Εργαζόμενοι σηκωθείτε από το γραφείο!

Μια βόλτα ανά 20 λεπτά, συνιστούν οι ειδικοί για καλύτερη υγεία

 

Μπορεί να μοιάζει ακατόρθωτο ιδιαίτερα κατά τις μέρες που το τηλέφωνο του γραφείου δεν σταματά να χτυπά, όμως οι επιστήμονες είναι κατηγορηματικοί:.. οι εργαζόμενοι γραφείου θα πρέπει να κάνουν μια βόλτα στον διάδρομο ανά 20 λεπτά.

Σύμφωνα με τους ειδικούς του Ινστιτούτου Baker IDI για την Καρδιά και τον Διαβήτη, στη Μελβούρνη, η κίνηση ανά τακτά χρονικά διαστήματα βοηθά στη μείωση των επιπέδων γλυκόζης και ινσουλίνης που αυξάνονται στο αίμα μετά από κάθε γεύμα και συνοδεύονται από τον κίνδυνο εμφάνισης διαβήτη ή καρδιαγγειακών νοσημάτων.

Όπως εξηγούν οι ερευνητές με δημοσίευσή τους στο επιστημονικό έντυπο «Diabetes Care», παρά το γεγονός ότι τα ευρήματα αυτά δεν αποδεικνύουν πως η συχνή κίνηση θα μπορούσε να οδηγήσει σε μακροπρόθεσμα οφέλη για την υγεία, υπογραμμίζουν ότι η ξαφνική «έκρηξη» των τιμών γλυκόζης και ινσουλίνης στο αίμα μετά από κάθε γεύμα αυξάνει και τον κίνδυνο εμφάνισης διαβήτη ή καρδιαγγειακών νοσημάτων.

«Όσο καθόμαστε οι μύες μας βρίσκονται σε κατάσταση αδράνειας, δεν συσπώνται και άρα δεν βοηθούν το σώμα μας να ρυθμίσει πολλές μεταβολικές διεργασίες» αναφέρει ο επικεφαλής της μελέτης καθηγητής Ντέιβιντ Ντάνσταν.

Προηγούμενη μελέτη της ερευνητικής ομάδας του δρος Ντάνσταν είχε δείξει ότι όσοι παρακολουθούν τηλεόραση για περισσότερες από τέσσερις ώρες την ημέρα έχουν περισσότερες πιθανότητες πρόωρου θανάτου συγκριτικά με άλλους.

Μελέτη στο… καθισιό

Στην τελευταία τους ερευνητική προσπάθεια οι ειδικοί εξέτασαν τον τρόπο με τον οποίο η καθιστική ζωή επηρεάζει αντιδράσεις και διεργασίες του οργανισμού μας που σχετίζονται με την κατανάλωση φαγητού.

Μετά από ένα γεύμα, τα επίπεδα γλυκόζης στο αίμα ανεβαίνουν ενώ ακολουθεί και αύξηση των επιπέδων ινσουλίνης, γεγονός που επιτρέπει στα κύτταρα να χρησιμοποιούν το σάκχαρο για ενέργεια ή να το αποθηκεύουν. Στη συνέχεια τα επίπεδα γλυκόζης και ινσουλίνης αρχίζουν να πέφτουν.

Σε ασθενείς που πάσχουν από διαβήτη τύπου 2, η διαδικασία αυτή δεν μπορεί να ολοκληρωθεί φυσιολογικά καθώς ο οργανισμός δεν ανταποκρίνεται στην ινσουλίνη. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα μετά από κάθε γεύμα, οι τιμές της γλυκόζης και της ινσουλίνης να παραμένουν στα ύψη.

Οι αυστραλοί ειδικοί μελέτησαν τις περιπτώσεις 19 υπέρβαρων ενηλίκων οι οποίοι δεν ακολουθούσαν έναν ιδιαίτερα δραστήριο τρόπο ζωής. Τους ζήτησαν λοιπόν να πηγαίνουν επί τρεις μέρες στο εργαστήριο – με διάλειμμα μιας ή δύο εβδομάδων μεταξύ των επισκέψεων- και να κάθονται για επτά συνεχόμενες ώρες. Ανά ώρα οι ερευνητές παρακολουθούσαν τα επίπεδα γλυκόζης και ινσουλίνης των εθελοντών.

Στις δύο ώρες από τη στιγμή έναρξης του πειράματος, οι συμμετέχοντες έπιναν ένα ρόφημα 763 θερμίδων, πλούσιο σε ζάχαρη και λιπαρά. Την πρώτη μέρα κάθονταν επί επτά συνεχόμενες ώρες, κάνοντας μόνο διαλείμματα για τουαλέτα. Τη δεύτερη μέρα και μετά την κατανάλωση του «κοκτέιλ» οι εθελοντές έκαναν δίλεπτα διαλείμματα ανά 20 λεπτά. Την τρίτη μέρα, έκαναν διαλείμματα ανά 20 λεπτά στα οποία όμως είχαν πιο έντονη δραστηριότητα.

Κίνηση ίσον υγεία

Οι επιστήμονες παρατήρησαν λοιπόν, ότι όταν οι συμμετέχοντες παρέμεναν «καρφωμένοι» στην καρέκλα τους, τα επίπεδα γλυκόζης και ινσουλίνης στο αίμα τους εκτοξεύονταν από 90 mg/dl σε περίπου 144 mg/dl μέσα σε μία ώρα από την κατανάλωση του ροφήματος. Αντίθετα, όταν οι εθελοντές κινούνταν ανά 20 λεπτά τα επίπεδα της γλυκόζης στο αίμα εμφάνιζαν αύξηση από 90 mg/dl σε 125 mg/dl.

Αντίστοιχα ήταν τα αποτελέσματα και σε ό,τι αφορούσε την ινσουλίνη. Τα επίπεδα της ορμόνης έφθαναν στο ανώτατο σημείο τους περίπου δύο ώρες μετά την κατανάλωση του ροφήματος, ωστόσο το ανώτατο αυτό σημείο ήταν υψηλότερο όταν οι εθελοντές δεν κινούνταν σε σύγκριση με όταν σηκώνονταν από την καρέκλα τους.

«Αυτό που είναι πραγματικά εντυπωσιακό, βάσει των ευρημάτων, είναι το πόσο καλό μας κάνουν τελικά τα συχνά διαλείμματα και πόσο κακό μας κάνει η καθιστική ζωή» σχολιάζει ο καθηγητής Μπάρι Μπράουν από το Πανεπιστήμιο της Μασαχουσέτης. 

πηγη