ΧΑΛΑΝΔΡΙ -Φροντιστήριο και παιδότοπος από συνεταιρισμένους γονείς

Παιδικοί σταθμοί που καταρρέουν. Δίδακτρα φροντιστηρίων που κάνουν τον οικογενειακό προϋπολογισμό να αναστενάζει. Γονείς σε απόγνωση. Η κ. Ανθούλα Μ., «κοινωνιολόγος στα αζήτητα», όπως αυτοχαρακτηρίζεται, ζει με το επίδομα ανεργίας. Το ξεκαθάρισε στη 16χρονη Ελεάννα: ««Διάλεξε μέχρι τρία μαθήματα στο φροντιστήριο - παραπάνω δεν μπορώ να πληρώσω».

Ιδιοκτήτης με ευαισθησία παραχώρησε το διαμέρισμα, οι γονείς έβαλαν μεράκι και εργασία και σε λίγους μήνες ο σταθμός λειτούργησε Ετσι της είπα. Νηστικός, χημεία δεν μαθαίνεις». Η Νίκη έχει δουλειά, αλλά δεν ξέρει τι να κάνει με τον 3χρονο Μάνθο εδώ και 3 μήνες που έχασαν τη γιαγιά. «Πέρσι ήταν μικρός για παιδικό σταθμό, φέτος δεν νομίζω ότι θα τον δεχτούν». Προχθές έμαθε τυχαία για τη δράση του Συνεταιρισμού Γονέων.
Στο πάλαι ποτέ μεσοαστικό προάστιο του Χαλανδρίου κάποιοι γονείς αποφάσισαν να δράσουν εν τη ενώσει. Ιδρυσαν το Συνεταιρισμό Γονέων και μετέτρεψαν ένα ευρύχωρο διαμέρισμα σε χώρο φύλαξης μικρών παιδιών, ενώ πριν από λίγες ημέρες προχώρησαν στην ίδρυση του Συνεταιριστικού Φροντιστηρίου.
Το όραμα των γονιών
Οραματίστηκαν ένα φροντιστήριο αλληλεγγύης, το οποίο έχει στόχο να απαλλάξει τους γονείς από τα υψηλά δίδακτρα, προσφέροντας παράλληλα αξιοπρεπή μισθό σε άνεργους καθηγητές.
«Τα δίδακτρα προβλέπεται να είναι κάτω από 200 ευρώ για ένα πακέτο που περιλαμβάνει όλα τα μαθήματα, εκτός από αυτά της Γ' Λυκείου, τα οποία θα κοστίζουν 300 ευρώ, ενώ οι καθηγητές θα αμείβονται σύμφωνα με τις συμβάσεις του 2009, πολύ καλύτερα από οπουδήποτε αλλού», ισχυρίζεται ο Κώστας Γερολυμάτος, γραμματέας του Συνεταιρισμού Γονέων Χαλανδρίου.
 
Εχθρός η γραφειοκρατία
Την ίδια στιγμή, ο συνεταιρισμός, ο οποίος τον Σεπτέμβριο κλείνει ένα χρόνο δράσης και δημιουργήθηκε με σκοπό να λύσει τα χέρια των γονέων που βάλλονται από την οικονομική κρίση, μπλέχτηκε στα γρανάζια της γραφειοκρατίας, αποδεικνύοντας ότι η Πολιτεία σαστίζει μπροστά σε μια πρωτοποριακή ιδέα που ξεφεύγει από την εκπαιδευτική πεπατημένη.
Ο γραμματέας του συνεταιρισμού τονίζει πως το κράτος ενδέχεται να μην παραχωρήσει άδεια λειτουργίας στο φροντιστήριο. «Ο Εθνικός Οργανισμός Πιστοποίησης Προσόντων και Επαγγελματικού Προσανατολισμού μάς δημιουργεί προβλήματα», λέει χαρακτηριστικά.
«Οι υπηρεσίες δεν γνωρίζουν τι σημαίνει κοινωνική συνεταιριστική επιχείρηση, παρόλο που στην Ευρώπη παρόμοιες επιχειρήσεις απασχολούν περισσότερους από 1.000.000 εργαζομένους. Το νομικό σύστημα της Ελλάδας μάς αντιμετωπίζει σαν εξωγήινους, παρόλο που έχουμε ΑΦΜ και όλα τα απαραίτητα έγγραφα», συνεχίζει.
Αφορμή για την ίδρυση του συνεταιρισμού ήταν η κατάρρευση των παιδικών σταθμών στην περιοχή του Χαλανδρίου. «Από το 2009 έως το 2011 έκλεισαν πέντε παιδικοί σταθμοί. Η ζωή τότε έθεσε τα ερωτήματα: "Πού θα αφήσουμε τα παιδιά μας;" και "πώς μπορούμε να ανοίξουμε έναν παιδικό σταθμό;"», λέει ο κ. Γερολυμάτος.
«Για να δεχτούν ένα παιδί σε παιδικό σταθμό, πρέπει η μητέρα να έχει ένσημα. Πολλές όμως αναγκάζονται να δουλεύουν ανασφάλιστες ή είναι άνεργες, με αποτέλεσμα σε μια συνοικία με 2.700 παιδιά προσχολικής ηλικίας πολλά να μένουν απ' έξω. Επιπλέον, οι ιδιωτικοί παιδικοί σταθμοί είναι απλησίαστοι και παράνομοι, επικροτούν τη μαύρη εργασία».

Ο παιδικός σταθμός των 18 οικογενειών

Με ενθουσιασμό περιγράφει πώς μέσα σε λίγους μήνες οι γονείς, αξιοποιώντας τις δεξιότητές τους, κατάφεραν να μετατρέψουν ένα διαμέρισμα που παραχώρησε κάποιος «ιδιοκτήτης με ευαισθησίες» σε αυτοδιαχειριζόμενο παιδικό σταθμό, σε «συνεταιριστική δομή φύλαξης παιδιών», όπως τον αποκαλούν οι 18 οικογένειες-μέλη του συνεταιρισμού.

Με προσωπική δουλειά διαμόρφωσαν το πρωτότυπο νηπιαγωγείο: έβαψαν και διακόσμησαν τους τοίχους, αγόρασαν τα απαραίτητα δίνοντας από 150 ευρώ ο καθένας και προσέλαβαν το προσωπικό. «Αυτή τη στιγμή συνεργαζόμαστε με 2 έμπειρες παιδαγωγούς, απόφοιτους από το Καποδιστριακό, μία απόφοιτο Κοινωνιολογίας του Παντείου και μία νηπιαγωγό από το ΤΕΙ που κάνει την πρακτική της. Κάθε γονιός καταβάλλει 150 ευρώ για ένα παιδί και 225 ευρώ για δύο παιδιά. Με τα χρήματα αυτά εξασφαλίζουμε έναν αξιοπρεπή μισθό στις κοπέλες, οι οποίες δουλεύουν με βάρδιες σε δύο τμήματα, τα οποία περιλαμβάνουν συνολικά 22 παιδιά», λέει ο κ. Γερολυμάτος. Η καθαριότητα του χώρου γίνεται κυκλικά (με βάρδιες) από τους γονείς των παιδιών, οι περισσότεροι από τους οποίους είναι άνεργοι. «Και να φανταστείτε ότι όταν ξεκίνησε ο συνεταιρισμός, οι περισσότεροι είχαμε τις δουλειές μας...».

πηγη