1. Τι συνέβη και περιήλθαμε στη δραματική αυτή κατάσταση, από πολιτική, οικονομική και κοινωνική άποψη;
― Για όλα φταίει ο ασύδοτος χρηματοπιστωτικός καπιταλισμός που κυριαρχεί στον δυτικό κόσμο τα τελευταία χρόνια. Η απληστία της διεθνούς τραπεζοκρατίας μάς οδήγησε στην πρόσφατη οικονομική κρίση, και ο απλός λαός καλείται να πληρώσει τα σπασμένα. Η Ελλάδα αντιμετωπίστηκε ως ένα παγκόσμιο πειραματόζωο, όπου δοκιμάστηκε η συνταγή της ακραίας λιτότητας. Την ίδια στιγμή, όμως, είχαμε την τύχη να δούμε και ένα αριστερό κόμμα, όπως ο ΣΥΡΙΖΑ, να κατακτά την εξουσία. Με άλλα λόγια, υπήρξαμε ταυτόχρονα η παγκόσμια οπισθοφυλακή και η παγκόσμια πρωτοπορία. Εύχομαι να γεννηθεί σε ολόκληρη τη Δύση ένα ευρύ κύμα κοινωνικής αντίστασης, που θα ανατρέψει τα σχέδια των κρατούντων. Γιατί, όπως λέει και το γνωστό παγκόσμιο σύνθημα, «Είμαστε πολλοί και είμαστε παντού!»
2. Πώς είναι η καθημερινή σας ζωή στην Ελλάδα τη φοβερή αυτή εβδομάδα του δημοψηφίσματος;
― Ευτυχώς, και παρά τη διαρκή απόπειρα κατατρομοκράτησης του πληθυσμού, τόσο από τα περισσότερα ντόπια μήντια όσο και από τα κόμματα της σημερινής διεφθαρμένης αντιπολίτευσης και από διάφορους θεσμικούς ευρωπαϊκούς παράγοντες (Γιουνκέρ, Σόιμπλε, Μέρκελ κ.ά.), ο πληθυσμός φαίνεται ψύχραιμος. Υπήρξαν ουρές στα ΑΤΜ των τραπεζών, στα σούπερ μάρκετ και στα βενζινάδικα, αλλά δεν ήρθε και η συντέλεια του κόσμου. Πώς μπορούν να μας πτοήσουν αυτά τα φαινόμενα, όταν η κρίση έχει γονατίσει την κοινωνία, το 30% του πληθυσμού έχει βουλιάξει στην ανεργία, η νεολαία μεταναστεύει μαζικά στο εξωτερικό, και έχουμε χιλιάδες αυτόχειρες και άστεγους;
3. Μπορείτε να φανταστείτε την Ευρώπη χωρίς την Ελλάδα;
― Πολιτισμικά και γεωγραφικά η Ελλάδα είναι αναπόσπαστο μέρος της Ευρώπης, αλλά η Ευρωπαϊκή Ένωση όπως έχει καταντήσει σήμερα, ταυτίζεται στη συνείδησή μου με τη μαφία της διεθνούς τραπεζοκρατίας. Επομένως, εξαρτάται από το τι ακριβώς εννοούμε με τη λέξη «Ευρώπη».
4. Και την Ελλάδα χωρίς την Ευρώπη;
― Ισχύουν και εδώ όσα έγραψα παραπάνω. Εάν μιλάμε αποκλειστικά για την Ευρωπαϊκή Ένωση, η Ελλάδα υπήρχε πριν απ’ αυτήν και θα εξακολουθήσει να υπάρχει και μετά απ’ αυτήν. Και αναφέρω το τελευταίο, επειδή ακριβώς διαβλέπω ότι η οικονομική Ευρωπαϊκή Ένωση τρίζει επικίνδυνα και το μέλλον της εμφανίζεται εντελώς επισφαλές.
5. Τι μπορεί να κάνει ο πολιτισμός, η λογοτεχνία, σ’ αυτούς τους κρίσιμους καιρούς;
― Τα προηγούμενα χρόνια, της πλασματικής ευμάρειας, η λογοτεχνία και γενικά η Τέχνη είχαν μετατραπεί σε διακοσμητικά στοιχεία, σε απλά εμπορεύματα. Και μοναδική αξία για τις κοινωνίες μας φαινόταν να είναι το παντοδύναμο Χρήμα. Η οικονομική κρίση γεννά την ανάγκη για την ανάδυση νέων αξιών, οι οποίες δεν μπορεί παρά να είναι πνευματικές. Επομένως, η Τέχνη θα κληθεί να καλύψει το κενό, προσφέροντας στους ανθρώπους παρηγοριά και στήριγμα. Θα είναι, όμως, ένα είδος Τέχνης πολύ πιο ουσιαστικής και ταιριαστής στους νέους καιρούς, που θα μας εμψυχώνει και θα μας ανεβάζει το ηθικό.
6. Πώς επηρεάζει η κρίση τη λογοτεχνία και τον πολιτισμό στην Ελλάδα; Πώς διαπραγματεύονται οι καλύτεροι από τους συγγραφείς αυτό το πρόβλημα σήμερα;
― Εμφανίστηκαν δειλά δειλά έργα πολιτικοποιημένα, που διαπνέονται από κοινωνικές ανησυχίες, ακόμα και έργα που διαπραγματεύονται την οικονομική κρίση. Ωστόσο, όσο κι αν ξεχώρισαν, μάλλον δεν γνώρισαν ιδιαίτερη επιτυχία. Επίσης, επειδή ακριβώς δεν μιλάμε για δημοσιογραφία, τα όσα ζούμε δεν είναι υποχρεωτικό να αντανακλαστούν ευθέως στην Τέχνη. Ίσως εκφραστούν με έμμεσους τρόπους, ίσως μας αποκαλύψουν αυτά που κρύβονται κάτω από την επιφάνεια της επικαιρότητας. Σε κάθε περίπτωση, είναι νωρίς ακόμα. Οι σπόροι έχουν φυτευτεί, αλλά δεν έχουν ακόμα βλαστήσει, δεν έχουν βγάλει κλαδιά και φύλλα, και πολύ περισσότερο καρπούς. Το καλό πράγμα πάντα αργεί να γίνει.
πηγη
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου