Είναι ο μόνος Ελληνας δημοσιογράφος που έχει τόσο καλή προσωπική επαφή
με κάποιες από τις μεγαλύτερες διασημότητες του πλανήτη -και οι
συνεντεύξεις του πραγματοποιούνται ενώπιον όλων, όχι υπό αδιευκρίνιστες
συνθήκες. Το γεγονός, μέρες σαν κι αυτές, είναι από μόνο του..
αναζωογονητικό. Στο Homme μίλησε -εξ ιδίας πείρας- για το υλικό από το
οποίο είναι στ' αλήθεια φτιαγμένα τα αστέρια...Ποιο ήταν το πρώτο επώνυμο πρόσωπο από το οποίο πήρατε συνέντευξη;
Α, δεν ήταν ξένη. Η πρώτη, αν θυμάμαι καλά, ή από τις πρώτες που έχω
κάνει, ήταν με τη Χαρούλα Αλεξίου στο Παρίσι, στο Olympia. Ηταν στο 1988
με '89, ήμουν πιτσιρίκι ακόμα. Σπούδαζα και δούλευα ήδη στο ραδιόφωνο,
σε μια ελληνική εκπομπή που έκανα για έναν αρμενικό ραδιοφωνικό σταθμό
στο Παρίσι. Είχα πάει στο καμαρίνι της, ήταν πολύ θερμή. Επειτα από
χρόνια, που γίναμε φίλοι, το θυμόταν. Μάλιστα, βρήκε και μια φωτογραφία
που μας είχε βγάλει κάποιος εκεί όταν είχα πάει να της πάρω αυτήν τη
συνέντευξη. Είχα λίγο άγχος, γιατί ήταν η Χαρούλα που γνωρίζαμε στην
οικογένεια, που ακούγαμε τα τραγούδια της...
Από τότε υπήρξαν πολλές άλλες διασημότητες...
Η πιο πρόσφατη συνέντευξη που πήρα ήταν σήμερα το πρωί, από τον Patrick
Bruel. Χθες το πρωί από τον Luc Besson, προχθές από τη Salma Hayek, τις
προάλλες από τον Antonio Banderas... Κάθε μέρα έχω κάποιον στο
ραδιόφωνο και στην τηλεόραση. Ημουν, επίσης, ο μόνος Γάλλος
δημοσιογράφος που πήρε συνέντευξη από τον Brad Pitt.
Πρόσφατα, επίσης, μιλήσατε με το φαινόμενο Justin Bieber, τον έφηβο
σταρ, σε μια από τις σπάνιες συνεντεύξεις του; Πώς εξηγείτε την
επιτυχία του;
Καταρχάς, είναι ένα παιδί που το 'χε από μικρός. Αλλά είναι και προϊόν
του YouΤube. Γιατί έτσι ξεκίνησε: Τον είδε ένας παραγωγός στο YouΤube. Ο
Bieber τραγουδούσε μόνος και έπαιζε κιθάρα από 4 ετών. Ηταν ήδη πολύ
προχωρημένο παιδί, φαινόμενο. Και σιγά σιγά, τον ανέλαβαν κάποιοι καλοί
παραγωγοί, τον προώθησαν και, κορόνα γράμματα, έγινε η επιτυχία που
γνωρίζουμε. Εγώ τον είδα να μεγαλώνει. Τον γνώρισα πριν από δύο χρόνια,
και πριν από δέκα μέρες τον είδα στο Παρίσι, πραγματικά αλλαγμένο: Είναι
αντράκι πλέον, έχει σκουλαρίκι, μιλάει για κορίτσια. Οταν έρχεται στο
Παρίσι, ζητάει πάντα να με δει: «Πού είναι ο Νίκος;»
Ησασταν αυτός που παρουσίασε ζωντανά για τη γαλλική τηλεόραση το
γάμο του πρίγκιπα Αλβέρτου του Μονακό. Ποια είναι η σχέση σας με τον
πρίγκιπα; Είναι πιο χαλαρός σε σχέση με άλλα μέλη βασιλικών οικογενειών
που έχετε γνωρίσει;
Είναι πράγματι χαλαρός. Συνήθως, το πρόβλημα είναι όλη η Αυλή. Ο
πρίγκιπας Αλβέρτος έχει μια Αυλή που δυσκολεύει λίγο τα πράγματα. Αλλά,
εντάξει, μαζί μου έχει καλή σχέση. Γνωρίζω πολλούς επωνύμους, με
ορισμένους έχω αποκτήσει και φιλική σχέση, αλλά δεν ήμουν ποτέ αυλικός
του πρίγκιπα ή οποιουδήποτε άλλου. Ο ίδιος είναι cool, έβγαινε κάθε
βράδυ, έκανε πάρτι και τέτοια. Εγώ δεν τον ξέρω από αυτά. Στο γάμο του,
είχε έρθει όλος ο πλανήτης. Είχαν υπάρξει κάτι εικασίες ότι η νύφη ήθελε
να χωρίσει 10 μέρες πριν από το γάμο. Εμένα, όμως, αυτό που με
ενδιέφερε ήταν ότι ήμασταν το πρώτο κανάλι της γαλλικής τηλεόρασης που
έκανε αναμετάδοση του γεγονότος ζωντανά. Κάναμε τη δουλειά μας και
κάναμε καλά νούμερα.
Η τηλεόραση είναι το πιο δημοφιλές εισιτήριο για τη διασημότητα;
Είναι, όμως, και επικίνδυνο γιατί η διασημότητα της τηλεόρασης είναι
συνήθως δανεική. Κι αυτό γιατί η διασημότητα της τηλεόρασης δεν έχει τον
ευγενή χαρακτήρα του κινηματογράφου ή της Τέχνης. Οπως λένε και οι
Γάλλοι, ο κινηματογράφος είναι τέχνη μείζονος σημασίας και η τηλεόραση
ούτε καν ελάσσονος...
Τελικά, ποιοι άνθρωποι γίνονται celebrities; Αυτοί που είναι
όμορφοι, δουλεύουν σκληρά και ρισκάρουν; Αυτοί τους οποίους ωθεί ο
μηχανισμός; Κι αν ισχύει το τελευταίο, τι χαρακτηριστικά πρέπει να έχει
κάποιος για να τον ωθήσει ένας οποιοσδήποτε μηχανισμός της showbiz;
Αν δεν έχεις κάτι να μοιραστείς ή να προτείνεις, δεν γίνεσαι διάσημος.
Αλλα όλοι γίνονται διάσημοι πλέον. Εγώ είμαι λιγάκι επιφυλακτικός με τη
δημοσιότητα. Το ότι είσαι γνωστός δεν σημαίνει ότι είσαι και καλός.
Κάποτε, έλεγαν οι παλιοί: «Να μιλάνε για σένα, κι ας μιλάνε αρνητικά».
Δεν νομίζω. Καλύτερα να μην μιλάνε για σένα. Ο καθένας μπορεί να
προβάλει τον εαυτό του. Γιατί και με μια «πατάτα» που βάζεις στο YouTube
μπορεί να γίνεις γνωστός. Εχουμε ξεπεράσει το τέταρτο του Andy Warhol.
Το θέμα είναι να μην είσαι διάσημος για τους λάθος λόγους. Να είσαι
διάσημος για τη δουλειά σου, και όχι απλώς για ένα θέμα που αφορά το
πρόσωπό σου. Ολοι μπορούν να γίνουν διάσημοι πλέον. Το μόνο σίγουρο
είναι ότι αξίζεις τη διασημότητά σου. Γίνονται διάσημοι αυτοί που
δουλεύουν σωστά κι όχι αναγκαστικά αυτοί που θέλουν να γίνουν διάσημοι.
Είναι δύο διαφορετικά πράγματα. Η δημοσιότητα ως στόχος δεν λέει τίποτα.
Και ειδικά τώρα, με τα ριάλιτι, που παράγουν δημόσια πρόσωπα για μία
ώρα ή μία μέρα.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου