Ιδιαίτερα βαρύς ήταν ο πέλεκυς της Δικαιοσύνης για τον Ισπανό δικαστή Μπαλτάσαρ Γκαρθόν: καταδικάστηκε σε 11χρονη παύση καθηκόντων, για το γεγονός ότι διέταξε την υποκλοπή τηλεφωνικών συνομιλιών μεταξύ δικηγόρων και κατηγορούμενων για υπόθεση διαφθοράς εντός φυλακής.
Εις βάρος του δικαστή, γνωστού για τις προσπάθειες να πετύχει την έκδοση του Χιλιανού δικτάτορα Πινοτσέτ, αλλά και να ανοίξει ο φάκελος των «εξαφανισμένων» στη διάρκεια της δικτατορίας του Φράνκο, εκκρεμούν άλλες δύο αποφάσεις.
Ασχετα από το αποτέλεσμα των άλλων δύο υποθέσεων, τα 11 χρόνια παύσης από τα καθήκοντά του για τη συγκεκριμένη υπόθεση είναι αρκετά για να βάλουν τέλος στην δικαστική του καριέρα.
Επιπλέον δικαστικοί κύκλοι εκτιμούν ότι η απόφαση της Δικαιοσύνης θα αποτελέσει προηγούμενο, ώστε να μην προχωρήσουν οι δικαστικές έρευνες και για άλλες υποθέσεις διαφθοράς.
Το κυβερνών κόμμα PP αρκέστηκε να δηλώσει ότι σέβεται την απόφαση της Δικαιοσύνης. « Δεν θα κάνουμε καμία πολιτική αξιολόγηση» τόνισε ο αρμόδιος υπουργός Ρουίθ Γκαγιαρδόν.
Εκπρόσωπος του Σοσιαλιστικού Κόμματος (PSOE) εξέφρασε την έκπληξή του για το γεγονός ότι « σε μία υπόθεση διαφθοράς, ο πρώτος που καταδικάζεται είναι ο δικαστής».
« Είναι μια μέρα θλίψης για την Ισπανία και τους δημοκρατικούς πολίτες», τόνισε ο εκπρόσωπος της Ενωμένης Αριστεράς (iU).
Mία δίωξη που δίχασε
Η δίωξη του Γκαρθόν δίχασε την Ισπανία, όπου οι πληγές του εμφυλίου και της πολυετούς δικτατορίας παραμένουν ανοιχτές.
Ο 56χρονος Ισπανός δικαστής έγινε διεθνώς γνωστός το 1998 όταν διέταξε τη σύλληψη του Χιλιανού δικτάτορα Αουγκούστο Πινοτσέτ στο Λονδίνο, ετέθη σε διαθεσιμότητα τον Μάιο του 2010 και κινδυνεύει με απαγόρευση ασκήσεως επαγγέλματος μέχρι και για 20 χρόνια.
Η δίωξη του Μπαλτάσαρ Γκαρθόν βασίσθηκε στη μήνυση οργανώσεων της άκρας δεξιάς.
Κατηγορείται για παραβίαση του νόμου περί αμνηστίας που ψηφίσθηκε τον Οκτώβριο του 1977, δύο χρόνια μετά τον θάνατο του δικτάτορα Φρανθίσκο Φράνκο, με σκοπό να επιβάλει ένα σύμφωνο σιωπής στα σκοτεινά χρόνια του ισπανικού εμφυλίου (1936-1939) και της δικτατορίας (1937-1975).
Το 2006, έπειτα από αγωγές οργανώσεων υπεράσπισης των θυμάτων, προσπάθησε να ανοίξει αυτόν τον οδυνηρό φάκελο και να ρίξει φως στην τύχη 114.000 εξαφανισμένων, πριν εγκαταλείψει την προσπάθεια το 2008 έχοντας έλθει αντιμέτωπος με την αντίθεση της εισαγγελίας προς μία δικαστική έρευνα η οποία δεν συνάδει με το κράτος δικαίου.
Η επιχειρηματολογία του Μπαλτάσαρ Γκαρθόν βασίστηκε στις αρχές των διεθνών δικαστηρίων: οι εξαφανίσεις αυτές συνιστούν εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας και δεν περιλαμβάνονται στον νόμο περί αμνηστίας.
Η δίωξη του Ισπανού δικαστή προκάλεσε έντονη πολεμική στην Ισπανία και υπενθύμισε ότι το κεφάλαιο του φρανκισμού δεν έχει κλείσει, παρά τον νόμο που ψηφίσθηκε το 2007 προς αποκατάστασιν των θυμάτων.
Οι υποστηρικτές του Ισπανού δικαστή καταγγέλλουν πολιτική συνωμοσία, τη στιγμή μάλιστα που η ίδια η εισαγγελία ζήτησε κατά την προκαταρκτική διαδικασία την απαλλαγή του κατηγορουμένου, με το επιχείρημα ότι η απόπειρα έρευνας δεν δικαιολογεί τη δίωξη.
πηγη
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου