Αν εξαιρέσουμε κάποιες εμφανίσεις του πρώην πρωθυπουργού, χωρίς αντίκτυπο στη χώρα, που όμως στενός του συνεργάτης επιμένει ότι αποτελούν πολιτική παρέμβαση στη διεθνή σκηνή, κάθε άλλη εγχώρια εμφάνιση Τσίπρα, είναι η ώρα της συγγνώμης.
Παιδί της αμαρτίας ο Αλέξης Τσίπρας απ’ ό,τι φαίνεται, αφού ζήτησε συγγνώμη στο Συνέδριο της Καθημερινής για τη Novartis και τις τηλεοπτικές άδειες, πέρασε σε δεύτερο στάδιο, που φαντάζομαι αποτελεί το κατά Δάντη Αλιγκέρι, «Καθαρτήριο».
Συναντά κατά μόνας όσους εμφανίστηκαν ως ενεχόμενοι με το σκάνδαλο Novartis και αυτομαστιγώνεται μπροστά τους δηλώνοντας μετάνοια και ζητώντας συγχώρεση. Επειδή όμως το Purgatorio απαιτεί ταπείνωση και βασανιστήρια, τόσο η συνάντηση όσο και η συγγνώμη δημοσιοποιούνται στο πλήθος, ως στάδιο του αυτοεξευτελισμού που θα φέρει την κάθαρση.
Η συνάντηση με τον Ευάγγελο Βενιζέλο τον μεγαλοπρεπή, η οποία δημοσιοποιήθηκε, αποτελεί κορυφαίο συμβολισμό πολιτικής αλλά και απόγνωσης. Φυσικά σε απόγνωση δεν είναι ο Βενιζέλος, ο οποίος δεν βρέθηκε σε τέτοια κατάσταση ούτε όταν τον έβριζε το ελληνικό σύμπαν και ο Αλέξης Τσίπρας απειλούσε ότι θα τον βάλει φυλακή.
Επειδή δεν έχω κάποια πληροφορία ότι ο Τσίπρας πρόκειται να μονάσει και ως εκ τούτου ζητά συγγνώμες από αδικημένους και μη, πρέπει να δοθεί άλλη ερμηνεία. Σε κάθε περίπτωση απ ό,τι φαίνεται η κατάστασή του είναι σοβαρή και ο σκοπός ιερός. Θεωρεί ότι είναι προτιμότερο από το απαντήσει στο ερώτημα «ποιανού απαίτηση ήταν να παραπεμφθούν όλοι στην υπόθεση Novartis και όχι οι εμφανώς ενεχόμενοι», να καταφύγει στο αίτημα της συγχώρεσης, το οποίο ως γνωστόν, δίνεται με τον αιτούντα σε συγκεκριμένη στάση. Μετά την μετάνοια, μάλλον περιμένει και κάποιου είδους ευλογία. Πιθανολογώ πως αν ζητήσει συγγνώμη και από τον Κυριάκο Μητσοτάκη του οποίου απαίτησε να ελεγχθεί το ανακριβές πόθεν έσχες, τότε μπορεί να ξαναδούμε τον Αλέξη Τσίπρα σε κάποιο ρόλο στον πολιτικό παράδεισο. Αν και τη συγγνώμη για το πόθεν έσχες Μητσοτάκη απ ό,τι μαθαίνω εσχάτως, τη ζήτησε έμπρακτα και αποτελεσματικά.
Επειδή φίλοι και κυρίως φίλες που κάποτε δήλωναν μαγεμένες με τον Αλέξη Τσίπρα με ρωτούν τι μπορεί να συμβαίνει, επέλεξα να τους απαντώ με τη γνωστό αμερικανικό απόφθεγμα το οποίο είναι πλήρως επεξηγηματικό για την περίπτωση του Αλέξη (τους):
«If it looks like a duck, swims like a duck and quacks like a duck, then it probably is a duck» (Αν κάτι μοιάζει με πάπια, κολυμπάει σαν πάπια και κράζει σαν πάπια, τότε πιθανότατα είναι πάπια).
ΥΓ: Δράττομαι της ευκαιρίας και αφού μου παραχωρήθηκε χώρος στο Documento για να γράψω όσα έγραψα, να ανακοινώσω και μια αγγελία που μπορεί να φανεί χρήσιμη: στο Μέγαρο Μαξίμου αναζητούν κάποιον για να τους τινάζει τα χαλιά. Μισθός ικανοποιητικός.
Διαβάστε επίσης
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου