Περιήγηση στην πόλη των Αργοναυτών

Θα μπορούσε να πει κάποιος ότι η πόλη μοιάζει στριμωγμένη ανάμεσα στο βουνό και τη θάλασσα. Ομως μάλλον έχει κουρνιάσει εκεί με ζεστασιά και ασφάλεια κρατώντας για τον εαυτό της τα πολύτιμα στολίδια της, τα χωριά που απλώνονται στο Πήλιο..

Αυτή την εντύπωση είχα κατηφορίζοντας βράδυ προς τις Αλυκές καθώς εμφανίζεται ο Βόλος, το λιμάνι, τα πλοία και όλα τα φώτα να τρεμοπαίζουν και να πολλαπλασιάζονται στα νερά της θάλασσας. Η νυχτερινή εικόνα γίνεται ακόμα πιο εντυπωσιακή καθώς τα χωριά Ανω Βόλος, Ανακασιά, Μακρινίτσα, Πορταριά απλώνονται στη σκοτεινή πλαγιά του Πηλίου κάνοντάς το να μοιάζει με γιγάντιο χριστουγεννιάτικο δέντρο στολισμένο με εκατοντάδες λαμπιόνια.
Από την πρώτη στιγμή στον Βόλο συνειδητοποιείς ότι πρόκειται για πόλη σύγχρονη και ζωντανή και ένα από τα σημαντικά σημεία της είναι η παραλία. Ο περίπατος μέχρι το λιμάνι όπου βρίσκεται το χάλκινο ομοίωμα της Αργώς, σύμβολο της πόλης υπενθυμίζοντας την εποχή των Αργοναυτών, δίνει ίσως και τη χαρακτηριστικότερη εικόνα της πόλης που σφύζει από ζωή όλο το εικοσιτετράωρο με τα πλεούμενα να κατακλύζουν την αποβάθρα. Στη μεγάλη ακτογραμμή, καφέ, ξενοδοχεία και τσιπουράδικα συγκεντρώνουν τον περισσότερο κόσμο. Πολίτες απολαμβάνουν τον περίπατο χαζεύοντας, τα σκάφη, κάποιοι κάνουν ποδήλατο ενώ μια θορυβώδης νεανική παρέα μπροστά μου προσπαθεί να αποφασίσει σε ποιο μαγαζί θα καταλήξει.
Το πρωί η εικόνα δεν αλλάζει, η πόλη έχει το προνόμιο να βρίσκεται σε μία από τις ομορφότερες γωνιές της χώρας μας, ισορροπώντας αριστοτεχνικά ανάμεσα στη γοητεία του βουνού και της θάλασσας. Το πρωινό σουλάτσο συνήθως φτάνει μέχρι την καμπυλωτή πεζογέφυρα που ενώνει την αποβάθρα με τον κυματοθραύστη, όπου κοντά της δεσπόζει το μεγαλοπρεπές κτίριο της καπναποθήκης Παπαστράτου, το οποίο ανακαινισμένο στεγάζει σήμερα το Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας. Κάποιοι πρωί πρωί ψαρεύουν, ενώ άλλοι ακολουθούμενοι από συμπαθή αδέσποτα συνεχίζουν τρέχοντας μέχρι την άκρη της παραλίας όπου βρίσκεται η εκκλησία του Αγίου Κωνσταντίνου με το επιβλητικό καμπαναριό με το ρολόι, έργο του ιταλού γλύπτη Ρrevisan του 1884. Εντυπωσιακό το κτίριο του Σιδηροδρομικού Σταθμού το οποίο κτίστηκε το 1882 σε σχέδια του Ιταλού μηχανικού Εβαρίστο ντε Κίρικο, ενώ κοντά του βρίσκεται και το κτίριο του δημαρχείου, το μοναδικό της πόλης που δανείζεται πηλιορείτικα στοιχεία.





ΠΗΓΗ

Δεν υπάρχουν σχόλια :

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...