Χωρίς πολλές πολλές τυμπανοκρουσίες παραδόξως, αλλά επεισοδιακά εν τέλει μπήκε χθες ο θεμέλιος λίθος για την κατασκευή του πρώτου πυρηνικού εργοστασίου στα νότια μικρασιατικά παράλια της Τουρκίας, στο Ακουγιού της επαρχίας Μερσίνας.
Ενας εφιάλτης για κατοίκους και περιβαλλοντολόγους και στις δύο πλευρές του Αιγαίου - ένα φιλόδοξο όνειρο ετών για την πολιτική ηγεσία της γείτονος, στο οποίο δίνει τώρα σάρκα και οστά ο νεοοθωμανός πρόεδρος της χώρας και από κοντά οι πανταχού παρόντες «κολλητοί» του μεγαλοεργολάβοι που θα συμμετάσχουν στο αμφιλεγόμενο έργο. Δεν είναι άλλωστε το μόνο.
Η Αγκυρα σχεδιάζει την κατασκευή άλλων δύο πυρηνικών σταθμών: έναν στη βόρεια επαρχία της Σινώπης στη Μαύρη Θάλασσα κι έναν σε αδιευκρίνιστη επίσημα τοποθεσία (στη βορειοδυτική επαρχία Κιρκλαρελί, σύμφωνα με την εφημερίδα «Zaman»), καθώς ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν -με πρόφαση την ενεργειακή αυτάρκεια της χώρας και τον περιορισμό των κοστοβόρων εισαγωγών υδρογονανθράκων από Ρωσία και Ιράν- επιχειρεί να παγιώσει τη θέση της Τουρκίας, εκτός από ενεργειακό σταυροδρόμι μεταφοράς πετρελαίου και φυσικού αερίου, σε περιφερειακή ενεργειακή και οικονομική δύναμη στη Μεσόγειο και τη Μέση Ανατολή.
Απ’ έξω επεισόδια
Κρατώντας πλακάτ που συνέκριναν τις πυρηνικές εγκαταστάσεις στο Ακουγιού με αυτές της Φουκουσίμα στην Ιαπωνία επισείοντας τον κίνδυνο πυρηνικού ατυχήματος σε μια σεισμογενή περιοχή και τις ολέθριες επιπτώσεις του σε ανθρώπους και φύση, δεκάδες οικολόγοι ακτιβιστές και ντόπιοι έκαναν (για πολλοστή φορά) χθες συγκέντρωση διαμαρτυρίας έξω από το εργοτάξιο.
Πριν τους διαλύσει η αστυνομία με εκτοξευτήρες νερού, κατάφεραν για λίγα λεπτά να κλειδώσουν στο εσωτερικό δημοσιογράφους και επισήμους, ανάμεσά τους τον Τούρκο υπουργό Ενέργειας Τανέρ Γιλντίζ και τον Σεργκέι Κιριένκο, επικεφαλής του ρωσικού κρατικού κολοσσού Rosatom που έχει αναλάβει την κατασκευή και τη μελλοντική διαχείριση του εργοστασίου στο Ακουγιού.
Υπολογίζεται να στοιχίσει περί τα 20 δισεκατομμύρια δολάρια, θα διαθέτει τέσσερις πυρηνικούς αντιδραστήρες ισχύος 1.200 MW έκαστος και, σύμφωνα με τις τελευταίες εκτιμήσεις κυβερνητικών αξιωματούχων, δεν αναμένεται να τεθεί σε λειτουργία πριν από το 2022.
«Δεν μπορεί να υπάρξει ανάπτυξη σε μια χώρα χωρίς πυρηνική ενέργεια» διακήρυξε στην τελετή ο Γιλντίζ, επισημαίνοντας πως «αν είχαμε φτιάξει έναν τέτοιο σταθμό πριν από 10 χρόνια, θα είχαμε εξοικονομήσει 14 δισεκατομμύρια δολάρια από αγορές φυσικού αερίου».
Προτάσσοντας τις διογκούμενες ανάγκες ηλεκτροδότησης σε όλη την τουρκική επικράτεια και αγνοώντας επιδεικτικά τους βάσιμους φόβους περιβαλλοντολόγων και τοπικών κοινοτήτων για θέματα ασφάλειας των εγκαταστάσεων και μη αναστρέψιμη καταστροφή οικοσυστημάτων σε ξηρά και θάλασσα, η τουρκική κυβέρνηση επιμένει πως οι σχετικές μελέτες έχουν προβλέψει αντισεισμική προστασία από δόνηση μεγέθους 9 βαθμών της κλίμακας Ρίχτερ στο Ακουγιού.
«Η Τουρκία δεν είναι έτοιμη να κατασκευάσει πυρηνικούς αντιδραστήρες. Η χώρα ακόμα στερείται βασικές ρυθμίσεις της απαιτούμενης νομοθεσίας» τονίζει ο Γιαν Μπεράνεκ, διευθυντής της Greenpeace στην περιοχή της Μεσογείου, χαρακτηρίζοντας «απόλυτα ανεπαρκείς» τις εκτιμήσεις περί αντισεισμικής προστασίας.
Στο επίμαχο έργο φρόντισε να βάλει... πόδι ο τουρκικός κατασκευαστικός κολοσσός Cengiz Holding, ιδιοκτησίας του επιχειρηματία και «φίλου» του Ερντογάν, Μεχμέτ Τζενγκίζ, κερδίζοντας (με άγνωστου ύψους προσφορά) τον σχετικό δημόσιο διαγωνισμό μεταξύ εννέα εταιρειών. Ετσι η Cengiz Holding θα κατασκευάσει τις υδροτεχνικές δομές και το λιμάνι στο Ακουγιού, που θα αποτελεί τμήμα του πυρηνικού εργοστασίου.
Πρόκειται για έναν κολοσσό που (κατά διαβολική σύμπτωση) έχει επικρατήσει σε 28 διαγωνισμούς δημοσίων έργων την τελευταία δεκαετία, σύμφωνα με την εφημερίδα «Taraf», συνολικής αξίας σχεδόν 100 δισεκατομμυρίων τουρκικών λιρών.
Ο κύριος «δημόσια έργα»
Ο ίδιος ο Τζενγκίζ είχε τραβήξει πάνω του τα φώτα της δημοσιότητας τον Δεκέμβριο του 2013, όταν ξέσπασε το μέγα σκάνδαλο διαφθοράς και διαπλοκής μέσω της διαρροής τηλεφωνικών υποκλοπών στο Ιντερνετ και τον Τύπο από συνομιλίες ανάμεσα σε υπουργούς, κυβερνητικούς αξιωματούχους και μέλη της οικογένειας Ερντογάν με την αφρόκρεμα του οικονομικο-επιχειρηματικού κατεστημένου της Τουρκίας (μεταξύ άλλων).
Σύμφωνα με σχετικά δημοσιεύματα, ήταν ένας από τους μεγαλοεργολάβους με στενές σχέσεις στο περιβάλλον του νυν προέδρου, που φέρονται να προσέφεραν εν κρυπτώ από 100 εκατομμύρια δολάρια ο καθένας προκειμένου να εξαγοραστεί ο μιντιακός όμιλος Turkuvaz στον οποίο ανήκει η (φιλοκυβερνητική πλέον) εφημερίδα «Sabah», το κανάλι ATV και άλλα ΜΜΕ. Το φερόμενο αντάλλαγμα; Η απευθείας ανάθεση συμμετοχής στο κονσόρτσιουμ για την κατασκευή του τρίτου και γιγαντιαίου αεροδρομίου της Κωνσταντινούπολης, που έχει οραματιστεί μεταξύ άλλων ο μεγαλομανής «σουλτάνος» Ερντογάν.
Διόλου τυχαία επίσης ότι αργά τη νύχτα του μεγάλου μπλακ άουτ της 31ης Μαρτίου, το οποίο παρέλυσε όλες τις μεγάλες πόλεις της Τουρκίας, πέρασε από την τουρκική Βουλή η έγκριση διεθνούς συμφωνίας που αναθέτει σε γαλλο-ιαπωνικό κονσόρτσιουμ την κατασκευή του πυρηνικού σταθμού της Σινώπης. Στο έργο θα συμμετάσχουν η ιαπωνική Mistsubishi Heavy Industries και η γαλλική GDF Suez, με εκτιμώμενο κόστος 22 δισεκατομμύρια δολάρια και ορίζοντα παράδοσης το 2030.
πηγη
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου