Κεραμεικό. Μιλήσαμε με τον συνδιοργανωτή του φεστιβάλ, Κωνσταντίνο Αϊβαλιώτη, για την φετινή διοργάνωση αλλά και για το πώς είναι να κάνεις ένα φεστιβάλ σε τέτοιους δύσκολους καιρούς.
Πες μας λίγα λόγια για το προφίλ του φεστιβάλ.
Είναι μία διοργάνωση που προβάλλει ντοκιμαντέρ κάτω από το όνομα εθνογραφικού φιλμ, ταινίες που είναι δημιουργίες ατόμων που έχουν άμεση σχέση με τον ακαδημαϊκό χώρο. Το εθνογραφικό φιλμ είναι όρος της ανθρωπολογίας που έρχεται από την λέξη εθνογραφία - η επιτόπια έρευνα, δηλαδή, του ερευνητή στο πεδίο του. Έχει, όμως, χάσει τον κυριολεκτικό του όρο: δεν αφορά πια μόνο φυλές και έθνη, αφορά τα πάντα, την μελέτη ενός ανθρωπολόγου.
Τι ταινίες προβάλλονται στο φεστιβάλ;
Παρουσιάζουμε δύο ειδών ταινίες. Υπάρχουν τα αφιερώματα, και υπάρχει και η ενότητα των φοιτητικών ταινιών, που περιλαμβάνει ταινίες, μικρού μήκους συνήθως, που ολοκληρώνουν φοιτητές μεταπτυχιακών ή διδακτορικών προγραμμάτων στην θέση της διπλωματικής τους. Αυτό το τμήμα του φεστιβάλ είναι και η ραχοκοκαλιά του, αυτό που στηρίζουμε περισσότερο. Φέτος είχαμε πάνω από 80 συμμετοχές, κάτι που ήταν μια ευχάριστη έκπληξη για μας.Το πρώτο θεματικό αφιέρωμα του φεστιβάλ είναι στο νερό. Πώς το αποφασίσατε;
Ήταν μια ιδέα που προέκυψε από την κουβέντα που είχαμε με την Οργάνωση για την Προστασία των Υγροτόπων (MedWet), που ασχολούνται με τους υγρότοπους και την πολιτιστική διάσταση και κληρονομιά του νερού. Αυτό είναι κάτι που ταυτίζεται με το αντικείμενο των ανθρωπολόγων, έτσι αποφασίσαμε να κάνουμε κάτι μαζί. Εμείς αναλάβαμε να αναζητήσουμε τις ανθρωπολογικές ταινίες (όχι απλά τηλεοπτικά ντοκιμαντέρ για το νερό) και αυτοί ανέλαβαν την επιμέλεια περαιτέρω εκδηλώσεων που θα διοργανωθούν μέσα στους επόμενους μήνες.
Πόσο εύκολο ήταν να βρείτε αυτές τις ταινίες; Είναι το νερό ένα θέμα που συναντά κανείς πολύ στον χώρο;
Το νερό δυστυχώς φαίνεται ότι δεν απασχολεί πολύ, παρόλο που είναι μείζον θέμα. Παρόλ' αυτά η συνεργασία μας με δύο μεγάλους οργανισμούς εθνογραφικού φιλμ, το Documentary Educational Resources και το Royal Anthropological Institute, μας βοήθησε πάρα πολύ.
Επιστρέφει το Φεστιβάλ Εθνογραφικού Κινηματογράφου
διαβάστε επίσης:
Επιστρέφει το Φεστιβάλ Εθνογραφικού Κινηματογράφου
Το άλλο αφιέρωμα του φεστιβάλ είναι στον Ρίτσαρντ Λίκοκ. Γιατί επιλέξατε να επικεντρωθείτε σε αυτόν;
Καταρχήν, η αφορμή ήταν ο θάνατός του το Μάρτιο. Και δεύτερον, το όνομά του έχει συνδεθεί με το direct cinema, ένα κίνημα που ήταν κάτι σαν την αμερικάνικη βερσιόν του cinema verite του Ζαν Ρους. Αυτά τα δύο κινήματα, που γεννήθηκαν παράλληλα στα τέλη του '50-αρχές του '60, δημιούργησαν ένα νέο ρεύμα στο ντοκιμαντέρ, που εκμεταλλεύτηκε την νέα διαθέσιμη τεχνολογία, δηλαδή την ελαφριά 16mm κάμερα και τον συγχρονισμένο ήχο. Οπότε αυτό άλλαξε την επαφή του δημιουργού με το αντικείμενο. Και ενώ ξεκίνησε από καλλιτεχνικό χώρο, επηρέασε πάρα πολύ και το πώς γίνονταν τα ντοκιμαντέρ και πιο συγκεκριμένα το εθνογραφικό φιλμ, ήταν μια μεγάλη στροφή. Είναι πιο γνωστός ο Ζαν Ρους, είναι η αλήθεια, αλλά και αυτό το κίνημα στον Καναδά και τις ΗΠΑ έπαιξε πάρα πολύ μεγάλο ρόλο. Με αφορμή τον θανατό του, λοιπόν, ξαναθυμόμαστε την συμμετοχή του σε όλο αυτό.
Γιατί διαλέξατε αυτές τις τρεις ταινίες;
Το «Lousiana Story» ήταν από τις πρώτες ταινίες στις οποίες συμμετείχε, ως οπερατέρ, κάτω από τις οδηγίες του Φλάχερτι, του πατέρα του εθνογραφικού φιλμ. Το «Primary» ήταν η ταινία που άνοιξε το κίνημα, με την ομάδα που έφτιαξε ο Ρόμπερτ Ντριου με τον Λίκοκ, τον Παναμπέικερ, τους αδερφοί Μέιζλ. Ήταν μια ομάδα που έκανε πολλές ταινίες μαζί, και μετά τα μέλη της αυτονομήθηκαν και έκαναν πολλά γνωστά έργα. Και το «Chair» επειδή ο Λίκοκ ήταν συν-σκηνοθέτης με τον Ντριου, και είναι ένα καταπληκτικό έργο.
Το πλήρες πρόγραμμα του Φεστιβάλ Εθνογραφικού Κινηματογράφου της Αθήνας
διαβάστε επίσης:
Το πλήρες πρόγραμμα του Φεστιβάλ Εθνογραφικού Κινηματογράφου της Αθήνας
Πόσο δύσκολο είναι να κάνεις ένα 'μικρό' φεστιβάλ στην Ελλάδα;
Πρέπει να χάσεις πολύ ελεύθερο χρόνο για να το κάνεις. Πρέπει να έχεις την βοήθεια και από φίλους επαγγελματίες που θα προσφέρουν τις ικανότητές τους χωρίς αμοιβή. Ήταν σίγουρα πολύ πιο δύσκολο για μας φέτος.
Ποιο ήταν το πρώτο πράγμα που θα άλλαζες αν έβρισκες οικονομική στήριξη;
Καταρχήν, θα θέλαμε να δίνουμε κάτι στους συντελεστές του φεστιβάλ και έπειτα να υποτιτλίζουμε και στα ελληνικά τις ταινίες, κάτι που θα μας βοηθούσε να φτάσουμε σε ένα μεγαλύτερο κοινό.
Χριστίνα Λιάπη
Το 2ο Εθνογραφικό Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Αθήνας πραγματοποιείται από τις 3 ως τις 5 Νοεμβρίου, στο Nixon cinema. H είσοδος θα είναι δωρεάν και θα τηρηθεί σειρά προτεραιότητας. Οι προβολές θα έχουν μόνο αγγλικούς υπότιτλους. Περισσότερες πληροφορίες στο www.ethnofest.wordpress.com
ΠΗΓΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου