Το μόνο που έχει μείνει ίδιο είναι η αιθέρια φωνή της και η αγάπη της για το τραγούδι..
Είναι η δεύτερη φορά που έρχεστε Θεσσαλονίκη, μέσα σε μικρό χρονικό διάστημα. Που οφείλεται η σύντομη επίσκεψή σας;
Οφείλεται στη μεγάλη ανταπόκριση του κόσμου, που με εξέπληξε πάρα πολύ. Διανύουμε μια δύσκολη εποχή αλλά στόχος μας είναι να δείξουμε πως η μουσική δεν είναι είδος πολυτέλειας.
Τι θα παρουσιάσετε στο Love Casual Living;
Καταρχήν να σας πω πως εγώ και τέσσερις μουσικοί βρισκόμαστε σε μία πολύ μεγάλη περιοδεία από το καλοκαίρι. Και αυτός είναι ο στόχος μας. Να κάνουμε μια μεγάλη βόλτα στην Ελλάδα. Θέλουμε να επικοινωνήσουμε με τον κόσμο ακόμα και το χειμώνα, γιατί τον βρίσκουμε στο σπίτι του… στην καθημερινότητά του. Όλο αυτό γίνεται με έναυσμα και τον καινούριο μου δίσκο, τον οποίο έχω επιμεληθεί μουσικά. Μαζί μου εμφανίζονται οι μουσικοί Σπύρος Χατζηκωνσταντίνου, Βαγγέλης Καλαμάρας, Αριστείδης Χατζησταύρου και Χάρης Κελάρης
Πως γεννήθηκε η ανάγκη ενός δίσκου;
Είναι ένα όνειρο που γίνεται πραγματικότητα μετά από 27 χρόνια, που είμαι στο τραγούδι. Αυτό προέκυψε γιατί ήθελα να "κινηθώ" μέσα μου πιο ουσιαστικά. Είναι τελείως διαφορετικό να παράγω εγώ μια μουσική. Όλο αυτό ξεκίνησε σαν παιχνίδι αλλά στην πορεία βγήκε σε καλό. Και όλα αυτά τα χρόνια είμαι απογοητευμένη επειδή δε βλέπω να εξελίσσεται μουσικά η παράδοση. Μέσα σε αυτό στο δίσκο 3-4 τραγούδια έχουν τη ρίζα τους στην παράδοση.
Γιατί δεν κάνατε το δίσκο νωρίτερα;
Ήμουν πάρα πολύ τυχερή όλα αυτά τα χρόνια γιατί είχα πολύ καλές παρέες. Τον Πορτοκάλογλου, τον Ζούδιαρη, τον Ανδρέου… Αισθανόμουν πως ήμουν καλυμμένη μουσικά. Όμως, μου γεννήθηκε αυτή η ανάγκη, να κάνω κάτι δικό μου, κυρίως γιατί τα τελευταία χρόνια ακούω πάρα πολύ μουσική. Τα προηγούμενα χρόνια ήμουν μέσα στο ελληνικό τραγούδι. Τώρα, που ακούω διαφορετικά ακούσματα, παρακινήθηκα και εμπνεύστηκα στο να κάνω κάτι καινούριο. Βέβαια δεν μπορώ να δηλώσω συνθέτης. Απλά έχω ένα μουσικό κόσμο, που έφτασε μέχρι το κεφάλι και ήθελε να βγει προς τα έξω.
Πως προέκυψε το όνομα "Τα-ρι-ρα";
Όταν γράφαμε τα demo τραγουδούσα συνέχεια τα-ρι-ρα, μέχρι να μπουν τα λόγια. Είναι πολύ πιο δύσκολο να υπάρχει η μουσική και μετά να μπει ο στίχος. Συνήθως γίνεται το αντίθετο. Στο δίσκο μου πάντως έχουν γράψει στίχους οι Νίκος Πορτοκάλογλου, Αλκίνοος Ιωαννίδης, Παύλος Παυλίδης, Φοίβος Δεληβοριάς, Vasillikos, Θοδωρής Γκόνης, Νίκος Μωραίτης και Νίκος Ζούδιαρης.
Δηλώσατε απογοητευμένη για την έλλειψη της παράδοσης στο ελληνικό τραγούδι…
Για μένα η παράδοση έχει στιγματίσει τη ζωή μου και τη μουσική μου πορεία. Η αλήθεια είναι πως δεν μπορούν να ασχοληθούν όλοι. Αλλά οι συνθέτες θα μπορούσαν να βάλουν κάποιο στοιχείο της παράδοσης. Και δεν αναφέρομαι στο λαϊκό τραγούδι, γιατί είναι ένα είδος που έχει εξελιχθεί πάρα πολύ. Και ότι εξελίσσεται πάρα πολύ φθείρεται. Άλλωστε ζούμε στην Ελλάδα, που το λαϊκό τραγούδι έχει έναν διασκεδαστικό χαρακτήρα, κυρίως στα μπουζούκια, και αυτό είναι κάτι που δε μου αρέσει. Οπότε το κομμάτι της παράδοσης έμεινε ανέπαφο ίσως γιατί δεν μπορεί να "πουληθεί".
Λόγω κρίσης η δισκογραφία έχει μειωθεί. Αυτό βοηθάει ώστε να μείνουν αυτοί που αξίζουν;
Αυτό έχει αρχίζει να γίνεται. Βέβαια μένουν αρκετοί καλλιτέχνες εκτός δισκογραφίας, λόγω της οικονομικής κατάστασης. Αλλά είναι θέμα χρόνου για να γίνει ένα καλό ξεσκαρτάρισμα.
Τι συμβουλή θα δίνατε στους νέους καλλιτέχνες;
Δε θα έδινα συμβουλή, αλλά ευχή. Να ακούσουμε κάτι διαφορετικό, κάτι που να ανήκει στον δικό τους κόσμο. Περιμένω να έρθει μια ομάδα από πρόσωπα που θα μας δώσει κάτι δικό της.
Ποιο είναι το πιο μεγάλο σας όνειρο;
Ένα μεγάλο μου όνειρο είναι να τραγουδήσω μαζί με την Αλάνις Μορισέτ, την Μπγιόρκ, την P.J Harvey… Να μπορέσω να βρεθώ στη σκηνή με μία από της ηρωίδες μου, η οποία αυτή τη στιγμή δεν είναι από την Ελλάδα.
πηγη
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου