάλωσης γαλακτοκομικών στη χώρα μας, πώς εξηγείται ότι η πλειονότητα των γαλακτοκομικών προϊόντων στα ψυγεία φέρει κάποιας μορφής σήμανση που υποδεικνύει στον καταναλωτή ότι πρόκειται για ελληνικής προέλευσης προϊόν;
Εικόνα τυρομάζας προ της μετασυσκευασίας
Πώς γίνεται γαλακτοβιομηχανίες να εισάγουν γάλα από τη Ρουμανία ή άλλες βαλκανικές χώρες και την ίδια ώρα να δηλώνουν ευθαρσώς στην ιστοσελίδα τους και τις διαφημίσεις τους ότι τα προϊόντα τους παράγονται αποκλειστικά από ελληνικές πρώτες ύλες;
Όταν επώνυμα πλέον καταγγέλλονται τέτοιες σκανδαλώδεις ενέργειες πώς
μπορούν να κωφεύουν οι αρχές; Όταν έχουν κατατεθεί σχετικές ερωτήσεις στο κοινοβούλιο σχεδόν από κάθε πολιτικό κόμμα, πόσο εύκολο είναι να πειστεί και ο πιο καλοπροαίρετος ότι φαινόμενα που έχουν λάβει άνευ προηγουμένου έκταση και η επιτακτική ανάγκη προάσπισης του δημοσίου συμφέροντος δεν επαρκούν για να αφυπνίσουν τους ελεγκτικούς μηχανισμούς;
Πώς επιτρέπεται να παίζονται παιχνίδια εξαπάτησης της ελληνικής οικογένειας, όταν στις δύσκολες οικονομικές συνθήκες που ταλανίζουν την ελληνική κοινωνία προχωρεί στη συνειδητή επιλογή να στηρίξει την ελληνική παραγωγή και να καταναλώσει τα γαλακτοκομικά προϊόντα που παράγει ο τόπος της;
Για να αποσαφηνίζουμε τα πράγματα, η κάθε βιομηχανία έχει το δικαίωμα να εισάγει και να πωλεί γαλακτοκομικά προϊόντα από όποια χώρα επιλέξει και να θέτει το μεσο-μακροπρόθεσμο συμφέρον της αυτονομίας της εθνικής παραγωγής σε δεύτερη προτεραιότητα έναντι της προσωρινής της κερδοφορίας. Έχει το αναφαίρετο δικαίωμα να εξάγει συνάλλαγμα προς τρίτες χώρες και να απομυζεί την εσωτερική οικονομική αγορά από πόρους που σήμερα είναι αναγκαίοι περισσότερο από ποτέ.
Κανείς όμως δεν έχει το δικαίωμα να παραπλανεί ασύστολα και ατιμώρητα τον Έλληνα καταναλωτή και να εκμεταλλεύεται την παγκοσμίως αναγνωρισμένη προστιθέμενη αξία που προσδίδει στο ευπαθές γαλακτοκομικό προϊόν η παραγωγή του στην ίδια χώρα που προορίζεται για κατανάλωση, αφού είναι διεθνώς αποδεκτό ότι ένα ευπαθές τρόφιμο υφίσταται υποβάθμιση όσο απομακρύνεται από τον τόπο που παρήχθη!
Tου Νίκου Λάππα
Το άνοιγμα της παγκόσμιας αγοράς τροφίμων και η αύξηση των επιλογών που έχει στη διάθεσή του ο καταναλωτής, συνοδεύτηκαν από μεγάλα διατροφικά σκάνδαλα. Οι κρίσεις των τρελών αγελάδων, των διοξίνων, των ορυκτελαίων, της μελαμίνης, του κρέατος αλόγου, έθεσαν σε δοκιμασία την αξιοπιστία του αγροδιατροφικού τομέα.
Οι επίσημες αρχές της ΕΕ θεώρησαν τις κρίσεις αυτές πρωτίστως ως μεγάλα φαινόμενα νοθείας, που απειλούν την υγιεινή και την ασφάλεια της διατροφής του πολίτη.
Τα γεγονότα αυτά δημιούργησαν μία νέα ανάγκη, την επιθυμία του καταναλωτή να γνωρίζει τα συστατικά του προϊόντος, την προέλευσή του. Η στάση του Έλληνα πολίτη ήταν πιο «σύνθετη». Η κατανάλωση τοπικών προϊόντων κρίθηκε ως η ασπίδα προστασίας από τα διατροφικά σκάνδαλα. Η αναζήτηση της αυθεντικότητας και της γνησιότητας, η πεποίθηση ότι τα εγχώρια προϊόντα είναι υψηλής διατροφικής αξίας, πρόσθεσαν και οικονομική αξία στην ελληνική παραγωγή.
Σε αυτόν τον φόβο και την επιθυμία του καταναλωτή στηρίχθηκε το οικοδόμημα των ελληνοποιήσεων, δηλαδή της διάθεσης εισαγόμενων προϊόντων ως εγχώριων. Έτσι, στα προβλήματα νοθείας των συστατικών, προστέθηκαν τα προβλήματα καταγωγής και προέλευσης του προϊόντος: Κρέατα, γαλακτοκομικά, οπωροκηπευτικά, μέλι, όσπρια, αλιεύματα, κρασί, ποτά, αποτελούν κάποιους κλάδους που πλήττονται σοβαρά από τις ελληνοποιήσεις, οι οποίες, εκτός των άλλων:
Οι παραγωγοί βρίσκονται σε απόγνωση, καθώς, συν τοις άλλοις, έχουν να αντιμετωπίσουν και «τυπικές» και «άτυπες» εισαγωγές μεγάλων ποσοτήτων γάλακτος, οι οποίες προέρχονται κυρίως από βαλκανικές χώρες της ΕΕ (σ.σ. που δεν απαιτούν τελωνειακούς ελέγχους στο πλαίσιο της ενιαίας αγοράς), και χρησιμοποιούνται κυρίως στην παραγωγή γαλακτοκομικών προϊόντων από μεταποιητές και μεγάλες βιομηχανίες του χώρου. Αποτέλεσμα της πρακτικής αυτής είναι οι τιμές παραγωγού -αν και η Ελλάδα παραμένει ελλειμματική στην παραγωγή γάλακτος- να κατρακυλούν χωρίς τέλος, μη καλύπτοντας ούτε καν τα κόστη παραγωγής, και η αγορά να κατακλύζεται από δήθεν ελληνικά προϊόντα, με δήθεν εγχώριες πρώτες ύλες, παραπλανώντας με τον πιο ωμό τρόπο και τον Έλληνα καταναλωτή.
Η πόρτα στις ελληνοποιήσεις άνοιξε διάπλατα με την κατάργηση της αναγραφής της χώρας προέλευσης στο γάλα και στα γαλακτοκομικά προϊόντα, ενώ το τελειωτικό χτύπημα έρχεται με την πλήρη απελευθέρωση στην διάρκεια ζωής του γάλακτος και την ουσιαστική κατάργηση του μέχρι πρότινος (έως 5 ημερών) «φρέσκου», ενώ η άρση των ποσοστώσεων της ΕΕ πλημμύρισε την αγορά με φθηνό αγελαδινό γάλα.
Σύμφωνα με τον πρόεδρο του Κτηνοτροφικού Συλλόγου Ροδόπης και γενικό γραμματέα της Πανελλήνιας Ένωσης Κτηνοτρόφων, Μαργαρίτη Θεολόγου, «οι ελληνοποιήσεις είναι η αχίλλειος πτέρνα της κτηνοτροφίας», γι’ αυτό και θα έπρεπε να λειτουργούν καλύτερα οι ελεγκτικοί μηχανισμοί. «Το αγελαδινό γάλα έρχεται παγωμένο σε παγοκολόνες και το αναμειγνύουν στην Ελλάδα. Πρέπει να υπάρξει πολιτική βούληση και, με τη συμμετοχή των κτηνοτροφικών οργανώσεων, να μπει ένα φρένο».
Το παγωμένο γάλα έρχεται κυρίως από την Γαλλία, σύμφωνα με τον κ. Θεολόγου, που εξηγεί ότι «διαρκώς λέγεται πως είναι θέμα χρόνου να τους πιάσουν». Ως προς το ποιοι αναλαμβάνουν να τυποποιήσουν το εισαγόμενο παγωμένο γάλα και να το σερβίρουν ως ελληνικό, σημειώνει: «Δεν έχουμε αποδείξεις και με ενδείξεις δεν μπορούμε να μιλάμε». Επομένως, από τη μία έχουμε την εξαπάτηση του καταναλωτή κι από την άλλη ένα ισχυρό πλήγμα στην ελληνική κτηνοτροφία.
Το γεγονός ότι η ΠΑΜ-Θ συνορεύει με τη Βουλγαρία και την Τουρκία «επιτρέπει» την παράνομη μετακίνηση προϊόντων από γειτονικές χώρες, «τα οποία έρχονται κρυμμένα σε διάφορα οχήματα. Από τη στιγμή που δεν έχουμε το προσωπικό για να διενεργηθούν οι απαραίτητοι έλεγχοι, βγαίνουν στην αγορά πολύ φθηνά προϊόντα που ανταγωνίζονται αθέμιτα τα ελληνικά και σε πολλά από αυτά ενδέχεται να μην έχουν τηρηθεί οι όροι υγιεινής, επομένως τίθεται ένα σοβαρό θέμα ποιότητας και ασφάλειας». Τονίζει ότι θα πρέπει να υπάρχει η σχετική γνώση από την πλευρά του καταναλωτή και ο προβληματισμός του απέναντι σε ένα πολύ φθηνό προϊόν.
Η παραγωγή γάλακτος έχει μειωθεί ετησίως στους 500 χιλιάδες τόνους, ενώ κάθε μήνα μειώνεται κατά 5.000 με 10.000 τόνους.
Είναι ένα πολύ σοβαρό θέμα και η Πολιτεία δεν το έχει αντιμετωπίσει με τη δέουσα προσοχή και υπευθυνότητα. Το κράτος, με την υποστήριξη των βιομηχανιών, δεν δέχθηκε το αίτημά μας για αναγραφή της χώρας προέλευσης και προχώρησαν στην επιμήκυνση της διάρκεια ζωής του γάλακτος. Αυτό το γεγονός αποτέλεσε την ταφόπλακα για την ελληνική αγελαδοτροφία. Γάλατα από τρίτες χώρες με διάρκεια ζωής, έρχονται στην Ελλάδα και πωλούνται ως φρέσκα. Βρισκόμαστε σε απόγνωση» τονίζει ο Σάκης Μαρίνος, πρόεδρος αγελαδοτρόφων Ηλείας.
Ανεξέλεγκτη χαρακτηρίζει την κατάσταση στην «ΥΧ» ο Βασίλης Καϊμακάς, πρόεδρος του Συνεταιρισμού Γάλακτος «Πρώτο» στην Αχαΐα. «Οι ελληνοποιήσεις μάς έχουν καταστρέψει. Δυστυχώς, δεν υπάρχει κανένας έλεγχος, ούτε στο γάλα, ούτε πουθενά. Η κατάσταση είναι ανεξέλεγκτη. Το 95% των μοσχαριών έρχονται από έξω και βαπτίζοντα ελληνικά. Επανειλημμένως έχουμε ζητήσει από τους υπεύθυνους να λάβουν μέτρα, αλλά δυστυχώς τίποτα δεν έχει γίνει μέχρι σήμερα. Η παράταση της ημερομηνίας λήξης του φρέσκου γάλακτος δίνει το τελειωτικό χτύπημα στον κλάδο. Γιατί νομίζετε πως βρίσκονται οι αγρότες στα μπλόκα. Να πληρώσουμε, δε λέμε, αλλά όχι με αυτές τις συνθήκες» τονίζει.
Όταν μαλώνουν τα βουβάλια…
«Να μην αυξηθεί η διάρκεια ζωής του γάλακτος στην αγορά, καθώς αυτή διευκολύνει τις εισαγωγές, και να στηριχθούν οι Έλληνες αγελαδοτρόφοι αναφορικά με το δυσβάσταχτο κόστος παραγωγής. Όσοι περισσότεροι αποχωρούν από την παραγωγή, τόσο ανοίγουν την όρεξη στους μεγάλους να επιβάλουν τους δικούς τους κανόνες στην αγορά», λέει ο πρόεδρος του Συνδέσμου Αγελαδοτρόφων Λάρισας και αντιπρόεδρος της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Γαλακτοπαραγωγών Ελλάδας, Αποστόλης Μωραΐτης.
Σύμφωνα με τον κ. Μωραΐτη, «τα τελευταία χρόνια, σαν Ομοσπονδία, έχουμε επισημάνει τον κίνδυνο αφανισμού της ελληνικής γαλακτοπαραγωγής από τις συνεχείς εισαγωγές και έχουμε προτείνει συγκεκριμένα μέτρα πάταξης αυτού του φαινομένου. Για παράδειγμα, στα σούπερ μάρκετ, θα πρέπει να υπάρχει ειδική γωνία για τα ελληνικά προϊόντα, ή επιτέλους να μπει η ετικέτα αναγραφής προέλευσης του γάλακτος. Δυστυχώς, η μάχη στην αγορά είναι αδυσώπητη και μου θυμίζει το ρητό «όταν μαλώνουν τα βουβάλια στο βάλτο, την πληρώνουν τα βατράχια. Δηλαδή, τα σούπερ μάρκετ, στα πλαίσια του ανταγωνισμού, πιέζουν τις γαλακτοβιομηχανίες για ακόμη φθηνότερα προϊόντα, κι αυτές με την σειρά τους, τους παραγωγούς. Το αυστριακό γάλα πωλείται προς 75-80 λεπτά, αλλά ο Έλληνας πώς θα το ανταγωνιστεί, όταν έχει αυξημένο κόστος παραγωγής;».
Η πρόταση του κ. Πρίντζου είναι η εξής: «Μηνιαίο ισοζύγιο από τον ΕΛΓΟ Δήμητρα, με δελτίο τύπου με τις εισαγωγές γάλακτος κάθε βιομηχανίας, ώστε να γνωρίζει η αγορά τις δυνατότητες κάθε εταιρείας. Δεν καταλαβαίνω πού κολλάει η δικαιολογία περί προσωπικών δεδομένων, όταν κινδυνεύει με αφανισμό ένας ολόκληρος κλάδος».
«Ξέρουμε, από στοιχεία που έχουμε, ότι εισάγεται σκονόγαλο (γάλα αναμεμειγμένο με νερό) από το εξωτερικό το οποίο μετέπειτα βαπτίζεται ελληνικό, από κάποιες γαλακτοβιομηχανίες» αναφέρουν στην «ΥΧ» κτηνοτρόφοι-παραγωγοί γάλακτος της Μακεδονίας, που θέλησαν να διατηρήσουν την ανωνυμία τους. Διευκρινίζουν, ωστόσο, πως με το σκονόγαλο δεν παράγεται φρέσκο αγελαδινό γάλα προς κατανάλωση, αλλά χρησιμοποιείται για την παρασκευή γαλακτοκομικών προϊόντων, όπως τυριά, γιαούρτια, επιδόρπια γιαουρτιού κ.λπ. «Γιατί λοιπόν η γαλακτοβιομηχανία να μας πληρώσει αυτά τα χρήματα, όταν μπορεί να αγοράσει το εισαγόμενο σκονόγαλο με 17 ή 20 λεπτά;», προσθέτουν. Πώς, όμως, μπορείς να αποδείξεις ότι είναι εισαγόμενο το γάλα; Δεν γίνονται οι απαραίτητοι έλεγχοι; Οι κτηνοτρόφοι απαντούν: «Δεν γίνονται έλεγχοι στα σύνορα, γιατί τα βυτία και το σκονόγαλο που μεταφέρουν, και στο οποίο αναγράφεται συνήθως “Υγρά Τρόφιμα”, είναι από χώρα της ΕΕ. Πας, φορτώνεις και πας κατευθείαν στον προορισμό σου, χωρίς να σε σταματήσει κανείς. Τελωνείο θα κάνεις μόνο αν οι νταλίκες μπουν από τα Σκόπια. Θα πρέπει να καθίσεις στα σύνορα να παρακολουθήσεις τις νταλίκες που εισέρχονται στη χώρα μας από τον Προμαχώνα, την Ηγουμενίτσα ή την Πάτρα και να δεις που θα καταλήξει το γάλα αυτό».
Η δεύτερη μορφή ελληνοποιήσεων αφορά το πρόβειο γάλα. Ο κ. Βαγιόπουλος αναφέρθηκε στην εισαγωγή του συγκεκριμένου τύπου γάλακτος, το οποίο εισάγεται σε μεγάλες ποσότητες, κυρίως από τη Γαλλία και τη Σαρδηνία. Στη συνέχεια, μεταφέρεται σε τυροκομεία στην Ελλάδα, τα οποία κατά κανόνα δεν αγοράζουν ελληνικό γάλα, αλλά παράγουν πρόβειο τυρί το οποίο το εξάγουν σαν ελληνικό. Πολύ συχνά το προϊόν αυτό διακινείται ως ελληνική φέτα.
ο Α. Ευσταθάκης, ταμίας του ίδιου Συλλόγου αναφέρει, δε, ότι ακόμα κι όταν γίνονται αυτοί οι λίγοι έλεγχοι, «ποιος ξέρει κάτω από ποιες συνθήκες γίνονται, αφού και σε αυτές τις περιπτώσεις δεν αποκλείεται να έχουμε από “λάδωμα” μέχρι ό,τι άλλο μπορείς να φανταστείς. Γάλα, εδώ στην Κρήτη, φέρνει όποιος θέλει, βγάζει ΠΟΠ προϊόντα με ξένα γάλατα και δεν ελέγχεται από πουθενά και για τίποτα», καταγγέλλει, και καταλήγει: «αποτέλεσμα είναι οι ντόπιοι κτηνοτρόφοι να νιώθουμε σαν να βρισκόμαστε μεσοπέλαγα, δίχως σωσίβιο. Έχουμε ημερομηνία λήξης».
Ρεπορτάζ: Μαρία Αμπατζή, Μελίνα Ζιάγκου, Χριστίνα Καραβοκύρη, Κάλια Πετσαλάκη, Γιώργος Ρούστας, Νικολέτα Τζώρτζη, Αφροδίτη Χρυσοχόου
πηγη
ΟΙ ΠΑΡΑΓΩΓΟΙ ΠΩΛΟΥΝ ΦΘΗΝΟΤΕΡΑ, ΑΛΛΑ ΟΙ ΚΑΤΑΝΑΛΩΤΕΣ ΠΛΗΡΩΝΟΥΝ ΤΑ ΙΔΙΑ
Σε πρωτοφανή χαμηλά επίπεδα έχουν
κατακρημνιστεί οι τιμές παραγωγού γάλακτος, ενώ στα ράφια των σούπερ
μάρκετ οι τιμές παραμένουν αμετάβλητες, διευρύνοντας την ψαλίδα...
μεταξύ των τιμών παραγωγού και των λιανικών τιμών.
Η εγχώρια παραγωγή γάλακτος μένει στα αζήτητα κινδυνεύοντας με
αφανισμό και η αγορά «πλημμυρίζει» με εισαγόμενο φθηνό φρέσκο γάλα από
Βαλκάνια και Κεντρική Ευρώπη. Περισσότεροι από 35.000 τόνοι φρέσκου
γάλακτος εισήχθησαν στη χώρα μας το 2015 χωρίς να γνωρίζει κανείς πού
κατευθύνθηκαν, δεδομένου ότι δεν υπάρχουν στην ελληνική αγορά προϊόντα
ξένης ετικέτας, ενώ οι συνολικές εισαγωγές διαφόρων ειδών γάλακτος
ανήλθαν πέρυσι σε 113.000 τόνους.
Την ίδια ώρα, οι εκπρόσωποι φορέων του κλάδου της ελληνικής κτηνοτροφίας κάνουν λόγο για δραματική μείωση της τιμής παραγωγού. Ηδη, μεγάλη γαλακτοβιομηχανία της χώρας αγοράζει γάλα στα 27,5 λεπτά το λίτρο από 41 λεπτά που κινούνταν οι τιμές στις αρχές του χρόνου και το παράδειγμα ακολουθούν και άλλες βιομηχανίες.
Παρά όμως τη διαρκή πτώση των τιμών παραγωγού, οι τιμές στα ράφια των σούπερ μάρκετ είναι αμετακίνητες. Αν και από το 2012 μέχρι σήμερα καταγράφεται σταθερή μείωση των τιμών παραγωγού, τον τελευταίο ενάμιση χρόνο οι τιμές καταναλωτή παραμένουν αμετάβλητες. Είναι χαρακτηριστικό ότι η μοναδική μεταβολή προς τα κάτω σημειώθηκε τον Οκτώβριο του 2014, όταν αυξήθηκε η διάρκεια ζωής του φρέσκου γάλακτος από πέντε σε επτά ημέρες και οι τιμές λιανικής μειώθηκαν κατά 4 λεπτά το λίτρο. Το νωπό γάλα των επτά ημερών, που παράγουν μεγάλες γαλακτοβιομηχανίες, κυμαίνεται σήμερα από 1,18 έως 1,40 ευρώ το λίτρο.
Μιλώντας στο «Εθνος» οι πρόεδροι του Συνδέσμου Ελλήνων Κτηνοτρόφων, Παναγιώτης Πεβερέτος και της Ενωσης Κτηνοτρόφων Φυλής Χολστάιν Ελλάδας, Θανάσης Βασιλέκας, περιγράφουν την δραματική κατάσταση που επικρατεί στον κλάδο και αποκαλύπτουν ότι οι βιομηχανίες ισχυρίζονται ότι δεν χρειάζονται τουλάχιστον το 30% της εγχώριας παραγωγής, παρότι η ελληνική παραγωγή υπολείπεται σημαντικά της κατανάλωσης στη χώρα μας. Συγκεκριμένα, κάποιες άλλες βιομηχανίες στέλνουν ειδοποιητήρια ότι διακόπτουν τη συνεργασία με ελληνικές κτηνοτροφικές μονάδες, με την αιτιολογία ότι δεν χρειάζονται άλλες ποσότητες γάλακτος. Εξέλιξη που έχει αναγκάσει αρκετές εξ αυτών να βάλουν λουκέτο και να οδηγήσουν τα ζώα στη σφαγή.
Συγκεκριμένα -όπως μας αναφέρουν οι δύο εκπρόσωποι των φορέων της ελληνικής κτηνοτροφίας- μεγάλη γαλακτοβιομηχανία δίνει 27,5 λεπτά το λίτρο για το 30% της παραγωγής, που είναι 8,5 λεπτά κάτω από το μέσο κόστος παραγωγής και το υπόλοιπο 70% το αγοράζουν έναντι 39 λεπτών το λίτρο. Αλλη γνωστή γαλακτοβιομηχανία ξεκίνησε να στέλνει ειδοποιητήρια σε κτηνοτροφικές μονάδες πως δεν θα πάρει την παραγωγή τους, γνωστοποιώντας ότι φέτος οι ποσότητες που θα απορροφήσει θα είναι λιγότερες κατά 50.000 τόνους, ενώ παρόμοια ειδοποιητήρια στέλνουν και άλλες βιομηχανίες.
Ενώ όμως μέρος της εγχώριας παραγωγής μένει στα αζήτητα, φθηνό εισαγόμενο νωπό αγελαδινό γάλα περνά τα σύνορα της χώρας και είναι απορίας άξιον για λογαριασμό ποιων βιομηχανιών εισάγεται, δεδομένου ότι δεν υπάρχουν στην ελληνική αγορά προϊόντα ξένης ετικέτας.
Ενδεικτικό της κατάστασης που επικρατεί σήμερα στην αγορά είναι τα όσα αποκαλύπτει υψηλόβαθμο στέλεχος ελληνικής γαλακτοβιομηχανίας μιλώντας στο «Εθνος». «Πρόσφατα μεγάλη εταιρεία παραγωγής γάλακτος με έδρα στην Αυστρία, επικοινώνησε πρόσφατα με τη βιομηχανία προτείνοντας τη διάθεση νωπού γάλακτος εντός 24-30 ωρών με τελική τιμή 34 λεπτά το λίτρο».
Οπως εξηγούν στο «Εθνος» υπηρεσιακοί παράγοντες του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης, οι βιομηχανίες κάνοντας χρήση του κοινοτικού τελωνειακού κώδικα, έχουν τη δυνατότητα να εμφανίζουν το εισαγόμενο γάλα ως ελληνικό προϊόν, εφόσον μεταποιείται ουσιωδώς. Ωστόσο, επισημαίνουν ότι επίκειται εντατικοποίηση των ελέγχων σε όλη την αλυσίδα διακίνησης του γάλακτος, καθώς οι γαλακτοβιομηχανίες έχουν κάθε νόμιμο δικαίωμα να εισάγουν γάλα από το εξωτερικό, αλλά και οι καταναλωτές έχουν κάθε δικαίωμα να γνωρίζουν την πραγματική προέλευση του γάλακτος που αγοράζουν.
Η άρση των κοινοτικών ποσοστώσεων στην παραγωγή γάλακτος από τον Απρίλιο του 2015, όπως ήταν αναμενόμενο, οδήγησε σε υπερβολική αύξηση της παραγωγής γάλακτος από χώρες όπως η Ολλανδία, η Γερμανία, η Γαλλία, αλλά η επιβολή του εμπάργκο στη Ρωσία μπλόκαρε τις εξαγωγές, με αποτέλεσμα να έχουν μείνει σήμερα αδιάθετες τεράστιες ποσότητες γάλακτος στην Ευρώπη.
Σύμφωνα με στοιχεία που προέρχονται από τον ΕΛΟΓΑΚ, τα τελευταία δύο χρόνια αυξάνονται οι εισαγωγές διαφόρων τύπων γάλακτος, μεταξύ των οποίων και νωπό αγελαδινό γάλα. Το 2014, σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία του ΕΛΟΓΑΚ, η χώρα εισήγαγε 31.117 τόνους φρέσκου γάλακτος, το 2015 οι ποσότητες αυξήθηκαν και ανήλθαν σε 35.724 τόνους, ενώ οι συνολικές ποσότητες διαφόρων τύπων γάλακτος που εισήχθησαν το 2015 έφτασαν τους 113.000 τόνους.
Ωστόσο, τα επίσημα στατιστικά μεγέθη του ισοζυγίου γάλακτος δημιουργούν ερωτηματικά ως προς τις πραγματικές ποσότητες ξένου γάλακτος που εισάγεται στη χώρα. Ενώ από το 2011 μέχρι σήμερα -σύμφωνα με εκπροσώπους φορέων του κλάδου της ελληνικής αγελαδοτροφίας- ο αριθμός των αγελάδων στη χώρα (ζωικό κεφάλαιο) έχει μειωθεί από 116.000 σε περίπου 80.000, η παραγωγή γάλακτος κατά περίεργο τρόπο δεν εμφανίζει ανάλογη μείωση. Από 638.000 τόνους το 2011, εμφανίζεται να έχει μειωθεί στους 602.000 τόνους το 2015.
Έλεγχοι σε όλη την αλυσίδα διακίνησης
Ο υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης Βαγγέλης Αποστόλου προετοιμάζει το έδαφος με νομοθετική παρέμβαση για τη λειτουργία της αγοράς, που συνεπάγεται εντατικοποίηση των ελέγχων σε όλη την αλυσίδα διακίνησης του γάλακτος.
Με σκοπό την αντιμετώπιση ζητημάτων ελληνοποιήσεων, νοθείας και παραπλάνησης καταναλωτών, η ηγεσία του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης προχωρά σε εντατικοποίηση των ελέγχων σε όλα τα στάδια παραγωγής - διακίνησης του γάλακτος, ώστε να μπει φραγμός στις πρακτικές που πλήττουν τα συμφέροντα του παραγωγού, όπως η διακίνηση με τιμολόγια αγοράς και όχι πώλησης, αλλά και οι πολύμηνες καθυστερήσεις στην πληρωμή των παραγωγών.
Μία από τις κατευθύνσεις της ηγεσίας του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων είναι να παροτρυνθούν οι καταναλωτές ώστε να επιλέγουν τα γαλακτοκομικά προϊόντα τα οποία φέρουν το ελληνικό σήμα. Πρόκειται για έναν κανονισμό που έχει θεσπίσει το υπουργείο Οικονομίας. Σύμφωνα με αυτόν οι γαλακτοκομικές επιχειρήσεις που έχουν μονάδες παραγωγής στη χώρα μας και χρησιμοποιούν πρώτες ύλες από την Ελλάδα αποκτούν το συγκεκριμένο σήμα. Για την απονομή του πρέπει να πληρούνται προδιαγραφές, ενώ γίνονται και οι σχετικοί έλεγχοι.
Ωστόσο, οι όποιες κρατικές παρεμβάσεις είναι περιορισμένες. Υπενθυμίζεται ότι το 2014 για πρώτη φορά ψηφίστηκε νόμος που επέκτεινε σε πρώτη φάση τη διάρκεια ζωής του απλού παστεριωμένου γάλακτος (πρώην φρέσκο) από τις πέντε σε επτά μέρες. Πράγμα το οποίο και εφάρμοσαν οι γαλακτοβιομηχανίες.
Σε δεύτερη φάση, το περασμένο καλοκαίρι, ψηφίστηκε με το Μνημόνιο η απελευθέρωση της διάρκειας ζωής. Για την ακρίβεια δίνεται η δυνατότητα στις βιομηχανίες να ορίζουν την ημερομηνία λήξης με βάση την τεχνολογία που χρησιμοποιούν στην παστερίωση. Μέχρι τώρα οι «μεγάλοι» της αγοράς δεν σκοπεύουν να εφαρμόσουν και στην πράξη τη νομοθεσία, δηλαδή με απλά λόγια να επιμηκύνουν τη διάρκεια ζωής του απλού παστεριωμένου γάλακτος πέραν των επτά ημερών.
Πάντως αυτές οι θεσμικές παρεμβάσεις -συστήθηκαν από τον ΟΟΣΑ- έχουν ανοίξει ουσιαστικά τον δρόμο για εισαγωγές νωπού γάλακτος που μπορεί να χρησιμοποιηθεί από την εγχώρια γαλακτοβιομηχανία στην παραγωγή προϊόντων.
Σκοπός των μέτρων αυτών είναι η ενίσχυση του ανταγωνισμού και η αποκλιμάκωση των τιμών. Με την επέκταση της διάρκειας ζωής στις επτά ημέρες οι τιμές μειώθηκαν ελαφρώς. Ωστόσο, στελέχη της γαλακτοβιομηχανίας σημείωναν ότι με την τότε νομοθεσία του 2014 τα κόστη τους απλά περιορίζονταν. Σημειώνεται ότι ανάμεσα σε αυτά είναι το κόστος επιστροφής των συσκευασιών που δεν καταναλώνονταν.
Τώρα, με την πλήρη απελευθέρωση, αν εφαρμοστεί στην πράξη, υποτίθεται ότι θα μειωθούν δραστικά. Ομως, καμία γαλακτοβιομηχανία δεν προτίθεται να το πράξει φοβούμενη τον αρνητικό αντίκτυπο στο καταναλωτικό κοινό.
Εντούτοις, όπως προαναφέρθηκε, είναι πλέον άνετη η εισαγωγή γάλακτος από το εξωτερικό.
Κώστας Νάνος - Χρήστος Κολώνας
Για “απίστευτη αναρχία στην αγορά” κάνει λόγο πρόσφατη αρθρογραφία που καταγγέλλει ευθέως την γαλακτοβιομηχανία Όλυμπος για εισαγωγή γάλατος από τη Ρουμανία και λοιπές γαλακτοβιομηχανίες για στροφή στις εισαγωγές φθηνού γάλατος από Βαλκανικές χώρες, οδηγώντας σε καταστροφή την ελληνική παραγωγή (για μετάβαση πατήστε εδώ).
Εικόνα αρχείου http://www.esdaw.eu/ για την ευημερία των ζώων στη Ρουμανία (2014)
Τα ερωτήματα που προκαλούνται είναι εξόχως σημαντικά και παραμένουν αναπάντητα.. Από στιγμής που η εγχώρια παραγωγή γάλατος αναλογεί μετά βίας στο 40% της κατανάλωσης γαλακτοκομικών στη χώρα μας, πώς εξηγείται ότι η πλειονότητα των γαλακτοκομικών προϊόντων στα ψυγεία φέρει κάποιας μορφής σήμανση που υποδεικνύει στον καταναλωτή ότι πρόκειται για ελληνικής προέλευσης προϊόν;
- Είναι προφανές ότι τα νούμερα δε βγαίνουν όπως ισχυρίζονται οι Έλληνες γαλακτοπαραγωγοί..
- Πού χρησιμοποιούνται τελικά όλοι αυτοί οι χιλιάδες τόνοι γάλατος και γαλακτοκομικών που εισάγονται από χώρες του εξωτερικού;
- Πώς και υπό ποιά μορφή καταλήγουν στο τραπέζι του Έλληνα καταναλωτή οι χιλιάδες τόνοι συμπυκνώματος και σκόνης γάλατος που καταγράφονται στα ετήσια ισοζύγια των ελληνικών γαλακτοβιομηχανιών;
- Πώς επιτρέπεται η χρήση γεωγραφικών προσδιορισμών (π.χ. Λαρισινό) σε τυριά που έρχονται έτοιμα από το εξωτερικό απλά για να κοπούν και να μετασυσκευαστούν στην Ελλάδα;
Εικόνα τυρομάζας προ της μετασυσκευασίας
Πώς γίνεται γαλακτοβιομηχανίες να εισάγουν γάλα από τη Ρουμανία ή άλλες βαλκανικές χώρες και την ίδια ώρα να δηλώνουν ευθαρσώς στην ιστοσελίδα τους και τις διαφημίσεις τους ότι τα προϊόντα τους παράγονται αποκλειστικά από ελληνικές πρώτες ύλες;
Όταν επώνυμα πλέον καταγγέλλονται τέτοιες σκανδαλώδεις ενέργειες πώς
μπορούν να κωφεύουν οι αρχές; Όταν έχουν κατατεθεί σχετικές ερωτήσεις στο κοινοβούλιο σχεδόν από κάθε πολιτικό κόμμα, πόσο εύκολο είναι να πειστεί και ο πιο καλοπροαίρετος ότι φαινόμενα που έχουν λάβει άνευ προηγουμένου έκταση και η επιτακτική ανάγκη προάσπισης του δημοσίου συμφέροντος δεν επαρκούν για να αφυπνίσουν τους ελεγκτικούς μηχανισμούς;
Πώς επιτρέπεται να παίζονται παιχνίδια εξαπάτησης της ελληνικής οικογένειας, όταν στις δύσκολες οικονομικές συνθήκες που ταλανίζουν την ελληνική κοινωνία προχωρεί στη συνειδητή επιλογή να στηρίξει την ελληνική παραγωγή και να καταναλώσει τα γαλακτοκομικά προϊόντα που παράγει ο τόπος της;
Για να αποσαφηνίζουμε τα πράγματα, η κάθε βιομηχανία έχει το δικαίωμα να εισάγει και να πωλεί γαλακτοκομικά προϊόντα από όποια χώρα επιλέξει και να θέτει το μεσο-μακροπρόθεσμο συμφέρον της αυτονομίας της εθνικής παραγωγής σε δεύτερη προτεραιότητα έναντι της προσωρινής της κερδοφορίας. Έχει το αναφαίρετο δικαίωμα να εξάγει συνάλλαγμα προς τρίτες χώρες και να απομυζεί την εσωτερική οικονομική αγορά από πόρους που σήμερα είναι αναγκαίοι περισσότερο από ποτέ.
Κανείς όμως δεν έχει το δικαίωμα να παραπλανεί ασύστολα και ατιμώρητα τον Έλληνα καταναλωτή και να εκμεταλλεύεται την παγκοσμίως αναγνωρισμένη προστιθέμενη αξία που προσδίδει στο ευπαθές γαλακτοκομικό προϊόν η παραγωγή του στην ίδια χώρα που προορίζεται για κατανάλωση, αφού είναι διεθνώς αποδεκτό ότι ένα ευπαθές τρόφιμο υφίσταται υποβάθμιση όσο απομακρύνεται από τον τόπο που παρήχθη!
Κανείς δεν επιτρέπεται να πουλάει το φθηνότερο Ρουμάνικο γαλακτοκομικό έναντι υψηλότερου αντίτιμου βασιζόμενος στον απατηλό ισχυρισμό ότι πρόκειται για Ελληνικό!
Το ζήτημα έχει πλέον λάβει μείζονες διαστάσεις! Κατά τα φαινόμενα, έχει στηθεί ένα άνευ προηγουμένου σκηνικό εξαπάτησης, παραπλάνησης και αισχροκέρδειας σε βάρος του Έλληνα καταναλωτή!
Η εισαγγελική παρέμβαση θεωρείται παραπάνω από αναγκαία και η παραδειγματική τιμωρία όλων των εμπλεκομένων κρίνεται επιβεβλημένη!
Το ζήτημα έχει πλέον λάβει μείζονες διαστάσεις! Κατά τα φαινόμενα, έχει στηθεί ένα άνευ προηγουμένου σκηνικό εξαπάτησης, παραπλάνησης και αισχροκέρδειας σε βάρος του Έλληνα καταναλωτή!
Η εισαγγελική παρέμβαση θεωρείται παραπάνω από αναγκαία και η παραδειγματική τιμωρία όλων των εμπλεκομένων κρίνεται επιβεβλημένη!
Δημοσιεύτηκε 30 minutes ago από τον χρήστη kinisienergoipolites@gmail.com
H μαφία των ελληνοποιήσεων
Η «ΥΧ» ανοίγει τον καυτό φάκελο της νοθείας
σε όλα τα αγροτικά προϊόντα. Η αρχή γίνεται σήμερα με τα γάλατα,
ακολουθούν τα κρέατα...
Το άνοιγμα της παγκόσμιας αγοράς τροφίμων και η αύξηση των επιλογών που έχει στη διάθεσή του ο καταναλωτής, συνοδεύτηκαν από μεγάλα διατροφικά σκάνδαλα. Οι κρίσεις των τρελών αγελάδων, των διοξίνων, των ορυκτελαίων, της μελαμίνης, του κρέατος αλόγου, έθεσαν σε δοκιμασία την αξιοπιστία του αγροδιατροφικού τομέα.
Οι επίσημες αρχές της ΕΕ θεώρησαν τις κρίσεις αυτές πρωτίστως ως μεγάλα φαινόμενα νοθείας, που απειλούν την υγιεινή και την ασφάλεια της διατροφής του πολίτη.
Τα γεγονότα αυτά δημιούργησαν μία νέα ανάγκη, την επιθυμία του καταναλωτή να γνωρίζει τα συστατικά του προϊόντος, την προέλευσή του. Η στάση του Έλληνα πολίτη ήταν πιο «σύνθετη». Η κατανάλωση τοπικών προϊόντων κρίθηκε ως η ασπίδα προστασίας από τα διατροφικά σκάνδαλα. Η αναζήτηση της αυθεντικότητας και της γνησιότητας, η πεποίθηση ότι τα εγχώρια προϊόντα είναι υψηλής διατροφικής αξίας, πρόσθεσαν και οικονομική αξία στην ελληνική παραγωγή.
Σε αυτόν τον φόβο και την επιθυμία του καταναλωτή στηρίχθηκε το οικοδόμημα των ελληνοποιήσεων, δηλαδή της διάθεσης εισαγόμενων προϊόντων ως εγχώριων. Έτσι, στα προβλήματα νοθείας των συστατικών, προστέθηκαν τα προβλήματα καταγωγής και προέλευσης του προϊόντος: Κρέατα, γαλακτοκομικά, οπωροκηπευτικά, μέλι, όσπρια, αλιεύματα, κρασί, ποτά, αποτελούν κάποιους κλάδους που πλήττονται σοβαρά από τις ελληνοποιήσεις, οι οποίες, εκτός των άλλων:
- Αποσαθρώνουν το εθνικό παραγωγικό δυναμικό
- Στηρίζουν και στηρίζονται από ένα τεράστιο κύκλωμα πλαστών και εικονικών τιμολογίων, παραοικονομίας και μαύρου χρήματος.
- Συντηρούν κυκλώματα διαφθοράς σε δημόσιο βίο.
- Πλήττουν τα δικαιώματα του πολίτη, που πληρώνει το φθηνότερο και συχνά υποβαθμισμένο εισαγόμενο προϊόν, στην ίδια τιμή με το ελληνικό.
- Ακυρώνει την αναπτυξιακή προσπάθεια, αφού το ποιοτικό προϊόν που καλείται να παράξει ο αγρότης εκτοπίζεται από το νοθευμένο υποδεέστερο που πωλείται ως εγχώριο.
Τα κυκλώματα, η νοθεία στο γάλα και στα γαλακτοκομικά
Κοινό μυστικό για όλους τους εμπλεκόμενους στην παραγωγή και διακίνηση αποτελεί το φαινόμενο των ελληνοποιήσεων στο γάλα και σε γαλακτοκομικά προϊόντα, που τα τελευταία χρόνια έχει λάβει ανεξέλεγκτες διαστάσεις και σκοντάφτει διαρκώς στον «γόρδιο δεσμό» των ελεγκτικών μηχανισμών, απειλώντας ευθέως τη βιωσιμότητα της κτηνοτροφίας.Οι παραγωγοί βρίσκονται σε απόγνωση, καθώς, συν τοις άλλοις, έχουν να αντιμετωπίσουν και «τυπικές» και «άτυπες» εισαγωγές μεγάλων ποσοτήτων γάλακτος, οι οποίες προέρχονται κυρίως από βαλκανικές χώρες της ΕΕ (σ.σ. που δεν απαιτούν τελωνειακούς ελέγχους στο πλαίσιο της ενιαίας αγοράς), και χρησιμοποιούνται κυρίως στην παραγωγή γαλακτοκομικών προϊόντων από μεταποιητές και μεγάλες βιομηχανίες του χώρου. Αποτέλεσμα της πρακτικής αυτής είναι οι τιμές παραγωγού -αν και η Ελλάδα παραμένει ελλειμματική στην παραγωγή γάλακτος- να κατρακυλούν χωρίς τέλος, μη καλύπτοντας ούτε καν τα κόστη παραγωγής, και η αγορά να κατακλύζεται από δήθεν ελληνικά προϊόντα, με δήθεν εγχώριες πρώτες ύλες, παραπλανώντας με τον πιο ωμό τρόπο και τον Έλληνα καταναλωτή.
Η πόρτα στις ελληνοποιήσεις άνοιξε διάπλατα με την κατάργηση της αναγραφής της χώρας προέλευσης στο γάλα και στα γαλακτοκομικά προϊόντα, ενώ το τελειωτικό χτύπημα έρχεται με την πλήρη απελευθέρωση στην διάρκεια ζωής του γάλακτος και την ουσιαστική κατάργηση του μέχρι πρότινος (έως 5 ημερών) «φρέσκου», ενώ η άρση των ποσοστώσεων της ΕΕ πλημμύρισε την αγορά με φθηνό αγελαδινό γάλα.
Σύμφωνα με τον πρόεδρο του Κτηνοτροφικού Συλλόγου Ροδόπης και γενικό γραμματέα της Πανελλήνιας Ένωσης Κτηνοτρόφων, Μαργαρίτη Θεολόγου, «οι ελληνοποιήσεις είναι η αχίλλειος πτέρνα της κτηνοτροφίας», γι’ αυτό και θα έπρεπε να λειτουργούν καλύτερα οι ελεγκτικοί μηχανισμοί. «Το αγελαδινό γάλα έρχεται παγωμένο σε παγοκολόνες και το αναμειγνύουν στην Ελλάδα. Πρέπει να υπάρξει πολιτική βούληση και, με τη συμμετοχή των κτηνοτροφικών οργανώσεων, να μπει ένα φρένο».
Το παγωμένο γάλα έρχεται κυρίως από την Γαλλία, σύμφωνα με τον κ. Θεολόγου, που εξηγεί ότι «διαρκώς λέγεται πως είναι θέμα χρόνου να τους πιάσουν». Ως προς το ποιοι αναλαμβάνουν να τυποποιήσουν το εισαγόμενο παγωμένο γάλα και να το σερβίρουν ως ελληνικό, σημειώνει: «Δεν έχουμε αποδείξεις και με ενδείξεις δεν μπορούμε να μιλάμε». Επομένως, από τη μία έχουμε την εξαπάτηση του καταναλωτή κι από την άλλη ένα ισχυρό πλήγμα στην ελληνική κτηνοτροφία.
Το γεγονός ότι η ΠΑΜ-Θ συνορεύει με τη Βουλγαρία και την Τουρκία «επιτρέπει» την παράνομη μετακίνηση προϊόντων από γειτονικές χώρες, «τα οποία έρχονται κρυμμένα σε διάφορα οχήματα. Από τη στιγμή που δεν έχουμε το προσωπικό για να διενεργηθούν οι απαραίτητοι έλεγχοι, βγαίνουν στην αγορά πολύ φθηνά προϊόντα που ανταγωνίζονται αθέμιτα τα ελληνικά και σε πολλά από αυτά ενδέχεται να μην έχουν τηρηθεί οι όροι υγιεινής, επομένως τίθεται ένα σοβαρό θέμα ποιότητας και ασφάλειας». Τονίζει ότι θα πρέπει να υπάρχει η σχετική γνώση από την πλευρά του καταναλωτή και ο προβληματισμός του απέναντι σε ένα πολύ φθηνό προϊόν.
Σε απόγνωση οι κτηνοτρόφοι
«Η κατάσταση με τις ελληνοποιήσεις γάλακτος είναι ανεξέλεγκτη. Πώς είναι δυνατόν όλα τα γάλατα που πωλούνται να είναι ελληνικά; Από τη στιγμή που δεν δεχθήκαμε να αναγράφεται στο γάλα η χώρα προέλευσης, η τιμή του Έλληνα παραγωγού κατρακυλά κάθε μήνα.»Η παραγωγή γάλακτος έχει μειωθεί ετησίως στους 500 χιλιάδες τόνους, ενώ κάθε μήνα μειώνεται κατά 5.000 με 10.000 τόνους.
Είναι ένα πολύ σοβαρό θέμα και η Πολιτεία δεν το έχει αντιμετωπίσει με τη δέουσα προσοχή και υπευθυνότητα. Το κράτος, με την υποστήριξη των βιομηχανιών, δεν δέχθηκε το αίτημά μας για αναγραφή της χώρας προέλευσης και προχώρησαν στην επιμήκυνση της διάρκεια ζωής του γάλακτος. Αυτό το γεγονός αποτέλεσε την ταφόπλακα για την ελληνική αγελαδοτροφία. Γάλατα από τρίτες χώρες με διάρκεια ζωής, έρχονται στην Ελλάδα και πωλούνται ως φρέσκα. Βρισκόμαστε σε απόγνωση» τονίζει ο Σάκης Μαρίνος, πρόεδρος αγελαδοτρόφων Ηλείας.
Ανεξέλεγκτη χαρακτηρίζει την κατάσταση στην «ΥΧ» ο Βασίλης Καϊμακάς, πρόεδρος του Συνεταιρισμού Γάλακτος «Πρώτο» στην Αχαΐα. «Οι ελληνοποιήσεις μάς έχουν καταστρέψει. Δυστυχώς, δεν υπάρχει κανένας έλεγχος, ούτε στο γάλα, ούτε πουθενά. Η κατάσταση είναι ανεξέλεγκτη. Το 95% των μοσχαριών έρχονται από έξω και βαπτίζοντα ελληνικά. Επανειλημμένως έχουμε ζητήσει από τους υπεύθυνους να λάβουν μέτρα, αλλά δυστυχώς τίποτα δεν έχει γίνει μέχρι σήμερα. Η παράταση της ημερομηνίας λήξης του φρέσκου γάλακτος δίνει το τελειωτικό χτύπημα στον κλάδο. Γιατί νομίζετε πως βρίσκονται οι αγρότες στα μπλόκα. Να πληρώσουμε, δε λέμε, αλλά όχι με αυτές τις συνθήκες» τονίζει.
Όταν μαλώνουν τα βουβάλια…
«Να μην αυξηθεί η διάρκεια ζωής του γάλακτος στην αγορά, καθώς αυτή διευκολύνει τις εισαγωγές, και να στηριχθούν οι Έλληνες αγελαδοτρόφοι αναφορικά με το δυσβάσταχτο κόστος παραγωγής. Όσοι περισσότεροι αποχωρούν από την παραγωγή, τόσο ανοίγουν την όρεξη στους μεγάλους να επιβάλουν τους δικούς τους κανόνες στην αγορά», λέει ο πρόεδρος του Συνδέσμου Αγελαδοτρόφων Λάρισας και αντιπρόεδρος της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Γαλακτοπαραγωγών Ελλάδας, Αποστόλης Μωραΐτης.
Σύμφωνα με τον κ. Μωραΐτη, «τα τελευταία χρόνια, σαν Ομοσπονδία, έχουμε επισημάνει τον κίνδυνο αφανισμού της ελληνικής γαλακτοπαραγωγής από τις συνεχείς εισαγωγές και έχουμε προτείνει συγκεκριμένα μέτρα πάταξης αυτού του φαινομένου. Για παράδειγμα, στα σούπερ μάρκετ, θα πρέπει να υπάρχει ειδική γωνία για τα ελληνικά προϊόντα, ή επιτέλους να μπει η ετικέτα αναγραφής προέλευσης του γάλακτος. Δυστυχώς, η μάχη στην αγορά είναι αδυσώπητη και μου θυμίζει το ρητό «όταν μαλώνουν τα βουβάλια στο βάλτο, την πληρώνουν τα βατράχια. Δηλαδή, τα σούπερ μάρκετ, στα πλαίσια του ανταγωνισμού, πιέζουν τις γαλακτοβιομηχανίες για ακόμη φθηνότερα προϊόντα, κι αυτές με την σειρά τους, τους παραγωγούς. Το αυστριακό γάλα πωλείται προς 75-80 λεπτά, αλλά ο Έλληνας πώς θα το ανταγωνιστεί, όταν έχει αυξημένο κόστος παραγωγής;».
Κινδυνεύει ο κλάδος
Στο ίδιο μήκος κύματος και οι δηλώσεις του προέδρου της ΕΒΟΛ, Νικήτα Πρίντζου, αφού με έντονη ανησυχία διαπιστώνει τον κίνδυνο αφανισμού της ελληνικής κτηνοτροφίας, με βάση και την αλήθεια των αριθμών. «Το 2007 σαν χώρα παρήγαμε 900.000 τόνους, το 2015 πέσαμε στους 550.000 τόνους και φέτος θα πέσουμε κάτω από τους 500.000 τόνους. Στη Θεσσαλία, το τελευταίο δίμηνο, κλείσανε περισσότερες από 10 μικρές αγελαδοτροφικές μονάδες, αποτέλεσμα του αθέμιτου ανταγωνισμού που υφίστανται».Η πρόταση του κ. Πρίντζου είναι η εξής: «Μηνιαίο ισοζύγιο από τον ΕΛΓΟ Δήμητρα, με δελτίο τύπου με τις εισαγωγές γάλακτος κάθε βιομηχανίας, ώστε να γνωρίζει η αγορά τις δυνατότητες κάθε εταιρείας. Δεν καταλαβαίνω πού κολλάει η δικαιολογία περί προσωπικών δεδομένων, όταν κινδυνεύει με αφανισμό ένας ολόκληρος κλάδος».
«Ξέρουμε, από στοιχεία που έχουμε, ότι εισάγεται σκονόγαλο (γάλα αναμεμειγμένο με νερό) από το εξωτερικό το οποίο μετέπειτα βαπτίζεται ελληνικό, από κάποιες γαλακτοβιομηχανίες» αναφέρουν στην «ΥΧ» κτηνοτρόφοι-παραγωγοί γάλακτος της Μακεδονίας, που θέλησαν να διατηρήσουν την ανωνυμία τους. Διευκρινίζουν, ωστόσο, πως με το σκονόγαλο δεν παράγεται φρέσκο αγελαδινό γάλα προς κατανάλωση, αλλά χρησιμοποιείται για την παρασκευή γαλακτοκομικών προϊόντων, όπως τυριά, γιαούρτια, επιδόρπια γιαουρτιού κ.λπ. «Γιατί λοιπόν η γαλακτοβιομηχανία να μας πληρώσει αυτά τα χρήματα, όταν μπορεί να αγοράσει το εισαγόμενο σκονόγαλο με 17 ή 20 λεπτά;», προσθέτουν. Πώς, όμως, μπορείς να αποδείξεις ότι είναι εισαγόμενο το γάλα; Δεν γίνονται οι απαραίτητοι έλεγχοι; Οι κτηνοτρόφοι απαντούν: «Δεν γίνονται έλεγχοι στα σύνορα, γιατί τα βυτία και το σκονόγαλο που μεταφέρουν, και στο οποίο αναγράφεται συνήθως “Υγρά Τρόφιμα”, είναι από χώρα της ΕΕ. Πας, φορτώνεις και πας κατευθείαν στον προορισμό σου, χωρίς να σε σταματήσει κανείς. Τελωνείο θα κάνεις μόνο αν οι νταλίκες μπουν από τα Σκόπια. Θα πρέπει να καθίσεις στα σύνορα να παρακολουθήσεις τις νταλίκες που εισέρχονται στη χώρα μας από τον Προμαχώνα, την Ηγουμενίτσα ή την Πάτρα και να δεις που θα καταλήξει το γάλα αυτό».
Ιδιωτική ετικέτα
Όπως τόνισε ο αντιπρόεδρος του Κτηνοτροφικού Συνεταιρισμού Δυτικής Θεσσαλίας, Γιώργος Βαγιόπουλος, «oι ελληνοποιήσεις αφορούν κυρίως το αγελαδινό γάλα, που βρίσκεται στις συσκευασίες γάλακτος, οι οποίες φέρουν την επωνυμία των σούπερ μάρκετ. Αυτό το γάλα εισάγεται από την Ευρώπη, είναι 10 με 15 ημερών και πωλείται στα σούπερ μάρκετ πολύ φθηνά, 80 με 82 λεπτά το κιλό. Η απάτη στο συγκεκριμένο προϊόν είναι ότι δεν αναγράφεται πάνω στη συσκευασία του γάλακτος η χώρα προέλευσης και συνήθως οι καταναλωτές το θεωρούν εγχώριο».Η δεύτερη μορφή ελληνοποιήσεων αφορά το πρόβειο γάλα. Ο κ. Βαγιόπουλος αναφέρθηκε στην εισαγωγή του συγκεκριμένου τύπου γάλακτος, το οποίο εισάγεται σε μεγάλες ποσότητες, κυρίως από τη Γαλλία και τη Σαρδηνία. Στη συνέχεια, μεταφέρεται σε τυροκομεία στην Ελλάδα, τα οποία κατά κανόνα δεν αγοράζουν ελληνικό γάλα, αλλά παράγουν πρόβειο τυρί το οποίο το εξάγουν σαν ελληνικό. Πολύ συχνά το προϊόν αυτό διακινείται ως ελληνική φέτα.
Απειλή εξόντωσης
Οι ελληνοποιήσεις γάλακτος είναι κοινό μυστικό που υπήρχε, υπάρχει και θα εξακολουθεί να υπάρχει όσο το κράτος και οι ελεγκτικοί μηχανισμοί δεν προχωρούν σε κινήσεις αποτροπής του, δηλώνει στην «ΥΧ» ο Τ. Δασκαλάκης, αντιπρόεδρος του Συλλόγου Επαγγελματιών Κτηνοτρόφων Ρεθύμνου. Και συνεχίζει: «Δεν λειτουργεί τίποτα. Όποιος θέλει φέρνει, απ’ όπου θέλει, δεν ρωτάει κανέναν, δεν φοβάται κανέναν, δεν απειλείται από κανέναν και μια χαρά διακινεί το ξένο γάλα ως ελληνικό στην αγορά. Στην Κρήτη, μιλάμε για μεγάλες ποσότητες που πλέον όχι μας προβληματίζουν, αλλά απειλούν να μας εξοντώσουν. Το πρόβλημα, αν προσθέσει κανείς και τη φορολογική καταιγίδα που έρχεται, θα το αντιληφθούν όλοι την επόμενη χρονιά, που θα ψάχνουν ελληνικό γάλα και δεν θα βρίσκουν».ο Α. Ευσταθάκης, ταμίας του ίδιου Συλλόγου αναφέρει, δε, ότι ακόμα κι όταν γίνονται αυτοί οι λίγοι έλεγχοι, «ποιος ξέρει κάτω από ποιες συνθήκες γίνονται, αφού και σε αυτές τις περιπτώσεις δεν αποκλείεται να έχουμε από “λάδωμα” μέχρι ό,τι άλλο μπορείς να φανταστείς. Γάλα, εδώ στην Κρήτη, φέρνει όποιος θέλει, βγάζει ΠΟΠ προϊόντα με ξένα γάλατα και δεν ελέγχεται από πουθενά και για τίποτα», καταγγέλλει, και καταλήγει: «αποτέλεσμα είναι οι ντόπιοι κτηνοτρόφοι να νιώθουμε σαν να βρισκόμαστε μεσοπέλαγα, δίχως σωσίβιο. Έχουμε ημερομηνία λήξης».
Ρεπορτάζ: Μαρία Αμπατζή, Μελίνα Ζιάγκου, Χριστίνα Καραβοκύρη, Κάλια Πετσαλάκη, Γιώργος Ρούστας, Νικολέτα Τζώρτζη, Αφροδίτη Χρυσοχόου
πηγη
ΟΙ ΠΑΡΑΓΩΓΟΙ ΠΩΛΟΥΝ ΦΘΗΝΟΤΕΡΑ, ΑΛΛΑ ΟΙ ΚΑΤΑΝΑΛΩΤΕΣ ΠΛΗΡΩΝΟΥΝ ΤΑ ΙΔΙΑ
Το μυστήριο με τις τιμές στο γάλα
Σε πρωτοφανή χαμηλά επίπεδα έχουν
κατακρημνιστεί οι τιμές παραγωγού γάλακτος, ενώ στα ράφια των σούπερ
μάρκετ οι τιμές παραμένουν αμετάβλητες, διευρύνοντας την ψαλίδα...
μεταξύ των τιμών παραγωγού και των λιανικών τιμών.
Η εγχώρια παραγωγή γάλακτος μένει στα αζήτητα κινδυνεύοντας με
αφανισμό και η αγορά «πλημμυρίζει» με εισαγόμενο φθηνό φρέσκο γάλα από
Βαλκάνια και Κεντρική Ευρώπη. Περισσότεροι από 35.000 τόνοι φρέσκου
γάλακτος εισήχθησαν στη χώρα μας το 2015 χωρίς να γνωρίζει κανείς πού
κατευθύνθηκαν, δεδομένου ότι δεν υπάρχουν στην ελληνική αγορά προϊόντα
ξένης ετικέτας, ενώ οι συνολικές εισαγωγές διαφόρων ειδών γάλακτος
ανήλθαν πέρυσι σε 113.000 τόνους.Την ίδια ώρα, οι εκπρόσωποι φορέων του κλάδου της ελληνικής κτηνοτροφίας κάνουν λόγο για δραματική μείωση της τιμής παραγωγού. Ηδη, μεγάλη γαλακτοβιομηχανία της χώρας αγοράζει γάλα στα 27,5 λεπτά το λίτρο από 41 λεπτά που κινούνταν οι τιμές στις αρχές του χρόνου και το παράδειγμα ακολουθούν και άλλες βιομηχανίες.
Παρά όμως τη διαρκή πτώση των τιμών παραγωγού, οι τιμές στα ράφια των σούπερ μάρκετ είναι αμετακίνητες. Αν και από το 2012 μέχρι σήμερα καταγράφεται σταθερή μείωση των τιμών παραγωγού, τον τελευταίο ενάμιση χρόνο οι τιμές καταναλωτή παραμένουν αμετάβλητες. Είναι χαρακτηριστικό ότι η μοναδική μεταβολή προς τα κάτω σημειώθηκε τον Οκτώβριο του 2014, όταν αυξήθηκε η διάρκεια ζωής του φρέσκου γάλακτος από πέντε σε επτά ημέρες και οι τιμές λιανικής μειώθηκαν κατά 4 λεπτά το λίτρο. Το νωπό γάλα των επτά ημερών, που παράγουν μεγάλες γαλακτοβιομηχανίες, κυμαίνεται σήμερα από 1,18 έως 1,40 ευρώ το λίτρο.
Μιλώντας στο «Εθνος» οι πρόεδροι του Συνδέσμου Ελλήνων Κτηνοτρόφων, Παναγιώτης Πεβερέτος και της Ενωσης Κτηνοτρόφων Φυλής Χολστάιν Ελλάδας, Θανάσης Βασιλέκας, περιγράφουν την δραματική κατάσταση που επικρατεί στον κλάδο και αποκαλύπτουν ότι οι βιομηχανίες ισχυρίζονται ότι δεν χρειάζονται τουλάχιστον το 30% της εγχώριας παραγωγής, παρότι η ελληνική παραγωγή υπολείπεται σημαντικά της κατανάλωσης στη χώρα μας. Συγκεκριμένα, κάποιες άλλες βιομηχανίες στέλνουν ειδοποιητήρια ότι διακόπτουν τη συνεργασία με ελληνικές κτηνοτροφικές μονάδες, με την αιτιολογία ότι δεν χρειάζονται άλλες ποσότητες γάλακτος. Εξέλιξη που έχει αναγκάσει αρκετές εξ αυτών να βάλουν λουκέτο και να οδηγήσουν τα ζώα στη σφαγή.
Συγκεκριμένα -όπως μας αναφέρουν οι δύο εκπρόσωποι των φορέων της ελληνικής κτηνοτροφίας- μεγάλη γαλακτοβιομηχανία δίνει 27,5 λεπτά το λίτρο για το 30% της παραγωγής, που είναι 8,5 λεπτά κάτω από το μέσο κόστος παραγωγής και το υπόλοιπο 70% το αγοράζουν έναντι 39 λεπτών το λίτρο. Αλλη γνωστή γαλακτοβιομηχανία ξεκίνησε να στέλνει ειδοποιητήρια σε κτηνοτροφικές μονάδες πως δεν θα πάρει την παραγωγή τους, γνωστοποιώντας ότι φέτος οι ποσότητες που θα απορροφήσει θα είναι λιγότερες κατά 50.000 τόνους, ενώ παρόμοια ειδοποιητήρια στέλνουν και άλλες βιομηχανίες.
Ενώ όμως μέρος της εγχώριας παραγωγής μένει στα αζήτητα, φθηνό εισαγόμενο νωπό αγελαδινό γάλα περνά τα σύνορα της χώρας και είναι απορίας άξιον για λογαριασμό ποιων βιομηχανιών εισάγεται, δεδομένου ότι δεν υπάρχουν στην ελληνική αγορά προϊόντα ξένης ετικέτας.
Ενδεικτικό της κατάστασης που επικρατεί σήμερα στην αγορά είναι τα όσα αποκαλύπτει υψηλόβαθμο στέλεχος ελληνικής γαλακτοβιομηχανίας μιλώντας στο «Εθνος». «Πρόσφατα μεγάλη εταιρεία παραγωγής γάλακτος με έδρα στην Αυστρία, επικοινώνησε πρόσφατα με τη βιομηχανία προτείνοντας τη διάθεση νωπού γάλακτος εντός 24-30 ωρών με τελική τιμή 34 λεπτά το λίτρο».
Οπως εξηγούν στο «Εθνος» υπηρεσιακοί παράγοντες του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης, οι βιομηχανίες κάνοντας χρήση του κοινοτικού τελωνειακού κώδικα, έχουν τη δυνατότητα να εμφανίζουν το εισαγόμενο γάλα ως ελληνικό προϊόν, εφόσον μεταποιείται ουσιωδώς. Ωστόσο, επισημαίνουν ότι επίκειται εντατικοποίηση των ελέγχων σε όλη την αλυσίδα διακίνησης του γάλακτος, καθώς οι γαλακτοβιομηχανίες έχουν κάθε νόμιμο δικαίωμα να εισάγουν γάλα από το εξωτερικό, αλλά και οι καταναλωτές έχουν κάθε δικαίωμα να γνωρίζουν την πραγματική προέλευση του γάλακτος που αγοράζουν.
Η άρση των κοινοτικών ποσοστώσεων στην παραγωγή γάλακτος από τον Απρίλιο του 2015, όπως ήταν αναμενόμενο, οδήγησε σε υπερβολική αύξηση της παραγωγής γάλακτος από χώρες όπως η Ολλανδία, η Γερμανία, η Γαλλία, αλλά η επιβολή του εμπάργκο στη Ρωσία μπλόκαρε τις εξαγωγές, με αποτέλεσμα να έχουν μείνει σήμερα αδιάθετες τεράστιες ποσότητες γάλακτος στην Ευρώπη.
Σύμφωνα με στοιχεία που προέρχονται από τον ΕΛΟΓΑΚ, τα τελευταία δύο χρόνια αυξάνονται οι εισαγωγές διαφόρων τύπων γάλακτος, μεταξύ των οποίων και νωπό αγελαδινό γάλα. Το 2014, σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία του ΕΛΟΓΑΚ, η χώρα εισήγαγε 31.117 τόνους φρέσκου γάλακτος, το 2015 οι ποσότητες αυξήθηκαν και ανήλθαν σε 35.724 τόνους, ενώ οι συνολικές ποσότητες διαφόρων τύπων γάλακτος που εισήχθησαν το 2015 έφτασαν τους 113.000 τόνους.
Ωστόσο, τα επίσημα στατιστικά μεγέθη του ισοζυγίου γάλακτος δημιουργούν ερωτηματικά ως προς τις πραγματικές ποσότητες ξένου γάλακτος που εισάγεται στη χώρα. Ενώ από το 2011 μέχρι σήμερα -σύμφωνα με εκπροσώπους φορέων του κλάδου της ελληνικής αγελαδοτροφίας- ο αριθμός των αγελάδων στη χώρα (ζωικό κεφάλαιο) έχει μειωθεί από 116.000 σε περίπου 80.000, η παραγωγή γάλακτος κατά περίεργο τρόπο δεν εμφανίζει ανάλογη μείωση. Από 638.000 τόνους το 2011, εμφανίζεται να έχει μειωθεί στους 602.000 τόνους το 2015.
Έλεγχοι σε όλη την αλυσίδα διακίνησης
Ο υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης Βαγγέλης Αποστόλου προετοιμάζει το έδαφος με νομοθετική παρέμβαση για τη λειτουργία της αγοράς, που συνεπάγεται εντατικοποίηση των ελέγχων σε όλη την αλυσίδα διακίνησης του γάλακτος.
Με σκοπό την αντιμετώπιση ζητημάτων ελληνοποιήσεων, νοθείας και παραπλάνησης καταναλωτών, η ηγεσία του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης προχωρά σε εντατικοποίηση των ελέγχων σε όλα τα στάδια παραγωγής - διακίνησης του γάλακτος, ώστε να μπει φραγμός στις πρακτικές που πλήττουν τα συμφέροντα του παραγωγού, όπως η διακίνηση με τιμολόγια αγοράς και όχι πώλησης, αλλά και οι πολύμηνες καθυστερήσεις στην πληρωμή των παραγωγών.
Μία από τις κατευθύνσεις της ηγεσίας του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων είναι να παροτρυνθούν οι καταναλωτές ώστε να επιλέγουν τα γαλακτοκομικά προϊόντα τα οποία φέρουν το ελληνικό σήμα. Πρόκειται για έναν κανονισμό που έχει θεσπίσει το υπουργείο Οικονομίας. Σύμφωνα με αυτόν οι γαλακτοκομικές επιχειρήσεις που έχουν μονάδες παραγωγής στη χώρα μας και χρησιμοποιούν πρώτες ύλες από την Ελλάδα αποκτούν το συγκεκριμένο σήμα. Για την απονομή του πρέπει να πληρούνται προδιαγραφές, ενώ γίνονται και οι σχετικοί έλεγχοι.
Ωστόσο, οι όποιες κρατικές παρεμβάσεις είναι περιορισμένες. Υπενθυμίζεται ότι το 2014 για πρώτη φορά ψηφίστηκε νόμος που επέκτεινε σε πρώτη φάση τη διάρκεια ζωής του απλού παστεριωμένου γάλακτος (πρώην φρέσκο) από τις πέντε σε επτά μέρες. Πράγμα το οποίο και εφάρμοσαν οι γαλακτοβιομηχανίες.
Σε δεύτερη φάση, το περασμένο καλοκαίρι, ψηφίστηκε με το Μνημόνιο η απελευθέρωση της διάρκειας ζωής. Για την ακρίβεια δίνεται η δυνατότητα στις βιομηχανίες να ορίζουν την ημερομηνία λήξης με βάση την τεχνολογία που χρησιμοποιούν στην παστερίωση. Μέχρι τώρα οι «μεγάλοι» της αγοράς δεν σκοπεύουν να εφαρμόσουν και στην πράξη τη νομοθεσία, δηλαδή με απλά λόγια να επιμηκύνουν τη διάρκεια ζωής του απλού παστεριωμένου γάλακτος πέραν των επτά ημερών.
Πάντως αυτές οι θεσμικές παρεμβάσεις -συστήθηκαν από τον ΟΟΣΑ- έχουν ανοίξει ουσιαστικά τον δρόμο για εισαγωγές νωπού γάλακτος που μπορεί να χρησιμοποιηθεί από την εγχώρια γαλακτοβιομηχανία στην παραγωγή προϊόντων.
Σκοπός των μέτρων αυτών είναι η ενίσχυση του ανταγωνισμού και η αποκλιμάκωση των τιμών. Με την επέκταση της διάρκειας ζωής στις επτά ημέρες οι τιμές μειώθηκαν ελαφρώς. Ωστόσο, στελέχη της γαλακτοβιομηχανίας σημείωναν ότι με την τότε νομοθεσία του 2014 τα κόστη τους απλά περιορίζονταν. Σημειώνεται ότι ανάμεσα σε αυτά είναι το κόστος επιστροφής των συσκευασιών που δεν καταναλώνονταν.
Τώρα, με την πλήρη απελευθέρωση, αν εφαρμοστεί στην πράξη, υποτίθεται ότι θα μειωθούν δραστικά. Ομως, καμία γαλακτοβιομηχανία δεν προτίθεται να το πράξει φοβούμενη τον αρνητικό αντίκτυπο στο καταναλωτικό κοινό.
Εντούτοις, όπως προαναφέρθηκε, είναι πλέον άνετη η εισαγωγή γάλακτος από το εξωτερικό.
Κώστας Νάνος - Χρήστος Κολώνας
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου