[ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ]Τουρκία προφίλ της χώρας

Μόλις το κέντρο της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, η σύγχρονη κοσμική δημοκρατία ιδρύθηκε το 1920 από τον εθνικιστή ηγέτη τον Κεμάλ Ατατούρκ..

Αλληλοεπικαλυπτόμενα τις ηπείρους της Ευρώπης και της Ασίας, στρατηγικής σημασίας θέση της Τουρκίας έχει δώσει σημαντική επιρροή στην περιοχή - και του ελέγχου πάνω από την είσοδο προς τη Μαύρη Θάλασσα.

Επισκόπηση

• Επισκόπηση
• Τα πραγματικά περιστατικά
• Ηγέτες
• Μέσα ενημέρωσης

Την πρόοδο της Τουρκίας προς τη δημοκρατία και την οικονομία της αγοράς ήταν η ανάσχεση κατά τις δεκαετίες μετά το θάνατο του Προέδρου Ατατούρκ το 1938. Ο στρατός είδε τον εαυτό της ως εγγυητή του Συντάγματος, και ανέτρεψε τις κυβερνήσεις σε πολλές περιπτώσεις, όταν νόμιζαν ότι ήταν προκλητική κοσμικές αξίες.

Οι προσπάθειες για μείωση κρατικό έλεγχο της οικονομίας που αντιμετωπίζουν επίσης πολλά εμπόδια. Μετά από χρόνια τοποθέτηση δυσκολίες που έφερε τη χώρα κοντά στην οικονομική κατάρρευση, ένα σκληρό πρόγραμμα αποκατάστασης συμφωνήθηκε με το ΔΝΤ το 2002.

Τα μέτρα που επιβλήθηκαν λιτότητας τότε σημαίνει ότι από τη στιγμή που η παγκόσμια οικονομική κρίση ήρθε γύρω στο 2008, η Τουρκία ήταν σε καλύτερη θέση να αντιμετωπίσουν την απειλή από ό, τι πολλές άλλες χώρες.

Το επίπεδο του δημόσιου χρέους ήταν ήδη σχετικά χαμηλό, και αν και οι επιπτώσεις της ύφεσης ήταν ακόμα αισθητό, από το 2010 η τουρκική οικονομία είχε αρχίσει να αναπηδήσει πίσω - στο βαθμό που από τις αρχές του 2011, οι ανησυχίες που διατυπώθηκαν σχετικά με το κατά πόσον η έκρηξη ήταν βιώσιμη.

Άνοδος του ΑΚΡ

Οι ανησυχίες σχετικά με το ενδεχόμενο συγκρούσεων μεταξύ ενός κοσμικού κατεστημένου που υποστηρίζεται από το στρατό και μια παραδοσιακή κοινωνία, βαθιά ριζωμένη στο Ισλάμ ξαναήρθε στην επιφάνεια με τη σαρωτική εκλογική νίκη των ισλαμιστών με βάση το Κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (ΑΚΡ) το 2002.

Η κοσμική αντιπολίτευση έχει επανειλημμένα αμφισβητηθεί από τότε το συνταγματικό δικαίωμα του ΑΚΡ να είναι το κυβερνητικό κόμμα. Τον Μάρτιο του 2008 το Συνταγματικό Δικαστήριο απέρριψε στενά μια αναφορά από τον Γενικό Εισαγγελέα να απαγορεύσει το ΑΚΡ και 71 των υπαλλήλων της, συμπεριλαμβανομένου του Προέδρου Αμπντουλάχ Γκιούλ και τον πρωθυπουργό Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, με την κατηγορία ότι επιδιώκει να εγκαθιδρύσει ένα ισλαμικό κράτος.

Τα τελευταία χρόνια η κυβέρνηση κατηγορεί στρατιωτικούς αξιωματικούς της συνωμοτούν για να το ανατρέψει μέσα από μια υποτιθέμενη μυστική οργάνωση που ονομάζεται Εργκενεκόν. Οι αρχηγοί του προσωπικού παραιτήθηκε το καλοκαίρι του 2011 σε διαμαρτυρίες για τις συλλήψεις των αξιωματικών, που επιτρέπουν μια πολιτική κυβέρνηση και όχι τη στρατιωτική τους να διορίσει τους διαδόχους τους, για πρώτη φορά.

Εξωτερικών σχέσεων

Το Ισλάμ έχει κάνει μια επιστροφή μετά από δεκαετίες του κοσμικού κράτους

Η Τουρκία έγινε υποψήφια χώρα της ΕΕ το 1999 και, σύμφωνα με τις απαιτήσεις της ΕΕ, πήγε για να κάνουμε ουσιαστικές τα ανθρώπινα δικαιώματα και τις οικονομικές μεταρρυθμίσεις. Η θανατική ποινή καταργήθηκε, πιο σκληρά μέτρα έφεραν στο κατά των βασανιστηρίων και του ποινικού κώδικα αναθεωρήθηκε.

Οι μεταρρυθμίσεις που εισήχθησαν στους τομείς των δικαιωμάτων των γυναικών και της κουρδικής κουλτούρας, της γλώσσας, της εκπαίδευσης και της μετάδοσης. Τα δικαιώματα των γυναικών ακτιβιστές έχουν πει ότι οι μεταρρυθμίσεις δεν προχωρούν αρκετά και έχουν κατηγορήσει την κυβέρνηση για έλλειψη πλήρους δέσμευσης για την ισότητα και να ενεργεί μόνο στο πλαίσιο της ΕΕ πίεση.

Μετά από έντονες διαπραγματεύσεις, η ΕΕ ενταξιακές συνομιλίες άρχισαν τον Οκτώβριο του 2005. Οι διαπραγματεύσεις προσχώρησης αναμένεται να διαρκέσει περίπου 10 χρόνια. Μέχρι τώρα, τα πράγματα δεν ήταν εύκολη.

Η Τουρκία εδώ και πολύ καιρό σε αντίθεση με τους στενούς γείτονά της, την Ελλάδα, πάνω από το διαιρεμένο νησί της Κύπρος και εδαφικών διαφορών στο Αιγαίο.

Η σημαντική ανακάλυψη σε ενταξιακές της συνομιλίες ήρθε μόλις λίγες εβδομάδες μετά η Τουρκία συμφώνησε να αναγνωρίσει Κύπρος ως μέλος της ΕΕ - αν και ειδική αυτή συμφιλιωτικό βήμα, δηλώνοντας ότι δεν ισοδυναμεί με πλήρη διπλωματική αναγνώριση.

Αρκετές ευρωπαϊκές χώρες εξακολουθούν να έχουν σοβαρές επιφυλάξεις για την ένταξη στην ΕΕ της Τουρκίας, και η Γερμανία και η Γαλλία ζήτησαν να έχουν μια "προνομιακή εταιρική σχέση» με την ΕΕ αντί της πλήρους ένταξης.

Η Τουρκία είδε το ίδιο χρονικό διάστημα το ανατολικό προπύργιο της συμμαχίας του ΝΑΤΟ, και υπογράμμισε ότι αυτό με έχει στενούς δεσμούς με το Ισραήλ, αλλά τα τελευταία χρόνια μια ψύχρα έχει φτάσει στις τουρκο-ισραηλινές σχέσεις, και η Άγκυρα αφιερώνει πλέον σημαντική προσπάθεια για να καλλιεργούν καλύτερες σχέσεις με τους Άραβες χώρες.

Το κουρδικό ζήτημα

Η Τουρκία είναι το σπίτι σε μια αρκετά μεγάλη κουρδική μειονότητα, η οποία με ορισμένες εκτιμήσεις, αποτελεί μέχρι και το ένα πέμπτο του πληθυσμού. Οι Κούρδοι έχουν από καιρό παραπονέθηκε ότι η τουρκική κυβέρνηση προσπαθεί να καταστρέψει την ταυτότητά τους και ότι υποφέρουν από την οικονομική μειονέκτημα και παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

Το Κουρδικό Εργατικό Κόμμα (ΡΚΚ), το πιο γνωστό και πιο ριζοσπαστική από τις κινήσεις των Κούρδων, ξεκίνησε μια εκστρατεία ανταρτών το 1984 για μια εθνική πατρίδα του κέντρου Κούρδων στα νοτιοανατολικά. Χιλιάδες έχασαν τη ζωή τους και εκατοντάδες χιλιάδες έγιναν πρόσφυγες στην επακόλουθη σύγκρουση με το PKK, το οποίο η Τουρκία, οι ΗΠΑ και η Ευρωπαϊκή Ένωση θεωρούν τρομοκρατική οργάνωση.

Κούρδων ανταρτών επιθέσεις για λίγο υποχώρησε μετά την άλωση του 1999 ηγέτη του ΡΚΚ Αμπντουλάχ Οτσαλάν, αλλά σύντομα άρχισε να αυξάνεται και πάλι.

Κυρίως σε μια προσπάθεια να βελτιώσει τις πιθανότητές της να καταστεί μέλος της ΕΕ, η κυβέρνηση άρχισε να μειώσει τους περιορισμούς στη χρήση του εντύπου κουρδική γλώσσα το 2003 και μετά. Στο πλαίσιο μιας νέας «κουρδική πρωτοβουλία» που ξεκίνησε το 2009, δεσμεύτηκε για την επέκταση γλωσσικών και πολιτιστικών δικαιωμάτων και για τη μείωση της στρατιωτικής παρουσίας στο κυρίως Κουρδικό νοτιοανατολικό τμήμα της χώρας.

Παρ 'όλα αυτά οι μάχες συνεχίζονται. Μια προσφορά του ΡΚΚ, τον Ιούλιο του 2010 για να εξετάσει μια εκεχειρία αν η κυβέρνηση ήταν να επεκτείνει τα δικαιώματα των Κούρδων πολιτών συναντήθηκε με επίσημη άρνηση να ανταποκριθεί στις "τρομοκρατικές" τις δηλώσεις.

Τα πραγματικά περιστατικά

• Επισκόπηση
• Τα πραγματικά περιστατικά
• Ηγέτες
• Μέσα ενημέρωσης

• Πλήρες όνομα: Δημοκρατία της Τουρκίας
• Πληθυσμός: 75.800.000 (ΟΗΕ, 2010)
• Πρωτεύουσα: Άγκυρα
• Μεγαλύτερη πόλη: Κωνσταντινούπολη
• Περιοχή: 779.452 τετραγωνικά χιλιόμετρα (300.948 τετραγωνικά μίλια)
• Κύρια γλώσσα: Τουρκικά
• Κύρια θρησκεία: το Ισλάμ
• Προσδόκιμο ζωής: 70 Χρόνια (άνδρες), 75 χρόνια (γυναίκες) (ΟΗΕ)
• Νομισματική Μονάδα: τουρκική λίρα
• Κύρια εξαγωγές: Είδη ένδυσης και τα κλωστοϋφαντουργικά προϊόντα, τα φρούτα και τα λαχανικά, σιδήρου και χάλυβα, αυτοκινήτων και μηχανημάτων, καύσιμα και λάδια
• Κατά κεφαλήν ΑΕΕ: ΗΠΑ 8.720 δολάρια (Παγκόσμια Τράπεζα, 2009)
• Internet domain:. Tr
• Διεθνής Κωδικός κλήσης: +90

Ηγέτες

• Επισκόπηση
• Τα πραγματικά περιστατικά
• Ηγέτες
• Μέσα ενημέρωσης

Πρόεδρος: Αμπντουλάχ Γκιούλ

Αμπντουλάχ Γκιουλ επελέγη ως πρόεδρος από το Κοινοβούλιο τον Αύγουστο του 2007, μετά από μήνες διαμάχη διορισμό του. Είναι το πρώτο αίτημα της Τουρκίας του κράτους, με φόντο το πολιτικό Ισλάμ σε μια χώρα με ισχυρή κοσμική αρχές.

Κοσμικού κατεστημένου της Τουρκίας ήταν σε αντίθεση με την προεδρία του κ. Γκιουλ

Οι μήνες που οδηγεί σε ενδεχόμενη εκλογή του είδε διαδηλώσεις, ένα μποϊκοτάζ της αντιπολίτευσης από το κοινοβούλιο, πρόωρες βουλευτικές εκλογές και τις προειδοποιήσεις από το στρατό, ο οποίος έχει εκτόπισε τέσσερις κυβερνήσεις από το 1960.

Τουρκικά κοσμικούς, συμπεριλαμβανομένων των στρατηγών του στρατού, σε αντίθεση υποψηφιότητα Γκιουλ, φοβούμενος ότι θα προσπαθήσουν να υπονομεύσουν τον αυστηρό διαχωρισμό της Τουρκίας του κράτους και της θρησκείας. Κοσμικοί, επίσης, δεν ήθελε η Πρώτη Κυρία της Τουρκίας να φορούν τη μουσουλμανική μαντίλα.

Ο ορείχαλκος κορυφή του στρατού και της αξιωματικής αντιπολίτευσης, Ρεπουμπλικανικό Λαϊκό Κόμμα, έμεινε μακριά από την ορκωμοσία του κ. Γκιούλ τελετή.

Ο κ. Γκιουλ ξεκίνησε με την πολιτική σε ένα ισλαμικό κόμμα που είχε απαγορευτεί από τα δικαστήρια, αλλά αργότερα αποκήρυξε την ιδέα ότι το Ισλάμ θα πρέπει να είναι η κινητήρια δύναμη στην πολιτική. Το 2001, μαζί με άλλα μέτρια μέλη του ισλαμικού κινήματος, ίδρυσε το Κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (ΑΚΡ) και αποστασιοποιήθηκε από το παρελθόν τον πολιτικό τους προσανατολισμό του.

Το κόμμα κέρδισε τις εκλογές το 2002 και ο κ. Γκιουλ υπηρέτησε ως stand-in πρωθυπουργός πριν από την ενίσχυση καλλιέργειας για Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν. Ο κ. Γκιουλ υπηρέτησε ως υπουργός Εξωτερικών υπό τον κ. Ερντογάν και καλλιεργείται μια εικόνα ως μετριοπαθή πολιτικό, που ενεργεί ως παθιασμένη φωνή για μεταρρυθμίσεις να προωθήσει την ένταξη της Τουρκίας.

Η κυβέρνηση έχει πλέον ισχύ, αλλά ο πρόεδρος μπορεί να ασκήσει βέτο νόμους, διορισμό των μονίμων υπαλλήλων και δικαστών όνομα. Οι ψηφοφόροι σε δημοψήφισμα τον Οκτώβριο του 2007 υποστηρίζονται σχέδια για να έχουν μέλλον πρόεδροι εκλέγονται από το λαό και όχι από το κοινοβούλιο.

Πρωθυπουργός: Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν

Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν ξεκίνησε μια τρίτη θητεία τον Ιούνιο του 2011, μετά από μια ηχηρή νίκη γενικές εκλογές για ισλαμιστές-κλίνει Δικαιοσύνης του και Ανάπτυξης (AKP).

Ο Πρωθυπουργός Ερντογάν έχει θέσει τις θέες του σε ένταξη στην ΕΕ

Οι εκλογές έδωσαν το ΑΚΡ υψηλότερο εκλογικό βαθμολογία της Αφότου ανήλθε στην εξουσία το 2002, και τοποθέτησε τον κ. Ερντογάν στην πορεία για να γίνει η πιο επιτυχημένη ηγετική θέση στην δημοκρατική ιστορία της Τουρκίας.

Το κόμμα του, ωστόσο έπεσε απέχει ελάχιστα από την πλειοψηφία που επεδίωκε να προχωρήσουν σε μια σημαντική συνταγματική μεταρρύθμιση χωρίς την υποστήριξη των άλλων κομμάτων στο κοινοβούλιο. Ο κ. Ερντογάν σε ομιλία του τη νίκη του υποσχέθηκε να επιδιώξει συμβιβασμό με την αντιπολίτευση για το θέμα.

Κατά τη διάρκεια οκτώ χρόνια στην εξουσία, ο κ. Ερντογάν πιστώνεται με την ανατροφή οικονομική και πολιτική σταθερότητα στην Τουρκία. Είναι, επίσης, θεωρείται ότι έχει αντιμετωπίσει τις ισχυρές, Τουρκία κοσμικό στρατιωτικό κατεστημένο, το οποίο είχε προηγουμένως ιστορικό ανατροπή εκλεγμένων κυβερνήσεων κάθε φορά που αισθάνθηκαν την ανάγκη.

Τον Σεπτέμβριο του 2010, η κυβέρνησή του κέρδισε ηχηρή δημόσια έγκριση για τα σχέδιά της να αλλάξει το 30-year-old σύνταγμα. Οι τροποποιήσεις του συντάγματος που αποσκοπούν στη μείωση ακόμη περισσότερο τη δύναμη του στρατού και που πληρούν τις απαιτήσεις για την ένταξη στην ΕΕ.

Η έκβαση του συνταγματικού δημοψηφίσματος θεωρήθηκε ως ψήφος εμπιστοσύνης στον κ. Ερντογάν, αν και οι κριτικοί λένε μερικά από τα προτεινόμενα μέτρα αντιπροσωπεύουν μια προσπάθεια του ΑΚΡ να κυλήσει πίσω εκκοσμίκευση.

Οι αντίπαλοι κατηγορούν το κόμμα του δείχνει τάσεις αυταρχισμού και σημείο στην αυξανόμενη μισαλλοδοξία απέναντι στους δημοσιογράφους και μέσα ενημέρωσης επικρίνουν την κυβέρνηση.

Ο κ. Ερντογάν έγινε ο πρώτος πρωθυπουργός της αρκετούς μήνες μετά τη σαρωτική εκλογική νίκη του κόμματός του το Νοέμβριο του 2002.

Είχε αποκλειστεί από στέκεται στην ψηφοφορία λόγω προηγούμενης ποινικής καταδίκης για ανάγνωση ένα ισλαμικό ποίημα σε μια πολιτική συγκέντρωση. Οι αλλαγές στο σύνταγμα άνοιξε το δρόμο για τον να θέσει υποψηφιότητα για το Κοινοβούλιο το 2003.

Επισήμανε ένταξη στην ΕΕ ως κορυφαία προτεραιότητα και εισήγαγε μεταρρυθμίσεις που άνοιξε το δρόμο για την έναρξη των ενταξιακών διαπραγματεύσεων τον Οκτώβριο του 2005.

Παρά το γεγονός ότι το ΑΚΡ έχει ισλαμικές ρίζες, επιμένει ότι είναι δεσμευμένη σε ένα κοσμικό κράτος. Από μια ταπεινή φόντο, ο κ. Ερντογάν εργάστηκε ως πωλητής δρόμο για να βοηθήσει να πληρώσει για μια εκπαίδευση. Παρακολούθησε κορανικά σχολεία πριν σπουδάζει οικονομικά στο πανεπιστήμιο

ΠΗΓΗ