Κάθε φορά που προτείνω έναν προορισμό έχω αγωνία: Άραγε θα αρέσει στους αναγνώστες; Είναι, βλέπετε, τόσο δύσκολη η περίοδος που διανύουμε ώστε ακόμα και τα όνειρα για πολλούς είναι πολυτέλεια..
Όμως είναι πολλοί και εκείνοι που μου γράφουν ότι αφού δεν μπορούν να ταξιδέψουν περιμένουν πώς και πώς τα ταξίδια μας στο «Βήμα» για να ξεχαστούν, και μάλιστα σε μέρη που πλέον είναι δύσκολο να επισκεφθείς.
Με αυτές τις σκέψεις διαλέξαμε τον Μεγάλο Ωκεάνιο Δρόμο. Μια διαδρομή 240 χιλιομέτρων έξω από τη Μελβούρνη της Αυστραλίας, παράλληλα στην πιο εντυπωσιακή ακτογραμμή του κόσμου! Έναν δρόμο με θέα απ’ τη μια τις καταπράσινες πλαγιές των βουνών της οροσειράς Ατγουι με τα δάση βροχής, και απ’ την άλλη με υπέροχες δραματικές εικόνες από απόκρημνα βράχια που χτυπούν θεόρατα αφηνιασμένα κύματα και παράξενους βραχώδεις σχηματισμούς να ξεπροβάλλουν μέσα στη θάλασσα, αλλά και ήρεμες ξανθές αμμώδεις παραλίες, μικρά ψαροχώρια και χαριτωμένες πόλεις με ευγενικούς κατοίκους που σέβονται και αγαπούν τον τόπο τους.
Εδώ μνημεία, αξιοθέατα και έργα τέχνης είναι ένα: και αυτό είναι η Φύση. Διαδρομές στα δάση μαζί με ντροπαλά κοάλα και καγκουρό, πρωινό ξύπνημα για την παρατήρηση πουλιών, πικνίκ στους καταρράκτες, ψάρεμα, σέρφινγκ στην κόψη του κύματος και ιστορίες για ατρόμητους καπεταναίους, σούρουπο με φεγγαρόφωτο με τους πιγκουίνους, νόστιμα αγροτικά προϊόντα από τις φάρμες με τα σπιτικά τυριά, τα φρεσκοκομμένα μούρα και τα περίφημα κρασιά από τους αμπελώνες, είναι ό,τι θα πάρεις απ’ αυτόν τον τόπο.
Η κατασκευή του Μεγάλου Ωκεάνιου ∆ρόµου
Το πρώτο τµήµα που ένωνε τη Λορν µε το ανατολικό κοµµάτι τέλειωσε το 1922 και στη συνέχεια κατασκευάστηκε το επόµενο συνδέοντας τη Λορν µε το Κέιπ Πάτον και τέλος µε το Απόλο Μπέι. Με αυτόν τον δρόµο βγήκαν από τον αποκλεισµό η Λορν και οι άλλες παράκτιες πόλεις, για τις οποίες ως τότε ο διά θαλάσσης ήταν ο ευκολότερος τρόπος προσέγγισης.
Η διαδροµή των 240 χιλιοµέτρων ξεκινάει από τη Μελβούρνη και περνάει από το Τζιλόνγκ (56 χλµ.), µε πρώτη πόλη του Μεγάλου Ωκεάνιου ∆ρόµου το Τόρκι, ύστερα από 40 χλµ. Στη συνέχεια θα περάσουµε από Μπελς Μπιτς, Ανγκλσι, Λορν, Κέιπ Πάτον και Απόλο Μπέι. Μετά θα αφήσουµε για λίγο τον ωκεανό ως τους βραχώδεις 12 Απόστολους, και µετά το Πορτ Κάµπελ θα πάρουµε τον δρόµο της επιστροφής.
Ο Μέγας Ωκεάνιος ∆ρόµος τελειώνει στο σηµείο που ενώνεται µε τον Πρίνσες Χαϊγουέι, 12 χλµ. ανατολικά του Γουάρναµπουλ, ενός παλιού λιµανιού φαλαινοθηρικών σκαφών, όπου τους χειµωνιάτικους µήνες (Μάιος ως Οκτώβριος) έρχονται αρκετοί για να δουν τις φάλαινες – οι οποίες τώρα πλέον προστατεύονται - µαζί µε τα µικρά τους.
Στο Εθνικό Πάρκο Ατγουι
Αρχαία δάση βροχής με ψηλά δέντρα, βουνίσια φράξα, τεράστιες φτέρες και
μύρτιλλα, καταρράκτες όπως οι Τρίπλετ Φολς, Στίβενσονς Φολς, Χοουπτάουν
Φολς, που γίνονται εντυπωσιακοί μετά τις βροχοπτώσεις και απόκρημνα
βράχια στις ακτές, το Εθνικό Πάρκο καταλαμβάνει 103.000 εκτάρια. Περιλαμβάνει ακόμα χώρο κατασκήνωσης με σηματοδοτημένες περιπατητικές διαδρομές όπου θα συναντήσετε πουλιά, παπαγάλους, σπίνους και ίσως κάποιο κοάλα ή μικρό καγκουρό. Περιλαμβάνονται επίσης μικρές αγροτικές κωμοπόλεις με έμφαση στην κτηνοτροφία και στις βιολογικές καλλιέργειες και πρόσβαση στις παραλίες.
Τόρκι - «Η κόψη του κύµατος»
Απέχοντας 96 χλµ. νοτιοδυτικά της Μελβούρνης, το Τόρκι είναι ο πρώτος
σταθµός στον Μεγάλο Ωκεάνιο ∆ρόµο και δηµοφιλές παραθεριστικό κέντρο από
τα τέλη του 19ου αιώνα. Οι πρώτοι Ευρωπαίοι έφθασαν στις αρχές του 19ου
αιώνα, εκτοπίζοντας τους αυτόχθονες Γουαθαουρούνγκ, και η πόλη
ονοµάστηκε Τόρκι εις ανάµνηση του οµώνυµου, επίσης δηµοφιλούς
παραθεριστικού κέντρου του Ντεβονσάιρ της Αγγλίας. Σήµερα το Τόρκι ανήκει στη βιοµηχανία του σερφ, όπου µεγάλες εταιρείες έχουν εργοστάσια αλλά και πολλά καταστήµατα στην πόλη, και επίσης λειτουργούν αρκετές σχολές όπου παραδίδονται µαθήµατα. ∆ίπλα από το Κέντρο Επισκεπτών βρίσκεται το Surfworld Australia Surfing Museum για τους φανατικούς του αθλήµατος. Κορυφαίο «αξιοθέατο» οι παραλίες της πόλης: η Φίσερµανς Μπιτς και η Μπακ Μπιτς, που διαθέτει και ναυαγοσώστες τους καλοκαιρινούς µήνες, προσφέρονται κυρίως για οικογένειες.
Η διάδοση του σέρφινγκ έκανε διάσηµο το Τόρκι και πέρα από την Αυστραλία. Όσοι είχατε δει την ταινία του 1991 «Η κόψη του κύµατος» («Point Break») µε τους Κιάνου Ριβς και Πάτρικ Σουέιζ σίγουρα θα θυµάστε την καταπληκτική παραλία µε τα µεγάλα κύµατα. Πρόκειται για την Μπελς Μπιτς, τη διασηµότερη ίσως παραλία των σέρφερ, όπου πανύψηλα βράχια αποτελούν το φόντο των ψηλών κυµάτων της παραλίας. Εδώ διοργανώνεται και το «Bell’s Easter Classic», µία από τις κορυφαίες εκδηλώσεις των σέρφερ ανά τον κόσµο.
Στο Τόρκι διοργανώνονται πολλές αθλητικές εκδηλώσεις, όπως το «Australian Strongman Triathlon», ενώ το Torquay Surf Life Saving Club αναγνωρίζεται ως ένα από τα καλύτερα της χώρας και µαζί µε το Jan Juc Surf Life Saving Club διοργανώνει πολλούς διαγωνισµούς. Και αν πάλι δεν ενδιαφέρεστε για σέρφινγκ, στο Tiger Moth World Adventure Park µπορείτε να διασκεδάσετε µαζί µε τα παιδιά σας µε κανό και διάφορα θεάµατα.
Λορν - «Τόπος ιδιαίτερης σηµασίας και φυσικού κάλλους»
Μεταξύ των οροσειρών Ατγουι και του κόλπου Λούτιτ βρίσκεται η πόλη Λορν –
η διασηµότερη του Μεγάλου Ωκεάνιου ∆ρόµου, µε πληθυσµό 1.000 κατοίκων.
Ήταν η πρώτη περιοχή που χαρακτηρίστηκε από την κυβέρνηση της Βικτόρια
ως «τόπος ιδιαίτερης σηµασίας και φυσικού κάλλους» πριν από εκατό
χρόνια, αναφερόµενη κυρίως στο δάσος Ανγκαχουκ-Λορν. Μεταξύ Ανγκλσι και
Λορν βρίσκεται το «Angahook – Lorne State Park» µε έκταση 22.000 εκτάρια
και 7 χώρους κάµπινγκ αλλά και αρκετές διαδροµές στη φύση που βρίθει
άγριας ζωής. Η φυλή Γκαντουµπανούντ ή «άνθρωποι του βασιλιά Παπαγάλου», του Ακρωτηρίου Ατγουι, ήταν οι κάτοικοι της περιοχής προτού οι Ευρωπαίοι αρχίσουν να µετακινούνται στα µέσα του 1850 γύρω από τη Λορν. Πρώτος ήταν ο Γουίλιαµ Λίντσεϊ που εγκαταστάθηκε στα 1849.
Τότε η Λορν αποκαλούνταν Λούτιτ Μπέι προς τιµήν του καπετάνιου Λούτιτ που βοήθησε να µεταφερθεί το φορτίο ξυλείας από ένα ναυαγισµένο παλιό πλοίο στην περιοχή, το 1841. Άλλαξε όµως το όνοµά της σε Λορν, µετά τον γάµο του Μαρκησίου της Λορν της Σκωτίας µε την κόρη της Βασίλισσας Βικτωρίας το 1870. Φανταστείτε πώς µπορεί να ήταν η Λορν κατά τη δεκαετία του 1860, όταν οι επισκέπτες έφταναν µετά από µακρύ, κουραστικό ταξίδι µε τα κάρα από τις οροσειρές του Ατγουι, για να καταλύσουν για παραθερισµό στα ξενοδοχεία της πόλης.
Το 1891 επισκέφθηκε την περιοχή και ο Κίπλινγκ όπου εκεί εµπνεύστηκε τη συλλογή ποιηµάτων «Λουλούδια». Με το άνοιγµα του Μεγάλου Ωκεάνιου ∆ρόµου η πόλη γνώρισε τον τουρισµό. Στη δεκαετία του ‘50 έγινε ένα δηµοφιλές τουριστικό θέρετρο κυρίως για κατασκηνωτές, ενώ άνοιξαν σιγά-σιγά και οι πρώτες πανσιόν. Σήµερα είναι το κυριότερο παραθεριστικό κέντρο και η πιο µοντέρνα πόλη της περιοχής, µε άριστη τουριστική υποδοµή µε αρκετά ξενοδοχεία και ξενώνες.
Ο κεντρικός δρόµος της Λορν προσφέρει εστιατόρια, καφέ, µπαρ, µικρές πανσιόν, ενώ οι παραλίες είναι διάσηµες για την ξανθιά άµµο και τα ψηλά κύµατα για τους σέρφερ. Η πόλη διαθέτει επίσης πολλά σηµεία για πικνίκ ή µπάρµπεκιου, και έναν µεγάλο κατασκηνωτικό χώρο. Οι παραθεριστές προτιµούν κυρίως το σέρφινγκ και την πεζοπορία στα γύρω βουνά. Σηµατοδοτηµένες διαδροµές οδηγούν στους καταρράκτες Ερκσιν και ψηλά στο πανόραµα της γύρω περιοχής.
Την παραµονή Πρωτοχρονιάς διοργανώνεται η γιορτή Fall’s Festival, µε µια µεγάλη συναυλία στους καταρράκτες Ερκσιν, όπου φιλοξενούνται κάποια από τα µεγαλύτερα ονόµατα της ροκ µουσικής όπως ο Iggy Pop, και συγκεντρώνονται πάνω από 13.000 θεατές. Επίσης κάθε Ιανουάριο διοργανώνεται ο µεγαλύτερος αγώνας κολύµβησης του κόσµου σε ωκεανό, σύµφωνα µε το Βιβλίο Γκίνες, µε 4.000 συµµετοχές και 20.000 θεατές.
Οι ∆ώδεκα Απόστολοι της Ακτής των Ναυαγίων
Μια σειρά από τεράστιους βραχώδεις σχηματισμούς που ξεπροβάλλουν μέσα
από τα κύματα της θάλασσας ονομάστηκαν Δώδεκα Απόστολοι. Από αυτούς θα
μετρήσετε οκτώ πελώριους βραχώδεις στύλους με ύψος πάνω από 60 μέτρα. Τα ψηλά βράχια από ασβεστόλιθο χρειάστηκαν 20 εκατομμύρια χρόνια για να σμιλευτούν από τους ανέμους που «έσκαψαν» σπηλιές, οι οποίες έμειναν αψίδες όταν κατέρρευσε ο βράχος και στέκονται σε ύψος 45 μέτρων αποκομμένες από την ακτή. Οι άνεμοι λυσσομανούν ανελέητα και περπατώντας στο οργανωμένο μονοπάτι πάνω από τα βράχια της ακτής θα πρέπει να κρατιέστε δυνατά για να μη σας πάρει – κυριολεκτικά – ο αέρας. Εκεί κοντά και η παραλία Γκίμπσον με τα 86 σκαλιά και τους 70 μέτρων κάθετους βράχους.
Στο παραθαλάσσιο Ανγκλσι
Μετά την Μπελς Μπιτς, η µικρή παραθαλάσσια πόλη Ανγκλσι είναι επίσης ένα
δηµοφιλές τουριστικό θέρετρο και απέχει 16 χλµ. από το Τόρκι. Μπορεί οι
κάτοικοι να φτάνουν µόλις τους 2.500, όµως τους καλοκαιρινούς µήνες οι
επισκέπτες ξεπερνούν τους 8.000. Στο Ανγκλσι τα όµορφα παλιά σπίτια όπου φύλασσαν τις ψαρόβαρκες συνυπάρχουν µε τις καινούργιες µικρές πανσιόν, τα καφέ, τα εστιατόρια και τα χαριτωµένα καταστήµατα. Θα κολυµπήσετε σε οικογενειακές παραλίες µε κατασκηνωτικούς χώρους γύρω από τον οικισµό. Θα ψαρέψετε, θα σερφάρετε ή απλά θα λιαστείτε στην άµµο.
Η πιο διάσηµη παραλία βρίσκεται µεταξύ του ποταµού Ανγκλσι και του Πόιντ Ροαντνάιτ, ενώ όλες οι παραλίες επιβλέπονται από το Anglesea Surf Lifesaving club που χρονολογείται από το 1952. Γύρω από την πόλη οι λόφοι είναι καταπράσινοι µε πυκνό πευκοδάσος και 700 είδη φυτών, ενώ έχουν καταγραφεί στην περιοχή 100 είδη άγριας ορχιδέας που µερικές ευδοκιµούν µόνο στην περιοχή του Ανγκλσι.
Στο δάσος θα συναντήσετε µικρά και µεγάλα καγκουρό, πολλά είδη πουλιών, κοάλα, κ.ά. Τα πιο θαρραλέα καγκουρό απαντώνται στις εγκαταστάσεις του γηπέδου γκολφ του Ανγκλσι που εξοικειωµένα µε τους ανθρώπους κυλιούνται στο γρασίδι ανάµεσα στους παίκτες.
Το παλιό ψαροχώρι Απόλο Μπέι
Στην ανατολική πλευρά του Ακρωτηρίου Ατγουι, κατά µήκος της εκβολής του
ποταµού Μπάρχαµ και στη σκιά της οροσειράς Ατγουι, το Απόλο Μπέι µε
1.800 κατοίκους, απέχει 40 χλµ. από τη Λορν. Ο στενός δρόµος, είναι το
θεαµατικότερο κοµµάτι του Μεγάλου Ωκεάνιου ∆ρόµου και ελίσσεται σε
κολπίσκους και πελώρια βράχια µε απότοµες στροφές µέχρι να φτάσει στο
δηµοφιλές παλιό ψαροχώρι. Με το άνοιγµα του Μεγάλου Ωκεάνιου ∆ρόµου, η
πόλη κατάφερε να εµπορευτεί την πλούσια αλιεία και έγινε και
παραθεριστικό κέντρο. Επιπλέον η υποθαλάσσια τοποθέτηση του πρώτου
τηλεγράφου και τηλεφωνικού καλωδίου µε την Τασµανία, έκανε το Απόλο Μπέι
και σηµαντικό κέντρο επικοινωνιών το 1936. Στη δεκαετία του 1950 από το λιµάνι της πόλης µεταφερόταν η ξυλεία µέχρι το 1962 που ολοκληρώθηκε η κατασκευή της σιδηροδροµικής γραµµής. Σήµερα το Απόλο Μπέι µε τις αµέτρητες ψαρόβαρκες και το άφθονο φρέσκο ψάρι, προσελκύει οικογένειες που διαλέγουν τις µικρές ασφαλείς παραλίες για κολύµπι, κάνουν ιππασία, πεζοπορία µέχρι το Μάρινερς Λουκάουτ µε πανοραµική θέα στις ακτές και επτά καταρράκτες, καγιάκ ανάµεσα στις φώκιες, και εκδροµές για ψάρεµα για µικρούς και µεγάλους. Τα Σάββατα µε καλό καιρό ο δρόµος µπροστά στην προκυµαία γεµίζει από πάγκους ντόπιων παραγωγών που αραδιάζουν σπιτικές λιχουδιές και χειροτεχνήµατα. Από το κέντρο του Απόλο Μπέι, ελάχιστα λεπτά απέχουν τα πυκνά δάση βροχής του Εθνικού Πάρκου Ατγουι, µε ψηλούς ευκαλύπτους, γιγαντιαίες φτέρες και πλούσια χλωρίδα και πανίδα.
∆ιάσηµο είναι και το ετήσιο τριήµερο µουσικό φεστιβάλ που ξεκίνησε το 1993 και συγκεντρώνει καλλιτέχνες από όλον τον κόσµο αλλά και το «Great Ocean Sports Festival» κάθε Φλεβάρη, µε αγωνίσµατα κολύµβησης, κανό, καγιάκ και κωπηλασίας.
Αφήνοντας το Απόλο Μπέι ο δρόµος εισβάλλει και πάλι στη στεριά µέσα από τα βουνά της οροσειράς Ατγουι, µε τις καταπράσινες πλαγιές και τη θέα του ωκεανού από ψηλά ενώ για όσους αγαπούν την πεζοπορία υπάρχουν σηµατοδοτηµένα πεζοπορικά µονοπάτια. Στα 19 χλµ. µετά το Απόλο Μπέι, αν ακολουθήσετε τον φιδογυριστό χωµατόδροµο τριών χιλιοµέτρων θα φτάσετε στον φάρο του Ακρωτηρίου Ατγουι. Πρόκειται για τον παλαιότερο της χώρας, που κατασκευάστηκε το 1848 από καταδίκους µε τοπική πέτρα και λειτουργούσε ανελλιπώς µέχρι τον Γενάρη του 1994.
Το Ακρωτήριο Ατγουι ανακαλύφθηκε από τους Ευρωπαίους όταν ο Τζέιµς Γκραντ καταµέτρησε τις ακτές της Βικτόρια το 1800 πλέοντας µε το Lady Nelson. Τότε η γη ονοµαζόταν Κράµπρουκ, µια αβορίγινη λέξη για τον Αµµουδερό Τόπο, και γύρω στα 1877 οι Ευρωπαίοι τον µετονόµασαν σε Μίντλετον. Μετά από είκοσι χρόνια το όνοµα άλλαξε και πάλι σε Απόλο από τη γολέτα που κατέπλευσε ο Καπετάν Λούτιτ το 1845 και χρησιµοποίησε τον κόλπο ως καταφύγιο στο ταξίδι του µεταξύ Μελβούρνης και Γουάρναµπουλ.
Η ακτή των ναυαγίων και το Πορτ Κάµπελ
Πρόκειται για µια παραθαλάσσια λωρίδα, που είναι και το πιο
φωτογραφηµένο κοµµάτι της διαδροµής, µε δραµατικές εικόνες από φαράγγια
µε βράχια και άγρια κύµατα. Η ακτογραµµή µεταξύ του Κέιπ Ατγουεϊ ως το
Πορτ Φέρι ήταν πάντα ένα επικίνδυνο κοµµάτι για τα πλοία λόγω των πολλών
κρυµµένων υφάλων και της πυκνής οµίχλης. Μέσα σε σαράντα χρόνια συνέβησαν τουλάχιστον 80 ναυάγια. Το «Falls of Halladale», ένα µπάρκο από τη Γλασκόβη, ναυάγησε το 1908 στο ταξίδι του από τη Νέα Υόρκη στη Μελβούρνη χωρίς ανθρώπινες απώλειες, σφηνώνοντας σε έναν ύφαλο για κάµποσους µήνες µε τα πανιά ανοιχτά. Γνωστά επίσης ναυάγια είναι του «La Bella» το 1905 και του Newfield το 1892. Ωστόσο το πιο διάσηµο είναι του κλίπερ «Loch Ard» τον Ιούνιο του 1878. Μόνο δύο άτοµα επέζησαν από τα 53 που επέβαιναν στο πλοίο: η 18χρονη Εύα Καρµάικλ και ο συνοµήλικός της µαθητευόµενος ναύτης Τοµ Πιρς που την έσωσε. Η νεαρή Ιρλανδέζα, γόνος πλούσιας αριστοκρατικής οικογένειας, έχασε τους γονείς και τα πέντε αδέλφια της στο ναυάγιο. Η λαϊκή φαντασία την ήθελε ροµαντικό ζευγάρι µε τον νεαρό σωτήρα της. Ωστόσο εκείνη γύρισε πίσω στην Ιρλανδία και ο νεαρός συνέχισε να ταξιδεύει στα καράβια, ενώ γλίτωσε από δύο ακόµη ναυάγια.
Γύρω από το φαράγγι Λοχ Αρντ έχουν διαµορφωθεί µονοπάτια, ενώ µπορείτε να κατεβείτε στην παραλία του εφιαλτικού ναυαγίου από µια ξύλινη σκάλα και να δείτε από κοντά τη σπηλιά στην οποία οι δύο νέοι βρήκαν καταφύγιο µετά το ναυάγιο. Προσοχή στα κύµατα που τις περισσότερες φορές είναι πανύψηλα, ενώ σχεδόν πάντα ο αέρας φυσάει δαιµονισµένα.
∆υτικά του Πορτ Κάµπελ βρίσκονται οι σχηµατισµοί Αρτς και Λόντον Μπριτζ που κάποτε ενωµένοι σχηµάτιζαν γέφυρα µε τη στεριά. Το 1990 κατέρρευσαν και δύο τουρίστες που βρίσκονταν πάνω τους έπεσαν στη θάλασσα, από όπου αργότερα τους περισυνέλεξε ελικόπτερο. Τα βράδια µε φεγγάρι θα δείτε να µαζεύονται εκεί πιγκουίνοι.
Πρόσβαση
Η αεροπορική εταιρεία Emirates αυτή την περίοδο προσφέρει την καλύτερη τιμή μέσω Ντουμπάι και Σιγκαπούρης. Λίγο ακριβότερη η Olymπc Air, όμως με μία μόνο στάση, στο Αμπου Ντάμπι.
Το αεροδρόμιο της Μελβούρνης απέχει 22 χλμ. από την πόλη, περίπου μισή ώρα από το κέντρο, όπου μπορείτε να φθάσετε με το Skybus, το οποίο έχει τακτά δρομολόγια όλο το εικοσιτετράωρο.
Τη διαδρομή στον Μεγάλο Ωκεάνιο Δρόμο μπορείτε να την πραγματοποιήσετε και αγοράζοντας μια ημερήσια εκδρομή από μεγάλα τουριστικά γραφεία, όπως το Gray Line ή το AATKings, όπου μπορείτε ακόμη να κλείσετε και διανυκτέρευση στις μικρές πόλεις.
Αρκετά γραφεία προσφέρουν δυνατότητα περιήγησης από ψηλά με ελικόπτερο, εφόσον το επιτρέπουν οι καιρικές συνθήκες. Πληροφορίες θα πάρετε από τα Visitors Centers που υπάρχουν σχεδόν σε κάθε πόλη.
Διαμονή
Στη Λορν το «Grand Pacific Hotel» (www.grandpacific.com.au,
268 Mountjoy Parade, τηλ. +61-0-352891609), κτισμένο το 1879, ήταν το
πρώτο ξενοδοχείο, και τότε η πρόσβαση ήταν μόνο από τη θάλασσα. Με
καταπληκτική θέα στον ωκεανό, ξαναβρήκε την αίγλη του στα χέρια του
καινούργιου ιδιοκτήτη, ενός αρχιτέκτονα από τη Μελβούρνη. Επίσης στη Λορν , το «Cumberland Lorne Resort» (150 Mountjoy Parade, www.cumberlandlorneaccommodation.com.au), παραθαλάσσιο, από τα πιο ονομαστά στην περιοχή.
Στο Απόλο Μπέι , το «Seaview Motel» (www. seaviewmotel.com.au, 6 Thomson Street), απέχει 50 μέτρα από τη θάλασσα, και διαθέτει και οικογενειακά δωμάτια, καθώς και πλήρως εξοπλισμένα διαμερίσματα με κουζίνα και οικιακές συσκευές.
Στο Πορτ Κάμπελ, τα «Southern Ocean Villas» (www.southernoceanvillas.com) περιλαμβάνουν 20 πολυτελείς βίλες σχεδιασμένες και εξοπλισμένες σε μοντέρνο στυλ.
Στο Τόρκι , το «The Sands Golf Retreat» (www. thesandstorquay.com). Το συγκρότημα αποτελείται από δύο τριώροφα κτίσματα που συνδέονται μεταξύ τους, με θέα από το γειτονικό γήπεδο του γκολφ στις 18 τρύπες που σχεδίασε ο επαγγελματίας παίκτης του γκολφ Stuart Appleby. Πολύ φημισμένο το γκουρμέ εστιατόριο του συγκροτήματος, «Hanners».
Στο Τόρκι επίσης , το «Potter’s Inn B&B» (40 Bristol Road, τηλ. +61(0) 3 5261 4131) με δωμάτια που βλέπουν σε κήπο με οπωροφόρα δέντρα. Στο Γουόρναμπουλ, το πολύ ιδιαίτερο «Quamby Homested» (www.quambyhomestead.com.au, 3223 Caramut Road τηλ. +61(0) 3 5569 2395). Κτισμένη το 1888, η 70 εκταρίων παλιά αγροικία, όπου τα διαμερίσματα του προσωπικού μεταμορφώθηκαν σε ξενώνες για τους επισκέπτες. Εντυπωσιακός και ο τριών εκταρίων βοτανικός κήπος που σχεδίασε ο πρώην επιμελητής των Βοτανικών Κήπων της Μελβούρνης.
Φαγητό
Στα εύφορα λιβάδια της Πολιτείας της Βικτόρια, στην οποία ανήκει η περιοχή, εκτρέφονται αρνιά.
Θα τα απολαύσετε μαγειρεμένα με διάφορους τρόπους, ανάλογα με τον σεφ
κάθε εστιατορίου, μια και εκπροσωπούνται όλες οι κουζίνες της Γης! Βεβαίως το ψάρι έχει και εδώ την τιμητική του, καθώς υπάρχει πλούσια παραγωγή, όπως και τα θαλασσινά – κυρίως μύδια.
Αν σας αρέσει το διαφορετικό, δοκιμάστε κρέας από καγκουρό , το οποίο λένε ότι έχει μια γλυκάδα.
Απολαύστε ακόμη τυριά από τοπικές φάρμες, ελιές, μαύρη τρούφα, μαύρα μούρα, νόστιμες φράουλες παραγωγής Ταζμανίας και μην παραλείψετε την περίφημη πάβλοβα από μαρέγκα και κρέμα με φρούτα του πάθους.
Φυσικά θα απολαύσετε τα διάσημα αυστραλέζικα κρασιά που συγκαταλέγονται ανάμεσα στα καλύτερα του κόσμου, από τους αμπελώνες που απλώνονται στην αρχή και στο τέλος του Μεγάλου Ωκεάνιου Δρόμου.
Επίσης η περιοχή της Μελβούρνης φημίζεται ότι διαθέτει τον καλύτερο εσπρέσο όλης της χώρας.
Στο Τόρκι, το «Imperial Rhino», είναι το πιο δημοφιλές εστιατόριο, με απλά ξύλινα τραπέζια και ασιατική κουζίνα.
Στη Λορν, μια ελληνική νότα, το δημοφιλές εστιατόριο «Kosta’s».
Στο Απόλο Μπέι, το «La Bimba» με νεανικούς θαμώνες, θέα στη θάλασσα και φαγητό με ασιατικές και μεσογειακές επιρροές.
πηγη
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου