Θα μπορούσε κάποιος να χρησιμοποιήσει τη χιλιοειπωμένη ατάκα του
Πάουλο Κοέλιο για να αναφερθεί στη μεταγραφή του Λούκας Μαρίνεθ Πέρεθ,
αλλά θα το αποφύγουμε διότι οι πρώτοι που θα γελάμε θα είμαστε εμείς οι
ίδιοι που θα τη γράφαμε. Δεν είναι θέμα συνωμοσίας του σύμπαντος,
λοιπόν, η παρουσία του 25χρονου Ισπανού μεσοεπιθετικού στην Τούμπα.
Είναι θέμα τάιμινγκ και χρημάτων, όσο πεζό και αν ακούγεται.
Ο
Λούκας μπήκε για τα καλά στο μάτι των ανθρώπων και των φιλάθλων του
«δικέφαλου» από τον Αύγουστο του 2011, όταν και ήταν αντίπαλος του ΠΑΟΚ
στα παιχνίδια με την Καρπάτι Λβιβ. Σκόραρε και στα δυο παιχνίδια, αλλά
-λανθασμένα είναι η αλήθεια- το τέρμα που πέτυχε στην Τούμπα δεν είχε
μετρήσει. Το στυλ του και το γεγονός ότι έδειχνε να είναι ο ηγέτης της
Καρπάτι δεν πέρασαν απαρατήρητα από κανέναν.
Λίγους μήνες αργότερα ο ΠΑΟΚ (αναγκαστικά) πούλησε τον Βιεϊρίνια και ο
Ισπανός ήταν από τα πρώτα ονόματα που έπαιξαν ως ο αντικαταστάτης του.
Το καλοκαίρι του 2012 ο ΠΑΟΚ δεν ήταν σε θέση να διαπραγματευτεί με την
Καρπάτι από τη στιγμή που τα οικονομικά του δεν ήταν καλά, τον Ιανουάριο
του 2013 η ουκρανική ομάδα προσπάθησε να εκμεταλλευτεί την παρουσία του
Ιβάν Σαββίδη, διατηρώντας την τιμή του στα ύψη, και το καλοκαίρι, με το
συμβόλαιο του Λούκας να λήγει σε έξι μήνες, έχασε κάθε διαπραγματευτικό
της ατού και ο ΠΑΟΚ τον έντυσε στα ασπρόμαυρα.
Εδώ και λίγους
μήνες ο Λούκας είναι κάτοικος Θεσσαλονίκης και προσπαθεί να προσαρμοστεί
στα νέα δεδομένα. Το μοναδικό του μειονέκτημα δεν είναι άλλο από την
επικοινωνία. Γνωρίζει μόνο ισπανικά και χρειάζεται πάντα κάποιον κοντά
του για να μπορέσει να φέρει εις πέρας την αποστολή του όταν η...
νοηματική δεν φτάνει.
-Πώς κυλούν οι πρώτοι σου μήνες στην Ελλάδα και τη Θεσσαλονίκη;
«Ολα καλά! Ηταν μια αλλαγή στην καριέρα μου που την ήθελα και την
περίμενα, ακόμα και από αυτήν την πλευρά. Δεν έχω κανένα πρόβλημα και
ελπίζω αυτό να συνεχιστεί».
-Το 2011 γνωρίστηκες με τον ΠΑΟΚ, το 2012 μιλήσατε αλλά μείνατε εκεί, το 2013 ήρθε η μεταγραφή, το 2014 τι;
«Αγώνες, μάχες, νίκες με τον ΠΑΟΚ, και ελπίζω να μπορέσουμε να έχουμε φτάσει στους στόχους που έχουμε θέσει που είναι υψηλοί».
-Λβιβ, Κίεβο ή Θεσσαλονίκη;
«Θεσσαλονίκη. Εχω λίγο καιρό εδώ, αλλά ήλιος, φίλε μου, ήλιος...».
-Πώς ήταν πέρυσι τα πράγματα για σένα;
«Οχι εύκολα. Εγιναν πολλά με την ομάδα μου, με την ομάδα στην οποία
πήγα για κάποιους μήνες δανεικός... Πολλά. Θέλω να τα αφήσω πίσω μου.
Για μένα όλα αυτά είναι ένα μάθημα, δεν τα ξεχνάω, αλλά τα αφήνω πίσω
μου και σκέφτομαι το αύριο, το αύριο ως παίκτης του ΠΑΟΚ».
-Αυτό
το «αύριο» που λες φέρνει τον ΠΑΟΚ στο Γιουρόπα Λιγκ. Το κακό για τον
ΠΑΟΚ είναι πως αυτό ήρθε μέσα από έναν... αποκλεισμό.
«Οντως, και αυτό δεν άρεσε σε κανέναν από εμάς. Κάναμε αρκετή προσπάθεια
αλλά αποδείχθηκε πως δεν ήταν αρκετή. Θα μπορούσαμε να είμαστε εμείς
αυτοί που θα παίζαμε στο Τσάμπιονς Λιγκ, αλλά? Ελπίζω ότι στο μέλλον θα
το καταφέρουμε».
-Με μια λέξη πώς θα περιέγραφες τους οπαδούς του ΠΑΟΚ;
«Δύσκολη ερώτηση? Δύναμη. Δύναμη υπέρ σου, δύναμη εναντίον του
αντιπάλου. Εχω παίξει αντίπαλος εδώ, με το γήπεδο γεμάτο, και ξέρω τι
σας λέω. Δεν είναι εύκολο να μην τους ακούς αν είσαι αντίπαλος?».
-Και αυτή η δύναμη έλειπε στα δυο ευρωπαϊκά παιχνίδια και θα λείπει και την Πέμπτη.
«Κρίμα. Περιμένω, όχι μόνο εγώ, αλλά όλοι μας, να τελειώσει η τιμωρία,
που νομίζω τελειώνει σε αυτό το παιχνίδι. Για να ξέρουμε πλέον ότι σε
κάθε παιχνίδι στην έδρα μας θα είναι στο πλευρό μας και στα αυτιά των
αντιπάλων».
-Στο πρώτο σου γκολ στην Τούμπα πήγες μπροστά
στους οργανωμένους και άνοιξες τα χέρια σου? Πώς είναι να φωνάζει ένα
ολόκληρο γήπεδο για σένα;
«Αν το νιώσεις μια φορά,
κάνεις τα πάντα για να γίνει ξανά και ξανά και ξανά. Το πρώτο πράγμα
όμως που θέλω είναι ο κόσμος να φωνάζει για την ομάδα. Ακόμα και αν εγώ
δεν βάλω γκολ, θέλω να βοηθάω την ομάδα να κερδίζει, διότι το ποδόσφαιρο
είναι σύνολο προσώπων. Οταν προσπαθείς για το καλό της ομάδας και η
ομάδα σου κερδίζει και πετυχαίνει στόχους, έρχεται και το δικό σου
καλό».
-Εχεις μάθεις κανένα σύνθημα;
«Οχι ακόμα... Μου αρέσει που φωνάζουν ρυθμικά το όνομά μου. Αυτό το
σύνθημα που ακούω συχνά και το θυμάμαι, διότι είναι εύκολο, είναι το
?Λίνοοοοο, Λίνοοοοοο, Λίνοοοοο?. Είναι καλό παιδί, καλός παίκτης και το
αξίζει. Χαίρομαι που είναι συμπαίκτης μου».
-Ο ΠΑΟΚ τις δυο προηγούμενες φορές που βρέθηκε σε όμιλο στο Γιουρόπα Λιγκ προκρίθηκε στην επόμενη φάση...
«Αυτό θα κάνουμε και τώρα...».
-Μιλάς με σιγουριά...
«Αυτός είναι ο στόχος μας. Να περάσουμε στην επόμενη φάση. Δώσαμε τα
παιχνίδια στα προκριματικά, δώσαμε τις μάχες μας και τώρα ξεκινάει η
φάση των ομίλων. Θεωρώ ότι έχουμε το υλικό για να κερδίσουμε τις
αντιπάλους μας και να φτάσουμε στην επόμενη φάση. Μετά θα μιλάμε για
διπλά παιχνίδια... Ως τότε θα δούμε. Πρώτα πρέπει να δείξουμε και στο
γήπεδο ότι όντως είμαστε καλύτεροι από τις ομάδες που είναι στον όμιλό
μας και μετά προχωράμε».
-Μπορεί ο ΠΑΟΚ να συνδυάσει
πρωτάθλημα και Ευρώπη; Αυτό το περιβόητο Κυριακή - Πέμπτη - Κυριακή. Το
πρόγραμμά σας είναι φορτωμένο.
«Το ξέρουμε, αυτό θέλαμε.
Θέλαμε να παίζουμε και στην Ευρώπη. Κανείς δεν είπε ότι θα είναι εύκολα
τα πράγματα. Οταν κάνεις πρωταθλητισμό, οφείλεις να είσαι συνεχώς
ανταγωνιστικός».
-Τύχη, πίστη, ικανότητα, προπόνηση. Μπορείς να τα βάλεις σε μια σειρά βάσει της οποίας φτάνει κανείς στην επιτυχία;
«Πρέπει να πιστεύεις στον εαυτό σου, να προπονείσαι και να δουλεύεις
καθημερινά για να βελτιώνεις τις ικανότητές σου και βεβαίως να έχεις και
τύχη. Και τα τέσσερα πράγματα που ανέφερες είναι σημαντικά και αν
λείπει ένα από αυτά, ίσως να μην μπορείς να φτάσεις στον μεγάλο σου
στόχο».
-Σου αρέσει ο Λούκας που μέχρι στιγμής βλέπουμε στο γήπεδο;
«Αυτός ο παίκτης για τον οποίον μιλάτε... να ξέρετε ότι μπορεί να
παίξει και καλύτερα. Αυτό προσπαθεί να κάνει. Η αρχή είναι οι
προπονήσεις, εκεί που δουλεύει μαζί με τα υπόλοιπα παιδιά, και στη
συνέχεια κάνει ό,τι μπορεί για να νικήσει η ομάδα του».
-Το
γεγονός ότι ήρθες με μεταγραφή, ότι δηλαδή η ομάδα που σε απόκτησε
ξόδεψε χρήματα, και είσαι ένα από τα «ονόματα», σε αγχώνει;
«Οχι... Ξέρω σε ποια ομάδα πήγα, ξέρω τι περιμένουν από εμένα οι
άνθρωποι που με εμπιστεύτηκαν, ο προπονητής, οι φίλαθλοι, και δουλεύω
για να αποδείξω ότι έχουν κάνει σωστά που με εμπιστεύτηκαν. Η πίεση
είναι μέρος του πρωταθλητισμού, μαθαίνεις να ζεις με αυτό. Παίζεις ένα
παιχνίδι με μοναδικό στόχο τη νίκη, τελειώνει και συνεχίζεις στο
επόμενο, πάλι με τον ίδιο στόχο, και αυτό γίνεται συνέχεια. Δεν μπορεί
να πανηγυρίζεις μια εβδομάδα για μια νίκη ούτε να κλαις μια εβδομάδα για
μια ήττα. Αν κάνεις ένα από τα δυο, στο επόμενο παιχνίδι δύσκολα θα
είσαι αυτός που πρέπει να είσαι. Παίζεις και προχωράς. Στο τέλος βλέπεις
τι έχεις πετύχει και εμείς ελπίζουμε στο τέλος να έχουμε πετύχει κάτι
καλό...».
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου